Streep door loopagenda?

De titel van dit blogje klinkt nogal drastisch en aan één kant is dat ook zo maar aan de andere kant valt het allemaal best wel mee. Afgelopen zondag liep ik een wat vlotter duurloopje van 15 km en dat verliep werkelijk als een zonnetje. Voelde nog heerlijk comfortabel aan tegen een kruissnelheid van 13.5 a 14 per uur. Twee vingers in de neus gevoel #appeltje-eitje Omdat dit zo makkelijk ging dacht ik er onderweg zelfs over om mijn PR op de halve marathon te verbeteren wat overigens niet erg scherp staat met 1:34:56 gelopen tijdens mijn eerste en tevens enige halve marathon grotendeels op onverharde weg. Iets zei me om dit tijdens een training niet te doen dat is veel leuker tijdens een officiële halve marathon en dat is ook zo dus wijselijk besloten om hier maar van af te zien. De laatste kilometer het tempo nog wat opgevoerd dik boven de 15 per uur en ook dit voelde nog erg goed aan dus de laatste meters nog ff doorgetrokken richting de 18 per uur op de vrijstraat met een gevoel van ook dit zou ik wel een tijdje vol kunnen houden #superman :-) met een zeer voldaan gevoel uitgewandeld richting huis. Die avond gingen we naar de bioscoop in Antwerpen en daar kon ik de trappen haast niet fatsoenlijk opkomen door een pijnlijke linkerknie ik ben blijkbaar geen SUPERMAN :-) Ook de volgende dag een pijnlijk gevoel. Mezelf afvragend wat heb ik verkeerd gedaan? In eerste instantie dacht ik vrijwel direct aan die laatste kilometer en meters op de betonplaten van de vrijstraat maar ik heb hier tijdens intervallen en sprintjes zelfs al 23 km/u gelopen zonder problemen ook op mijn snelle schoentjes. Mijn franc is gisteren pas gevallen. Tijdens die laatste kilometer heb ik een onschuldig uitstapje gemaakt met mijn linkerbeen in de berm omdat een tegemoetkomende automobilist het nodig vond om me bijna voor mijn sokken te rijden. Gewoon 1 of 2 passen in de berm met mijn linkerbeen verder helemaal niets aan de hand niet verstapt of wat dan ook en zeker geen pijn ook niet tijdens het uitwandelen. Achteraf gezien denk ik toch dat dit uitstapje (domme pech) de verklaring is voor mijn pijnlijke knie omdat het aanvoelt als verrekte kniebanden. Gewoon wandelen gaat prima (niet geheel pijnvrij) ik loop zeker niet mank of zo maar traplopen gaat bijna niet dat voelt niet best aan. Wat de verklaring ook is ik heb nu last van mijn knie(banden) en zal even rustig aan moeten doen. Vandaag voelt het overigens al iets soepeler aan maar dat traplopen werkt nog voor geen meter. Aankomende zondag trail by the sea een prachtig maar zwaar parcours (ligt me overigens wel) want tijdens een laatste training enkele weken geleden op dit parcours voelde ik me echt fantastisch en liep ik tijdens een tweede keer meeuwenduinen die training geregeld aan 12 per uur over dit zware stuk. Maar goed daar heb ik nu niets aan het gevoel in de knie zegt me nu dat aankomende zondag niet haalbaar is op zo'n zwaar parcours hoe k*t dat ook is. Tot zover de story over de knie ............ to be continued 

Ik hik de laatste tijd een beetje op twee gedachten in mijn vorige blogje "polonaise" zal de oplettende lezer dit wel gemerkt hebben. Ik hik ook een beetje tegen mijn loopagenda aan. De laatste maanden ben ik duidelijk in een ander vaarwater terecht gekomen en dat bevalt me meer dan uitstekend. Veel weg geweest met mijn vrouw en kinderen, veel gave/leuke dingen gedaan en het lopen van lange duurlopen is er niet echt meer van gekomen en met zo'n overvolle loopagenda is dit wel nodig zeker om de 60 van Texel tot een goed einde te brengen. Normaal zou ik daar op de één of andere manier toch van balen maar laat dit nu niet het geval zijn. Ik vind het wel best zo en de keuze is snel gemaakt als ik moet kiezen tussen vroeg uit bed voor een lange duurloop op een zondagmorgen of nog ff een paar uurtjes tegen mijn vrouw aanliggen zonder gekheid al meen ik het voorgaande wel :-) er komt natuurlijk veel meer bij kijken. Ik heb mezelf jaren lang afgebeuld het kon me niet lang of ver genoeg zijn op de fiets en het lopen van een marathon was blijkbaar ook niet ver genoeg. Ik heb dit met erg veel pleizer gedaan en hardlopen doe ik uiteraard nog steeds met heel veel plezier maar mijn prioriteiten liggen nu gewoon elders zo simpel is het gewoon. Wat wil ik nu eigenlijk zeggen? ik stop natuurlijk niet met hardlopen want het blijft te gek om te doen en ik zie het echt als een verrijking van mijn leven maar als je naar doelen toe werkt in je loopagenda dan leg je jezelf toch altijd een soort van druk/verplichting op en ook al zeg je het niet te doen je gaat toch gericht trainen naar zo'n doel. Als ik iets niet met volle overgave kan doen dan ben ik er snel klaar mee dat zit ook in de aard van het beestje. Er spelen ook nog een aantal andere zaken ik ben intussen 40 en de vierploegendiensten vallen me gewoon veel zwaarder dan voorheen na een omschakeling van nacht naar vroegen diensten voel ik me soms compleet uitgewoond het is dan lastig om het op te brengen om toch maar aan die lange duurloop te beginnen. 

Daarnaast ben ik FH patiënt zoals ze dat noemen daar ga ik verder niet al te diep op in maar ik mis een receptor in mijn lever zodat mijn slechte cholesterol helemaal niet wordt afgebroken. Veel bewegen is zelfs noodzakelijk maar onlangs in een gesprek met de huisarts ben ik op een aantal zaken gewezen die me ook aan het denken hebben gezet. Ik eet gezond, slik elke dag netjes mijn medicijnen, beweeg meer dan voldoende (wellicht teveel) en voor iemand met FH heb ik mijn cholesterol gehalte zelfs perfect onder controle maar uit een bloedtest kwamen wel een aantal andere zaken naar boven. Al jaren lang krijg ik te horen dat mijn CK waarde veel te hoog is (dat duidt op spierschade) voor een fanatieke sporter is dit overigens niet vreemd maar na een relatief rustige periode of zelfs inactieve periode zou deze waarde flink moeten zakken en dat is bij mij niet echt het geval sterker nog na de laatste test was het zelfs hoger dan ooit (1060 U / L toegestaan/normaal ligt waarde tussen 15-175 U / L) ik moet nog 1 x bloed laten prikken na twee weken inactiviteit op sportgebied als laatste test maar het ziet er naar uit dat de medicijnen die ik dagelijks slik mede verantwoordelijk zijn voor de hoge CK waarde/spierschade. Vaak klagen mensen over zere benen met deze medicijnen maar bij mij is dit zeker niet het geval. Ik heb juist altijd het gevoel dat ik sterke benen heb maar tijdens lange fietsritten of het lopen van marathons heb ik wel regelmatig te maken gehad met kramp en de dagen na zo'n inspanning heb ik last van extreem heftige spierpijn waardoor ik soms amper kan lopen. Verder is het advies om meer regelmaat in mijn leven te brengen wat natuurlijk lastig is met het draaien van ploegendiensten maar er zijn zeker mogelijkheden om meer rust en regelmaat in mijn leven te krijgen.

Concreet betekent dit dus dat ik ga strepen in mijn loopagenda vooralsnog zet ik er nog geen kruis door. Wel een streep door trail by the sea en deelname 60 van Texel staat op losse schroeven maar op het moment neem ik daar nog geen besluit over. Het weekend Texel met het gezin gaat sowieso door laat daar geen twijfel over bestaan of het realistisch is om 60 km met minder training uit te lopen dat valt nog te bezien. Ik ga plots niet veel minder lopen er zullen zeker nog weken komen waar ik dagelijks een rondje ga lopen maar het lange duurwerk 30 en 35+ zal een stuk minder worden. Verder bekijk ik mijn loopagenda per geval. Ik ga hardlopen wanneer ik zin heb en dat zal vaak genoeg zijn want nogmaals lopen is gewoon fantastisch mooi. Staat verder los van het sporten maar ik ben ook weer lekker bezig met muziek maken. Het schrijven van een eigen liedje heeft iets magisch of het nummer nu goed of slechts is het is echt kicken om uit het niets iets uit jezelf te creëren en dat geeft een enorme voldoening. Ik zit nu weer in een creatieve/inspirerende fase waar ik de liedjes als het ware uit mijn mouw kan schudden. Als niet muzikant misschien niet te begrijpen maar bij mij is het 15 jaar geleden dat ik in zo'n fase zat op muziek gebied dus die vruchten zal ik met veel plezier gaan plukken #carpediem