Vandaag weer erg lekker gelopen in het Kloosterbos op fivefingers. Gebeurd niet vaak maar de eerste 3 km moest ik er even inkomen maar daarna kwam ik weer in die geweldige flow. Het was heerlijk stil in het bos. Het fluiten van de vogels, wat geritsel in de struiken, het ritme van mijn voetstappen, de rust van mijn ademhaling (neus in lang uitblazen) en in de verte het geraas van de drukke snelweg. Dat laatste verdween steeds verder naar de achtergrond dus ik raakte steeds dieper verzonken in mijn eigen wereld. Ik voelde me helemaal "zen" lichaam en geest zijn nu eenmaal onlosmakelijk met elkaar verbonden. Lopen is niet alleen je schoenen aan of uit trekken en rennen maar het is veel meer dan dat. Ik schreef al eerder dat lopen een soort van "state of mind" is en dat is ook zo. In deze staat voel je in principe amper dat je vermoeid begint te raken of bent en gevoelsmatig kun je in deze staat wel een hele dag rennen. Lopen zit net zoals alle andere duursporten voornamelijk tussen de oren. Lichamelijk/geestelijk is ieder gezond mens in staat om ongelofelijke prestaties neer te zetten maar het grootste gedeelte zo'n 70 % zit nu eenmaal tussen de oren. Mentaal ben ik zelf altijd al erg sterk geweest maar van nature heb ik eigenlijk gewoon een zwak lichaam/gestel. Op mentale kracht heb ik al wat aardige prestaties neergezet. Tijdens de keuring bij het Koprs Mariniers werd eigenlijk al aangegeven dat mijn lichaam te zwak (te licht) was voor zo'n zware opleiding/training maar omdat ik alle testen goed had doorstaan en blijkbaar overtuigend genoeg was in mijn betoog dat ik dit persé wilde werd ik goed gekeurd. Het was lichamelijk inderdaad op het randje maar tot de laatste stap tijdens de eindmars bij de eindoefening was de grijns niet van mijn gezicht te krijgen hoe veel lichamelijk pijn ik ook had doorstaan. Ook op de fiets heb ik veel gehad aan mijn mentale kracht het liefst reed ik dan ook alleen tijdens heftige ritten door de heuvels of bergen omdat ik dan altijd het meest uit mezelf kan halen. Tot die "state of mind" kom je het best als je alleen bent en dus volledig op jezelf bent aangewezen. Op dagen dat dit niet lukt kan ik ook amper presteren omdat ik het nu eenmaal voornamelijk van mentale kracht moet hebben. Toch is er iets aan het veranderen !! Door het blote voeten lopen zijn mijn lichaam en geest voelbaar sterker met elkaar verbonden en ik voel ook dat mijn lichaam echt sterker begint te worden. Een sterker lichaam in combinatie met een goede mentale gesteldheid kan veel moois opleveren in de nabije toekomst dus ik hoop dat deze stijgende lijn nog even doorgaat. Wat ik er precies mee ga doen weet ik nog niet maar ik voel dat er op termijn iets moois en uitdagends op mijn pad gaat komen op loopgebied. Van de week liep ik overigens een run van 13 kilometer en een run van 10 kilometer op mijn blote voeten. Tijdens het NK barefoot in Tilburg keek ik nog vol bewondering naar die paar echte blote voeten lopers aan de start van de 13 km en intussen heb ik deze afstand ook al zonder problemen kunnen lopen op mijn blote voeten. So far so good !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten