zondag 28 maart 2010

E3 Prijs Harelbeke, 134.8 km, 4 uur 39 min, 29 km/u

Om 6:30 vertrokken samen met Michael richting Harelbeke na een wel hele korte nachtrust (slaapfeestje van de meiden) Rond half acht op de parking en niet veel later kwam Eric (foto links) ook aanrijden. Na alle rituelen en een vlotte inschrijving net een minuut voor acht met zijn drieen begonnen aan de E3 prijs, voor Eric en mij de eerste keer. Zeer rustig gereden tot aan de eerste helling voornamelijk in D1 in een klein groepje, een hoop draaien en keren en goed opletten omdat er een stunter tussen reed die geen idee leek te hebben hoe hij een bocht moest aansnijden. Na 33 km dan eindelijk de eerste helling Edelare al vaak gereden en bij mij loopt deze altijd als een trein. Vanaf de eerste meters gelijk de hele groep voorbij en nog heel wat fietsers gepasseerd omdat de klim vrij lang doorloopt. Eenmaal boven gewacht op Michael en daarna even plassen Eric kwam intussen ook voorbij in een groepje dus snel op de fiets en er terug achteraan. Na de Edelare volgens mij nog een helling die niet benoemd was en daarna richting La Houppe.

Samen met Michael begonnen aan La Houppe en zeer soepel en vlak naar boven gereden en ook hier alleen maar fietsers voorbij gereden en de hartslag niet in het rood. Gaat lekker tot nu toe maar er komen nog behoorlijk wat lastige hellingen vandaag. Boven aan La Houppe de eerste bevoorrading Michael kwam al vrij snel boven en Eric die zeer wijselijk zijn eigen tempo reed kwam wat later. Samen weer wat zoetigheid en drank naar binnen gewerkt en weer op de fiets voor het echte werk. Berg Stene en Boigneberg gingen ook erg soepel. We mogen doorrijden van Eric zei Michael hij rijdt verder op zijn eigen tempo. Zeker weten, ok dan. Vlak voor de Eikenberg kwam Michael als een speer voorbij gereden om het eerste stukje van de kasseien over te vliegen. Ik en kassei klimmen dat gaat niet samen, als vlieggewicht heb ik er gewoon de bouw niet voor. Het gat naar Michael is flink maar ik bijt op mijn tanden en rijdt met veel pijn en moeite terug naar zijn wiel net voor we de top bereikt hebben. pfff lekker is dat die kasseiklimmetjes. Na een afdaling op weg naar de taaienberg.

De taaienberg wederom een kasseiklim dus. Stukje in de goot maar dan houdt het op door langzamere deelnemers dus even de kasseien op. Nou, nou tempo zakt behoorlijk dus snel naar de linkerkant van de weg en daar in de goot gedoken. Dat gaat beter Michael volgt me en maakt ook de oversteek naar de linkergoot. Daarna weer gestrand dus weer even over de kasseien en terug naar rechts. We zijn boven !! taaienberg viel me op zich wel mee. Kapelberg was de volgende maar die kan ik me niet meer precies herinneren, stelde waarschijnlijk niet al te veel voor. Op weg naar de Patersberg zit het tempo er goed in een deelnemer in het zwart draait even mee met Michael en mij en waarschuwt me voor de patersberg. Klein schakelen de patersberg komt eraan. Dacht er net aan om hem op het buitenblad te nemen (haha) Even in het gootje op de patersberg maar ook deze keer weer van korte duur omdat ze het een goed plan vonden om te voet naar boven te lopen door het gootje (wie verzint dat) Dus volledig over de kasseien naar boven. Ik stuiter alle kanten op maar echt vooruit lijk ik niet te komen. Bij Michael gaat het een stuk beter dus is hij uiteraard als eerste boven.

De oude kwaremont heb ik al vaker gereden en deze loopt bij mij altijd zeer slecht. Ook nu loopt hij voor geen meter, de kasseien liggen ook wel heel ver uit elkaar dus goed oppassen waar je rijdt. Met Michael hetzelfde verhaal hij gaat gewoon harder naar boven als mij. Dit was gelukkig de laatste kasseiklim van de dag. Bij de tweede bevoorrading weer de nodige drank en wat eten. Net als we weer willen vertrekken komt Eric eraan. We mogen weer door rijden, het ziet er ook even flink bewolkt uit dus maar hopen dat het droog blijft. De laatste 33 kilometer weer met twee man gereden, Michael en ik dus. Was echt bikkelen en pijn lijden, veel pijn. Wat een wind zeg. Richting Kluisberg pak ik twee a drie keer over van Michael de teller tikt regelmatig de 35 per uur aan tegen de extreem harde wind, we passeren verschillende tragere groepen dus geen mogelijkheid om uit de wind te gaan zitten. De beentjes hebben het zwaar en door mijn beurten op kop moet ik mijn inspanningen bekopen op de kluisberg. Michael blijft een zwaar verzet ronddraaien en rijdt in een zeer stevig tempo naar boven. Mijn benen protesteren hevig dus ik zoek een licht verzetje op en ik zie Michael langzaam uit beeld verdwijnen. In de afdaling even flink het gas erop (70 per uur) om terug te komen. Na de Kluisberg is het enkel Michael die op kop rijdt ik ben blij dat ik kan volgen de teller geeft nu regelmatig 42 a 43 per uur aan. In een moordend tempo naar de Tiegemberg wat kan fietsen toch fijn zijn. Dikke dijen die maar blijven stampen op de pedalen"Cancellara" op kop ik stervend in zijn wiel daar lijkt het op. Op de Tiegemberg (de laatste klim van de dag) zakt de moed zowat in mijn schoenen want hij blijft op het buitenblad staan bij mijn voorganger. Auw wederom een hevig protest van de benen de hartslag daar ligt het niet aan die ligt ruim onder omslagpunt maar de beentjes zijn zo goed als leeg gereden. De laatste 15 kilometer naar Harelbeke waren ook lastig en ook Michael moest zijn enorme inspanningen op het laatst een beetje bekopen maar we bleven lekker doorrijden onder het motto pijn is fijn. Zeer voldaan terug op de parking na bijna 135 kilometers over een prachtig parcour. De wind was wederom een lastige tegenstander vandaag, jammer dat we niet in een mooie snelle groep naar Harelbeke konden rijden maar aan de andere kant wel een zeer goede training. We bedanken elkaar voor de prachtige rit, goede prestatie zo vroeg in het seizoen. Op de parking wachten we op Eric die nog geen 10 minuten later aan kwam fietsen. Knap gereden Erik en zelden iemand zo slim zien rijden (want plots reed je voor me na de taaienberg haha) Ik laat me niet gek maken zei hij nog, gewoon mijn eigen tempo rijden op die bergjes.

Zelf heb ik boven verwachting gereden want ik dacht dat ik op het moment gewoon totaal nog geen niveau had omdat ik veel rustiger aan het opbouwen ben dan andere jaren en dus ook bewust veel minder heb getraind. Ik kom nog wel flink wat inhoud te kort maar dat komt vanzelf wel nu de tourritten en cyclo`s weer op het programma staan. Michael was erg goed vandaag wat me vooral opvalt is zijn enorme progressie in het klimmen, hardrijden kon hij altijd wel al en als er iemand een grote motor heeft dan is hij het wel, mijn complimenten.

4 opmerkingen:

Henk zei

Goed gereden en weer een leuk verslag...ben wat namen tegen gekomen die ik volgende week ook tegen ga komen...

Anoniem zei

Hoi Angelo, een mooi ritje.
Wat is die Michael een stoemper zeg, de vergelijking met Cancelara lijkt inderdaad op zijn plaats. Ik heb zelf een weekje rust genomen, voelde me niet echt lekker en met komende RVV kan ik dat niet gebruiken. Ik ga trouwens de RVV samen met Guido rijden, hij heeft vandaag besloten om met mij mee te gaan, gaaf he? Nu het weer langer licht wordt kom ik binnenkort weer naar Sas, kunnen we even bijkletsen en kennis maken met de andere bikkels.Ga jij de 150km rijden van de RVV? Morgen neemt Sonja me mee naar Thermen 2000 in Valkenburg, even een dagje met zijn 2-tjes (is morgen ook mijn verjaardag (42 lentes alweer))
Tot binnenkort, groetjes Angelo

Eric zei

Hoi Angelo, bedankt voor je leuke verslag van Harelbeke. Het was weer een eer om met jouw en Michael te mogen starten. Tot de volgende uitdaging. Hopelijk kan ik jullie dan bijbenen.

Angelo Roelandt zei

Hoi Eric,

Bedankt voor je berichtje, heb je naam in het verslagje nu wel goed geschreven een c dus in plaats van een k. Tot de volgende uitdaging.

Groeten,

Angelo.