De reis met de auto richting de Arena P + R (parkeren en reizen) voorliep zowaar voorspoedig ondanks dat het in het begin vrij slecht weer was. Ruim voor op schema gemeld bij de garagebeheerder voor de OV kaarten om gebruik te kunnen maken van de metro. Ook de reis naar het centraal station met de Metro verliep als een zonnetje en toen stonden we bij het centraal station met ons blauwe koffertje in een flinke sneeuwbui. Toch een beetje met een boerenpummel gevoel op weg naar de grote stad let wel de enige echte hoofdstad van Nederland #Amsterdam Het was echt steenkoud en er stond een gemeen windje. Alles wat ik had geregeld lag op zo'n 10 minuten loopafstand van elkaar (achteraf gezien helemaal waar) dus dat was prima te belopen. Zo gingen we op zoek naar ons hotel op de Herengracht. We liepen gewoon met de stroom mensen mee geen idee waarom? waarschijnlijk omdat het zo koud was en omdat we door de hevige sneeuwbui geen hand voor ogen zagen en toen ik ergens een bordje Rembrandtplein zag hangen (tussen de sneeuwvlokken door) zijn we links weggedraaid en dat was achteraf gezien niet zo'n geweldig besluit. 10 minuten lopen werden al snel 20 minuten en in de verste verte nog geen herengracht te zien. Mijn tijdschema kwam behoorlijk onder druk te staan om 13:05 zou de film in het Tuschinski theater beginnen en om 12:20 hadden we het hotel nog niet eens gevonden om onze bagage af te geven en in te checken. De klok werd mijn tegenstander het wandel tempo ging omhoog en omhoog menig snelwandelaar zou jaloers zijn op dit moordende tempo. EEN ROMANTISCH WEEKENDJE WEG (dat galmde even door mijn hoofd) ik keek achter me en zag dat mijn lieve vrouwtje had moeten lossen. Al ploeterend met het koffertje (ook dat nog) door de dikke bagger sneeuw haar handen waren bevroren riep ze. Uiteindelijk toch maar iemand aangesproken om de weg te vinden naar de Herengracht. Gewoon rechtdoor lopen beetje meedraaien en dan loop je er recht op af. Goed nieuws !! het einde van onze romantische lijdensweg leek in zicht te komen. YES de herengracht iets van nummer 657. Nummer 137 dat was onze bestemming. behulpzame dame: u moet helemaal aan de andere kant van de herengracht zijn mijnheer (daar was ik al bang voor dacht ik bij mezelf) al een half uur gelopen en mijn handen waren intussen ook zo goed als bevroren. Toch maar even het koffertje (met wieltjes) overgenomen van Inge (echt een ware gentleman) een blik op de klok 12:30 die film gaan we nooit meer redden !! Het looptempo werd weer opgevoerd en al snel moest Inge de rol weer lossen. Ik hoorde haar wel HARD LACHEN ze zag de humor er blijkbaar wel van in en waarschijnlijk had ze niets anders van me verwacht (ze kent me intussen wel al een beetje) Ze dacht zo ongeveer HARDOP hij heeft ook weer eens iets geregeld. Alles lekker dichtbij nog geen 10 minuutjes lopen (en maar lachen) de romantiek spatte er werkelijk vanaf (achteraf was dit toch eigenlijk super romantisch hé schat) Na ruim drie kwartier "JA" 45 minuten lopen (snelwandelen) stonden we voor het hotel. Als twee bevroren ijsberen kwamen we binnen gevallen om in no time in te checken. De hotelmedewerkster achter de balie zal wel gedacht hebben wat een vreemd stelletje. Inge stond nog wat uit te hijgen van de stevige wandeling toen ze hoorde van de hotel medewerkster dat het zo'n 20 minuutjes lopen was naar het Tuschinski theater. Pfff dat redden we echt niet? en daar gingen we weer de kou in. Uiteindelijk liepen we dit stuk in 10 minuten Inge haar liezen begonnen te piepen en te kraken (achteraf gezien heeft ze zelfs een lichte blessure opgelopen van het snelwandelen) opgelucht ploften we neer in de stoelen van het prachtige Tuschinski theater. Cola en een bakkie chips erbij en de film EN de romantiek kon nu echt beginnen en dat was ook zo. Vanaf dat moment hadden we echt rust en dus ook echt WEEKEND. Was genieten in het mooie theater het klonk daar ook als een theater en de sfeer was echt helemaal top. Inge had gekozen voor "Les Miserables" van te voren had ik de stoelen al geboekt (vandaar de haast) en we hadden echt een prachtig plekkie. Het verhaal van de film en de beelden waren op zich prachtig maar ik hou niet zo van musical-achtige films (en Inge ook niet) Russel Crowe die zo'n hele film gaat zingen nee daar werden wij in ieder geval niet warm of koud van. Toch super kunnen genieten ondanks dat de film niet helemaal ons ding was.
Na de film even wat gegeten en daar het erotisch museum (onze volgende bestemming) maar even opgezocht op de I-Phone via Google Maps. Werkte perfect en in no-time stonden we inderdaad in het erotisch museum. Leuk om eens gezien te hebben en in de winkel van het museum nog wat souvenirs ingeslagen oa voor de oppas van onze kids :-) De weg terug naar het hotel voor een warme douche was ook een piece of cake met google maps. Jeetje wat waren wij bizar ver van de route afgeweken op zoek naar ons hotel eerder die dag we konden er weer flink om lachen. Omstreeks 18:15 zijn we op het gemakje vertrokken naar de Prins Hendrikkade voor een Dinner Cruise van de Lovers Company. Vertrek in principe bij het centraal station en het was idd maar 10 minuten lopen vanaf het hotel :-) Bij de kassa onze reservering afgegeven en we konden ons nog even opwarmen in het Van Gogh Café op advies van de dame achter de kassa met zicht op de boot waar we moesten inchecken om 18:50. Een bezoekje aan de wc daar werd me nog bijna fataal althans de notenkraker (zo'n hekje met drie pootjes) werkte niet echt mee toen ik er nietsvermoedend door wilde lopen. Je had blijkbaar een muntje nodig aan de bar te verkrijgen. Muntje gevraagd voor de toilet. één of twee personen vroeg de lieftallige waarschijnlijk (Antilliaanse bar dame) en of we wat wilde drinken. 1 muntje graag en twee chocolademelk. Bruine chocolade vroeg ze? ik stond daar met vragende ogen (bruine chocolade dacht ik bij mezelf) ze bedoelde warme chocolade we konden er beiden hartelijk om lachen. Doe maar warme met slagroom graag. Het plasmuntje was overigens gratis :-) Ik zag Inge van een afstandje al weer denken (wat heeft ie nou weer gedaan?) Precies om 18:50 stapte we op de boot met nog zes andere liefdes koppels. Tafel nummer 3 jawel het mooiste plekje van de boot (veel privacy) en erg vriendelijk ontvangen door de kapitein en de serveerster/gastvrouw van de boot. Over de Dinner Cruise kunnen we kort zijn. BETOVEREND MOOI we zaten daar tegenover elkaar met enorme glinsterende oogjes en de handjes in elkaar de romantiek spatte er echt vanaf. De sfeer was fantastisch, heerlijk achtergrondmuziekje, het varen door de grachten was echt geweldig het ijs in de grachten smolt als sneeuw voor de zon. De pretoogjes van Inge zal ik niet snel vergeten. Het eten was echt ongelooflijk lekker en alles was tot in de puntjes verzorgd. Volmaakt gelukkig wat een bijzonder gave ervaring was dit echt een aanrader en een dikke 10 voor de Lovers Company.
Na de fantastische dinner cruise zijn we het nachtleven ingedoken en liepen we uiteraard over de wallen. De Casa Rosso was onze volgende bestemming (tickets ook van te voren geboekt drankjes inbegrepen) Live erotisch entertainment je moet het eens gezien hebben. Klein theater, echt romantisch kun je het niet noemen :-) maar we hebben ons prima vermaakt. De wetenschap in China heeft blijkbaar ook niet stil gestaan. Ze zijn volgens mij als eerste massaal begonnen met klonen of was het de hallucinerende werking van de wietlucht die ons overal tegemoet kwam op straat. Een paar rijen met precies op elkaar lijkende hang chinezen met exact dezelfde brilletjes en allen zaten ze werkelijk onbewogen naar de shows te kijken. Het meest hilarische was een oudere Chinese dame rechts van ons met sluik lang beetje grijzig haar. Bij binnenkomst kregen de dames allemaal een lollie in de vorm van een lulletje (een lullie dus) de Chinese dame zat ook onbewogen naar de shows te kijken en genoot met volle teugen van haar lullie echt een grappig gezicht was dat. We zagen ook verschillende mutsen (om het netjes te houden) een tovermuts Hans Kazan zou er jaloers op zijn want wat kon die toveren zeg, een gezonde muts (die at bananen) en toch ook een paar droge mutsen (routine klusje) Uiteindelijk begonnen de shows zich te herhalen maar net voor we weg wilde gaan kwam er een grote negroïde man binnen in een politie uniform en ik voelde de bui natuurlijk al hangen dat zou die van mij niet willen missen :-) braaf blijven zitten dus. Een aantal zeer wilde jonge Engelse dames werden het podium opgeroepen om de stripper van zijn kleren te ontdoen. De beste man werd zowat bijna verkracht door een over enthousiaste Engelse dame en zijn broek werd al bijna voor de climax van zijn reet getrokken. De climax was in principe ook best hilarisch (voor mij dan) want je weet wat ze zeggen over negroïde mannen. De teleurstelling op Inge haar gezicht was aandoenlijk tijdens het hoogtepunt van de show. Na anderhalf uur zijn we weg gegaan omdat alles zich begon te herhalen. Nog een wandeling over de wallen (met een wat mankende Inge) door de pijn in haar liezen en terug naar het hotel op de herengracht waar het nog lang onrustig was (haha) Het ontbijt de volgende ochtend was zeer uitgebreid en goed verzorgd en met een big smile op ons gezicht reden we terug naar Sas van Gent om onze kids op te halen. Echt een onvergetelijk en prachtig weekend dat volledig in het teken stond van genieten en dat hebben we echt met volle teugen gedaan. Wat een stel !! op naar de volgende 12.5 jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten