zondag 30 november 2008

Tacx extensieve duurtraining, 54.7 km, 1 uur en 45 minuten (Trainingsleer)


Vandaag een rustige duurtraining gereden op de tacx van 1 uur en 45 minuten met de hartslag in de herstel zone. Heel erg rustig gereden, gemiddelde hartslag 132 slagen per minuut. De tijdsduur ga ik langzaam opbouwen tot zo`n 3 uur. Goed kunnen volhouden vandaag maar het was precies genoeg.

Gisteren heb ik van sinterklaas een mooi boek gekregen "trainingshandboek voor de wielrenner" van Paul van den Bosch. Ik heb altijd al interesse gehad in trainingsleer en heb uiteraard op internet al erg veel gelezen over dit onderwerp. Na het lezen van de eerste bladzijden uit het boek zie ik gelukkig dat ik al veel goed doe maar ik moet ook concluderen dat er nog genoeg dingen zijn die ik niet goed doe. Ik ben in september bewust wat minder gaan trainen (een soort van aftrainen) dat is goed maar in oktober had ik de fiets gewoon drie weken aan de haak moeten hangen. Waarschijnlijk heb ik daar onlangs de prijs voor moeten betalen door toch door te blijven trainen en het lichaam geen tijd te geven om fatsoenlijk te herstellen. Ook de uitleg over de krachttraining in de sportschool is erg interessant. Ook wat dit betreft moet ik concluderen dat ik niet helemaal bezig ben zoals het hoort. De fitness instructeur heeft uiteindelijk wel bepaald hoeveel gewicht ik moest steken per toestel en hoeveel herhalingen ik moest uitvoeren maar dat was verder eigenlijk nergens op gebaseerd. Ik moest niet te zwaar trainen om niet te veel spiermassa op te bouwen en ik moest wat meer herhalingen uitvoeren in series van 2 x 30 keer. Op zich niet verkeerd uitgelegd door de instructeur maar het kan beter. Het boek legt uit hoe je aan een juiste werkbelasting komt aan de hand van individueel bepaalde gegevens. Er wordt gesproken over 1RM (one repetition maximum) wat dus eigenlijk wilt zeggen het maximale gewicht dat je 1 keer kunt uitvoeren tijdens een oefening die je perfect moet uitvoeren. Dit geldt voor alle spiergroepen, om je werkbelasting te kunnen bepalen moet je dus eigenlijk eerst weten wat de maximale last is die je aankunt tijdens een oefening. Aan de hand van dit gegeven kun je een krachttrainingschema maken. Er wordt gewerkt met een percentage van de maximale last, je kunt het dus vergelijken met het trainen op hartslag. Dat doe je ook op basis van je maximale hartslag of je omslagpunt. Als je maximaal 1 herhaling aankunt van 120 kilo bij bijvoorbeeld leg press dan train je op 40 a 50 % (+/- 60 kg) van deze maximale belasting. Zelf heb ik waarschijnlijk toch te zwaar getraind in de sportschool. In principe niet qua gewicht maar 30 herhalingen per serie is gewoon veel te veel om mee te beginnen. Ik denk zelf dat mijn duizeligheid daar zelfs mee te maken kan hebben. In de schema`s in het boek wordt in week 1 begonnen met 3 x 10 herhalingen op 40 - 50 % van je maximale belasting. recuperatie tussen de series is 30 seconden. In week 8 zie je bijvoorbeeld al 5 x 20 herhalingen op 40 - 50% van je maximale belasting en voor de beenspieren 4x8 herhalingen op 75 % van je maximale belasting. De recuperatie tussen de series voor de beenspieren is dan 2 tot 3 minuten. Het is voor mij dus zaak om eerst mijn maximale last te bepalen voor de verschillende oefeningen voor alle spiergroepen. 30 herhalingen per serie daar ga ik ook mee stoppen, ik ga het schema uit het boek volgen. Wat heb ik nog niet goed gedaan? na de krachttraining ging ik direct naar huis. Een half uurtje losrijden op de fiets wordt aanbevolen het doel hiervan is de krachtwinst over te zetten op de specifieke spierwerking van de fietsbeweging en een cooling down moet je natuurlijk altijd uitvoeren. Verder staat er in het boek dat er door velen te hard (te hoge intensiteit) dus te vaak in het rood getraind wordt maar dat was voor mij geen nieuws. In november en december moet je gewoon ruim onder je omslagpunt blijven en naast de krachttrainingen fiets je voornamelijk extensieve dus rustige duurtrainingen. Ik ben pas in april dit jaar begonnen met mijn weblog wat op zich jammer is. Afgelopen winter heb ik mij daar in ieder geval erg goed aangehouden en dat heeft in de zomer zeker zijn vruchten afgeworpen. Dat is dus iets wat ik goed heb gedaan vorig jaar. Spinnen en zelfs mountainbiken wordt sterk afgeraden in de winter. Velen stappen in de winter op de mountainbike wat op zich niet verkeerd is maar vooral degene die veel ploeteren door de bossen fietsen dus vaak aan een veel te hoge hartslag. Als je werkt naar een doel in het fietsseizoen dus wedstrijden of cyclo`s zoals een marmotte of andere tochten wilt rijden dan kun je het beste alleen maar rustige duurtrainingen rijden in deze periode. Het boek is nog lang niet uit dus als ik nog wat interessante dingen tegen kom dan zal ik deze zeker melden.


vrijdag 28 november 2008

Tacx souplesse training, 25,6 km, 46 minuten, 117 rpm


Gisteren laatste nachtdienst ingegaan en om 2:00 naar huis gekomen en lekker in bed gekropen. Vanmorgen tot 11 uur blijven liggen en daarna met frisse tegenzin uit bed gesprongen. Toch weer een flink jetleg gevoel overgehouden na de nachtdiensten. Rond 4 uur vanmiddag begonnen aan een souplesse training op de tacx. Zonder enige moeite 117 omwentelingen per minuut gemiddeld en hartslag in D1 gehouden. Ik werk nu 1 keer per week een souplesse training af en merk nu al een enorme verbetering in de trapbeweging. Het loze gevoel (dode punten) omdat je zo`n licht verzet trapt is weg en het dansen op het zadel is ook een stuk minder geworden. De coordinatie is dus flink verbeterd en dat merk je dus gelijk aan de trapbeweging. Toen ik begon met deze trainingen vond ik 106 omwentelingen gemiddeld al enorm hoog, nooit gedacht dat er zo snel verbetering zou optreden. Lekker gefietst dus.

woensdag 26 november 2008

Training 7 sportschool

Vandaag weer voor de eerste keer van deze week naar de sportschool gegaan. Rond 15:15 begonnen met een warming up op de crosstrainer van 10 minuten. Daarna eerst oefeningen voor de benen en daarna het bovenlichaam. Ging niet echt lekker vandaag zeker de oefeningen voor het bovenlichaam vielen weer tegen.
Ik heb zelfs een paar toestellen overgeslagen, de oefeningen voor de buikspieren gingen wel lekker.
Over het algemeen dus een vrij slap gevoel vandaag. De benen wel goed kunnen trainen en dat is toch het belangrijkste voor mij. Na thuiskomst gelijk een hersteldrank genomen en een verfrissende douche gepakt. Misschien van het weekend nog een training in de sportschool maar dan moet ik me wel wat sterker voelen. Vrijdag weer een souplesse training op de tacx.

maandag 24 november 2008

Tacx korte rustige training, 32,9 km, 1 uur


Het slapen gaat me tegenwoordig gelukkig erg goed af ik ben een stuk rustiger geworden waardoor ik veel beter slaap. Meer innerlijke rust zullen we maar zeggen, normaal gesproken ben ik met twintig dingen tegelijk bezig. Nu neem ik bewust gewoon veel meer rust en lig nu regelmatig gestrekt op de bank. Ook tv kijken voor het slapen gaan (boven) doe ik niet meer en ik zit wat minder achter de computer. Na de afgelopen nachtdienst tot 14:30 in bed gelegen daarna een ontbijtje en de kids ff opgehaald van school. Daarna een korte training op de tacx van een uurtje met drie korte krachtblokken aan 70 omwentelingen rond de 300 a 320 watt. Eerste blokje 1 minuut, tweede blokje twee minuten en het laatste blokje weer 1 minuut. Verder gewoon zeer rustig gefietst in de herstelzone. De hartslag tijdens de krachtblokken kwam niet boven de 169 slagen per minuut. Erg lekker gefietst. Normaal gesproken ga ik woensdag weer naar de sportschool voor een krachttraining.

zaterdag 22 november 2008

Tacx Alp d'Huez, 13,8 km, 55 minuten, 15,1 km/u

Ik lag iets te lekker vanmorgen in bed dus te laat opgestaan om naar de sportschool te gaan. Ik zou nog eens de Alp d' Huez beklimmen ter referentie voor verbeteringen en heb maar besloten om dit vandaag te doen. Een mooi krachtblok van net geen uur. Eerst de rem van de tacx gekalibreerd, daarna een warming up van tien minuten gereden en dan begonnen aan de beklimming. Ik fiets op of rond mijn omslagpunt dus probeer de hartslag onder de 184 slagen te houden. De eerste 3 kilometer kan ik de 260 watt goed aanhouden. Daarna stijgt de hartslag over het omslagpunt dus moet ik terug schakelen. Het gaat vanaf dan voor geen meter meer ik kan soms met moeite 200 watt aanhouden en dat is toch bijzonder triest te noemen. De benen voelen overigens helemaal niet slecht aan het is gewoon de conditie die tekort schiet. Zoals ook de bedoeling was van deze training hou ik de hartslag rond het omslagpunt. Dan maar een laag wattage het is niet anders. Ik zweet intussen flink en mijn vrouw komt net voor de finish naar boven en kijkt even mee over mijn schouder. Na 55 minuten fiets ik over de finish. Slecht gevoel maar blij dat ik deze training heb afgewerkt ter referentie voor mijn komende trainingen. In februari van dit jaar fietste ik onder de zelfde omstandigheden (calibratie rem) de alp op in 49 minuten op de tacx. Gemiddelde hartslag lag lager en wattage was veel hoger. Niets om me druk over te maken want dat was vlak voor het begin van het seizoen. Morgen wordt er in ieder geval zeker niet gefietst. Zal het weer een paar dagen rustig aan doen want morgen begin ik weer aan vijf nachtdiensten.

vrijdag 21 november 2008

Tacx souplesse training, 32.8 km, 56 minuten, 115,5 rpm


Vanaf begin deze week overgestapt naar drie ploegendienst in plaats van vierploegen wat niets meer of minder betekent dan 5 x ochtend, 5x nacht, 5x middag. Op zich iets meer regelmaat maar wel wat meer uren werken dan in vierploegen. Van de week dus 5 ochtend diensten gehad en deze keer elke dag netjes om half tien naar bed gegaan. Erg goed kunnen slapen dus ik voel me best goed na een week ochtenddiensten. Normaal gesproken slaap ik altijd pas rond half twaalf/twaalf uur wat altijd neerkomt op een enorm slaaptekort. Ook na het werk wat rustiger aan gedaan en op woensdag na lekker een uurtje of twee in de bank gelegen (niet geslapen) Vandaag een souplesse training gereden op de tacx van 56 minuten. Zeer lichte versnelling, laag wattage, muziekje op en draaien maar met die beentjes. Hartslag in D1 kunnen houden en na 56 minuten een gemiddelde trapfrequentie van 115,5 omwentelingen per minuut. Hoge frequentie vast houden is soms best lastig maar het was zeker geen zware en vermoeiende training. Morgenochtend naar de sportschool voor de krachttraining.

woensdag 19 november 2008

Training 6 sportschool

Vandaag weer naar de sportschool geweest. Een beetje met knikkende knieen toen ik binnenstapte maar toen ik eenmaal bezig was voelde ik dat het gewoon lekker ging. Nog even gesproken met de sportinstructeur over het voorval van vorige week en daarna een programma van 40 minuten afgewerkt op de crosstrainer op hartslag tussen de 138 en 156 slagen. Daarna weer naar de krachttoestellen en deze keer eerst begonnen met de benen. Iets minder gewicht gestoken dan de vorige training maar zo te voelen is dat niet echt nodig. Daarna de andere toestellen voor het bovenlichaam afgewerkt. Erik http://lecoureur.blogspot.com/ ook nog even gesproken bij de sportschool. Sterkte verder met het herstel van je hand, ziet er toch behoorlijk gemeen uit.
Deze keer dus wel op mijn benen kunnen blijven staan. Normaal gesproken rij ik van de week ook nog een souplesse training op de tacx. Zaterdagochtend ga ik weer naar de sportschool voor wat krachttraining.
Gisteren hebben we overigens een chalet geboekt voor de marmotte week op de camping aan de voet van de Alp D' Huez.

zondag 16 november 2008

Tacx rustige duurtraining, 47 kilometer, 1 uur en 18 minuten


Eindelijk weer op de fiets, sporten is ongetwijfeld een verslaving dat merk je aan je lichaam als je dagen niets doet. Voorzichtig zeg ik tegen mijn vrouw dat ik een uurtje ga trainen op de tacx, ok zegt ze. Dat ging makkelijk dacht ik bijmezelf. Ze stond erop dat ik een week niet zou trainen en de week was nog net niet helemaal om. Ze heeft uiteraard gelijk ze was net als ik flink geschrokken vorige week. Ze weet wel dat ik het nu gewoon rustiger aan ga doen, deze keer ga ik echt luisteren (haha) Toch vertrouwd ze het blijkbaar niet helemaal want voor ik op de tacx zit zegt ze dat ze naast me komt strijken. Toch gezellig, normaal doet ze dit nooit maar een beetje controle is misschien niet weg in het begin. Ik selecteer een licht programma van 1 uur en 18 minuten, klik in de pedalen en al snel draaien de beentjes rond als vanouds. Ik het begin nog een beetje een lui gevoel maar ook dit gevoel verdwijnt gelukkig snel. Er zitten twee blokjes in die wat intensiever zijn maar de hartslag stijgt zeker niet naar onverantwoorde waarden. Plots twee korte pieken van over de 700 watt, wat is dat nu. Waarschijnlijk een kleine verandering in het stroomnetwerk. Alles staat hier tegelijk aan, strijkijzer, wasmachine, wasdroger, tacx, computer. Misschien dat het daar aan lag, het duurt overigens nog geen twee seconden maar wel ff een gek gevoel. In de korte intervalblokjes van 8 keer 20 seconden met tussenpozen van 40 seconden stijgt de hartslag nauwelijks van 160 naar 260 watt. Soms 1 a 2 slagen de benen voelen zoals altijd goed aan geen probleem. Na zo`n drie kwartier houdt mijn vrouw het voor gezien, ze zegt verder niets maar ziet dat ik gewoon rustig aan het fietsen ben. Na het intervalblokje is het nog zo`n twintig minuten aan weinig weerstand en na 1 uur en 18 minuten zit de training er weer op. Ik voel me erg goed, niks geen slap gevoel of duizelingen. Ik voel me gewoon weer al een stuk fitter. Lekker ff uitzweten, eten en daarna een verfrissende douche. De volgende training staat gepland voor dinsdag of woensdag. Woensdag ga ik in ieder geval weer naar de sportschool voor wat krachttraining. Ik hoop dat ik daar deze keer ook op mijn benen kan blijven staan.

zaterdag 15 november 2008

Terug van weggeweest

Gelukkig gaat het weer een stuk beter met me. Ben de afgelopen dagen nog wel flink verkouden geworden (vandaar de verhoogde waarde witte bloedlichaampjes in het bloed) maar ook dit gaat nu weer al een stuk beter. Ik heb de laatste paar dagen echt platte rust genomen en enorm veel geslapen. Als je echt rust neemt dan merk je pas hoe vermoeid het lichaam aanvoelt. Was dus echt nodig om even helemaal niets te doen, heb hierdoor wel het boek van Michael Boogerd uit kunnen lezen. De boeken van Lance Armstrong lezen wat lekkerder weg vindt ik maar dat ligt meer aan de schrijver dan aan het verhaal volgens mij. Toch leuk om alle ins en outs te lezen van een renner als Boogerd. Een echt trainingsbeest dat blijkt ook wel uit het boek. Ik wil mezelf zeker niet vergelijken met Boogerd (zeker niet als wielrenner) maar qua karakter en drijfveer herken ik wel veel dingen uit het boek die ook op mezelf slaan. Op zich erg jammer dat het fietsen niet eerder op mijn pad is gekomen. Niet dat ik zoveel talent heb zeker niet, gewoon omdat het lichamelijk wat makkelijker gaat als je jonger bent. Vanaf nu ga ik het wel iets rustiger aan doen met trainen. Het liefst zou ik bij wijze van spreken 5 uur per dag op de fiets zitten maar ik moet wel realistisch blijven. Ik heb een gezin, werk daarbij nog in ploegen dus ik moet daar een iets betere balans in zien te vinden. Trainen is wel iets wat ik misschien nog wel liever doe dan het rijden van de tochten zelf. Ik heb het altijd al graag gedaan, als klein jongetje van amper 12 jaar trainde ik soms al 3 , 4 of soms 5 keer in de week. In die tijd was turnen mijn grote passie, mijn zelfdiscipine heb ik uiteraard ook aan mijn eigen te danken maar zeker ook aan mijn trainer destijds (Bennie Vermandel) bij het turnen. Conditie en krachttraining kwamen toen al vaak aan bod dat kan ik me nog herrineren als de dag van gisteren. Fanatiek en gedreven ben ik altijd geweest en gebleven, ik heb het nog geschopt tot twee derde plaatsen op het Nederlands kampioenschap en eenmaal Nederlands kampioen met ons team wat bestond uit drie turners, Individueel had ik die dag ook de hoogste score van de dag. Tot mijn achtiende ben ik blijven turnen en had ik nog regelmatig succes.

Toen was daar de dienstplicht, het leger in dus. De landmacht dat zag ik absoluut niet zitten, ik wilde iets anders ik wilde bij het korps mariniers. Met mijn 55 a 56 kilo die tijd werd dit bijna voor onmogelijk gehouden maar ik was vastbesloten en wilde bij het korps. Na een keuring van drie dagen in Amsterdam bleven er van de 70 mensen maar drie over die goedgekeurd werden. Ook ik mocht toen met kisten (om ze al wat in te lopen) naar huis. Toen ging ik ook als een gek trainen. Ik ging met een rugzak gevuld met stenen en soms met een waterzak gevuld met water hardlopen om me voor te bereiden. Ondanks mijn goede conditie wel veel afgezien bij het korps mariniers maar o zo veel geleerd in die tijd. Opgeven kwam toen ook niet in mijn woordenboek voor, ik heb daar nog oefeningen (kaart en kompassen) gedaan op mijn sokken omdat ik gewoon niet meer in mijn schoenen kon van de blaren. Ik trok drie paar sokken over elkaar aan, de kisten gebonden rond mijn nek en probeerde zo de oefening te volbrengen. Midden in de nacht werd ik aangehouden door een korporaal die met een zaklamp in mijn gezicht scheen en de kisten rond mijn nek zag hangen. Hij heeft me toen helemaal verrot gescholden en ik heb toen flink op mijn donder gehad omdat ik op deze manier ernstige infecties kon oplopen. Toch heb ik de oefening toen helemaal uitgelopen. Ook de eindmars tijdens de eindoefening (een soort van examen) was een ware hel voor mij wat betreft de blaren. Met volle bepakking + wapen wat voor mij echt enorm afzien was kon ik de pas niet volgen door de enorme blaren op mijn voeten. Ik had korte beentjes en de kleinste lieten ze altijd van achteren lopen. Ik kon gewoon niet van die grote passen nemen als die grote gasten en liep daardoor altijd te geforceerd. Daardoor kreeg ik dus die blaren, kleinere passen mocht niet je moest in de pas lopen. Doordat wij als kleintjes (ik was niet de enige) van achter moesten lopen kreeg je een soort van harmonica effect waardoor je nog harder moest lopen om het bij te benen. Tijdens de eindoefening mochten wij wel van voren lopen maar met al die blaren kon ik haast geen stap meer doen. De laatste twintig kilometer heb ik toen al dribbelend (een soort van verkrachte looppas) uitgelopen. De korporaal schreeuwde de hele tijd tegen me dat ik moest opgeven "stap nou in die bus" stop er nou mee. Ik werd haast gek maar met een glimlach op mijn gezicht ging ik door. Ik heb toen nog diverse schoppen onder mijn reet gehad omdat ik niet in de gewone pas wilde lopen. Mijn glimlach was iets waar de korporaal helemaal niet tegen kon. Ik moest die grijns van mijn smoel halen, echter dat ging gewoon niet. Mijn maten hebben me toen op de trein moeten zetten om dat weekend naar huis te gaan, ik kon echt niet meer lopen en heb dagenlang op slippers rond moeten lopen. Ik had alles behalve plezier ik weet ook niet hoe dat kwam, nu bij het fietsen heb ik dat nog steeds. Hoe zwaarder de omstandigheden hoe mooier en leuker ik het vind en hoe groter de glimlach.

Nu zijn we terug waar we gebleven waren, de realiteit. Voor ik het weet schrijf ik hier zelf een hele biografie. ondanks mijn plezier in het trainen doe ik dus een klein stapje terug. Drie keer fitnessen wordt maximaal twee keer per week. Fietsen twee of maximaal drie keer per week (hersteltraining) in de winter in combinatie met het fitnessen. Drie a vier dagen sporten moet dus genoeg zijn om mijn conditie op peil te houden en de kracht te verbeteren. In het voorjaar zal ik ongetwijfeld wat meer en langer op de fiets zitten. Dan zijn trainingen van 4 a 5 uur geen uitzondering. Dit zijn echter rustige duurtrainingen aan een lage hartslag. In de winter op de tacx hou ik het ongeveer drie uur vol op de fiets, langer is bijna niet te doen binnen. Morgen start ik weer met trainen, een rustige niet te lange training op de tacx. Back in Business dus ............ mijn doelstelling veranderd uiteraard niet, nog steeds wil ik de marmotte uitrijden in 7:30 in 2009. Intussen zijn we ook eigenaar geworden van een Audi A2 Proline Exclusive, we zijn allemaal erg enthiousiast over dit aparte wagentje, hij rijdt fantastisch en vooral van binnen ziet hij er geweldig mooi uit.

maandag 10 november 2008

Training 5 (ingestort bij de sportschool)

ff snel voor de volgers, ik had mijn training net afgerond op de sportschool en stond nog even met iemand te praten. Plots voelde ik me onwel worden, ben nog naar de bar gelopen maar daar ben ik inéén gezakt en even flink de weg kwijt geweest. Bloeddruk was op dat moment erg laag 80/55 dus direct naar de huisarts gebracht.
Volgens de huisarts was er een afwijking te zien op de ECG dus gelijk doorgestuurd naar de cardioloog bij de spoedeisende hulp. De bloeddruk is intussen weer ok, en na uitgebreid onderzoek blijkt er gelukkig niet echt veel aan de hand te zijn. De waarde van de witte bloedlichaampjes was te hoog wat kan duiden op een infectie volgens de arts. De afwijking in het hartfilmpje schijnt normaal te zijn bij mij, eerder gemaakte hartfilmpjes tonen de zelfde afwijking en dit komt veel voor bij sporters en kan absoluut geen kwaad. Moest eigenlijk een nacht blijven ter observatie maar als ik er zelf gerust op was mocht ik naar huis van de arts. Nu zit ik dus weer terug thuis en mag een paar dagen helemaal niets doen. Sporten mag al helemaal niet van de week. Waarschijnlijk toch iets te veel getraind de laatste twee weken. Te hard heb ik zeker niet getraind, ik heb alles rustig aan gedaan maar genoeg is genoeg. Het lichaam wilt nu waarschijnlijk alleen maar rust, rust en nog eens rust. Ik moet zeggen dat ik ook compleet gesloopt ben, echt enorm moe. Maar dat schijnt normaal te zijn na zo`n inzinking. Verder voel ik me gelukkig weer al een stuk beter. Nu terug op de bank, als het weer wat beter gaat dan laat ik dat uiteraard weer even weten.

zondag 9 november 2008

Duurtraining D1, 49.5 km, 1 uur en 49 minuten, 27.1 km/u

Allereerst zeker het vernoemen waard heerlijk grieks gegeten gisteren, de kinderen hebben niets te veel gezegd. Vanmorgen lekker uitgeslapen en na een ontbijt ff buiten kijken wat voor weer het is. Valt best mee koud is het zeker niet, er staat wel een redelijk stevig windje. Ik besluit dus maar om buiten te gaan rijden in plaats van een training op de tacx. Iets voor half 1 klik ik in de pedalen en fiets ik langs het kanaal richting Terneuzen. Wind mee dus dat gaat lekker zo, als ik eenmaal bij de stoplichten aankom in terneuzen sla ik linksaf richting de braakman. Oeps dat is iets minder leuk, flinke zijwind tegen. Ik schakel flink wat tandjes terug en fiets bijna op mijn bergverzetje om de hartslag in D1 te houden. Ook de snelheid zakt drastisch maar na een tijdje weet ik toch een ritme te vinden om tegen de wind in te fietsen. Via de braakman, Hoek, Biervliet richting ijzendijke. Dit alles over de reguliere fietspaden, de polder in ga ik maar niet doen die ligt er ongetwijfeld een stuk minder goed bij. De wat koudere wind op mijn blaas zorgt er toch echt voor dat ik even in de remmen moet knijpen voor een sanitaire stop. Bij de stoplichten van ijzendijke linksaf richting Watervliet. Op dit stuk heb ik gelukkig veel minder last van de stevige wind. Via Watervliet en toch een klein stukje polder terug naar huis. De polder ligt er inderdaad niet goed bij, plassen en modder zorgen er voor dat mijn fiets er weer flink beroerd uit komt te zien. Na een uur en 49 minuten zit de training erop. Best wel lekker gefietst maar de wind was toch een spelbreker voor de geplande rustige duurtraining. Heb overigens de hartslag goed onder controle kunnen houden maar zo rond de 140 slagen was eigenlijk de planning voor vandaag. Na thuiskomst de fiets helemaal in orde gemaakt, dit was waarschijnlijk wel het laatste ritje buiten.
Morgen weer een training in de sportschool.

zaterdag 8 november 2008

Tacx souplesse training, 34.5 km, 56 minuten, 115.7 rpm

Iets langer geslapen vandaag om wat slaap tekort in te halen na vier nachtdiensten. Eerst wat gegeten en dan richting zolder voor een training op de tacx. Op de Bilzen classic na, waar ik een punaise in mijn band reed (kon gewoon doorrijden overigens) geen enkele lekke band gehad dit seizoen. Kom ik boven en wat schetst mijn verbazing, een lekke band op de tacx. Het moet niet gekker worden, met frisse tegenzin vervang ik het bandje en dan kan de training eindelijk beginnen. Zoals aangekondigd een souplesse training. Binnenblad en flink toeren maken, de rook komt nog net niet van het bandje. In het begin weer een kleine storing met de hartslagmeter maar daarna gelukking geen afwijkingen meer. De hartslag laat ik uiteindelijk stijgen tot in de D2 zone, na 20 minuten de bekende zweetdruppeltjes maar het gaat lekker. Ik hou de trapfrequentie boven de 115 omwentelingen en dat is behoorlijk te noemen. Ik dans flink op het zadel en mijn b*llen worden flink heen en weer geschud, ik vrees dat het een milkshake wordt voor het vrouwtje vanavond (haha) na 56 minuten zit de training erop en ligt de gemiddelde trapfrequentie boven de 115 omwentelingen. Het nieuwe album van Marillion "Happiness is the road" brengt me al helemaal in hogere sferen. Wat een intens prachtig mooi album is het weer geworden zeg. Voor degene die het nog niet weten ik ben een echte Marillion fan, sta ook deze keer weer met mijn naam vermeld in het boekje van het album net als mijn oom die mij destijds heeft aangestoken met het Marillion virus. Het leuke van een album van Marillion is dat je het ontelbaar keer kan en moet afspelen, elke keer wordt de muziek beter en beter en ondek je weer nieuwe dingen in de muziek. Maar genoeg over mijn andere passie, straks heerlijk grieks eten, mijn vrouw gaat ons weer eens flink verwennen als ik dit zo hoor van de kinderen. Morgen een rustige duurtraining op de tacx.

vrijdag 7 november 2008

Training 4 sportschool, 1 uur en 30 minuten

Vroeg opgestaan na de nachtdienst om te kunnen gaan trainen. Om 13:30 stond ik nog half slaperig op de crosstrainer in de sportschool voor een korte warming up van iets meer dan 10 minuten. Daarna weer naar de krachttoestellen. Ik moet zeggen valt niet mee als je net uit je bed komt, zeker niet de eerste serie herhalingen. De tweede serie herhalingen gingen gelukkig al weer een stuk beter. Ook vandaag train ik zowat alle spiergroepen en doe ik wat extra series van 30 herhalingen voor de benen en de kuiten. Je merkt wel dat je al vrij snel sterker wordt, ook vandaag kon er weer 10 kilo bij en kon ik de 30 herhalingen zonder problemen goed blijven uitvoeren. Als laatste nog wat sit-ups op een bankje en de training zit er weer op. In totaal weer 13 toestellen afgewerkt, de oefenigen voor het bovenlichaam gaan soms nog wat moeizaam. Echt spierpijn zoals vorige week heb ik niet gehad na de training van afgelopen woensdag. Uiteraard voel ik de spieren wel maar echt flinke spierpijn heb ik niet meer gehad. Van de week dus drie keer getraind in de sportschool en dat is me goed bevallen. Morgen weer een training op de tacx (souplesse) en zondag een wat langere rustige duurtraining op de tacx. Ook ga ik waarschijnlijk volgende week de Alp D' Huez eens fietsen op de tacx als referentie voor de kracht. Zelfde verzet, zelfde hartslag en om de paar weken kijken of er sprake is van verbetering. Mijn doel dat ik wil bereiken door de fitness is een hogere klimsnelheid ontwikkelen, meer vermogen (wattage) kunnen leveren aan dezelfde hartslag frequentie (onder het omslagpunt) Uiteraard moet ik er wel voor zorgen dat ik niet te veel spiermassa ga krijgen, mijn gewicht moet dus ook op peil blijven. Licht trainen en veel herhalingen uitvoeren is dus hetgeen wat ik moet blijven doen in de sportschool. Vandaag helaas geen hersteldrank voor de spieren, pot is leeg en mijn bestelling komt als het goed is morgen weer binnen. Ik stap nu over van Wcup hersteldrank naar Born Protein Superior. Gebruik normaal gesproken overigens eigenlijk altijd producten van Born.

woensdag 5 november 2008

Training 3 sportschool, 2 uur

Helemaal niet fit wakker geworden na een slopende nachtdienst maar toch gaan trainen vandaag.
Hartslagmeter meegenomen en crosstrainer ingesteld op cardio tussen de 138 en 156 hartslagen (extensief)
Vandaag een half uur op de crosstrainer, daarna wat uitleg gevraagd voor extra buikspieroefeningen en aan de slag gegaan met de toestellen. Ging lekker vandaag bij sommige toestellen kon ik zelfs al wat extra gewicht steken. Ook voor de benen en kuiten wat extra gewicht en de 2 series van 30 herhalingen kon ik nog goed uitvoeren. Lekker getraind en ik voel me weer al een stuk beter dan vanmiddag toen ik uit mijn bed kwam.

dinsdag 4 november 2008

Duurtraining D1 Tacx, 53.2 km, 1 uur en 30 minuten

Wederom wat stijf vanmorgen maar echt flinke spierpijn heb ik nog niet na de training van gisteren.Vandaag eindelijk weer eens een training op de fiets. Een rustige duurtraining in D1 (138 - 156 bpm) van anderhalfuur. Deze programma`s heb ik zelf geschreven voor de tacx omdat de standaard programma`s gewoon heel veel interval en kracht werk is. Het zweten valt deze keer best wel mee dus mijn lichaam begint te wennen aan het trainen binnen. De anderhalf uur gaan vrij snel voorbij en voor ik het weet is de finish in zicht. Ik voel de hamstrings en de kuiten nu toch wel behoorlijk als ik van de fiets af stap. Weerstand was erg laag vandaag op de tacx dus daar komt het niet door. Ik vrees morgen weer voor flinke spierpijn. Als het goed is wordt dit steeds minder naarmate je meer gaat trainen in de sportschool. Na de training uiteraard gedouched en daarna nog even contact opgenomen met de Audi/vw dealer. We hebben besloten om het gewoon te doen dus hebben we een deal betreft de Audi. Ik heb veel gelezen over de wagen en de testen zijn allemaal zeer positief. Het is overigens een heel aparte wagen, de één zal hem spuuglelijk vinden terwijl de ander echt voor het uiterlijk valt. Wij moesten zelf eerst even aan het uiterlijk wennen maar we vinden het gewoon een prachtig wagentje dat prima bij ons past. Hij is vooral erg zuinig en daar is het vooral om te doen omdat we flink wat kilometers afleggen op een jaar, van binnen is het ook een erg mooi wagentje en veel ruimer dan we in eerste instantie hadden gedacht. De autokenners zullen wel weten dat het om een Audi A2 gaat, Door het gebruik van aluminium weegt hij nog geen 900 kilo. Het is geen nieuwe want in 2005 zijn ze gestopt met de productie van de A2, ondanks dat wordt hij toch netjes afgeleverd met 1 jaar volledige audi fabrieksgarantie. Morgen gaan we het koopcontract tekenen en dan horen we wanneer hij afgeleverd kan worden. Vanavond in de nachtdienst dus morgen vrij vroeg uit bed. Als er nog tijd over is dan ga ik nog trainen in de sportschool.

maandag 3 november 2008

Training 2 sportschool

Vanmorgen om 9:00 naar de sportschool voor mijn tweede training. De spierpijn is nu gelukkig volledig verdwenen dus we kunnen er weer tegenaan. Het is behoorlijk druk vandaag op de sportschool maar er is gelukkig nog een crosstrainer vrij voor een warming up. Een programma van 20 minuten met verschillende weerstanden. Ik merk al snel dat ik hem wat zwaar ingesteld heb maar maak het programma toch maar af. Volgende keer toch maar op hartslag trainen want ik vrees dat de hartslag af en toe flink is opgelopen. Wattage was steeds rond de 280 a 300 watt dus dat was veel te veel voor een warming up. Nu op naar de krachttoestellen zo`n 13 in totaal. Ik pak de kaart er bij voor de instellingen van de toestellen en begin met de oefeningen. Deze keer steeds 2 series van 30 herhalingen, bij sommige toestellen haal ik de 30 niet eens meer tijdens de tweede serie. Volgende keer misschien toch iets minder gewicht bij sommige toestellen om de series volledig af te kunnen werken. Ik kom ook nog een oud collega tegen waar ik nog even een praatje mee maak.
De oefeningen voor de benen en de kuiten gaan weer erg goed, na een uur en 45 minuten hou ik het voor gezien. Ik heb alle toestellen afgewerkt en voel de spieren weer al flink. Zal wel weer flinke spierpijn krijgen. Morgen dan eindelijk weer op de fiets voor een training op de tacx. Toch weer lekker getraind.

zondag 2 november 2008

Bikemotion 2008


Vandaag met het hele gezin en mijn schoonouders naar Bikemotion geweest in utrecht. Om 8:15 vertrokken en rond 10 uur waren we op de plaats van bestemming. Het was druk maar gelukkig niet te druk, opvallende zaken: campagnolo 11 speed groepen zijn toch wel erg mooi zelfs de shifters vallen in het echt zeker niet tegen. Isaac kan me toch ook nog steeds bekoren de force die weer terug is van weggeweest en de ultra sonic zijn gewoon juweeltjes om te zien. Mijn eigen R3sl is qua frame niet veranderd enkel de stickers zijn nu zilver in plaats van wit. De S2 van Cervélo voorheen de carbon soloist vind ik een beetje tegenvallen in de nieuwe kleurstelling. De Cinelli Pro Best Of was ook werkelijk een plaatje om te zien. De mooiste fiets van de beurs was in mijn ogen ongetwijfeld de zwarte Pinarello Prince. Glanzend zwart gecombineerd met matte stukken en wat kleine details in rood, een setje lightweight wielen en een 11 speed super record groepset. Echt meer dan prachtig, en nee ik ga zeker niet overlopen naar Pinarello. Mijn R3sl rijdt zo fantastisch daar wil ik echt nog lang niet van af. Verder uiteraard nog wat exclusieve fietsen kunnen bewonderen zoals de titanium fietsen Litespeed, Merlin en nog een ander merk waar ik zo snel niet meer op kom. Een trend voor 2009 is lorica lak (glanzend) wat terug te zien is bij de raceschoenen en de zadels van selle italia. Zelfs mijn witte flite carbonio is te verkrijgen met zo`n laklaagje. Ook de wielen die in mijn R3sl komen "Bontrager Aeolus" heb ik weer eens in het echt kunnen bewonderen bij de stand van Trek. Ook veel mooie mountainbikes gezien. Mijn vrouw lijkt ook plots besmet te zijn met het fietsvirus, ze wil ook gaan mountainbiken en heeft haar fiets zelfs al uitgezocht op de beurs (Specialized, ja die wil ik) Trek vond ze niet mooi. De kinderen hebben zich gelukkig ook goed vermaakt net als ons gingen ze met volgeladen tassen met boekjes en dergelijke naar huis. Ook mijn overbuurman (Wout) mijn fm Gertjan Serpenti en nog wat endere bekenden gezien op de beurs. Een erg geslaagde beursdag nu kunnen we weer wat in de boekjes gaan bladeren. Morgen weer naar de sportschool voor een training want afgelopen week is er erg weinig terecht gekomen van het trainen.

zaterdag 1 november 2008

Spierpijn

Na mijn eerste training in de sportschool mega veel spierpijn overgehouden aan het bovenlichaam. De benen en kuiten totaal geen last van, wel flinke spierpijn in de buikspieren, borst, rug en vooral de triceps. Vrijdag dus maar niet naar de sportschool geweest. Rustig opbouwen lijkt me het beste om blessures te voorkomen. Gelukkig is de spierpijn vandaag zo goed als verdwenen alleen de triceps voel ik nog steeds goed. Vandaag ook nog moeten werken en na het werk gelijk op pad met het hele gezin voor een andere auto. Het wordt bijna 100 procent zeker een Audi. Wat voor iets dat is nog een verassing !! hij rijdt in ieder geval gemiddeld zo`n 1:17 en op de snelweg is 1:20 haalbaar (op benzine). Een stuk zuiniger dus dan onze huidige auto die het zelfs heeft gepresteerd om 1:10 te rijden naar Frankrijk (wel met dakkoffer) "Ons zeeuwen ons ben zuunig" dus de Seat gaat waarschijnlijk de deur uit. In principe zijn we er volledig uitgekomen met de Audi/VW dealer ze houden hem even vast voor ons zodat we er nog even over kunnen nadenken, we zijn in ieder geval erg enthiousiast na een proefritje in de Audi. Erg mooi en degelijk van binnen en ook veel ruimer dan we gedacht hadden en het rijdt meer dan fantastisch. Vrij laat thuis dus ook mijn geplande training op de tacx kon niet doorgaan vandaag. Morgen gaan we met zijn allen naar Utrecht naar de fietsbeurs (BikeMotion) er zal weer heel wat moois te zien zijn. Ik ga zeker wat foto`s proberen maken. Morgen dus helaas ook geen training. Maandag ga ik zeker weer naar de sportschool.