maandag 28 oktober 2013

Nieuw blog via rebornrunning.nl

Vanaf nu blog ik verder op mijn nieuwe blog dat geïntegreerd is in mijn nieuwe website (in opbouw) www.rebornrunning.nl  Dit blog blijft uiteraard bestaan als archief. Gisteren liep ik een PR tijdens de marathon in Etten-Leur het verslag lees je dus op mijn nieuwe blog Ik wil iedereen bedanken voor het volgen van dit blog en hoop jullie een plezier te doen met mijn nieuwe avonturen via rebornrunning.nl

maandag 7 oktober 2013

Rebornrunning.com the road to happiness

YEAH !! Het begin is er mijn domeinnaam is geregistreerd. Rebornrunning.com the road to happiness. Een website over lifestyle en hardlopen met als globaal doel mensen inspireren en motiveren. Rebornrunning gaat terug naar de essentie en de basis principes van het leven betreft voeding, gezondheid en bewegen. Uiteraard gaat het grotendeels over hardlopen, blessure vrij hardlopen, natural running, barefoot running, levensgeluk, bevrijding, mentale kracht, hoe je meer energie, kracht en conditie kunt genereren, bewustwording, verantwoord en gezond afvallen, de ideale personal coach (dat ben je namelijk zelf) ontdekken die in ieder verscholen zit en zoveel meer. Ideeën genoeg om uit te werken. Bedoeling is korte en bondige informatie in jip en janneke taal met inspirerende foto's en video's. Logo is er in principe ook al. WAAROM? omdat ik me geroepen voel om de kennis die ik intussen heb opgedaan te delen met anderen. Door schade en en schande wijzer geworden na bijna 30 jaar sport ervaring in verschillende disciplines en sporten. Voormalig turnkampioen, ex-marinier, wielrenner/mtb-er en fervent hardloper/barefoot runner.

Inge heeft me gisteren ongemerkt een duwtje in de rug gegeven tijdens de wandel(kust)marathon die ze vooral op mentale kracht heeft uitgelopen. De eerste 30 km waren zo ontzettend eenzaam vertelde ze me ik voelde me even totaal "verloren" en dat vind ik nu persoonlijk het mooiste wat er is. Je loopt tussen duizenden anderen mensen en in principe sta je er toch grotendeels alleen voor ondanks support van de zijlijn. Volledig op jezelf zijn aangewezen, je moet het nu eenmaal zelf doen, oog in oog met je eigen "ik" dat zijn de momenten waar je grenzen kunt gaan verleggen en sprongen kunt gaan maken op persoonlijk vlak. Die eenzaamheid die voor mij zo herkenbaar is tijdens een heftige inspanning maar ook tijdens een ontspannen rondje rennen dat is voor mij zo ongeveer mijn drijfveer en houvast hierdoor kan ik alles weer een beetje relativeren. Je kunt er zelfs een bewuster, beter en vooral gelukkiger mens door worden. to be continued ..................

dinsdag 24 september 2013

De harde werkelijkheid (FH)

Wie A zegt moet ook B zeggen ook als het er allemaal wat minder rooskleurig uitziet als gewenst. in 1999 is er via een DNA onderzoek familiare hypercholesterolemie vastgesteld bij mij en een aantal familieleden (ook bij onze kinderen) het betreft een mutatie in het LDL receptor deze mutatie staat ook bekend onder de naam FH Frans canadees type 2. In Nederland was deze mutatie destijds erg zeldzaam en vandaag de dag zijn er 25 geregistreerde gevallen bekend in Nederland met deze variant van FH dus dat was best even schrikken. Ik was met mijn medicijnen (simvastatine) gestopt wegens vervelende bijwerkingen na ruim 14 jaar medicijn gebruik overigens onder begeleiding van de huisarts maar intussen is het me via diverse kanalen wel duidelijk geworden dat deze vorm van FH zonder medicijnen absoluut not done en onverstandig is. Ik was wat dieper in de materie gedoken betreft hart en vaatziekten en de relatie met cholesterol en kwam veel informatie tegen op een netwerk van cardiologen (www.thincs.org) die beweren dat suikers juist de boosdoener zijn in dit verhaal en dat het cholesterol juist een redder in nood is. Ik sta nog steeds achter dit verhaal er is intussen genoeg informatie over te vinden via verschillende bronnen maar dit gaat allemaal over het gewone cholesterol dus mensen die geen FH hebben. In ons geval kun je helaas niet zonder medicijnen. Het suiker verhaal blijft verder ook in ons geval recht overeind staan want dat is gewoon voor niemand gezond. Er zijn gevallen en grafieken genoeg van mensen die geen weet hadden van deze aandoening (FH) en overleden zijn rond de 35, 40 of 50 jaar of tenminste diverse hartaanvallen gehad (helaas ook in onze eigen familie) Kortom dit moet je toch heel serieus nemen. Vanaf de dag dat ik wist dat ik FH had heb ik (en mijn vrouw) er alles aan gedaan om zo gezond mogelijk te leven, veel bewegen en verder vrijwel alles gedaan en gelaten tbv een gezonde levensstijl. Ik rook niet, drink zelden, beweeg meer dan voldoende, heb een meer dan gezond gewicht, altijd gezond gegeten en noem maar op dit alles puur uit levenslust omdat ik er gewoon alles aan wil doen om gezond te blijven. Mensen kennen vaak je beweeg redenen niet waarom je iets doet daar heb ik me al heel vaak enorm aan geïrriteerd zeker als ze je dan nog de les willen gaan lezen terwijl ze zelf al rokend en zuipend door het leven gaan. Ik ben erg blij dat ik dieper in de materie ben gedoken nu weet ik ook dat ik al die tijd gewoon erg goed ben bezig geweest. De bijwerkingen van de medicijnen hebben mij gewoon enorm in de weg gezeten en nog. Enorme spierafbraak (CK waarde) en dus hevige spierpijn en krampen, erg lage weerstand, vermoeidheid, hoofdpijn en nog wat vervelende bijwerkingen waar ik het niet eens over wil hebben. Ik heb nooit teveel gesport en ook niet te fanatiek zoals zovelen me probeerde duidelijk te maken of aan te praten. Miljoenen mensen sporten op deze manier zonder problemen maar ik werd aangezien voor één of andere extremist. Ik heb mijn cholesterol waarden al jaren perfect onder controle in combinatie met medicijnen en mijn levensstijl. Helaas wel met vervelende bijwerkingen maar wel met een goed resultaat betreft mijn cholesterol. Ik heb nu ook kunnen voelen wat het is om zonder medicijnen door het leven te gaan en dat is echt een wereld van verschil. Geen spierpijn meer, veel meer kracht, veel meer energie een duidelijk verbeterde weerstand en noem maar op. Ook bij het hardlopen is het verschil enorm, echt een feest om geen last van je benen te hebben en onvermoeibaar rond te rennen als nooit tevoren. Maar goed zonder medicijnen kan ik niet door het leven dus vandaag weer begonnen met slikken en dat was in dit geval toch even twee keer slikken zeker nu ik heb gevoeld hoe het zonder medicijnen is. Mijn LDL cholesterol is echter gestegen zonder medicijnen zoals verwacht overigens dus slikken we weer braaf medicijnen. De dosering simvastatine is nu gehalveerd (van 80 mg naar 40mg) ivm de spierafbraak wat eigenlijk het grootste probleem is over twee maanden weer bloed prikken om te kijken wat dit met het LDL cholesterol doet en met mijn CK waarde (spierafbraak) Verder kijk ik er alweer positief tegenaan ook de paleo principes passen perfect in dit plaatje om mijn levensstijl zelfs nog wat te verbeteren want ook door Paleo voel ik me echt geweldig. De eieren (eigeel), spek en dergelijke zal geen dagelijkse kost meer zijn maar eerder een uitzondering maar dat deed ik voorheen ook al voor de rest sluit paleo perfect aan bij de levensstijl die ik voor ogen heb. to be continued .............

zondag 22 september 2013

Dieselpower !!

YEAH !! 30 km gelopen enkel op wat water dat ik verstopt had in de bosjes :-) Naar aanleiding van het artikel Dieselpower  was ik wel benieuwd of je echt alleen op water kunt sporten na een stevig ontbijt bestaande uit eieren, spek wat droge worst, stukje verse (homemade paleoproof) appeltaart een bak koffie en vers geperste sinaasappel/grapefruit met cacao nibs. Kan er kort over zijn: HET WERKT ik liep overigens net geen 2 en een half uur over 30 km (2:27) dus dat is nog geen 8 uur maar dat is ook niet de bedoeling maar ik liep toch mooi 30 kilometer enkel en alleen op wat water en zelfs nu ik zit te typen na de run heb ik niet de behoefte om te eten. Voorheen plunderde ik de ijskast na 30 kilometer rennen echt heel apart maar wel super makkelijk onderweg. Ik liep uiteraard op een rustig tempo en rondjes van 10 kilometer voor de zekerheid want ik was toch een beetje bang voor de man met de hamer ondanks het rustige looptempo maar die man met de hamer was in de verste verte niet te zien. Na twee rondjes op mijn inov-8 schoenen vond ik het wel genoeg dus gooide ik mijn schoenen over de schutting tijdens de doorkomst langs mijn huis van de tweede ronde en liep de laatste 10 km rustig uit op mijn blote voeten. Normaal gesproken begon ik tijdens een lange run na 10 of 15 kilometer toch met suikers aanvullen in de vorm van een banaan een reep of zelfs een gelletje echt een feest om dit nu niet te moeten te doen en een stuk minder gedoe onderweg want verder had ik helemaal niets bij. Het was echter maanden geleden dat ik 30 kilometer liep. Het lopen ging prima maar het was niet allemaal koek en ei want na mijn run had ik wel wat last van mijn rug maar dat is intussen weer weg gezakt. Erg geslaagde test dus en toch het gevoel dat ik in mijn eigen wereldje een beetje wetenschappelijk ben bezig geweest #Dieselpower.  Garmin gegevens

dinsdag 10 september 2013

Paleo (It's So Easy)

Nooit kunnen bedenken dat een Paleo lifestyle zoveel impact op je lichaam zou kunnen hebben in 3 weken. Vooral de impact op je maag en darmstelsel is enorm en al merkbaar in de eerste 2 weken maar ook fysiek verander je erg snel. Je valt niet alleen in kilo's af maar vooral in omvang dat is erg opvallend. Je valt in principe gewoon af op de goede plekken zoals je love handles en op je buik en dat zijn normaal gesproken de plaatsen waar het juist blijft zitten ook al train je jezelf het leplazerus. Ik ben nu duidelijk overgeschakeld op vetverbranding en dat voel je echt. Ketose wordt dit ook wel genoemd. Die omschakeling gaat niet altijd zonder slag of stoot. Vorige week had ik (en Inge ook) een paar zeer vermoeiende/slopende dagen. Het lichaam haalt nu energie uit opgeslagen vetten ipv suikers. Vanaf gisteren heb ik ook voelbaar meer energie of misschien beter gezegd een hoog energie level gedurende de hele dag. De ups en downs zijn verdwenen en dat heeft uiteraard alles te maken met een stabielere bloedsuikerspiegel. Geen pieken meer door suikerbommetjes en ook geen honger gevoel meer. Ik ben veranderd van een onverzadigd koolhydraat vreetmonster (ja dat was ik echt) in een liefhebber van vers en zoveel mogelijk onbewerkt voedsel. Nu weet ik pas wat echt lekker eten is #EatFresh. Een dieet kun je het dan ook niet noemen in mijn ogen want Paleo is alles behalve een straf en So Easy a Caveman Can Do It :-)

zaterdag 7 september 2013

De omgekeerde wereld (viva-la-revolution)

Puur omwille van gezondheidsredenen (FH) overgestapt op paleo en in een zeer interessant proces beland. Het is in principe de omgekeerde wereld. Van vetarm naar behoorlijk vetrijk (alleen niet in euro's haha) van koolhydraatrijk naar koolhydraat-arm. Voor mensen die echt willen afvallen (in mijn geval niet nodig) klinkt het misschien vreemd en bizar dat eieren met bacon juist goed voor je zijn en dat je alle zogenaamde gezonde producten vol suikers juist beter kan vermijden want daar wordt je juist dik van en daarbij is suiker zeer waarschijnlijk de veroorzaker van aderverkalking en hart en vaatziekten (daarover later meer) Vlees, vette vis, volle vette boter of kokosvet het is allemaal goed voor je. Vanmorgen ook weer eieren met spek gegeten. Het voelt raar en zelfs een beetje als een misdaad omdat me juist is geleerd om dit absoluut niet te doen ivm mijn cholesterol. Je lichaam maakt zelf cholesterol aan hoe minder cholesterol je binnenkrijgt via voeding des te meer cholesterol er wordt aangemaakt door het lichaam dus als je meer cholesterol binnenkrijgt via voeding gaat je lichaam minder cholesterol aanmaken. Een overvloedige consumptie van snel verteerbare koolhydraten (suikers) veroorzaakt hoge insulinespiegels waardoor overgewicht ontstaat. (overtollige suikers worden namelijk omgezet naar vet) Je kunt ongeveer 400 gr koolhydraten opslaan al de rest is als het ware overdosis.

Als sporter kun je uiteraard niet zonder koolhydraten zeker niet als je aan hoge intensiteit gaat sporten want dan ga je de suikers aanspreken. Ik ben dan ook op zoek naar een juiste balans. In principe kan dit door 1x per week te reloaden maar in de eerste weken is het belangrijk om je lichaam om te laten schakelen naar vetverbranding #Ketose Je kunt je er tijdelijk erg moe en futloos door voelen tijdens deze omschakeling en bij mij en Inge is dit nu ook het geval dus het gaat niet zonder slag of stoot maar het is wel logisch. Voor de non believers betreft gewicht. Ruim twee en een halve week geleden woog ik 64.5 kg en nu 61.2 kg. Veel zal er bij mij niet meer afgaan en dat is ook niet de bedoeling. Inge is al meer kilo's verloren maar het belangrijkste is dat ze nu vooralsnog geen last meer heeft van hevige pijnklachten aan spieren en pezen (ontstekingen) Het stoppen met het consumeren van granen lijkt hier inderdaad de oorzaak van te zijn maar het is nog steeds te vroeg om daar conclusies aan te verbinden. Het meest verrast ben ik echter door de theorie dat cholesterol geen veroorzaker lijkt te zijn van hart en vaatziekten maar dat suikers juist de boosdoener zijn. Deze theorie staat lijnrecht tegenover de huidige theorie betreft de relatie cholesterol en hart en vaatziekten. Voor mij is deze revolutie behoorlijk schokkend om te lezen omdat ik FH patient ben. Cholesterol verlagers verlagen de kans op hart en vaatziekten niet. ik slik al ruim 15 jaar simvastatine en de bijwerkingen werden/worden steeds heftiger. Ik had ook bijwerkingen die ik niet eens kon linken aan deze medicijnen maar nu weet ik wel beter. Ik zit nu in een testfase zonder medicijnen en laat uiteraard mijn bloedwaarden regelmatig checken om te zien wat het effect is op mijn bloedwaarden want het moet wel verantwoord blijven.

Het klinkt misschien risicovol om te stoppen met medicijnen als FH patient maar een leven lang simvastatine slikken is net zo risicovol omdat men gewoon niet weet wat de gevolgen zijn op lange termijn omdat we dit nog maar zo'n 25 jaar gebruiken. Steeds meer cardiologen geven toe dat de huidige theorie betreft cholesterol gewoon niet klopt en dat suikers de veroorzaker zijn van alle ellende. In het kort: Overtollige suikers zorgen voor onstekingen in de aders en daardoor onstaat er plak (lijkt mij logisch want suiker plakt idd als de hel) cholesterol is in dit geval juist een life safer zelfs een soort van held want het LDL cholesterol gaat de infectie/bacterie te lijf samen met de witte bloedcellen om de bacterien te doden en het weefsel te herstellen. Lees dit artikel van hartchirurg Dr. Dwight Lundell maar eens op je gemak door en je gaat je zeker ook eens goed achter de oren krabben. Om dit allemaal direct voor WAAR aan te nemen dat zeg ik niet maar voor de huidige theorie geldt precies hetzelfde. Er is maar één manier om erachter te komen en dat is om het in de praktijk uit te voeren en dan zien wat er gebeurd met bloedwaarden en dergelijke. Je vaten laten checken op aanwezigheid van plak zou ook niet verkeerd zijn natuurlijk. Al met al erg fascinerend en zeker het proberen waard. Niets in het leven is gegarandeerd zeker je gezondheid niet maar het zou naïef zijn om maar in de kudde te blijven lopen omdat vrijwel iedereen dat doet. Lang leve de revolutie :-)


zaterdag 31 augustus 2013

Paleo principes

Het blote voeten lopen heeft me tot op heden alleen maar voordelen opgeleverd en ik zie het ook een beetje als meant to be ik schrijf het wel vaker everything happens for a reason en zo kwam ik door het lopen op blote voeten op het pad van de paleo principes. Ik ben een soort van gezondheids freak geworden en daar heb ik mijn redenen voor al gebruik ik het woord freak liever niet want daar heeft het absoluut niets mee te maken. Vaak wordt je door anderen zo bekeken als je een stap of in mijn geval een aantal sprongen uit de kudde doet. Ik ben nu eenmaal geen kudde dier en behoor tot de anders denkenden en daarbij ben ik een jager en die is altijd op zoek naar iets om er beter van te worden. Dat anderen dat bestempelen als "freak" of zien als vreemd zie ik als een tekortkoming van deze beste mensen die ik gewoon wel in hun waarde laat maar dat gezegd wat bedoel ik nu met paleo principes. Het paleo dieet is het voedingspatroon van de jager-verzamelaar (de oermens) Uitgebreid wil ik het er nog niet over hebben maar in het kort komt het erop neer dat je zoveel mogelijk natuurlijke (onbewerkte) voeding eet zoals vlees, vis, groenten, fruit, ei, noten, honing, zaden enzovoort. Geen suikers, geen granen, geen brood, geen rijst, pasta en geen zuivel. Het bevat wat meer eiwit en vet en minder geraffineerde koolhydraten. Omdat ik FH patient ben ( familiaire hypercholesterolemie) at ik altijd al gezond althans dat dacht ik want mijn voedingspatroon was behoorlijk vet(arm) Als je weinig vet eet ga je automatisch meer koolhydraten (suikers) eten zo at ik bergen met pasta en rijst want ik dacht dit nodig te hebben omdat ik nu eenmaal erg veel sport. Meer informatie over de paleo principes. Uiteraard alles lezen met je gezond verstand en niet alles maar klakkeloos overnemen. Het proces van het omschakelen naar het blote voeten lopen heb ik ook op mijn eigen manier gedaan en dat is ook helemaal goed gekomen.

Door het lezen van oa dit zeer interessante artikel BROODBUIK op een geweldig blog (het paleo perspectief) vallen de puzzelstukjes nu mooi en langzaam in elkaar. Een overdosis aan koolhydraten in mijn geval (en bij velen) want ook met het vele sporten overigens vaak aan lage intensiteit kan ik al die suikers met geen mogelijkheid verbranden en worden deze uiteindelijk omgezet naar vet. Veel afvallen moet ik niet doen en dat is uiteraard niet het doel van het omschakelen naar een paleo leefstijl al ben ik nu 2 kg kwijt en Inge bijna 3 kg. Ik wil gewoon gezond leven, goed eten en lekker in mijn vel zitten maar door het dagelijkse gebruik van medicijnen (simvastatine) wordt dat met momenten toch lastig. Het is gewoon puur vergif wat je inneemt zelfs mijn huisarts geeft toe dat het rotzooi is maar het zorgt er wel voor dat mijn slechte cholesterol LDL onder controle is. Dat ik daarnaast een absurd hoge CK waarde (spierafbraak) heb in mijn bloedwaarden tijdens alle bloedtesten dat moet ik maar voor lief nemen. Eerst werd me verteld dat dit kwam door het vele sporten. In eerste instantie wilde ik dit best geloven zeker in mijn fanatieke fietsperiode maar nu ik vaak aan lage intensiteit loop en een nog hogere CK waarde voorbij zag komen tijdens een bloedtest begon ik toch vraagtekens te zetten of dit nu echt door het sporten kwam. De huisarts stelde voor om twee weken niet te sporten, een vervelende griep hielp me er een beetje bij om twee weken inactief te zijn want anders is dat lastig voor me :-) Een volgende bloedtest na twee weken inactiviteit liet een zelfde hoge CK waarde zien als voorheen. De conclusie was dus dat de simvastatine de oorzaak is van de spierafbraak hetgeen ook in de bijsluiter als bijwerkingen staat. Ook krijg ik regelmatig last van kramp tijdens lange wat zwaardere inspanningen. Ik wil er dus maar al te graag vanaf van die statine rotzooi die ik eigenlijk mijn leven lang moet slikken. Ik heb een aantal verhalen gelezen van mensen met FH die nu zonder medicijnen door het leven gaan in combinatie met de paleo leefstijl en de bloedwaarden zijn prima in orde en onder controle zo ook het LDL (slechte cholesterol) We eten nu ongeveer twee weken paleo en het bevalt echt meer dan uitstekend. Allereerst zelden zo lekker gegeten want natuurlijk voedsel smaakt gewoon veel beter en ziet er ook nog eens een stuk beter uit maar het grootste merkbare verschil zit hem in de inname van veel minder koolhydraten. Normaal gesproken heb ik om de twee uur honger en dat is nu verleden tijd. Voedzamer voedsel eten (minder suikers) daar kun je duidelijk langer op teren. Mijn darmen zijn een stuk rustiger geworden daarmee wil ik zeggen veel minder toilet bezoeken voor een grote boodschap in mijn geval soms 4x per dag #pffff en ik heb gewoon geen honger meer ondanks dat ik minder calorieën binnen krijg op een dag want de porties die ik eet zijn ook kleiner dan die bergen koolhydraten die ik moeiteloos naar binnen gooide. Van nature is een mens een vetverbrander maar door die overdosis aan koolhydraten zijn we het vet verbranden een beetje verleerd en gooien we om de twee uur een suikerbommetje naar binnen. Je krijgt zo steeds flinke pieken in je suiker spiegel en dat is nergens goed voor. Mijn after dinner dipje is nu overigens ook verdwenen hoe lekker is dat !! Inge heeft al jaren vervelende lichamelijke klachten (pijn en overal ontstekingen aan spieren en pezen) Het zou inderdaad goed kunnen dat granen (tarwe) hier de oorzaak van zijn. Nu na amper twee weken gaat het echt al veel beter en heeft ze nagenoeg geen klachten meer al is het nog wat vroeg voor conclusies. Het klinkt allemaal erg logisch en wij voelen ons er vooralsnog erg goed bij maar we zitten nog maar in het begin stadium en we moeten nog veel leren. Ik voel me in ieder geval geweldig op het moment vanmorgen liep ik 17 km op blote voeten en na thuiskomst heb ik nog anderhalf uur gewacht met eten terwijl ik normaal gelijk de koelkast of de voorraad kast open trek op zoek naar suikers :-) So far so good !! to be continued ...........

vrijdag 16 augustus 2013

Terug naar de Essentie !!

Ik zal niet onder stoelen of banken steken dat ik gek ben van cijfertjes en statistieken sterker nog in mijn fanatieke fietsperiode was ik er zo ongeveer dagelijks mee bezig. Meten is weten zeggen ze !! tegenwoordig noem ik het "meten is zweten" want zodra er een apparaat of instrument aan te pas komt dat iets gaat meten dan is daar plots de prestatiedrang. Je wilt snel, sneller, snelst zijn en voor je het weet heb je alleen nog maar oog voor die vervelende stopwatch die ooit je vriend was in je glorie tijd maar naarmate je ouder wordt veranderd die hechte band meer in een soort van haat / liefde verhouding. Ik ben ruim een jaar geleden definitief gestopt met het lopen op hartslag en dat had ik veel eerder moeten doen. Lopen op gevoel heeft mij zoveel meer gebracht en in mijn geval werkt het ook nog eens preventief om blessures of andere ellende te voorkomen net zoals die ontelbare training schema's die zomaar klakkeloos overgenomen worden terwijl vrijwel ieder individu anders is. Door schade en schande wijzer worden dat is mij ook overkomen want ik heb zowat alles geprobeerd wat er te proberen valt. Ondanks dit alles liep ik de afgelopen vier dagen toch weer eens met een hartslagmeter. In dit geval puur uit nieuwsgierigheid betreft efficiënter/economischer lopen. Ben ik door het vele barefoot lopen nu daadwerkelijk efficiënter/beter gaan lopen? dat vroeg ik me gewoon af omdat het namelijk wel zo aanvoelt, ook als ik op schoenen loop.

De test

Een run van 10 kilometer. 3 kilometer rond de 11 per uur, 3 kilometer tussen de 11.5 en 12 per uur, 1 kilometer 13 per uur, 1 km 14 per uur en 1 km 16 per uur met een versnelling tot zo'n 21 per uur. zo gezegd zo gedaan en dat was ook zo want die vier looptesten waren voorbij voor ik het wist en veel moeite koste het allemaal niet. Op zich best leuk om te doen. Op dag 1 liep ik op mijn blote voeten (Barefoot) dag 2 op Nike Free's, dag 3 op fivefingers en een laatste test op de Inov-8 235. De voorlopige conclusie van deze vier runs: Ik liep het snelst op blote voeten, haalde een hogere topsnelheid (overigens niet max gelopen) en had in elke hartslag zone de laagste gemiddelde hartslag. Ook op schoenen liep ik aan veel lagere hartslagen dan ik gewend was. Ik heb een vrij groot bereik van 47 slagen (ochtendpols) tot een max van 200+ omslagpunt ligt nog steeds rond 186 bpm. Tijdens het snellere blokje (km 9 van de run) liep ik tijdens alle testen onder mijn omslagpunt aan 16/17 per uur en dat is wel heel erg goed nieuws. Het traagst liep ik op de Nike Free's en ook de gemiddelde hartslag was hoger tov de blote voeten run. Voor de non-believers die denken dat ik de test heb gemanipuleerd om maar te bewijzen hoe goed het wel niet is om op blote voeten te lopen !! Ik liep op hartslag en afstand en kon de snelheid aflezen op mijn garmin maar zag geen stopwatch lopen met de tijd. Het beste gevoel had ik ook op mijn blote voeten, op een tweede plaats Inov-8 235 (close call met fivefingers op 3) en op vier de Nike Free's. De Free's lopen lekker maar het zijn absoluut geen snelle schoenen. onderaan dit blogje een lijstje met de test resultaten voor wat het waard is. Daarbij al liep ik 10 minuten trager op 10 kilometer op mijn blote voeten dan nog was de test geslaagd het gaat om het gevoel dat het blote voeten lopen teweeg brengt dat dit ook efficiënter lijkt te zijn dat is alleen maar mooi meegenomen.

Terug naar de Essentie

De essentie: (latijn:essentia, van esse, zijn) of het wezen is filosofisch gezien de aard van iets, datgene wat kenmerkend is voor iets kan in het algemeen worden beschouwd als datgene wat overblijft wanneer de als zodanig beschouwde randzaken worden weggedacht. Het essentie denken veronderstelt dus het bestaan van een zuiver wezen, omgeven door bijzaken (Bron wikipedia)

En dan vandaag ....... eindelijk weekend na een lange week ploeteren op mijn werk. De hartslag meter netjes terug opgeborgen in de kast, de schoenen in een hoekje getrapt op de zolder en vertrokken voor een rondje lopen (12 km) of beter gezegd rennen op mijn blote voeten. Vanaf de eerste meter weer dat overweldigende gevoel, zorgeloos rennen, met mijn haar in de wind, de zon op mijn huid (en de regen) wat een bevrijding. Geen oog meer voor mijn gifgroene Garmin maar lekker relaxed om me heen kijken en genieten van alles en iedereen om me heen (wel met een schuin oog op de weg letten) op mijn blote voeten loop ik een totaal andere wereld in. Medeweggebruikers zijn overduidelijk een stuk vriendelijker dan tijdens mijn runs op schoenen. Sommige mensen zwaaien en roepen al van ver, fietsen een stukje mee uit nieuwsgierigheid en interesse in het blote voeten lopen (Doet dat nu geen pijn?) chapeau, geweldig, hoe is dat in godsnaam mogelijk mijnheer, pas maar goed op jongen, AMAI das straf !! Den dienen is niet normaal zeker tot fluitende en soms gillende dames hangend uit de auto die je dan ook nog eens verliefd gaan aankijken tijdens het voorbij gaan. En nee het is me echt niet naar het hoofd gestegen ik sta nog steeds met beide voeten op de grond sterker nog ik ben nog nooit zo geaard geweest dus daar kan het niet aan liggen :-) De boeren zijn ook enorm enthousiast en zelfs de koeien kijken me begripvol aan als ik blootvoets voorbij kom schuiven terwijl ik normaal altijd het gevoel krijg alsof ze me levend willen opvreten wetende dat ze eigenlijk alleen gras eten. Een groep wielrenners in de categorie erop en erover of er dwars doorheen gaan netjes achter elkaar fietsen om me de ruimte te geven op het veel te smalle fietspad terwijl ik de afgelopen dagen op schoenen door vrijwel iedereen werd genegeerd en bijna overhoop werd gereden door wielrenners met het snot voor de ogen. Niet dat ik van al die aandacht hou als ik op blote voeten loop maar wel typerend voor ons mensen. Enkel en alleen omdat ik op blote voeten loop word ik totaal anders bekeken en behandeld (met respect) is gewoon erg opvallend. Trek je schoenen maar eens uit en ga een stukje rennen om dit in levende lijve te ondervinden en er gaat een nieuwe wereld voor je open. In tegengestelde richting komt er een jonge renner aan gescheurd op een veel te grote oude racefiets met toe-clips, in gewone korte broek en shirt, wel een helm op en met een big smile. De gang er goed in !! ook hij is lekker aan het buiten spelen, ook deze renner in wording heeft de essentie van het fietsen vooralsnog goed begrepen, lekker onbevangen, de haren in de wind (ondanks de helm) genietend van de snelheid en het geraas van zijn wielen. Terug naar de essentie is dus zo gek nog niet en na het lopen met hartslagmeter en het bezig zijn met cijfertjes besef ik me weer al te goed waar het allemaal om draait in het leven #carpediem


dinsdag 6 augustus 2013

Aarden of gronden

Door het vele rennen op blote voeten is er een hele andere wereld opengegaan voor me en ben ik intussen voelbaar een bewuster mens geworden. Ik heb niets met zweverigheid maar ik voel me merkbaar beter dan voorheen en dat heeft grotendeels te maken met aarden (of gronden) We slapen nu ook al drie weken buiten onder de sterrenhemel (en nog steeds) en ook dit heeft een positief effect op iedereen hier thuis. Ik citeer: veel mensen zijn vaak niet bewust van het feit dat ze niet goed geaard of gegrond zijn. Geaard zijn wil zeggen dat je goed contact maakt met de aarde met zowel lichaam als geest. We zijn dan in balans. De zwaartekracht trekt als een magneet de mens naar de aarde toe en vaak is het lichaam wel in orde maar vaak is onze geest een beetje zwevende (toch een beetje zwerverig dan) :-) Niet alleen kinderen maar ook volwassenen hebben last als ze niet goed geaard zijn. Veel mensen hebben klachten maar kunnen die niet precies verklaren. Vaak duidt een niet goed ontwikkelde stuitchakra (wortel) op het feit dat je niet goed geaard bent. Ook je Chakra's in beide voeten zijn verantwoordelijk dat je goed op beide benen staat. Niet alleen de ontwikkeling in onze kinderjaren is verantwoordelijk voor een goed werkend stuitchakra. Ook het feit hoe je in het leven staat is van belang  om ook energetisch goed in balans te zijn. Gebeurtenissen in ons leven die ons overkomen zoals verdriet, ongeluk, trauma's etc kunnen ons stuitchakra beïnvloeden en kunnen we dus ook als volwassen mens onze aarding kwijt raken. Door deze gebeurtenissen goed te verwerken en ons leven weer goed op te pakken kan men weer in balans komen. Maar er zijn ook genoeg mensen die uit balans blijven omdat men moeite heeft met loslaten, verwerken of accepteren. Soms richten wij ons op anderen of problemen waardoor we onszelf vergeten. we raken uit balans en krijgen last van allerlei klachten.

- Minder zelfvertrouwen hebben
- zweverig gevoel in hoofd
- Angst, vaak onverklaarbaar
- Niet in realiteit leven, niet kunnen relativeren
- Kwetsbaar zijn en niet goed tegen spanningen kunnen of moeilijke momenten in ons leven
- Spanningen en emoties opkroppen, normaal vloeit dit weg via de aarde
- Last hebben van energie van anderen
- Moeite hebben met concentreren
- Hoofdpijnen, depressief voelen, hyperventilatie, trillen
- Last van teveel prikkels opvangen doordat je open staat of uit balans bent
- Teveel met je hoofd bezig zijn
- Moeite hebben om diepe gevoelens te ervaren of te uiten
- Nerveus zijn, gevoel van onbehagen
- Gevoeligheid voor paranormale verschijnselen
- Slaapstoornissen
- Gedragstoornissen
- Eetstoornissen
- ADHD, Autisme, druk gedrag, niet kunnen spelen

Je voelt niet meer de grenzen van je lichaam of je bent er niet meer bewust van. Hierdoor heb je minder vat op je ruimtelijke coördinatie en kan je vaak tegen dingen opbotsen of struikelen. Je functioneert niet goed in zowel lichamelijke en geestelijke zin. Deze klachten zijn moeilijk te behandelen als je niet weet wat de oorzaak is. Mensen die niet op de hoogte zijn van de oorzaak blijven met deze problemen rond lopen. Door een goede aarding stroomt ook energie van onszelf de aarde in. Een mens bestaat uit energie en soms moeten we ook een deel van de overtollige energie die we hebben of ergens oppikken kwijtraken. Dat gebeurt ook met ons contact met de aarde. We kunnen deze energie kwijt raken door het via onze voeten af te geven aan de aarde. Kan de energie niet vrijuit stromen richting de aarde dan is er sprake van blokkades en kunnen wij door de energie last krijgen van de diverse bovenstaande klachten. 

Er zijn verschillende methoden om te aarden maar ik zie mezelf nog niet mediteren op een stoel met de voetjes op de grond dat is nog niet aan mij besteed (haha) Eenvoudige methodes zijn om gewoon aards bezig te zijn wandelen, rennen (op blote voeten) tuinieren (lekker in de aarde wroeten) de natuur opzoeken om lekker tot rust te komen. Ik voel me er in ieder geval erg goed bij en doe er verder geen vlieg kwaad mee. Bovenstaande verhaal is voor mezelf wel weer een puzzelstukje dat mooi op zijn plaats valt. Vanmorgen weer heerlijk en lekker aards wakker geworden in ons tentje :-)


woensdag 31 juli 2013

Halve "Barefoot" marathon 21.2 km

Als kers op de taart of beter gezegd als klap op de vuurpijl heb ik deze geweldige loopmaand afgesloten met mijn eerste halve marathon op blote voeten. Niet tijdens een georganiseerd evenement met start en finish lijn, geen race tegen de klok of anderen maar gewoon op mezelf in de vertrouwde uitgestrekte polders zonder pottenkijkers, zonder aanmoedigingen, just me and my bare feet en een klein flesje water that's all. Heerlijk rustig gelopen en genoten van elke meter. Twee rondjes gelopen en dus twee maal het slechtere wegdek getrotseerd maar het liep als een zonnetje vandaag. Het was echt een dag waarop alles samen kwam en op zijn plaats viel. Van te voren wist ik overigens niet dat ik een halve marathon ging lopen vandaag. Ik was gewoon vertrokken op de blote voeten om een rondje te gaan lopen en plots voelde ik dat het mogelijk was om er gewoon een halve marathon van te maken. Het lopen ging moeiteloos zoals bijna altijd en de voeten voelde ook sterk en goed aan. Tempo was laag rond de 11 per uur dat kun je uiteraard uren volhouden alleen de laatste 2 kilometer begon ik de voetjes wel goed te voelen want het blijft een flinke belasting voor de voetjes. In juni liep ik eigenlijk pas voor het eerst volledige barefoot rondjes dus het is plots erg snel en vooral probleemloos gegaan betreft het barefoot rennen. De essentie van hardlopen is genieten, bevrijding, je gedachten verzetten en dat heb ik deze maand met volle overtuiging gedaan. Deze maand liep ik 322 kilometer waarvan het merendeel 181 km op  mijn blote voeten. Onvoorstelbaar !! althans bijna onvoorstelbaar voor mezelf want ik was toch dat ventje met die tere zwakke voetjes. Onlangs tijdens een bloedhete stranddag merkte ik al dat ik dat ventje niet meer was. In het bloedhete zand zag je mensen rennen alsof ze over hete kolen liepen met de nodige kreten die daarbij horen OEOEOE AAAAAH ook mijn eigen dochters. Normaal gesproken was ik de eerste die zou beginnen gillen maar ik wandelde tot mijn eigen verbazing rustig verder zonder een kick te geven. Het was warm maar zeker niet heet en onverdraagbaar echt een teken dat de huid van mijn voetzolen dikker is geworden. Het voelde haast als een overwinning #Victory

Vandaag was het één lange zegetocht !! een bevestiging voor mij dat ik de goede weg ben ingeslagen. Barefoot running is echt iets voor mij ik voel me echt als een vis in het water op mijn blote voetjes. Wat anderen er van denken dat interesseert me geen reet ik hoor wel vaker dat ik niet normaal ben of dat ik het padje kwijt ben ook door voorbijgangers maar die mensen weten duidelijk niet waar ze over praten. Het is volslagen normaal om op je blote voeten te rennen. Nike kwam pas in 1970 met conventionele schoenen op de markt met demping en ondersteunde middelen dus daarvoor werd er gewoon gelopen op een soort van minimalistische schoenen en toen was het blijkbaar wel allemaal normaal. Rennen op je blote voeten is de meest natuurlijke manier om hard te lopen. Ondanks dat de belasting op de voeten een flink stuk hoger is kan ik iedere loper "vooral degene met passie voor de loopsport" aanraden om 1 a 2 x per week op je blote voeten te rennen. Ook al loop je maar 1 of 2 kilometer blootvoets door de "feet"back die je krijgt wordt je hoe dan ook een betere en sterkere loper. Het komt je techniek echt ten goede en je gaat op schoenen ook beter en zelfs sneller lopen. Dat sneller lopen zal ik in het najaar wellicht bewijzen tijdens wat trimloopjes hier in de buurt al heb ik niet echt de behoefte om mezelf te bewijzen tijdens wedstrijdjes maar voor de fun zal ik ongetwijfeld een paar keer aan de start verschijnen. Deze maand liep ik niet alleen probleemloos 322 kilometer ik liep 28x in 31 dagen voorheen had ik minimaal 2 dagen nodig om te herstellen na een run nu kan ik echt ELKE dag rennen als ik dat wil hoe mooi is dat :-) Nu lekker nagenieten van mijn eerste halve barefoot marathon en morgen lekker een rustdag gewoon omdat het kan. Garmin gegevens


zaterdag 27 juli 2013

Stroppendrager

Geweldige avond gehad gisteren met Inge maar ik ben er ook weer achter gekomen dat ik geen echt mensen mens ben, althans mensen massa's die gedragingen vertonen van kudde dieren dat is met momenten gewoon niet aan mij besteed. Geef mij maar de éénzame uitgestrekte polders of een zo goed als verlaten bos waar je geen levende ziel tegenkomt lekker in gedachten verzonken. Even helemaal in mijn eigen verdwaasde wereld vol onnozele gedachten. Onnozelaars zijn vaak gelukkiger dan ernstige kortzichtige mensen dat maak ik mezelf in ieder geval wijs en vandaag tijdens mijn run op blote voeten begon ik al na 500 meter met dagdromen:

Ik moet haast wel één van die stroppendragers zijn geweest ik voel me niet voor niets zo verbonden met de stad Gent en de middeleeuwen. Ik loop niet voor niets zomaar ineens op mijn blote voeten, ik voel niets voor niets regelmatig de verstikkende werking (strop) van de huidige gejaagde samenleving rond mijn nek. Even draag ik de lasten en voel ik het lijden en de vernedering van de stroppendragers die blootvoets door de stad moesten paraderen als teken dat zij de galg verdienden. Er is leven na de dood dat kan haast niet anders hoe verklaar ik anders die ontelbare déjà vu's op plaatsen waar ik nooit eerder ben geweest in mijn huidige bestaan. In mijn vorige leven was ik wellicht stroppendrager althans dat maak ik mezelf vandaag wijs. Morgen kan het weer helemaal anders zijn. Even word ik opgeschrikt uit mijn dagdroom door het geluid van een mattenklopper, blijkbaar nog steeds in gebruik bij onze zuiderburen om de deurmat mee uit te kloppen. Door de stofwolk heen terug aan het dagdromen en niet veel later zorgde een net iets te scherp steentje even voor kortsluiting in mijn bovenkamer #PIJN omdat ik iets te ver in gedachten was verzonken en dus even niet goed op de weg aan het letten was. Een aantal hardlopers die ik tegenkwam keken bedenkelijk toen ze me op blote voeten zagen rennen net zoals vele andere weggebruikers maar dat ben ik intussen wel gewend geraakt al hou ik helemaal niet zo van die priemende ogen. Laat mij maar gewoon lekker ongestoord lopen in mijn eigen ideale wereldje vol onnozelheden. Vandaag voelde ik me overigens meer reiziger in de tijd dan loper en reizen kan zo ontzettend mooi en inspirerend zijn. Het lopen ging vanzelf, moeiteloos zelfs, wederom een gevoel dat ik zo een hele dag zou kunnen rennen. Even snel een blik op mijn knalgroene Garmin er zijn ongemerkt bijna 15 mooie kilometers asfalt onder mijn blote voeten door geschoven en het einde is jammer genoeg al in zicht. Een kat die zijn wonden aan het likken was op het trottoir schrok zichzelf helemaal het leplazerus waardoor ik op mijn beurt volledig wakker schrok uit mijn dagdroom. Een goed teken dat ik de katten zelfs de stuipen op het lijf kan jagen met mijn lichtvoetige, sluipmoordenaar achtige stille tred want ik heb het niet zo op katten. Ik ben weer thuis !! de beide voetjes terug op de grond. Energie heeft deze run me niet gekost het lijkt er meer op dat ik een uur en 25 minuten aan de oplader heb gelegen want ik bruis weer van de energie. Maandag weer naar de Gentse feesten terug de mensen massa in op zoek naar een andere gedachtengang en een reden om weer volledig tot mezelf te komen #carpediem

donderdag 25 juli 2013

Van gemankeerde loper naar barefootrunner en broodkoerier

Intussen begint mijn eigen succesverhaal zich langzaam te ontvouwen. Ooit en dat is nog niet eens zo lang geleden (3 jaar) was ik een lopend wrak. Last van knieën, heupen, rug, scheenbenen, voeten en tal van andere klachten en pijntjes. Bij loopspeciaalzaken geweest voor een loopanalyse dmv footscans, Osteopaat en andere specialisten bezocht en uiteindelijk zelfs steunzolen aan laten meten (drama en maar 1x mee gelopen) Frustrerend grrrrr, niets maar dan ook werkelijk niets hielp !! de conditie was altijd goed door mijn fanatieke fietsperiode maar lopen was op deze manier geen lolletje. Als ik aan lopen dacht raakte ik zo ongeveer al geblesseerd dus tijdens mijn tweede loopleven gooide ik bijna de handdoek in de ring tot ik het boek "born to run" in handen kreeg. Een fascinerend boek om te lezen en ik zag dit als laatste redmiddel. Na het lezen van het boek heb ik geen meter meer gelopen op mijn conventionele schoenen. Ik begon op Nike free's te rennen en na twee weken verdween de pijn aan schenen en knieën. Niet veel later verdween de pijn aan mijn heupen en dit waren de voornaamste steeds terugkerende klachten. Van nature ben ik een mid voorvoet lander en een lichtvoetige loper dat heeft me wellicht geholpen en dit zal ook de reden zijn dat ik zo snel verlost was van voorgenoemde klachten. In 2011 met niet eens zo veel kilometers in de benen liep ik de marathon van Rotterdam. Helaas niet fit (beetje ziekjes zelfs) aan de start. Ondanks dat stond ik met een doel aan de start 3:15 wetende dat de tijd tijdens je eerste marathon van ondergeschikt belang is maar goed dat was toen nog de aard van het beestje dus weggegaan op schema van 3:15. Dat ging goed tot het 25 km punt tegen beter weten in (erg hoge hartslag) en toen kwam ik de man met de hamer ongeveer al tegen dus was het nog een hele strijd om de coolsingel en dus de finish te bereiken. Gegokt en verloren maar mijn eerste marathon toch mooi uitgelopen in 3:30 De marathon lopen was altijd al een droom van me maar als gemankeerde loper was dit absoluut onmogelijk. De teleurstelling betreft de tijd maakte snel plaats voor euforie want mijn droom was tenslotte uitgekomen en het belangrijkste van alles was dat ik op de spierpijn na geen klachten had overgehouden aan mijn eerste marathon.

Al snel ging ik me wat meer verdiepen in minimalistisch lopen en kocht een eerste setje minimalistische schoenen van Inov-8. Nog steeds wat onbevangen ondanks adviezen betreft rustig opbouwen liep ik tijdens mijn tweede run op de inov-8 al een halve marathon (in Geldrop) grotendeels onverhard. Erg lekker gelopen en voldaan over de finish in 1:34 en dat heb ik wel geweten ook. De volgende dag enorme pijn aan achillespezen en kuiten, niet normaal meer en even niet meer kunnen rennen. Toen heeft het verstand het gelukkig overgenomen en heb ik steeds meer informatie tot me genomen betreft minimalistisch lopen. Het lopen ging steeds beter en al snel kocht ik nog wat andere minimalistische schoenen waaronder ook fivefingers. Mijn voeten probleem (zere en vermoeide voeten) was nog steeds een dagelijks probleem ook op mijn werk voor de rest was ik intussen van al mijn klachten verlost (ook van mijn rugklachten) Rustig opgebouwd op de fivefingers en mijn voeten werden voelbaar sterker en sterker. Na verloop van tijd was ik ook verlost van mijn dagelijkse vermoeide voeten vooral op mijn werk was dit erg prettig maar ook tijdens het lopen van langere afstanden was dit een feest. De kustmarathon (mijn tweede marathon) in 2012 verliep succesvol en zonder problemen op minimalistische schoenen (Inov-8 235) Ik had ambities om ultra loper te worden en was in training voor de 60 van texel en een 100 km run maar toen kwam het blote voeten lopen op mijn pad.

Nooit gedacht dat ik ooit op blote voeten zou gaan rennen maar op een warme dag in mei (2012) liep ik voor het eerst een rondje op mijn blote voeten. Dit voelde zo goed dat ik gelijk een rondje van 5 kilometer liep. De klassieke beginnersfout te veel, te snel en ook nog eens een kilometer over een zeer grof en slecht polder wegdek. Bloed onder de voeten, blaar opgelopen en de voetzolen beurser dan beurs en toch overheerste de kick en het goede gevoel van het blote voeten lopen. Weekje op de blaren gezeten en toen nam het verstand het gelukkig weer over. Begonnen met de schoenen uit te trekken tijdens de laatste meters tot een kilometer van mijn runs en zo langzaam de afstand uitgebouwd. Intussen heel wat kennis opgedaan door het lezen van een aantal boeken oa van Ken Bob running barefoot step by step maar de meeste kennis opgedaan tijdens het proces zelf #feedback Het grappige was dat ik het boek van Ken Bob ben gaan lezen toen ik al een heel eind op de goede weg was betreft het barefoot lopen. De herkenning was dan ook geweldig om te lezen en een bevestiging dat ik de laatste maanden toch erg goed bezig ben geweest op mijn eigen manier. Op blote voeten lopen is totaal iets anders dan op schoenen lopen en in mijn beleving ook niet te vergelijken met het lopen op minimalistische schoenen. Voor mij het ultieme gevoel en de meest natuurlijke en bevrijdende manier van hardlopen. Lopen is geen trainen meer maar echt buiten spelen en de oermens in mij komt naar boven. Intussen mag ik mezelf een barefootrunner noemen want het is de laatste maanden allemaal erg snel gegaan. Veel barefoot kilometers af kunnen leggen ook langere afstanden van 15, 17 en 20 kilometer. De snelheid kwam plots vanzelf aanwaaien en moeiteloos liep ik een eerste wat snellere korte run (geen wedstrijd) op mijn blote voeten 5 km in 19:41 (15.3 km/u) gewoon puur voor de fun en niet eens maximaal gelopen. De kick aan hogere snelheid op blote voeten is bijna niet te beschrijven. Hoe hoger de snelheid des te groter het comfort althans zo voelt het in ieder geval bij mij. Het mooiste van alles is dat ik nu dagelijks kan rennen (als ik dat wil) zonder problemen of vervelende blessures. Ik combineer het barefoot lopen met het lopen op verschillende minimalistische schoenen en daar ben ik ook voorstander van en zou dit iedereen willen adviseren. Deze maand liep ik al 23 keer en het is nu 25 juli dat kan ik zelf bijna niet geloven. Vandaag liep ik naar de bakker in België en terug (9 km) op mijn fivefingers met een rugzakje om verse pistoletjes en andere lekkernijen te halen gewoon omdat het kan. Van gemankeerde loper naar barefootrunner en broodkoerier ik ben een volmaakt gelukkig mens. Ik loop ook omdat ik nu eenmaal levenslustig ben en omdat ik moet bewegen om gezond te blijven (FH patiënt) Het enige nadeel van barefoot/barefootstyle lopen (misschien ook wel een voordeel) is dat ik mijn competitie/prestatie drang een beetje ben kwijtgeraakt hoe cliché het ook klinkt het is meer een way of life geworden #carpediem

dinsdag 2 juli 2013

Barefoot interval

Yihaaa !! vandaag voor de eerste keer een intervalletje gelopen op mijn blote voeten. Werkelijk een sensationele en mega gave ervaring. Voorzichtig begonnen aan 14 per uur tijdens het eerste intervalletje maar daarna het tempo moeiteloos verhoogd en met gemak boven de 17 km/u gelopen. Nog nooit zo lekker gelopen tijdens een intervalletje en niet te vergelijken met het rennen op schoenen. Hoe harder je loopt hoe comfortabeler het aanvoelt. Het meest opvallende is de hoeveelheid demping die je onderbenen genereren aan hoge snelheid echt een heel gaaf en smooth gevoel. Garmin gegevens Ik schreef vorige week nog dat het rennen op blote voeten me iets meer energie kost (hogere hartslag) tijdens langzame runs maar op hoge snelheid is dit toch echt een ander verhaal. De feedback die je krijgt aan deze hoge snelheid en dus ook hogere belasting is enorm en van onschatbare waarde. De impact op mijn hele lijf is voelbaar minder dan een run op mijn Nike free's of andere schoenen tijdens een interval. Het lijkt er echt op alsof er een soort van veer gemonteerd zit in je onderbenen het rennen begint zo bijna op springen te lijken en het voelt ook veel efficiënter aan. Het gevoel is bijna niet te beschrijven je zou dit echt eens moeten en willen voelen. Mijn voetzolen hebben ook steeds minder hersteltijd nodig. Gisteren liep ik ook al blootsvoets en vandaag ging het wederom probleemloos en morgen gaan we gewoon weer op de blote voeten rennen. Het besef begint nu eigenlijk pas te komen. Ik ben een barefootrunner #BorntoRun Ik kan het nog steeds niet echt geloven want ook ik was ooit een overgevoelige jongen (net als barefoot goeroe Ken Bob) met een vrij zwak lijf allergisch voor van alles en nog wat en ik had vooral erg tere/zwakke voetjes. Wat rest is nog een flinke baard laten groeien voor het ultieme barefoot runner gevoel :-) Het is sowieso een feest om te kunnen constateren dat ik elke dag kan rennen als ik dat wil en op het moment wil ik inderdaad niets liever want ik val van de ene verbazing naar de andere. Dat een simpel iets als lopen zoveel teweeg kan brengen in een mens #lifechanging De dag dat ik mijn schoenen heb uitgetrokken om een rondje te gaan rennen zal ik niet snel vergeten. Filmpje van vandaag !!

zondag 30 juni 2013

Lichaam en Geest

Vandaag weer erg lekker gelopen in het Kloosterbos op fivefingers. Gebeurd niet vaak maar de eerste 3 km moest ik er even inkomen maar daarna kwam ik weer in die geweldige flow. Het was heerlijk stil in het bos. Het fluiten van de vogels, wat geritsel in de struiken, het ritme van mijn voetstappen, de rust van mijn ademhaling (neus in lang uitblazen) en in de verte het geraas van de drukke snelweg. Dat laatste verdween steeds verder naar de achtergrond dus ik raakte steeds dieper verzonken in mijn eigen wereld. Ik voelde me helemaal "zen" lichaam en geest zijn nu eenmaal onlosmakelijk met elkaar verbonden. Lopen is niet alleen je schoenen aan of uit trekken en rennen maar het is veel meer dan dat. Ik schreef al eerder dat lopen een soort van "state of mind" is en dat is ook zo. In deze staat voel je in principe amper dat je vermoeid begint te raken of bent en gevoelsmatig kun je in deze staat wel een hele dag rennen. Lopen zit net zoals alle andere duursporten voornamelijk tussen de oren. Lichamelijk/geestelijk is ieder gezond mens in staat om ongelofelijke prestaties neer te zetten maar het grootste gedeelte zo'n 70 % zit nu eenmaal tussen de oren. Mentaal ben ik zelf altijd al erg sterk geweest maar van nature heb ik eigenlijk gewoon een zwak lichaam/gestel. Op mentale kracht heb ik al wat aardige prestaties neergezet. Tijdens de keuring bij het Koprs Mariniers werd eigenlijk al aangegeven dat mijn lichaam te zwak (te licht) was voor zo'n zware opleiding/training maar omdat ik alle testen goed had doorstaan en blijkbaar overtuigend genoeg was in mijn betoog dat ik dit persé wilde werd ik goed gekeurd. Het was lichamelijk inderdaad op het randje maar tot de laatste stap tijdens de eindmars bij de eindoefening was de grijns niet van mijn gezicht te krijgen hoe veel lichamelijk pijn ik ook had doorstaan. Ook op de fiets heb ik veel gehad aan mijn mentale kracht het liefst reed ik dan ook alleen tijdens heftige ritten door de heuvels of bergen omdat ik dan altijd het meest uit mezelf kan halen. Tot die "state of mind" kom je het best als je alleen bent en dus volledig op jezelf bent aangewezen. Op dagen dat dit niet lukt kan ik ook amper presteren omdat ik het nu eenmaal voornamelijk van mentale kracht moet hebben. Toch is er iets aan het veranderen !! Door het blote voeten lopen zijn mijn lichaam en geest voelbaar sterker met elkaar verbonden en ik voel ook dat mijn lichaam echt sterker begint te worden. Een sterker lichaam in combinatie met een goede mentale gesteldheid kan veel moois opleveren in de nabije toekomst dus ik hoop dat deze stijgende lijn nog even doorgaat. Wat ik er precies mee ga doen weet ik nog niet maar ik voel dat er op termijn iets moois en uitdagends op mijn pad gaat komen op loopgebied. Van de week liep ik overigens een run van 13 kilometer en een run van 10 kilometer op mijn blote voeten. Tijdens het NK barefoot in Tilburg keek ik nog vol bewondering naar die paar echte blote voeten lopers aan de start van de 13 km en intussen heb ik deze afstand ook al zonder problemen kunnen lopen op mijn blote voeten. So far so good !!

zondag 23 juni 2013

Party Time !! 11 km Barefoot

Toch een mijlpaal voor mezelf want vandaag liep ik voor het eerst 11 kilometer onafgebroken op mijn blote voeten. Ik herhaal 11 kilometer op mijn blote voeten :-) Kan het zelf amper geloven vooral omdat het zo goed aanvoelde en omdat ik mezelf enorm moest inhouden om er geen 15 kilometer van te maken. In natte omstandigheden gelopen en tegen het einde van mijn run in de stromende regen en dat was me toch een geweldige sensatie voor de voetjes. Als ze dit vorig jaar tegen me zouden zeggen dat ik 11 kilometer op mijn blote voeten zou gaan rennen had ik ze voor gek verklaard #geschift :-) Ik liep langs het voormalige spookhuis dat er overigens niet meer staat en daar hebben ze een fietspad aangelegd van beton platen net zoals de gehele vrijstraat en dat loopt me toch een partij lekker op de blote voetjes. Die belgen zijn zo stom nog niet en iedereen maar klagen over de slechte wegen daar maar speciaal voor de barefooters onder ons leggen ze wel een geweldig barefoot vriendelijk fietspad aan :-) Onderweg nog veel moois gezien want er was een rondrit/evenement gaande met Porche's de ene nog mooier dan de andere. Die witte kalk strepen op de weg zijn overigens ook een geweldige uitvinding voor barefoot runners je moet er voor de gein maar eens over lopen dat loopt echt meer dan fantastisch !! Er stond heerlijk veel wind en toen het volle bak begon te regenen was ik helemaal in mijn element. Het kan ook aan mij liggen hoor maar ik begrijp al die mensen niet die steeds klagen over het weer. zodra het een beetje gaat waaien of regenen dan hebben ze het alweer over herfst. Is het 30 graden of meer is het ook niet goed #pffff De temperatuur is gewoon prima het is zeker geen herfst en er is niets zo mooi als het trotseren van de elementen wind, regen en zonneschijn. Het is zoals het is en het komt zoals het komt #feeltheworld Je doet jezelf absoluut tekort door zielig binnen te gaan zitten mekkeren over het weer. Terug over het lopen het oermens gevoel in mij wordt steeds heftiger het is echt een enorme en onbeschrijfelijke kick om op je blote voeten te rennen nog even en ik loop rond als een ware caveman met knots in de rechterhand #flintstones Mijn voetzolen kunnen de afstand makkelijk aan net zoals de rest van mijn lijf maar toch oppassen dat ik in mijn enthousiasme niet al te grote sprongen maak. Barefoot lopen doe je step by step en bij mij begint het nu op jumpen te lijken al voelt het nog steeds allemaal super goed aan. Een gouden regel: je kunt zo ver rennen als je voeten je kunnen brengen daarmee bedoel ik als je voeten een signaal van pijn afgeven dan moet je stoppen want barefoot lopen mag geen pijn doen en doet ook geen pijn als je het goed doet. So far so good !! op naar mijn eerste halve barefoot marathon :-)

zaterdag 22 juni 2013

Best of both worlds

Ik zal niet onder stoelen of banken steken dat ik barefoot lopen geweldig vind en dat ik het leuk vind om deze manier van lopen uit te dragen naar de buitenwereld maar dat betekent zeker niet dat ik tegen het lopen op schoenen ben. Er zijn die-hard blote voeten lopers die helemaal niets meer willen horen over het lopen op schoenen maar dat is natuurlijk onzin. Beide vormen van lopen hebben voor en nadelen. Nu ik al een heel eind ben in dit proces wordt alles steeds duidelijker en heb ik zelf ondervonden wat nu de voor en nadelen zijn. Het blote voeten of minimalistische lopen heeft voor mij persoonlijk erg veel voordelen ik ben op deze manier eindelijk verlost van mijn hardnekkige loopblessures uit het verleden en deze manier van lopen is het meest bevrijdend en heeft een heel hoog FUN gehalte. De beleving is totaal anders dan het lopen met schoenen, de oermens in mij komt naar boven en verder voel ik me veel meer verbonden met de natuur. Het lopen zelf: De belasting op mijn gewrichten (knieën/heupen) is voelbaar lager dan op schoenen. Aan de andere kant worden je voeten veel zwaarder belast als je zonder schoenen loopt. In mijn beleving gebruik je toch meer spiergroepen op blote voeten en is de belasting op kuiten en achillespezen hoger. De intensiteit (hartslag) op blote voeten is hoger al wordt er beweerd dat het juist minder energie kost. Kan ook komen omdat ik nog maar een beginnende barefooter ben maar vooralsnog is het in de praktijk een ander verhaal bij mij. Als ik 10 per uur loop op mijn blote voeten loop ik met dezelfde intensiteit zo'n 11 km/u op mijn Nike Free's dat heb ik diverse keren uitgetest zo ook vandaag weer. Wat snelheid betreft zal ik voorlopig dus sneller kunnen lopen op schoenen zeker betreft lange afstanden. De combinatie van beide vormen van lopen is daarom ook ideaal voor mij. Iedere loper met passie voor de loopsport zou ik willen aanraden om het beste van deze twee werelden te combineren het is de investering meer dan waard en het plezier is des te groter. Uiteindelijk wordt je een sterkere en vooral een betere loper want het komt vooral je looptechniek ten goede. Door de enorme feedback die krijgt op je blote voeten ga je ook op schoenen veel beter en makkelijker lopen. Doe er je voordeel mee #feeltheworld 

donderdag 20 juni 2013

My big fat Greek "Feet"

My Big Fat Greek ....... Vreemde voeten heb ik althans dat dacht ik altijd en nu blijkt dat ik Griekse voeten heb. Een Griekse voet is een voet waarbij de tweede teen langer is dan de grote teen. Dit in contrast met een zogenaamde Egyptische voet waarbij de grote teen het langst is. De benaming zou komen van een slag in de Griekse oudheid. Bij de slachtoffers kon aan de hand van hun voetvorm worden vastgesteld of het een Egyptenaar of een Griek betrof. Ongeveer 60 procent van de mensen heeft een Egyptische voet, bij 30 procent zijn de grote teen min of meer even lang (vierkante voet), en slechts 10 procent heeft een Griekse voet. Een Griekse voet werd als schoonheidsideaal gezien in de Griekse beeldhouwkunst. Dit werd overgnomen door de Romeinen en bleef zo tot in de renaissance en later. zo heeft bijvoorbeeld het Vrijheidsbeeld in New York een Griekse voet. Goed om te horen dat mijn roots in Griekenland liggen :-) Ik hou ook erg van de warmte op de één of andere manier vind ik het heerlijk om te rennen door de hitte dus dat zal dan de Griek in mij zijn (haha) Pheidippides, een Griekse koerier liep in 490 BC (voor Christus) van Athene naar Sparta om hulp te vragen betreft de eerste Perzische oorlog. In 1982 werd de Spartathlon (246 km hardlopen) voor het eerst gehouden om zo in de voetsporen van Pheidippides te treden. Vorig jaar heb ik deze race op de voet gevolgd door de deelname van Leonie van den Haak die glansrijk tweede werd bij de vrouwen en 8ste in het algemene klassement van deze onvoorstelbare zware ultraloop. Erg fascinerend en vorig jaar toen ik me wilde richten op het ultralopen had ik echt de gedachte om dit ooit eens te gaan doen in mijn leven. Vooralsnog heb ik mijn ultraloop ambities in de ijskast gezet en dat blijft nog wel een tijdje zo. Het gaat lekker zoals het nu gaat en misschien dat ik later als ik groot ben nog wat bijzondere dingen ga ondernemen op loopgebied. Op het moment ben ik helemaal in de ban van het blootvoets (barefoot) lopen. Vandaag heb ik voor het eerst 9 kilometer gelopen op mijn blote voeten en dat ging werkelijk fantastisch. Eergisteren heb ik echter een kleine blaar opgelopen op mijn Nike Free's en gisteren ben ik in een put gestapt met mijn Inov-8 (en gevallen) tijdens het eerste stukje trailen in Westdorpe. Vanmorgen had ik last van een stijve achillespees (links) door dit voorval dus voorzichtig en rustig aan 10 per uur gelopen op de blote voeten. De stijfheid leek al snel te verdwijnen onderweg maar tegen het einde schoot het er weer in dus even oppassen. Wat een toestand op schoenen lopen :-) Verder overigens met een super goed gevoel gelopen in de brandende zon. Blijer kun je mij niet maken !! rennen op de blote voeten door de hitte wat een FEEST !!

vrijdag 14 juni 2013

Payday !!

