zondag 4 mei 2008

Grenslandklassieker 2008, 164.7 kilometer, 6 uur, 27.5 km/u

Zaterdagavond gelukkig geen files gehad richting Limburg dus dat was een meevaller. Lekker geslapen op de camping en om 7:00 uur ging de wekker.
Naar Geleen gereden samen met mijn vrouw en uiteindelijk om 9:35 van start gegaan.
Heb in de aanloop van de rit heel even met een klein groepje mee gereden maar dat ging in mijn ogen veel te langzaam. In de eerste 25 a 30 km heb ik nog wat groepjes en enkelingen ingehaald en in Banholt ging het helaas mis. In ieder geval ik had daar blijkbaar een pijl gemist. Tijdens een lange afdaling merkte ik dat de pijlen (gele bordjes) verdwenen waren en er alleen nog maar rode pijlen hingen van de Fietschallenge die op de zelfde dag plaats vond. Helemaal beneden aangekomen ben ik omgekeerd om dat hele stuk dus weer naar boven te fietsen. Terug in Banholt aangekomen heb ik de pijl gelukkig gevonden. De pijl stond naar rechts richting een heel smal straatje met een behoorlijk slecht wegdek. Ik kan verder een lekker tempo aanhouden en de benen voelen ook erg goed vandaag. Na 60 km zit ik nog dik boven de 29 km/u gemiddeld zie ik op de Polar. In de buurt van Teuven (dacht ik) volgt achteraf gezien aan de gegevens van de polar een gemeen steil klimmetje met stukken van 22%, lang is de klim niet maar ik moet vol op de pedalen gaan staan om mezelf naar boven te zwoegen, ook de hartslag stijgt op deze klim naar 193 slagen. Intussen zijn er al 80 km verstreken en nog geen bevoorrading te zien. Tijdens een mooie lange klim haal ik een jongen in en blijf even naast hem rijden om te vragen of hij al een bevoorrading heeft gezien. hij zegt me dat bovenaan de klim bij het meer de 1ste controle post (bevoorrading) is. We wensen elkaar succes en ik rij verder naar de top van de klim om later inderdaad aan te komen bij de 1ste controle in Eupen (Belgie) Ik vul mijn bidons op en eet nog wat en de jongen die ik zojuist op de klim zag komt nog even een praatje maken. Hij komt uit Maastricht en is van plan om later van de route af te buigen omdat hij hem niet helemaal gaat uitrijden. De jongen vertrekt en zegt, ik zie je straks wel weer voorbij komen. We zullen wel zien antwoord ik. Ik bel nog even naar mijn vrouw om door te geven waar ik precies ben en stap weer op de fiets. Na de bevoorrading volg ik de gele pijlen die me naar links sturen. Een hele tijd later merk ik dat ook dit een enorme vergissing van me was. Ik begin gelijk aan een klim die maar niet lijkt te eindigen, en die jongen van zojuist heb ik nog niet terug gezien. Aan de plaatsnamen zie ik dat ik nu in Duitsland zit. Er volgen nog vele lange mooie klimmen met prachtig uitzicht, zelfs een klim van zo`n 8 a 10 km (volgens de polar) met veel haarspeldbochten en prachtige afdalingen. Ik besef wel dat ik nu op de 200 km route zit die voornamelijk door het eifelgebergte gaat in Duitsland maar terug rijden is nu geen optie meer. Op sommige lange klimmen zie ik best behoorlijk af, waarschijnlijk mede door de warmte en moet zelfs een aantal keren de 29 schakelen achter om zo wat lichter naar boven te rijden. Er is verder ook helemaal geen fietser te zien ik rij dus dat hele stuk moederziel alleen. De benen voelen echter nog steeds prima en krampen zoals ik had tijdens de Amstel gold race heb ik nu absoluut niet. Het hoogste punt wat ik bereik is 614 meter, toch weer al gauw zo`n 300 meter hoger dan het hoogste punt in Nederland op het drielandenpunt. Na een kilometer of 140 kom ik gelukkig weer eens een bevoorrading tegen om mijn bidons te vullen en daar wordt bevestigd dat ik op de 200 km route zit. Ze zeggen me daar ook dat het zeker nog 100 km is naar de finish in Geleen. Dat zou betekenen dat ik dan 240 km of meer zou moeten rijden. Dat wordt me toch wat te veel van het goede en ik vraag hoe ik het snelste terug kan naar Valkenburg. Dat blijkt toch ook nog zo`n 70 a 80 km te zijn maar ik ga verder en volg de aanwijzingen die de organisatie me heeft gegeven. Een stukje afsnijden en ik kom inderdaad weer uit op de route. Rott, Roetgen en Raeren zoals werd gezegd kom ik gelukkig allemaal tegen. Nu zou ik richting Vaals moeten maar dit blijkt toch ook nog een heel eind te zijn. Ik zie een bordje staan met (Eupen 6 km) en besluit daar maar terug naar toe te rijden en dan mijn vrouw te bellen om me daar op te halen. Er staan 165 km op de teller, 2065 hoogtemeters, gemiddelde snelheid 27.5 km/u is zeker niet slecht aangezien ik de hele rit alleen heb gereden en ook veel met tegenwind heb moeten rijden. Ondanks het knullige misrijden heb ik toch lekker gefietst. Ik ga in de zon zitten bij de MacDonalds in Eupen en wacht tot mijn schoonvader en mijn vrouw me komen ophalen. Geen finish in Geleen dus maar wel meer kilometers gereden dan de geplande 135 en zeker veel meer geklommen. Echt lang moet ik gelukkig niet wachten, de seat draait het parkeer terrein op van de Mac, fiets in de auto en we zijn weer onderweg naar de camping. We praten uiteraard wat na over de grensland klassieker en arriveren terug op de camping. Lekker douchen, eten en weer terug naar Sas van Gent. Moe maar voldaan kom ik thuis. Ik ga heerlijk slapen dat weet ik zeker.














Geen opmerkingen: