Na een flinke griep en dus 6 dagen niet fietsen weer een eerste training gereden.
Helemaal top voel ik me zeker nog niet maar ik heb enorm veel zin om weer te gaan fietsen.
Het weer zit niet echt mee vandaag, het regent af en toe behoorlijk maar koud is het zeker niet.
Als het iets minder hard regent klik ik in de pedalen voor een rustige training in D1 (138-156 bpm)
Ik woon vlak bij de grens van Belgie en mijn vaste traningsrondje loopt zowel door Nederland als door Belgie. De eerste kilometers gaan niet echt vanzelf mijn hartslag stijgt al snel naar de bovengrens van D1 (156 slagen) en ondanks de gunstige wind moet ik mijn best doen om hier onder te blijven. Ik rij een stuk over de typisch belgische betonplaten richting philippine (de mosselstad) en eenmaal in philippine aangekomen sla ik linksaf richting ijzendijke. Het begint nu echt hard door te regenen maar de wind komt deels van de zijkant en soms wat van achteren dus echt veel last heb ik er niet van. De griep heeft behoorlijk huisgehouden in mijn lichaam dat is nog steeds goed merkbaar. Ik fiets heel de tijd lekker licht op mijn binnenblad op het smalle fietspad richting ijzendijke en ik let goed op de weg die vol steentjes en takken ligt. Aan het einde van het lange fietspad sla ik linksaf richting Watervliet. De wind is intussen toch flink toegenomen en het regent nog steeds hard door. Al snel schakel ik een paar tandjes lichter tegen de wind in om mijn hartslag in D1 te houden. De eerste kilometer schiet ik al snel naar D2 en zakt de teller zelfs tot 21 km/u. Dit is gelukkig maar van korte duur, ik merk al snel dat er met de benen niets aan de hand is en de hartslag zakt ook weer mooi naar D1. Een paar kilometer verder rij ik door Watervliet en sla weer linksaf richting boekhoute wat net als Watervliet in Belgie ligt. Ik voel me nu met de minuut fitter worden, het luie, lome gevoel van het begin van de training is nu volledig verdwenen. De hartslag zakt door het rustige tempo zelfs weer even onder de D1 zone naar de herstel zone. Wederom over de betonplaten trap ik rustig door om via boekhoute terug naar Philippine te rijden. Eenmaal aangekomen in Philippine duik ik de polder nog even in om daar nog een rondje te rijden en zo terug te keren richting huis. Ondanks de regen heb ik heerlijk gefietst, ik voel me gelijk een stuk beter en weet dat de schade van een week ziek zijn en niet fietsen best wel meevalt. Mijn Polar CS 400 laat onder andere het volgende zien. Afstand 51.8 km, tijd 1:54:57, gemiddelde 27.0 km/u (oeps), gemiddelde hartslag 148 bpm, meer dan 90 % in D1 gefietst. Mijn fiets zat net als ik onder de modder dus na thuiskomst de boel uiteraard gelijk goed schoongemaakt. Wat is fietsen toch fantastisch mooi !!
Helemaal top voel ik me zeker nog niet maar ik heb enorm veel zin om weer te gaan fietsen.
Het weer zit niet echt mee vandaag, het regent af en toe behoorlijk maar koud is het zeker niet.
Als het iets minder hard regent klik ik in de pedalen voor een rustige training in D1 (138-156 bpm)
Ik woon vlak bij de grens van Belgie en mijn vaste traningsrondje loopt zowel door Nederland als door Belgie. De eerste kilometers gaan niet echt vanzelf mijn hartslag stijgt al snel naar de bovengrens van D1 (156 slagen) en ondanks de gunstige wind moet ik mijn best doen om hier onder te blijven. Ik rij een stuk over de typisch belgische betonplaten richting philippine (de mosselstad) en eenmaal in philippine aangekomen sla ik linksaf richting ijzendijke. Het begint nu echt hard door te regenen maar de wind komt deels van de zijkant en soms wat van achteren dus echt veel last heb ik er niet van. De griep heeft behoorlijk huisgehouden in mijn lichaam dat is nog steeds goed merkbaar. Ik fiets heel de tijd lekker licht op mijn binnenblad op het smalle fietspad richting ijzendijke en ik let goed op de weg die vol steentjes en takken ligt. Aan het einde van het lange fietspad sla ik linksaf richting Watervliet. De wind is intussen toch flink toegenomen en het regent nog steeds hard door. Al snel schakel ik een paar tandjes lichter tegen de wind in om mijn hartslag in D1 te houden. De eerste kilometer schiet ik al snel naar D2 en zakt de teller zelfs tot 21 km/u. Dit is gelukkig maar van korte duur, ik merk al snel dat er met de benen niets aan de hand is en de hartslag zakt ook weer mooi naar D1. Een paar kilometer verder rij ik door Watervliet en sla weer linksaf richting boekhoute wat net als Watervliet in Belgie ligt. Ik voel me nu met de minuut fitter worden, het luie, lome gevoel van het begin van de training is nu volledig verdwenen. De hartslag zakt door het rustige tempo zelfs weer even onder de D1 zone naar de herstel zone. Wederom over de betonplaten trap ik rustig door om via boekhoute terug naar Philippine te rijden. Eenmaal aangekomen in Philippine duik ik de polder nog even in om daar nog een rondje te rijden en zo terug te keren richting huis. Ondanks de regen heb ik heerlijk gefietst, ik voel me gelijk een stuk beter en weet dat de schade van een week ziek zijn en niet fietsen best wel meevalt. Mijn Polar CS 400 laat onder andere het volgende zien. Afstand 51.8 km, tijd 1:54:57, gemiddelde 27.0 km/u (oeps), gemiddelde hartslag 148 bpm, meer dan 90 % in D1 gefietst. Mijn fiets zat net als ik onder de modder dus na thuiskomst de boel uiteraard gelijk goed schoongemaakt. Wat is fietsen toch fantastisch mooi !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten