Als kers op de taart of beter gezegd als klap op de vuurpijl heb ik deze geweldige loopmaand afgesloten met mijn eerste halve marathon op blote voeten. Niet tijdens een georganiseerd evenement met start en finish lijn, geen race tegen de klok of anderen maar gewoon op mezelf in de vertrouwde uitgestrekte polders zonder pottenkijkers, zonder aanmoedigingen, just me and my bare feet en een klein flesje water that's all. Heerlijk rustig gelopen en genoten van elke meter. Twee rondjes gelopen en dus twee maal het slechtere wegdek getrotseerd maar het liep als een zonnetje vandaag. Het was echt een dag waarop alles samen kwam en op zijn plaats viel. Van te voren wist ik overigens niet dat ik een halve marathon ging lopen vandaag. Ik was gewoon vertrokken op de blote voeten om een rondje te gaan lopen en plots voelde ik dat het mogelijk was om er gewoon een halve marathon van te maken. Het lopen ging moeiteloos zoals bijna altijd en de voeten voelde ook sterk en goed aan. Tempo was laag rond de 11 per uur dat kun je uiteraard uren volhouden alleen de laatste 2 kilometer begon ik de voetjes wel goed te voelen want het blijft een flinke belasting voor de voetjes. In juni liep ik eigenlijk pas voor het eerst volledige barefoot rondjes dus het is plots erg snel en vooral probleemloos gegaan betreft het barefoot rennen. De essentie van hardlopen is genieten, bevrijding, je gedachten verzetten en dat heb ik deze maand met volle overtuiging gedaan. Deze maand liep ik 322 kilometer waarvan het merendeel 181 km op mijn blote voeten. Onvoorstelbaar !! althans bijna onvoorstelbaar voor mezelf want ik was toch dat ventje met die tere zwakke voetjes. Onlangs tijdens een bloedhete stranddag merkte ik al dat ik dat ventje niet meer was. In het bloedhete zand zag je mensen rennen alsof ze over hete kolen liepen met de nodige kreten die daarbij horen OEOEOE AAAAAH ook mijn eigen dochters. Normaal gesproken was ik de eerste die zou beginnen gillen maar ik wandelde tot mijn eigen verbazing rustig verder zonder een kick te geven. Het was warm maar zeker niet heet en onverdraagbaar echt een teken dat de huid van mijn voetzolen dikker is geworden. Het voelde haast als een overwinning #Victory
Vandaag was het één lange zegetocht !! een bevestiging voor mij dat ik de goede weg ben ingeslagen. Barefoot running is echt iets voor mij ik voel me echt als een vis in het water op mijn blote voetjes. Wat anderen er van denken dat interesseert me geen reet ik hoor wel vaker dat ik niet normaal ben of dat ik het padje kwijt ben ook door voorbijgangers maar die mensen weten duidelijk niet waar ze over praten. Het is volslagen normaal om op je blote voeten te rennen. Nike kwam pas in 1970 met conventionele schoenen op de markt met demping en ondersteunde middelen dus daarvoor werd er gewoon gelopen op een soort van minimalistische schoenen en toen was het blijkbaar wel allemaal normaal. Rennen op je blote voeten is de meest natuurlijke manier om hard te lopen. Ondanks dat de belasting op de voeten een flink stuk hoger is kan ik iedere loper "vooral degene met passie voor de loopsport" aanraden om 1 a 2 x per week op je blote voeten te rennen. Ook al loop je maar 1 of 2 kilometer blootvoets door de "feet"back die je krijgt wordt je hoe dan ook een betere en sterkere loper. Het komt je techniek echt ten goede en je gaat op schoenen ook beter en zelfs sneller lopen. Dat sneller lopen zal ik in het najaar wellicht bewijzen tijdens wat trimloopjes hier in de buurt al heb ik niet echt de behoefte om mezelf te bewijzen tijdens wedstrijdjes maar voor de fun zal ik ongetwijfeld een paar keer aan de start verschijnen. Deze maand liep ik niet alleen probleemloos 322 kilometer ik liep 28x in 31 dagen voorheen had ik minimaal 2 dagen nodig om te herstellen na een run nu kan ik echt ELKE dag rennen als ik dat wil hoe mooi is dat :-) Nu lekker nagenieten van mijn eerste halve barefoot marathon en morgen lekker een rustdag gewoon omdat het kan.
Garmin gegevens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten