Fietsen met Mixed Feelings

Na mijn eerste korte ritje op de fiets had ik het al gemerkt. Gelijk weer wat last van mijn zitvlak maar goed ik dacht zal nog wat gewenning zijn zeker na drie maanden niet fietsen ivm het litteken weefsel op die plek. Vandaag een rondje Watervliet gereden een uurtje lekker doorgereden in D2 en toch weer al zo'n 33 km op de teller en er stond toch best een gemeen windje. Na een uur de rem erop en de resterende kilometers rustig naar huis gereden zowat met mijn ziel onder mijn arm. Enorm veel pijn aan de bips, grrr weer dat klote zitvlak wat een ellende is dat toch zeg. Het water stond me in de ogen niet van de wind maar van de teleurstelling. Ja ik weet het af en toe ben ik echt een "sensitive guy" maar na al die miserie van vorig jaar viel dit wel heel rauw en onverwachts op mijn dak. Dacht dat ik er nu echt wel vanaf zou zijn en dat ik weer zonder pijn en enkel met plezier zou kunnen fietsen. Het zitvlak is weer leidend met de lange ij, je kunt er niet om heen de pijn verpest alles, op deze manier is er geen reet aan (leuke woordspeling al zeg ik het zelf)  Conditie is prima ik mis voelbaar nog wel wat fietskracht maar in notime zou ik weer rondjes tegen 34 a 35 per uur rijden in D2 dat is het probleem niet. Maar even zien hoe het morgen aanvoelt tijdens mijn rustdag en de teleurstelling even laten bezinken. 44.33 km, 1:25:49, 31 km/u, HF 167 Garmin Details

Na thuiskomst sloeg mijn stemming gelukkig vrijwel direct om toen ik mijn oudste dochter Celesta achter de Imac zag zitten. Tot mijn verbazing zat ze Skyscraper te spelen op het keyboard via Garageband met daarbij een youtube filmpje met een piano tutorial. Ze luistert zowat ieder minuut van de dag muziek en ik wist uiteraard al lang ze erg muzikaal was en is maar ze heeft in principe nog nooit een noot gespeeld en dan is dit wel heel gaaf om te zien. Zo zie je maar uiteindelijk komt de interesse vanzelf en dat is toch de beste manier. Op muziekles gaan bij een stoffige grijze mijnheer met in de linkerhand een kop koffie en in de rechterhand een broodje dat werkt niet bij die jonge gasten. Zelf ben ik ook pas begonnen op mijn 14de en heb zowat alles zelf geleerd. Ik zat overigens wel even op muziekles oa bij die stoffige grijze mijnheer maar ik had het snel gezien daar. Sinds een aantal weken ben ik weer intensief bezig met gitaar spelen, elke dag even tokkelen en intussen weer al veel geleerd voornamelijk door youtube filmpjes. Misschien dat dit de aanzet is geweest voor haar om er ook aan te beginnen want ze kwam regelmatig naar beneden om te kijken toen ik Dust in the Wind aan het instuderen was. Hey je kan het zei ze en ik zag de twinkel in haar ogen. Ze is meer voor de piano, gitaar spelen ziet ze niet echt zitten. In mei wordt ik 40 jaar en mijn gitaar heeft zijn beste tijd wel gehad na meer dan 20 jaar trouwe dienst dus nog even dromen en dan hopelijk tegen mijn verjaardag om een nieuwe akoestische gitaar #keepondreaming Morgen een welverdiende rustdag en er staat ook een verjaardag op de planning.