dinsdag 30 maart 2010

Tacx souplesse, 46 min, 112 rpm

Vandaag een korte souplesse training gereden op de tacx. Ik had het al eerder vermeld via twitter, ongeloofelijk hoe snel de benen waren hersteld na de E3 prijs. Daar wordt ik behoorlijk vrolijk van. Maandag niets gedaan en vandaag dus een souplesse training die me erg soepel af ging. Er zaten ook drie blokjes in boven de 200 watt en ook deze gingen moeiteloos aan een veel lagere hartslag als normaal (midden D1) Dat ziet er allemaal erg goed uit tot nu toe.

Rustig opbouwen kost wat geduld maar ik ben ervan overtuigd dat ik straks een flinke stap ga maken door deze rust te bewaren. Er zijn nog wel flink wat verbeter punten maar daar ga ik specifiek aan werken. Belangrijkste punten zijn: Inhoud, Explosieve kracht, klimsnelheid. Souplesse is ruim voldoende, kracht is zeker niet slecht, afdalen en sturen gaat super, conditie wordt steeds beter. Ik heb me dit jaar perfect aan mijn eigen programma gehouden en dat is een overwinning op mezelf. Niet laten verleiden door anderen maar opdrachten uitvoeren die in mijn hoofd zitten. Alles voor de marmotte daar moet het gebeuren de rest is puur training en rust. Donderdag weer een korte souplesse training en hopen op een beetje fatsoenlijk weer voor de ronde van vlaanderen aankomende zaterdag.


zondag 28 maart 2010

E3 Prijs Harelbeke, 134.8 km, 4 uur 39 min, 29 km/u

Om 6:30 vertrokken samen met Michael richting Harelbeke na een wel hele korte nachtrust (slaapfeestje van de meiden) Rond half acht op de parking en niet veel later kwam Eric (foto links) ook aanrijden. Na alle rituelen en een vlotte inschrijving net een minuut voor acht met zijn drieen begonnen aan de E3 prijs, voor Eric en mij de eerste keer. Zeer rustig gereden tot aan de eerste helling voornamelijk in D1 in een klein groepje, een hoop draaien en keren en goed opletten omdat er een stunter tussen reed die geen idee leek te hebben hoe hij een bocht moest aansnijden. Na 33 km dan eindelijk de eerste helling Edelare al vaak gereden en bij mij loopt deze altijd als een trein. Vanaf de eerste meters gelijk de hele groep voorbij en nog heel wat fietsers gepasseerd omdat de klim vrij lang doorloopt. Eenmaal boven gewacht op Michael en daarna even plassen Eric kwam intussen ook voorbij in een groepje dus snel op de fiets en er terug achteraan. Na de Edelare volgens mij nog een helling die niet benoemd was en daarna richting La Houppe.

Samen met Michael begonnen aan La Houppe en zeer soepel en vlak naar boven gereden en ook hier alleen maar fietsers voorbij gereden en de hartslag niet in het rood. Gaat lekker tot nu toe maar er komen nog behoorlijk wat lastige hellingen vandaag. Boven aan La Houppe de eerste bevoorrading Michael kwam al vrij snel boven en Eric die zeer wijselijk zijn eigen tempo reed kwam wat later. Samen weer wat zoetigheid en drank naar binnen gewerkt en weer op de fiets voor het echte werk. Berg Stene en Boigneberg gingen ook erg soepel. We mogen doorrijden van Eric zei Michael hij rijdt verder op zijn eigen tempo. Zeker weten, ok dan. Vlak voor de Eikenberg kwam Michael als een speer voorbij gereden om het eerste stukje van de kasseien over te vliegen. Ik en kassei klimmen dat gaat niet samen, als vlieggewicht heb ik er gewoon de bouw niet voor. Het gat naar Michael is flink maar ik bijt op mijn tanden en rijdt met veel pijn en moeite terug naar zijn wiel net voor we de top bereikt hebben. pfff lekker is dat die kasseiklimmetjes. Na een afdaling op weg naar de taaienberg.

De taaienberg wederom een kasseiklim dus. Stukje in de goot maar dan houdt het op door langzamere deelnemers dus even de kasseien op. Nou, nou tempo zakt behoorlijk dus snel naar de linkerkant van de weg en daar in de goot gedoken. Dat gaat beter Michael volgt me en maakt ook de oversteek naar de linkergoot. Daarna weer gestrand dus weer even over de kasseien en terug naar rechts. We zijn boven !! taaienberg viel me op zich wel mee. Kapelberg was de volgende maar die kan ik me niet meer precies herinneren, stelde waarschijnlijk niet al te veel voor. Op weg naar de Patersberg zit het tempo er goed in een deelnemer in het zwart draait even mee met Michael en mij en waarschuwt me voor de patersberg. Klein schakelen de patersberg komt eraan. Dacht er net aan om hem op het buitenblad te nemen (haha) Even in het gootje op de patersberg maar ook deze keer weer van korte duur omdat ze het een goed plan vonden om te voet naar boven te lopen door het gootje (wie verzint dat) Dus volledig over de kasseien naar boven. Ik stuiter alle kanten op maar echt vooruit lijk ik niet te komen. Bij Michael gaat het een stuk beter dus is hij uiteraard als eerste boven.

De oude kwaremont heb ik al vaker gereden en deze loopt bij mij altijd zeer slecht. Ook nu loopt hij voor geen meter, de kasseien liggen ook wel heel ver uit elkaar dus goed oppassen waar je rijdt. Met Michael hetzelfde verhaal hij gaat gewoon harder naar boven als mij. Dit was gelukkig de laatste kasseiklim van de dag. Bij de tweede bevoorrading weer de nodige drank en wat eten. Net als we weer willen vertrekken komt Eric eraan. We mogen weer door rijden, het ziet er ook even flink bewolkt uit dus maar hopen dat het droog blijft. De laatste 33 kilometer weer met twee man gereden, Michael en ik dus. Was echt bikkelen en pijn lijden, veel pijn. Wat een wind zeg. Richting Kluisberg pak ik twee a drie keer over van Michael de teller tikt regelmatig de 35 per uur aan tegen de extreem harde wind, we passeren verschillende tragere groepen dus geen mogelijkheid om uit de wind te gaan zitten. De beentjes hebben het zwaar en door mijn beurten op kop moet ik mijn inspanningen bekopen op de kluisberg. Michael blijft een zwaar verzet ronddraaien en rijdt in een zeer stevig tempo naar boven. Mijn benen protesteren hevig dus ik zoek een licht verzetje op en ik zie Michael langzaam uit beeld verdwijnen. In de afdaling even flink het gas erop (70 per uur) om terug te komen. Na de Kluisberg is het enkel Michael die op kop rijdt ik ben blij dat ik kan volgen de teller geeft nu regelmatig 42 a 43 per uur aan. In een moordend tempo naar de Tiegemberg wat kan fietsen toch fijn zijn. Dikke dijen die maar blijven stampen op de pedalen"Cancellara" op kop ik stervend in zijn wiel daar lijkt het op. Op de Tiegemberg (de laatste klim van de dag) zakt de moed zowat in mijn schoenen want hij blijft op het buitenblad staan bij mijn voorganger. Auw wederom een hevig protest van de benen de hartslag daar ligt het niet aan die ligt ruim onder omslagpunt maar de beentjes zijn zo goed als leeg gereden. De laatste 15 kilometer naar Harelbeke waren ook lastig en ook Michael moest zijn enorme inspanningen op het laatst een beetje bekopen maar we bleven lekker doorrijden onder het motto pijn is fijn. Zeer voldaan terug op de parking na bijna 135 kilometers over een prachtig parcour. De wind was wederom een lastige tegenstander vandaag, jammer dat we niet in een mooie snelle groep naar Harelbeke konden rijden maar aan de andere kant wel een zeer goede training. We bedanken elkaar voor de prachtige rit, goede prestatie zo vroeg in het seizoen. Op de parking wachten we op Eric die nog geen 10 minuten later aan kwam fietsen. Knap gereden Erik en zelden iemand zo slim zien rijden (want plots reed je voor me na de taaienberg haha) Ik laat me niet gek maken zei hij nog, gewoon mijn eigen tempo rijden op die bergjes.

Zelf heb ik boven verwachting gereden want ik dacht dat ik op het moment gewoon totaal nog geen niveau had omdat ik veel rustiger aan het opbouwen ben dan andere jaren en dus ook bewust veel minder heb getraind. Ik kom nog wel flink wat inhoud te kort maar dat komt vanzelf wel nu de tourritten en cyclo`s weer op het programma staan. Michael was erg goed vandaag wat me vooral opvalt is zijn enorme progressie in het klimmen, hardrijden kon hij altijd wel al en als er iemand een grote motor heeft dan is hij het wel, mijn complimenten.

donderdag 25 maart 2010

D1, 50.6 km, 1 uur 38 min, 30.8 km/u

Vanmorgen een rustig ritje in D1 gereden op mijn vaste rondje in de polder. Was overigens best weer een tijdje geleden dat ik hier weer wat rondjes heb gedraaid. Eerste twee rondjes weer een wat moeizaam gevoel maar daarna ging het gewoon erg lekker. Prachtig fietsweer, wind leek elk rondje sterker te worden maar geen gezeur deze keer over harde wind dat hoort er nu eenmaal bij hier in de polders en aan de kust. Op het eind nog twee zeer korte versnellingen en de training zat er weer op. Precies op tijd terug om de kids van school te halen. Morgen laatste middagdienst. Van de week ook lekker met de fiets naar het werk gereden. Toch ook weer 100 km woonwerk verkeer als ik morgen weer op de fiets ga. Wat ik van het weekend ga doen dat weet ik nog niet hangt een beetje af van het weer. Ik was van plan om de E3 prijs te rijden maar heb nog al een drukke week achter de rug en zaterdag ook nog een slaapfeestje bij ons voor mijn dochters verjaardag dus dat zal een korte nachtrust worden vrees ik.

dinsdag 23 maart 2010

D1/D2 Watervliet, 44.5 km, 1 uur 27 min, 30.5 km/u

Vanmorgen rond de klok van 10 uur vertrokken voor een training van zo`n anderhalf uur. Op de planning stond een intervaltraining 6x4 minuten in D3 maar vanmorgen na het opstaan voelde ik al dat dit geen goed plan zou zijn. Training bijgesteld naar 45 min D1 en 45 min in D2. Er stond minder wind als de afgelopen dagen of zeg maar gerust weken maar op de één of andere manier had ik gewoon nergens een lekker windje in de rug vandaag. Rustig in D1 naar Watervliet gefietst en vanaf ijzendijke de D2 zone opgezocht. Op dit lange rechte stuk was het duidelijk tegenwind en heel veel puf had ik vandaag niet dus snelheid in D2 varieerde tussen de 31 en max 35 per uur. Ik dacht al iets te voelen aan mijn achterwiel (kedeng, kedeng) dus even gestopt en een slagje geconstateerd in mijn achterwiel. Morgen dus gelijk even naar mijn FM om dit slagje er uit te laten halen want dat fietst niet erg prettig. Training verliep niet erg soepel vandaag ik weet ook niet waarom je hebt nu eenmaal van die dagen dat het wat minder gaat. Snelheid was ronduit belabberd te noemen. Van de week rij ik ook met de (gewone) fiets naar het werk de brug van Sas fiets ik altijd zo hard mogelijk op echt lekker voor de beentjes.

zondag 21 maart 2010

LSD MTB, 100.3 km, 4 uur 2 min, 24.8 km/u

Net na de middag vertrokken voor een zeer rustig ritje op de mountainbike. LSD (Long slow distance) dat was de bedoeling vandaag. Met regen vertrokken en een motivatie van 0,0 na een onrustige nacht (oorontsteking Lorena) Via Assenede naar Watervliet gereden en nog steeds regen was zelfs van plan om terug af te buigen naar huis maar ben achteraf gezien gelukkig toch doorgereden. Tempo zeer laag gehouden zo ongeveer het langzaamste standje alleen de benen rond laten draaien zonder echt kracht te zetten. Uiteindelijk naar Sluis gereden met voornamelijk tegenwind. Even bijgetankt (bidons gevuld) bij een tankstation en weer verder. Net na Sluis kwam ik Michael tegen op de racer in tegengestelde richting. Het weer was intussen aardig opgeknapt en ook de wind was merkbaar minder krachtig geworden. Regenjack moest echt uit want begon behoorlijk te zweten. Via Breskens en Terneuzen terug richting Sas gereden nog steeds aan een zeer laag tempo. Was echt genieten langs de zeedijk met de wind in de rug en in tegengestelde richting wat stoempende fietsers tegengekomen dus er stond blijkbaar toch nog een aardig windje. Net na de zandstraat kwam ik Michael wederom tegen hij stond met panne aan de kant (lekke band) en zijn vrouw was al onderweg met een ander wiel. Even een praatje gemaakt en mijn weg weer voortgezet. Nog even langs gegaan bij mijn ouders en daarna naar huis. Een training die begon met een motivatie van 0,0 maar eindigde met een heerlijk gevoel. Nog nooit zo fit thuis gekomen na een ritje van 100 km en door het trage tempo de benen niet eens gevoeld vandaag. Standje vet verbranden wat de hartslag betreft. Gemiddelde hartslag 143 (laag D1) en een snelheid van net geen 25 km/u op mijn traagste standje das helemaal zo gek nog niet op de MTB.

vrijdag 19 maart 2010

D1 watervliet, 45.9 km, 1 uur 33 min, 29.6 km/u

Om 12:00 opgestaan na laatste nachtdienst dus eindelijk weekend. Eerst nog wat in de tuin gewerkt en het terras volledig gecleaned met de hogedruk reiniger en daarna op de fiets gestapt voor een rustig ritje in D1. Weer een stevig windje maar wel iets minder krachtig dan gisteren. Erg lekker en makkelijk gefietst. Morgen een rustdag wat het fietsen betreft. Verder wel een drukke dag morgen, eerst naar de open dag op mijn werk met het gezin en voor de rest een hele dag visite voor de verjaardag van onze oudste dochter. De Trek staat intussen in de woonkamer te pronken, straks komt ze thuis van een feestje dus dat zal een aangename verassing zijn. Wout bedankt hé voor het afleveren van de fiets en have fun op vakantie.

donderdag 18 maart 2010

D1/D2 Breskens, 68.1 km, 2 uur 12 min, 30.8 km/u

Na drie fietsloze dagen terug op de fiets voor een training in de korte broek. Prachtig fietsweer alleen een snoeiharde wind aan de kust. Rustig in D1 naar Breskens gefietst en de terugweg in D2 tegen de harde wind in. Benen waren weer goed vandaag en hartslag vrij goed onder controle kunnen houden. Laatste 10 minuten wel regelmatig iets over bovengrens D2 maar het ging allemaal erg makkelijk vandaag. Gemiddelde trapfrequentie 100 rpm. Erg lekker getraind !!

Rust doet me erg goed ik voel me zoveel fitter dan vorig jaar en alles is gewoon veel leuker op deze manier. Ik geniet nu ook echt van de rustdagen en van andere dingen doen. Nieuwe benadering werkt dus veel beter voor mij. Heb nog wel een lange weg te gaan en heb soms nog wel moeite om me in te houden tijdens een training met andere medestrijders maar tot nu toe heb ik me steeds goed aan mijn eigen opdrachten gehouden. Mijn gewicht is nu 62.2 kg en dat is 3 kilo minder dan vorig jaar in deze periode.

zondag 14 maart 2010

Kort herstelritje, 29.1 km, 1 uur 2 min, 27.8 km/u

Vanmorgen wakker geworden met zeer frisse benen, geen spierpijn, zware benen of wat dan ook dus benen volledig hersteld van de training in de vlaamse ardennen. Rond half twaalf op de fiets gestapt voor een kort herstelritje. Weer veel wind dus een uur was lang zat vandaag. Zeer rustig gereden en via de sluizen van Terneuzen weer naar de brug van Sluiskil gereden en zo weer terug naar Sas. Nu lekker uitrusten op de bank en TV kijken.

zaterdag 13 maart 2010

Klimtraining Oudenaarde, 111.9 km, 4 uur 5 min, 27.4 km/u 1145 hm

Iets over negen vertrokken richting Oudenaarde met een kapitaal aan fietsen op de auto. Pinarello Prince, Cervélo R3 sl, en een Specialized Roubaix SL2. Uiteindelijk omstreeks kwart over tien op de fiets gestapt en eerst weer een gedeelte van de groene lus gevolgd. Na amper een kilometer begonnen met achterberg en deze rustig opgereden. Opdracht voor mij was wat rustiger klimmen. Op de Varentberg en Terstene wel heel even over omslagpunt maar op zich gingen deze klimmetjes me vrij makkelijk af. Klimmen ging al gelijk een stuk beter dan vorige week bij iedereen ging het overigens merkbaar beter. Vanaf Foreest ben ik rustiger gaan klimmen. Wout dacht hier anders over en klom in een stevig tempo naar boven. Op weg naar de Berendries eerst een ander klimmetje waar ik de naam niet meer van weet. Vlak ervoor mijn ketting eraf, dit zou me later nog twee keer gebeuren, lekker bezig !! Michael vliegt er vol in als we de Berendries oprijden en slaat gelijk een flink gat. Wout en ik rijden zij aan zij wat rustiger naar boven. Halverwege wordt den dries echt behoorlijk steil en op het steile gedeelte ga ik op de pedalen staan om er even een flinke snok aan te geven. Zit snel aan het wiel van Michael dus erop en erover en weer even in het rood dus. Berendries ligt me nog steeds goed. Op weg naar La Houppe in Flobecq althans dat was de bedoeling. er volgen nog behoorlijk wat klimmetjes en na een aantal keren misrijden komen we toch nog aan de voet van La Houppe. We komen in een groepje met een man of zeven terecht, mannen met flinke dijen dus we blijven er maar even achter rijden. de eerste meters van de klim gaat degene met de dikste dijen er al af. Het tempo wordt langzaam opgeschroefd en ik kan makkelijk volgen onder omslagpunt. Michael klimt ook verassend goed op La Houppe en als het tempo nog wat omhoog gaat blijven er nog maar twee over van de groep. Michael, Wout en ik zijn er natuurlijk nog bij. Eenmaal boven loopt de klim nog door naar links daar even flink gas gegeven en Wout bleef toch mooi in mijn wiel hangen, klasse !! Vanaf La Houppe via Brakel terug naar Oudenaarde gereden. Vanaf Oudenaarde de oranje lus opgepakt en richting kluisberg gereden. Best een lange aanloop naar de Kluisberg en ook nog een afslag gemist dus een stukje terug moeten rijden. Vanaf de eerste meter van de kluisberg had ik kramp, wederom de kou die op mijn benen is geslagen denk ik en misschien wat te weinig gedronken. Zeer rustig naar boven gereden op een klein verzetje en kramp hield aan tot boven, heerlijk was dat. Wout ging als een speer naar boven op de Kluisberg en Michael had ook een gat geslagen dus kwam als derde boven. Een keer wat anders zullen we maar zeggen. Na de Kluisberg de Cote de Trieu ook een gemeen klimmetje. Hier alle drie rustig gereden op een licht verzetje. Gelukkig geen kramp meer gehad. Na de Trieu was het de bedoeling terug te rijden naar Oudenaarde maar eerst maar weer eens verkeerd gereden en de weg bleef maar glooien. Even de weg gevraagd en dezelfde weg terug gereden. De mannen hadden er nog zin in. Eerst achter een strontkar op de weg gereden uit de wind boven de 40 per uur en toen deze afsloeg besloten de mannen om flink door te rijden. Even aangepikt maar ik wilde rustig terug rijden. Terug geschakeld en de hartslag terug naar D1, de mannen scheurde door maar al snel hadden ze door dat ik was afgehaakt en toen werd er netjes gewacht. Op de scheldebrug dacht ik nog een sprintje te trekken naar boven maar toen kwam Wout op zo'n loeizwaar verzet voorbij daar was geen houden aan. Iedereen heeft op zijn eigen manier indruk gemaakt vandaag. Wout is een man voor de voorjaarsklassiekers dat is duidelijk, beresterk en verteerd de steile klimmetjes allemaal erg goed. Michael daar is maar 1 gepast woord voor te bedenken "BEUL" die houdt van afzien. Super gereden mannen dit was echt een zeer nuttige en zeer gezellige training. Na afloop een pannenkoek gegeten en wat gedronken in een Tearoom en daarna voldaan terug naar Sas gereden met de auto. 111.9 kilometer in 4 uur en 5 minuten en 1145 hoogtemeters. Zelf 27% in D1 gereden, 50% in D2, 15% in D3 en 5% in het rood. Prima training dus.

woensdag 10 maart 2010

D2-tje, 46 km, 1 uur 33 min, 29.6 km/u

Vanmiddag rond kwart voor vier vertrokken en het vaste rondje van de club gereden. Begonnen met een wel heel krachtige tegenwind, wat een wind weer vandaag pfffff. Eerste 5 kilometer sloeg de hartslagmeter steeds op hol, hartslagen van dik boven de 200 en ik deed het toch echt rustig aan. Borstband was niet nat genoeg daarna geen problemen meer gehad. Altijd een lastig rondje met zo`n sterke wind maar de benen waren gewoon super sterk vandaag. Voornamelijk midden D2 gereden met een flinke spanning op de benen en een nog zeer comfortabel gevoel.

Ik weet dat er hondenliefhebbers zitten onder mijn medebloggers maar ik moet het nu toch even kwijt. Het is nu de derde keer dat ik achterna ben gezeten door een hond. Twee weken geleden ook op dit rondje bij een boerderij. Ik naderde de boerderij vandaag daarom al met wat schrik in de benen want ik ben echt doodsbang voor deze gevaarlijke viervoeters, trauma van vroeger toen ik eens flink ben gebeten in mijn elleboog. Boerderij voorbij en gelukkig niets aan de hand dus weer lekker doorgereden. Een paar kilometer voor het einde, ik ben er al ontelbare keren voorbij gereden en nooit een hond gezien sprong er plots zo`n homofiele gekrulde kutpoedel voor mijn wielen. Ik schrok me echt te pletter en het beestje liep nog even blaffend mee maar echt indruk maakte hij niet met dat mislukte permanentje. Net van de schrik bekomen wil ik een sprintje trekken op de vrijstraat de teller geeft al een snelheid aan van boven de 53 per uur wil nog een tandje opschakelen staat er plots een wel heel grote viervoeter midden op de weg. Vol in de ankers dus. Deze hond wat voor type weet ik niet want heb er totaal geen verstand van was zich van geen kwaad bewust en gungde me gelukkig nog niet eens een blik in zijn ogen. Training zat erop, kwam Michael ook nog tegen op de mountainbike die was terug komen waaien van zijn werk denk ik. Toch weer lekker gereden vandaag. Donderdag en vrijdag rust zaterdag en zondag weer trainen dus ik hoop dat het meevalt met het weer komend weekend.

dinsdag 9 maart 2010

Tacx herstel/souplesse, 46 min, 135 bpm

Vandaag een korte herstel/souplesse training afgewerkt op de tacx. Benen waren gisteren al zo goed als volledig hersteld maar even los trappen op souplesse met de hartslag in herstelzone is gewoon heerlijk voor de benen. Motivatie is gelukkig volledig terug na de duurtraining van afgelopen weekend in Oudenaarde. "fun" gehalte was erg hoog wat mij betreft ook lekker om weer eens in een andere omgeving te fietsen. De kilometers en de tijd vliegen dan altijd voorbij. Klimmen doe ik uiteraard erg graag maar die smalle afdalingen vindt ik ook echt kicken daar in de vlaamse ardennen. Met vier man rijden maakt het natuurlijk nog allemaal een stuk leuker. Uren malen op de tacx op zolder door slecht weer of steeds dezelfde rondjes hier in de polder werkt niet echt motiverend moet ik zeggen. The spirit is dus weer volledig terug.

Zaterdag staat er weer een training gepland in de vlaamse ardennen als het weer het toelaat, zeer waarschijnlijk met hetzelfde clubje. Nu een ritje met twee keer zoveel hoogtemeters als afgelopen weekend althans dat is de planning. Voor mezelf een training op uithouding dus ook wat rustiger klimmen op de steile klimmetjes en op de lopers zoals La Houppe D`Hoppe mag het tempo flink omhoog.

zondag 7 maart 2010

Duurtraining Oudenaarde, 151.7 km, 5 uur 30 min, 27.6 km/u

Rond acht uur vanmorgen vertrokken met Wout, Martin en Michael op de fiets naar Oudenaarde. Was Martin zijn idee om op dit idiote vroege tijdstip te vertrekken maar achteraf ben ik hem dankbaar want we waren mooi op tijd thuis. Vertrokken met de wind in de rug en op het gemakje in D1 naar Oudenaarde gereden. Na aankomst in Oudenaarde een deel van de groene lus gereden eerste klim was Achterberg gevolgd door Tenbosse, Foreest, Varent, Steenberg en nog een andere klim. Eerste drie klimmen flink doorgereden en even een klein stukje in het rood gefietst maar niet maximaal naar boven gereden. Klimmen ging goed al viel het toch weer even tegen op die venijnige hellingen daar in de vlaamse ardennen. Wout reed ook goed naar boven en had me steeds goed in het vizier. Gaatje tussen de andere mannen was wat groter maar lang moesten we zeker niet wachten. De resterende klimmetjes wat rustiger en op souplesse naar boven gereden met de hartslag in D3 ruim onder omslagpunt. Wind stond ook bijna overal op kop tijdens de klimmen. Ik kan zelf wel slecht tegen de kou op mijn benen, stram gevoel in mijn spieren. Wel goed aan mijn opdracht gehouden bedoeling was twee a drie klimmen rond omslagpunt en stukken 5 a 6 slagen boven omslagpunt. Laatste helling zou de Berendries zijn maar we waren de afslag voorbij gereden en toen maar besloten om via brakel terug naar Oudenaarde te rijden. Richting Oudenaarde eindelijk de wind weer in het voordeel. Eenmaal terug in Oudenaarde even de bidons bijgevuld bij een tankstation (foto gemaakt maar helaas mislukt) Terugweg zag er niet best uit met de harde Noordoosten wind. 55 kilometer tegenwind dus, Michael zag dit wel zitten en begon gelijk op kop. Het werd een heel erg lang rotstuk waar Michael het meeste kopwerk heeft verricht. Zelf heb ik waarschijnlijk het minste op kop gereden en als ik op kop kwam nam Michael het na nog nog geen kilometer weer al over (ik ging niet hard genoeg denk ik haha) Ik wilde rustig terug rijden op souplesse maar dat was natuurlijk erg lastig met die wind. Martin en Wout hebben ook zeer goed werk geleverd tegen de harde wind. De laatste 10 kilometer was de lol er echt wel af wat mij betreft. Michael heeft hier echt beulswerk verricht "respect daarvoor" voor ons was het treintje rijden in plaats van naast elkaar rijden. Het einde was in zicht en het had wat mij betreft geen kilometer langer moeten duren want zat tegen een hongerklop aan. Wout gaf ook aan dat hij tegen een hongerklop aanzat. Aangekomen in Sas bedankten we elkaar voor de mooie rit. Was een pittig ritje maar wel gezellig zo met zijn vieren en een zeer goede training voor de benen. Klasse gereden mannen !!!!! Na thuiskomst gelijk flink gegeten en daarna een warm bad en aansluitend een douche gepakt. Was echt enorm aangenaam en daarna lekker in de bank geploft met de beentjes omhoog. Motivatiedipje is volledig verdwenen. Hartslagzones 3% herstel, 37% D1, 50% D2, 7% D3, 2% rood. Gemiddelde hartslag 160 bpm (begin D2)

donderdag 4 maart 2010

Motivatiedipje? 45.4 km, 1 uur 35 min, 28.5 km/u

Het weer bezorgd me zo langzamerhand toch een motivatiedipje. Na zo`n winter zijn we snel tevreden met een zonnetje en droog weer maar doe mij maar het zachtere weer van vorige week desnoods met al die regen en wind erbij. De koude, snijdende, harde noordoosten wind van vandaag daar kan ik echt niet vrolijk van worden. Rond 10:00 op de racefiets gestapt en afgelopen dinsdag ging het al niet best vandaag draaide ik pas echt vierkant zoals ze dat zo mooi noemen. Vierkanter kan bijna niet wat een gepruts zeg. Planning was 30 min D1 - 30 min D2 - 30 min D1 maar ik ben er nog niet eens aan begonnen. Rustig gefietst en hartslag onder controle proberen te houden maar bovengrens D1 werd al snel overschreden tegen de wind in maar ik kon hem wel laag in D2 houden. Rondje Watervliet lag erg slecht op de wind, twee lange stukken zijwind gehad en dat fietst niet erg lekker. Intensief was de training niet maar het gevoel was gewoon superslecht. Had van het weekend een trainingsrit naar de vlaamse ardennen op de planning staan van 155 km maar daar gaat een dikke streep door. Eerst een paar dagen aan de oplader om weer wat energie en vooral motivatie op te doen. Mijn schoonvader en schoonmoeder hebben het beter bekeken die zitten op het moment in Mallorca, fietsvakantie en dus trainingskamp voor mijn schoonvader. Zaterdag breng ik de dag door met mijn gezin er staan nog wat uitstapjes op de planning. Zondag dan maar een zeer rustige wat langere duurtraining met vertrek rond het middaguur.

dinsdag 2 maart 2010

D1, 46.5 km, 1 uur 35 min, 29.3 km/u

Een zonnige ochtend die wel vrij fris begon. Half uurtje later dan gepland op de racefiets gestapt voor een rustige training in D1. Ging vanaf de eerste meter niet echt lekker ik weet ook niet precies waarom. Niet al te veel wind al stond er in de polder toch een stevig en fris briesje. Rondje Watervliet gereden en na een uurtje ging het wel iets beter maar echt goed voelde ik me niet op de fiets vandaag. Snelheid in D1 valt op de racefiets niet eens tegen, echt een groot verschil tov de mountainbike. Prachtig fietsweer wel weer veel gestrooid op de fietspaden dus fiets ook nog even schoon moeten maken. Zo weer gaan werken in de middagdienst, morgen weer een rustdag wat het fietsen betreft.