Ik was eigenlijk van plan om me vanavond te melden aan de start bij de reham run in zaamslag voor de korte afstand (3.5 km) maar heb andere plannen met het gezin vanavond. Ik heb tot nu toe nog weinig wedstrijden onder de noemer trimloopjes gelopen omdat ik wilde wachten tot ik er echt klaar voor was. Ruim twee jaar geleden begon ik volledig opnieuw met hardlopen "start from scratch" en door veel geduld en het gebruiken van mijn verstand ben ik nu wel klaar om af en toe eens een snelle wedstrijd te lopen. Twee jaar geleden liep ik eens een wedstrijd in Terneuzen (5 km) wel gelijk aan 15 per uur maar had daar toen twee weken last van :-) Vanmiddag dus een kort rondje gelopen van 5 km waarvan 3.5 km aan wedstrijdtempo. Erg korte afstand tov van mijn eerdere ultraloop ambities maar het ligt me wel veel beter. Mijn lichaam is duidelijk geschikter om kort en snel te lopen de eerste kilometer ging ongemerkt aan 17.4 km/u op de fivefingers daarna het tempo wat gedrukt naar de 16 per uur want mijn doel was namelijk 3.5 km rennen aan 16 per uur want ook dit doe ik tegenwoordig met mijn verstand. Dit tempo was goed vol te houden en het goede nieuws is dat er nog steeds meer in het vat zit. Tijdens een wedstrijd heb je uiteraard extra motivatie en daarbij loopt het nog wat makkelijker met wat medestrijders. De verleiding om er 5 kilometer van te maken kwam heel even in me op maar na 3.5 kilometer netjes gestopt en afgeklokt in 12 minuten en 48 seconden wat neerkomt op 16.5 km/u. doel dus ruimschoots gehaald en makkelijker dan verwacht dus helemaal Happy na deze constatering.Ik begin er zelfs in te geloven dat ik in de buurt kan komen van mijn oude looptijden op de 5 en 10 kilometer en dat is iets wat ik nooit had durven dromen. Niet dat ik me daar nu zo mee bezig ga houden want het komt gewoon aanwaaien na veel geduld en toewijding betreft barefoot / barefootstyle running ben ik een veel sterkere en completere loper geworden. Echt een enorm feest want ook na deze snelle run helemaal nergens last van zelfs geen spiertje die pijn doet of stijf aanvoelt. Laatste 2 kilometer off the record op de blote voeten uitgelopen en ik schreef al eerder dit zijn de beste herstel loopjes die je kunt bedenken op de blote voetjes. Echt zo blij dat het boek Born To run destijds op mijn pad is gekomen anders had ik het lopen al weer lang opgegeven door steeds terugkerende blessures. Sinds de dag dat ik besloot om het anders te gaan doen loop ik blessurevrij en onafgebroken op ziekte na. Lange afstanden lopen blijft me wel fascineren en dat zal ik ook nog regelmatig gaan doen. Blijft ook heerlijk die lange runs aan een lager tempo, ook trailrunning wat er tot nu toe nog steeds niet echt van gekomen is blijft me bezig houden. Niets zo mooi als lekker door de natuur rennen. In September in ieder geval naar Maastricht voor de Pietersbergloop en misschien in de vakantie naar de ardennen om eens lekker te trailen. Verder blijf ik me uiteraard bezig houden met het echte barefoot lopen. Blootvoets loop ik nog steeds vrij korte afstanden (tot 5 km) omdat ik dit ook langzaam wil en moet opbouwen. Het is echt geweldig om te doen. Ook vandaag na mijn korte snelle run verscheen er gelijk een big smile op mijn gezicht toen ik verder liep met de fivefingers in mijn handen. Het gaat dus geweldig goed en ik heb werkelijk nog nooit met zoveel plezier gelopen. Morgen misschien een strandrun op slippers of door het bos en zondag ook weer lekker rennen.

zondag 9 juni 2013

Feedback op blote voeten

Na vandaag weet ik het zeker: het geheim van blootvoets of zeer minimalistisch lopen zit hem puur in de feedback die je krijgt van je voetjes. Voor het eerst liep ik op huaraches in het kloosterbos over de singletracks met diverse soorten ondergrond en wat heuveltjes. Op huaraches voor het gemak slippers genoemd een totaal andere ervaring dan ik gewend was. Alles viel letterlijk op zijn plaats daar in het Kloosterbos echt een geweldig gevoel om zo door de natuur te springen en te rennen. Ik ben er van overtuigd dat deze manier van rennen juist bij het rennen over trails zeer effectief en gezond is. Niets corrigeert zo goed als het menselijk lichaam daar kan geen schoen tegenop sterker nog schoenen werken alleen maar tegen vooral op onverhard terrein omdat je gewoonweg te weinig voelt.  zelfs op minimalistische schoenen krijg je niet voldoende feedback dat kan ik nu na eigen ervaring en met enthousiasme melden want op de blote voeten na kreeg ik nooit zoveel feedback van de voetjes als vandaag op mijn slippers. Op de automatische piloot werd er gecorrigeerd als nooit tevoren en ik voelde me echt een soort van super oermens ik ben zelfs over obstakels gesprongen als nooit tevoren zelfs de hertjes in het bos konden hun ongeloof en jaloezie niet onderdrukken :-) zo lichtvoetig liep ik vandaag over de single tracks. Nu begrijp ik nog beter waarom de tarahumara indianen in staat zijn om honderden kilometers achter elkaar te rennen op huaraches. Het onderbeen is een waanzinnig goede schokbreker en daar moet je dan ook dankbaar gebruik van maken. Ik begin bijna medelijden te krijgen met de vele lopers op conventionele schoenen al is het alleen al betreft de feedback die je mist tov blote voeten lopen. De meeste feedback krijg je uiteraard als je volledig blootvoets loopt. Mijn beleving op blote voeten of op slippers is ook totaal anders dan voorheen op schoenen. Ik loop veel bewuster, voel me meer één met de natuur en heb minder oog voor mijn stopwatch. Je bent erg bezig met het lezen van het terrein al gaat dit ook op de automatische piloot. Vooral op blote voeten maar ook op slippers moet je gewoon erg goed kijken waar je loopt. Naast het voorkomen dat je ergens intrapt heeft het voortdurende scannen van het terrein ook andere voordelen betreft de impact op je lichaam. Ik ben zelf al een heel eind wat barefoot/barefootstyle running betreft. Mijn spieren en pezen zijn er helemaal klaar voor alleen wat de voeten betreft zit ik nog steeds in een opbouwfase. Ik voel me verder sterker dan ooit en dat is ook goed te zien aan de beenspieren. Tijdens mijn fanatieke fietsperiode had ik ook best een aardig stel gespierde benen maar nu zijn er ontelbaar veel spieren bijgekomen die ik nooit eerder heb gezien. Ook mijn voeten zijn zichtbaar getransformeerd vooral wat de spieren betreft. Sterkere voeten betekent een wat hogere voetboog waardoor je voeten dus wat kleiner worden. Mijn voeten zijn intussen iets meer dan een centimeter korter dus anderhalve tot soms 2 schoenmaten kleiner dan voorheen. Nog steeds loop ik blessurevrij en dat met zo'n blessure gevoelig loopverleden. Niet moeilijk dat het lopen op deze manier een soort van geloofsovertuiging is geworden voor mezelf ongeacht wat anderen daar van denken (ik weet wel beter) Minimalistisch of barefoot lopen doe je overigens niet zomaar. Je moet dit met veel toewijding en geduld aanpakken. Ambities betreft looptijden moet je even vergeten (in de koelkast zetten) ook het barefoot lopen gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot. Het is een leerproces dat jezelf moet ondergaan en als je goed luistert naar je lichaam dan komt het helemaal goed. De kuiten en Achilles pezen hebben nu eenmaal tijd nodig om te wennen aan deze nieuwe/oude manier van lopen. Bij de ene persoon duurt dit proces een aantal maanden en bij een ander misschien wel 1 a 2 jaar. Ook ik voel wel eens pijntjes vooral mijn voeten hebben regelmatig wel wat te lijden in dit proces maar uiteindelijk ga je daar de vruchten van plukken en loop je als nooit tevoren. In principe is het allemaal vrij logisch en niet zo moeilijk vooral omdat je zoveel feedback krijgt van de voeten. Je kunt zo ver lopen als je voeten je kunnen brengen. Als het pijn gaat doen moet je gewoon stoppen. Je zal zien dat je steeds verder en langer kunt lopen op blote voeten en als je goed opbouwt doet het juist helemaal geen pijn. Ik heb intussen al op heel wat schoenen gelopen en met volle overtuiging kan ik zeggen dat het blootvoets lopen het beste is wat me is overkomen op loopgebied. Niets loopt zo lekker als op de blote voeten. De vele verschillende soorten ondergrond "voelen" is echt geweldig en daarbij werkt het enorm bevrijdend. Ik denk nog tot 2014 nodig te hebben om de barefootrunner te worden die ik wil zijn en daarna wil ik mijn opgedane kennis graag met enthousiasme overdragen op andere geïnteresseerden door het geven van barefoot clinics. Ook voor die-hard schoenen lopers is het goed om af en toe eens stukjes blootvoets te lopen. Het komt je techniek ten goede (feedback) en ik heb gemerkt dat een cooling down op blote voeten het beste herstelloopje is wat je kan bedenken. Ik heb zelf ook veel minder last van spierpijn (bijna nooit eigenlijk) ook niet na snellere runs aan 15 per uur en dat is erg fijn. Ik ben er tot nu toe in ieder geval een completere en bewustere loper van geworden en loop met heel veel meer plezier dan voorheen. Barefoot running is a state of mind daar sluit ik vandaag mee af #feeltheworld

dinsdag 14 mei 2013

Snelheid

Ruim twee jaar geleden begon ik opnieuw met hardlopen een soort van tweede hardloop leven zullen we maar zeggen. Begonnen met knikkende knieën omdat ik in mijn eerste hardloop leven werd geteisterd door allerlei vervelende blessures. Op een gegeven moment was alleen denken aan hardlopen bij wijze van spreken al genoeg om een blessure op te lopen. Iedereen die graag (hard)loopt weet wat het is om niet te kunnen lopen. Je baalt enorm en dat is nog zachtjes uitgedrukt !! Net als je lekker bezig bent sta je weer aan de kant lekker gefrustreerd te wezen om daarna weer met goede moed opnieuw te beginnen. Dit herhaalt zich zo ongeveer als een slechte langspeelplaat op repeat ondanks alle goede bedoelingen en aanpassingen om deze steeds terugkerende ellende te voorkomen. Wedstrijden heb ik bijna niet gelopen in het verleden (op één hand te tellen) Rennen deed ik voor mezelf gewoon voor de fun en de kick die het me gaf. Op school, buiten school, tijdens voetbal, in het leger of waar dan ook merkte ik dat ik best aardig hard kon rennen tov anderen en er is een tijd geweest dat ik echt snoeihard en onvermoeibaar door de polders liep zonder besef van afstand, tijd en snelheid (VROEGER) In die verlaten polders heb ik ongetwijfeld vele officieuze PR's neergezet, het gevoel dat je niet kapot te krijgen bent en de snelheid maar kan blijven opvoeren kan ik me nog goed herinneren. Echt VET kicken al kende we dit woord toen zeker nog niet maar GAAF was het zeker. Ik heb ook een blauwe maandag gevoetbald, uiteraard jarenlang fanatiek geturnd maar atletiek dat vond ik pas een geweldige sport. Als klein ventje zat ik aan de buis gekluisterd zeker tijdens de olympische spelen. Carl Lewis was mijn held wat een geweldig mooie atleet was dat toch en Sebastain Coe maakte toen ook veel indruk op me door record na record te verbreken op de 800 en 1500 meter. Ik herinner me ook nog dat we de Olympische zomerspelen speelden op de Commodore 64 als bezetenen met die joystick heen en weer rammen met het zweet op ons voorhoofd en kramp in de handen #vroegerwasallesbeter :-)

Aan passie voor de loopsport ontbreekt het me dus niet en nu twee jaar later in mijn tweede loopleven voel ik dat ik er klaar voor ben. Snelheid !! twee jaar lang heb ik voornamelijk rustig mijn rondjes gelopen. Het minimalistische lopen bleek de oplossing voor mijn postuur en gestel. Flexibele schoenen zonder ondersteuning, demping of wat dan ook hebben mij in ieder geval van mijn hardnekkige steeds terugkerende blessures afgeholpen (rug,knieën,heupen, schenen) Ook ik voel uiteraard nog wel eens pijntjes voornamelijk overbelasting pijntjes maar over het algemeen voel ik me geweldig en ben ik dolgelukkig dat ik nu zelfs dagelijks in staat ben om een rondje te gaan rennen als ik daar zin in heb en dat met de grootst mogelijke glimlach en zonder problemen. Mijn pezen en spieren zijn het lopen en de belasting daarvan intussen gewend geraakt. De laatste tijd heb ik al wat snellere runs gelopen en ook dan merk ik dat ik helemaal geen klachten heb en de volgende dag gewoon weer lekker probleemloos kan rennen. Nee ik word nu plots geen wedstrijdloper want mij gaat het echt om het gevoel en de beleving van het lopen maar ik wil wel wat aan mijn snelheid gaan werken en zal dan uiteraard ook wat locale wedstrijden meepakken om te zien waar ik sta. Het lange afstand lopen (boven de marathon afstand) staat al een tijdje in de koelkast en dat zal voorlopig zo blijven. De sportarts zegt het al jaren !! Mijn lijf is minder geschikt voor lange afstanden fietsen/hardlopen. Ik heb de spiervezels van een sprinter en eigenlijk is 3 kilometer al veel te ver voor mijn persoontje maar op dat gebied ben ik waarschijnlijk gewoon dwars en doe de dingen graag anders, dan anders, dan anders !! Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan :-) Door het vele langzame rennen heb ik wel gemerkt dat ik het lastig vind om uit die comfortzone te komen. Tot 15 km/u voelt het allemaal goed aan op het moment maar daarboven voelt het uiteraard minder comfortabel aan al weet ik dat ik ook aan 16 per uur kan lopen. Ik zal die motivatie "knop" even moeten vinden om weer door die pijngrens heen te lopen want echt hard lopen doet gewoon flink pijn. Ik ga nu niet gelijk als een dolle en alleen maar op snelheid trainen want niets zo lekker als een rustig duurloopje door het bos of door de polder maar langzaam aan wil ik gewoon wat aan mijn snelheid gaan werken, gewoon omdat het kan en omdat het leuk is om wat harder te rennen. Kortere afstanden lopen bevalt me nu wel. Niets zo veranderlijk als ANGELO ROELANDT :-) de marathon afstand zal de max zijn voorlopig al ben ik niet van plan om er veel te gaan lopen in een jaar tijd. Eerst gewoon lekker wat aan de snelheid werken en dan zien we wel welke afstand me het beste ligt om eens lekker ouderwets hard te lopen.

maandag 6 mei 2013

Open NK Barefoot 13 km Tilburg

Rond 8:45 vertrokken met het gezin en na een vlotte autorit ruim op tijd aangekomen in een zonovergoten Tilburg. Auto kunnen parkeren aan de start/finish en daarna startnummer opgehaald. Leek even mis te gaan omdat mijn nummer ontbrak maar het werd snel en netjes opgelost. Toen ze me opnieuw wilde inschrijven kwam de enveloppe met mijn nummer en naam gelukkig boven water. In een heerlijk zonnetje van onze lunch en de muziek genoten op het ontmoetingsplein en op verzoek van de speaker in het startvak gaan staan. Ik had het niet helemaal goed verstaan/begrepen dus stond per ongeluk aan de start van de halve marathon die 25 minuten eerder van start ging (so typically me) haha !! Me onopvallend terug getrokken uit dit startvak en nog maar een bezoekje gebracht aan de wc. Niet veel later werden ook de 13 km lopers verzocht om in het startvak te gaan staan. Barefoot runners mochten helemaal vooraan in het startvak staan. Er stonden opvallend weinig medestrijders om me heen op blote voeten, fivefingers of andere minimalistische schoenen dus was ik zo ongeveer het middelpunt van de belangstelling van publiek, andere lopers en de speaker. Tijdens een eerdere poging van de man om me te interviewen moest ik toevallig net ff gaan inlopen de dames hadden dit al voorspeld toen ze de man op me af zagen lopen :-) Ik sta nu eenmaal niet zo graag publiekelijk in de belangstelling. Een andere loper op fivefingers werd het slachtoffer. Daar kwam je mooi van af zei hij achteraf tegen me en we konden er beiden hartelijk om lachen. Dit gebeurde overigens in het halve marathon startvak maar dat terzijde. Alles stond deze dag in het teken van 13 dat was erg grappig. 13 kilometer lopen in 2(013) inschrijfgeld was 13 euro en zelfs de countdown begon bij 13 tellen.

De startmatten over en ondanks dat ik me had voorgenomen om gelijk aan 14 per uur te starten loop je automatisch en zonder moeite mee met de meute aan 16 a 17 per uur. Blijft een raar fenomeen dat iedereen zo uit de startblokken schiet die eerste kilometer aan de andere kant was het ook de start van de 5 en 7.5 kilometer. Na kilometer 4 eens op mijn garmin gekeken en de snelheid schommelde tussen de 15 en 16 per uur. Op dat moment liep ik in een groepje van een man of 8. Echt super voelde ik me overigens niet en ik was wat onzeker omdat dit mijn eerste snelle wat langere run was op mijn fivefingers daarbij was ik hier niet gekomen op me het snot voor de ogen te lopen al is het wel erg verleidelijk met andere lopers om je heen. Ik voelde in ieder geval dat ik flink diep zou moeten gaan om deze pace vol te houden en het is nog best een eind. Het verstand nam het over en ik besloot om de cruise control op zo'n 14 per uur af te stemmen. Het groepje liep door aan dit tempo, daarna liep ik alleen. Er zakte wat mensen terug die de snelle start zichtbaar moesten bekopen en er kwamen wat mensen voorbij. Na kilometer 7 voelde ik iets branden onder mijn grote teen en al snel merkte ik dat er een grote blaar in de maak was. Waarschijnlijk door de warmte en de hogere pace want heb nog nooit een blaar opgelopen op mijn fivefingers. Klote gevoel maar al snel wist ik dit uit te schakelen, no pain no gain !! Het rondje werd volledig over de ringbaan gelopen en gevoelsmatig liep je alleen maar rechtdoor (van stoplicht naar stoplicht) en het ging regelmatig heuveltje op en af. Op zich wel leuk om eens over zo'n ringbaan te rennen maar verder behoorlijk geestdodend en saai in mijn beleving. Er stond wel aardig wat publiek aan de kant dat was wel aangenaam en ook de opmerkingen over mijn fivefingers waren wel grappig om aan te horen zeker van de kinderen die langs de kant stonden. Rond kilometer 9 zelfs even een motivatie dipje. Rond kilometer 11 kwam de eerste vrouw onder de gewone 13 kilometer lopers langzaam voorbij vergezelt door een loper en een fietser met een bordje (1ste vrouw) Daar mijn karretje even aangepikt en dat voelde allemaal prima aan. De laatste 500 meter weggelopen bij dit trio en flink gaan versnellen en aan 19 per uur over de finish gebold. Tevreden en voldaan opgevangen (in het zonnetje gezet) door mijn gezin en genoten van een welverdiend biertje en een muziekje op het ontmoetingsplein. Voor wat het waard is !! Uiteindelijk zesde geworden op het Open NK barefoot running 13 km in een netto tijd van 54 minuten en 12 seconden. Garmin gegevens

Er werd nog een korte uitleg en demonstratie gegeven op het podium over het blote voeten lopen door iemand van Vibram fivefingers (Italie) tussen de prijsuitreiking door. Het barefoot/barefootstyle lopen staat nog steeds een beetje in de kinderschoenen. Ondanks dat het steeds meer begint te leven onder heel wat lopers was de opkomst voor de barefoot afstanden 13 km en halve marathon erg mager. In totaal stonden er 53 barefoot/barefootstyle lopers aan de start en dat te bedenken dat er een Open NK & EK werd georganiseerd. De eerste/snelste loper liep zelfs automatisch een wereldrecord en als ik het goed begrepen heb mag deze loper vanavond aanschuiven bij Pauw&Witteman? Volgens de man van Vibram was en is dit evenement uniek in de wereld omdat er een speciaal klassement wordt opgemaakt voor barefoot runners dus wel erg gaaf dat ze dit in Tilburg voor elkaar hebben gekregen. Uiteraard heb ik zelf nog met wat barefoot runners gesproken de meeste liepen overigens ook op fivefingers. Als barefoot runner mocht ik nog een flesje barefoot wijn ophalen. Er werd me gevraagd of ik op de foto wilde uiteraard met het flesje wijn in mijn handen en daar heb ik natuurlijk aan meegewerkt. Nog even gesproken met de beste man van barefoot die nog wat vragen had over mijn ervaringen betreft schoeisel en barefoot/barefootstyle lopen. Al bij al een heel erg leuk en goed georganiseerd loopevenement en ik hoop er volgend jaar weer aan de start te staan. Het zou ook leuk zijn als er meer evenementen georganiseerd worden waar ze een apart klassement opmaken voor barefoot/barefootstyle lopers. Ondanks dat ik een blaar heb opgelopen ben ik zeer enthousiast over deze wat snellere run op mijn fivefingers. Het loopt zo super lichtvoetig en heb verder helemaal nergens last van gehad. Ook na het opstaan vanmorgen voel ik amper dat ik heb gelopen. Wat dat betreft is het barefoot/barefootstyle lopen bijna een geloofsovertuiging geworden voor mezelf het heeft mij in ieder geval van alle ellende (blessureleed) afgeholpen en het geeft me ook nog eens een ongekend lekker gevoel van vrijheid #feeltheworld

Video van de start: