zaterdag 31 mei 2008

Bilzen Classic, 176.9 km, 6 uur en 15 minuten, 28.4 km/u

Om kwart over 5 gaat de wekker nog even blijven liggen en dan eruit. Douchen en daarna ontbijten, het onbijt bestaat uit twee pannenkoeken en een banaan. Iets voor half zeven staat Michael zoals afgesproken voor de deur. Nog even naar de bakker in Zelzate en daarna naar kruibeke om Gino op te halen. In Kruibeke ligt de weg nat dus hier heeft het blijkbaar geregend. We hebben het even over het weer en hopen dat het vandaag niet gaat regenen tijdens de tocht. Nu op weg naar Bilzen wat nog iets meer dan 100 km rijden is. De rit verloopt vlot en we komen aan in Bilzen, op naar de parkeerplaats en uitladen maar. Om 1 minuut over negen gaan we van start voor een tocht van 175 km. In de eerste 53 kilometer zitten 3 klimmetjes en de rest is glooiend. Echt vlak is het bijna nergens althans zo lijkt het tenminste. het klimmen gaat gelijk erg goed en tussen de klimmen door rijden we een lekker tempo. Na zo`n 55 kilometer komen de wat mooiere en wat langere klimmetjes. Ik kom tegen mijn verwachting overal ruim als eerste boven, Michael steeds tweede en gino laat wat langer op zich wachten. De benen zijn echt heel erg goed vandaag ook op het vlakke en de glooiende wegen gaat het heel erg goed en vrij makkelijk. We hebben nu al redelijk wat klimmetjes achter de rug, nu een klim van 3 km (Cote Yrneé) niet steil maar een echte mooie loper. Op deze klim geef ik echt flink gas op het buitenblad, ik kijk op de teller en fiets tussen de 29.5 en 30 km/u. Na 2 km hangt Michael nog steeds in mijn wiel tot ik een grote vloek hoor. Ik kijk om en zie dat hij er af gaat, even twijfel ik of ik wel aan dit tempo door moet rijden want ik rij nu wel in het rood (189 slagen) ik besluit toch flink door te rijden tot boven en krijg gelukkig geen dipje tijdens de klim. Ook de benen geven nog geen krimp. We wachten op Gino die tot 26 km/u in ons wiel was blijven hangen en daarna op zijn eigen tempo verder was gereden. Gino blijkt overigens een zeer goede daler te zijn want naar beneden komt hij regelmatig langszij. Na 124 km de cote de la kérite 1.1 km met een gemiddeld stijgings percentage van 9 %. Het begin valt best mee maar de laatste paar 100 meter zijn behoorlijk zwaar, echt een gemeen klimmetje dus. We komen aan bij de laatste bevoorrading vlak voor de laatste klim van 2 km. We drinken en eten nog wat en bedwingen dan de laatste klim, niet echt lastig maar wel een leuke klim met haarspeldbochten. Wel een behoorlijk slecht wegdek, ik rij deze klim samen met Michael zij aan zij naar boven op een redelijk rustig tempo, Gino heeft het helemaal gehad met het klimmen en doet het op het gemak. De laatste 40 km zijn vlak, meer glooiend eigenlijk, ik rij lange stukken op kop aan een stevig tempo en ook Michael rijdt lange stukken op kop. Gino neemt ook over want op het vlakke gaat het gewoon erg goed. Op de meeste stukken tussen de 33 en 35 km/u en regelmatig nog wat harder. De laatste 10 kilometer rij ik een punaise in mijn band ik laat hem lekker zitten en ik heb gelukkig geen leegloper. We zouden het de laatste 10 kilometer wat rustiger aan doen want we hebben het wel een beetje gehad nu. Van dat rustige komt niet veel, Michael besluit nog eens flink aan te zetten op twee korte hellingen, hij ziet graag af dat is duidelijk. Ik vind het wel best zo, op de tweede helling zet ik ook nog wel even flink aan. De benen zijn nog steeds goed ongeloofelijk echt een zeer goede dag gehad. We zijn terug in Bilzen bij de finish 176.9 km 28.4 km/u gemiddeld. We drinken nog een heerlijk bananendrankje, leveren ons bonnetje in binnen en gaan terug naar da auto voor de terugreis. Alle lof aan de organisatie van deze tocht, goede uitpijling, goede bevoorrading, erg rustige wegen met weinig hinder van verkeer en gewoon een schitterend parcour en vooral niet te vergeten een hele dag prachtig weer gehad. Erg geslaagde dag dus, beetje een kort en bondig verslag maar ik ben toch behoorlijk moe na zo`n lange dag. Vanavond lekker slapen dus !! http://www.bilzenclassic.org/

vrijdag 30 mei 2008

Rustdag en morgen Bilzen classic

Het goede nieuws is dat ik morgen gelukkig vrij ben, slechte nieuws is dat ik me zeker niet topfit voel vandaag. Last van de maag en ook wat misselijk. Ook het weerbericht wat er aan het begin van de week een stuk beter uit zag voor komende zaterdag is nu plots weer een stuk minder positief. Toch ga ik morgen de Bilzen Classic rijden (175 km) ziet er een erg mooie tocht uit maar laten we wel hopen op wat beter weer. Na de 200 km van limburgs Mooiste heb ik het wel gehad met die regen. Toch heb ik erg veel zin om de tocht te rijden en ga dat ook zeker doen. Even goed uitrusten vandaag en dan komt het wel goed. Ik ga samen met Michael Pieters en een collega van hem dus een mooie test of ik wel fit genoeg ben. We gaan er in ieder geval het beste van maken !!

Voor de liefhebbers: http://www.bilzenclassic.org/

woensdag 28 mei 2008

Intensieve training D2/D3, 58.8 km, 1 uur 42 minuten, 34.5 km/u


Vanmorgen eerst weer even naar Serpenti voor nieuwe remblokken en wat voeding en dergelijke. Niet lang na mijn thuiskomst gaat de deurbel. Een pakje van de postbode, het is mijn nieuwe kleding setje van Cervélo. Snel uitpakken en passen maar, het past perfect en het zit echt als gegoten. Bijna te mooi om aan te trekken maar ik ga het setje toch gelijk aan doen voor de training van vandaag. Op het programma staat een intensieve training van 2 uur. Ik fiets zoals zo vaak over de vrijstraat richting de polder en fiets weer via Philippine naar ijzendijke over het smalle lange fietspad dat vandaag vol ligt met takken. Er staat echt veel wind vandaag met flinke windstoten. Ik heb op het lange stuk vooral te maken met stevige zijwind en dat fiets niet echt prettig, ook moet ik erg goed opletten om alle takken te ontwijken op het fietspad. De bedoeling is om 2 uur in D2 te rijden, door de stevige wind heb ik redelijk veel uitschieters naar de beginzone van D3 maar dat is op zich niet erg. Ik voel de beentjes wel een beetje na de krachttraining van gisteren maar ook vandaag voelen de benen weer erg goed aan. De hartslag probeer ik onder de 174 slagen te houden en op de meeste stukken lukt dit redelijk. De snelheid zit er vandaag goed in zelfs vol in de wind kan ik nog een aardig tempo fietsen. Van ijzendijke terug naar Philippine en via Philippine kom ik weer terecht op mijn vaste rondje in de polder vlakbij Sas van Gent. Ik fiets daar nog 2 rondjes en zie dat het bijna tijd is om de kids op te halen bij mijn moeder. Nog een rondje zal net iets te lang gaan duren dus de twee uur die gepland stonden voor vandaag ga ik op een kwartier na niet vol maken. Het ging echt heel goed vandaag ondanks de stevige wind overal een erg goed tempo kunnen rijden. Terug op de vrijstraat nog een stukje tot aan het bruggetje. De training zit er op, ik bekijk de gegevens op de polar en had niet verwacht dat ik zo`n hoog gemiddelde zou rijden. Zou het aan de kleding van Cervélo liggen (haha) Super, 34.5 km/u onder deze omstandigheden in mijn eentje. Das lekker !!!! en echt moe ben ik niet eens. Ik hoop de komende zaterdag vrij te krijgen van mijn werk dan ga ik weer trainen in Limburg (Mergellandroute) Hopelijk eens samen met iemand anders (michael in dit geval) anders wordt het op zondag voor mij. Ik ga in ieder geval zeker naar Limburg dit weekend.


dinsdag 27 mei 2008

Krachttraining Crosstrainer, 45 minuten

Nachtdienst gehad en vandaag visite (vanmiddag en vanavond) voor mijn verjaardag van afgelopen vrijdag.
Fietsen zit er dus niet in vandaag, na het eten gelukkig nog wel even tijd voor een krachttraining op de crosstrainer.
De dames doen mee aan de wandelvierdaagse dus die zijn om iets over acht weer terug.
Ik stel een programma in van 45 minuten met een load (zwaarte van 6, maximale waarde is 8) a 65 tot 70 omwentelingen
Steeds 5 blokjes van 2:30 min oplopend van 170 watt tot 320 watt. Het gaat lekker ik zweet enorm en voor ik het weet zit de tijd er al weer op.
Heerlijk voor de beentjes zo`n training !! maar morgen weer lekker op de fiets.

zondag 25 mei 2008

Duurtraining D1, 72.2 km, 2 uur 26 minuten, 30.9 km/u

Na wat heen en weer sms-en met Fred en een blik uit het raam maar besloten om nog wat verder te slapen. Vanavond zit ik weer in de nacht dus wat extra rust kan zeker geen kwaad. Het is ongeveer 8:50 als ik terug in bed kruip om nog een uurtje te slapen.
Eenmaal wakker en beneden aan het ontbijt regent het nog steeds en ik besluit vandaag maar niet te gaan fietsen en wat kracht te trainen op de crosstrainer. Een uur later ziet het er toch al weer een stuk beter uit, het is al een tijdje droog en zelfs de wegen drogen enorm snel op door de toch redelijk hoge temperatuur. Plannen weer gewijzigd dus, kleren aan en snel op de fiets. Normaal gesproken heb ik niet echt een probleem met regen maar leuk is anders natuurlijk. Vertrekken met regen daar heb ik echt een hekel aan, als het droog is bij het vertrek maakt het me verder niet echt veel uit of het nog gaat regenen. Op de planning staat een rustige training van 4 uurtjes in D1 zo`n 120 km dus. Om 12:20 klik ik in de pedalen, mijn vrouw en de kids zijn naar Hulst om nog wat inkopen te doen. Net als ik de brug van Sas over ben gaat de telefoon al, het is mijn dochter die zegt dat het weer al regent in Hulst. Ik zit al op de fiets zeg ik en hier is het nog droog. Ik vervolg mijn weg langs het kanaal richting de stoplichten van de tractaatweg. De eversdam op en zoals eerder deze week fiets ik naar Overslag. Ook moerbeke passeer ik en daarna ga ik op weg naar Koewacht. De wind is vandaag gelukkig eens aan de matige kant dus het gaat allemaal erg makkelijk. Net voor Koewacht begint het dan toch te regenen, het zag er al een tijdje flink dreigend uit maar het eerste uur heb ik het droog kunnen houden. Van Koewacht naar Heikant en daarna via Sint Jansteen naar Hulst. De wegen zijn echt flink nat en overal liggen flinke plassen. Het regent hier zo te zien inderdaad al wat langer. Ik fiets langs Morres wonen waar onze zuiderburen weer massaal zijn uitgerukt voor een dagje meubels kijken. Eenmaal voorbij Morres linksaf naar de stoplichten om daarna langs het lange fietspad terug richting Westdorpe te rijden. De snelheid ligt op dit stuk steeds rond de 35 km/u hartslag laag in D1 dus lekker rustig aan. Vlak voor Westdorpe even snel en plaspauze. Ik bestudeer de alles behalve heldere hemel en zie flinke donkere wolken hangen boven Sas van Gent.
Terug de eversdam op, rechtsaf en zo net als van de week door de polder richting Zelzate. De snelweg over en daarna weer over de visserverkorting richting de brug van Sas. Op de helling van de brug verlies ik geen snelheid en blijf rond de 29 a 30 km/u rijden, de hartslag stijgt slechts een aantal slagen meer niet en de benen voelen weer erg goed aan. Het ziet er nu echt heel dreigend uit als ik naar boven kijk maar eenmaal over de brug besluit ik toch nog even verder te rijden richting mijn vaste rondje in de polder. Zo zit ik steeds een beetje in de buurt van huis en kan ik snel beslissen om terug huiswaarts te keren. Ik ben zo`n 3/4 rond en het begint nu werkelijk te gieten. Ik stop en probeer even wat te schuilen onder wat bosjes maar dit helpt niet echt. Zo te zien gaat het nog wel even zo door met die regen, dus verder rijden en de laatste 5 km door de stromende regen richting huis. Het regende al hard maar op de vrijstraat gaat het zelfs nog harder dan hard regenen. Even wat harder doorrijden dus want dit is niet leuk meer. Gelukkig mijn oude schoenen aangetrokken vandaag, ze zijn echt doorweekt. Er staan 75 kilometer op de teller, de geplande 120 gaat dus niet lukken in dit weer en dat heeft ook totaal geen zin om in dergelijk weer te trainen. Het zit toch wel goed met het duurvermogen maar het blijft jammer dat ik de training vervroegd moet afbreken. Volledig doorweekt kom ik binnen, enkele minuten later zijn mijn vrouw en kinderen ook weer thuis. Je zat er net in zeker in dat slechte weer "yep helaas wel" Toch weer lekker gefietst en met een enorm gemak in D1 toch weer bijna 31 gemiddeld (30.9 km/u) gereden.

vrijdag 23 mei 2008

Verjaardag

Vandaag weer al een jaartje ouder geworden, 36 jaar intussen. Ik moet echter gewoon gaan werken vandaag en vier het volgende week pas.
Wel een rustdag wat het fietsen betreft (alleen met de "gewone" fiets naar het werk)

donderdag 22 mei 2008

krachttraining, 57.8 km, 1 uur 51 minuten, 31.2 km/h

Na de krachttraining voor het bovenlichaam door de werkzaamheden in de tuin (snoeien, spitten, harken, grasmaaien) kortom zwoegen in de tuin (haha) nu een krachttraining voor de beentjes. Ik breng de kinderen naar school en begin aan de training. Helaas staat die vervelende brug weer open dus eerst maar weer een blokje om, om het later nog eens te proberen om aan de overkant te geraken. Aan de overkant van het kanaal aan de zijkant van de brug bevind zich een korte en wat steilere helling (7% volgens de polar) daar wil ik een stuk of 7 keer achter elkaar op rijden aan ongeveer 60 a 70 omwentelingen per minuut (lekker zwaar dus) Juist op het moment dat het blokje om is en ik de brug weer inzicht heb gaat hij net voor mijn neus weer open (niet te geloven zeg) wachten ga ik zeker niet doen dus weer terug de polder in voor een blokje om. In de verte zie ik twee felle oranje fietsers rijden, dat moeten mijn vader en moeder haast wel zijn. Iets voorbij de paardenstal fiets ik ze tegemoet, pa op kop en moeders in het wiel. Ha, coureurs roep ik !! ze roepen wat terug maar echt verstaan doe ik het niet. Rechtsaf en later weer rechtsaf, in de verte zie ik ze al weer rijden. Voor ik aan het einde van de weg ben rijden ze al voorbij, ik moet ook linksaf en even later haal ik ze in en zeg tegen mijn moeder dat ze ook eens kop moet trekken (hihi) Vlak voor Sluiskil sla ik weer linksaf en niet lang daarna weer linksaf om zo door de polder terug naar de brug te rijden om zo nog een poging te wagen aan de overkant te geraken om aan de krachttraining te beginnen. Hoe is het mogelijk al weer kom ik ze tegen nu weer in tegengestelde richting. Mijn vader moet gaan werken en mijn moeder brengt hem weg met de fiets (sportief hé) ik heb het dus niet van een vreemde dat sporten. De brug weer in zicht, mijn broek zakt nu echt bijna af weer vlak voor mijn neus gaat dat kreng weer open. Er is al bijna een uur verstreken dus ik moet nu echt aan een blokje kracht beginnen. Dan maar op de helling van de brug zelf. Ik fiets 7 keer op en neer, naar boven uiteraard op een zwaar verzet. Echt goed voel ik de benen nog niet (helling is maar 4%) dus de laatste 2 keer trek ik wat harder door. Eindelijk de brug gaat open en ik ben net klaar met dit blokje. Ik steek de brug over en duik links af van de steilere helling waar ik eigenlijk het blokje kracht wilde doen.

Nu een kwartier er tussen en dan het volgende blokje kracht wat nu gelukkig wel op de steilere kant kan. Ik fiets eerst onder de dijk langs het kanaal tot bijna het einde van de weg en de terug weg fiets ik op de dijk langs het kanaal, terug richting de brug. Ik begin aan mijn volgende blokje kracht. Uiteindelijk rij ik 10 keer de korte helling op van de brug, elke keer als ik boven ben rij ik terug naar beneden via de lange kant en via een stukje graafjansdijk terug naar de helling. De brug is ook weer al open gegaan en de rij auto`s wordt steeds langer als ik de lange kant steeds naar beneden fiets. Je ziet de mensen in de auto`s bijna denken "wat een mafkees" omdat ik zoveel voorbij kom en elke keer de helling op kom, de bocht om draai, en elke keer flink aanzet naar beneden toe. Het is bijna 15:00 en nu kan ik de brug gelukkig weer over. Nog een klein blokje rond de fabrieken en over de vrijstraat naar school om de kids op te halen. Op de rotonde toetert er nog een motorrijder die zijn hand naar me op steekt. Denken, denken oja het is "Pietje" volgens mij aan zijn Yamaha jas te zien. Het zit er op, ondanks die ellendige rotbrug waar ik van de week al elke keer voor heb gestaan als ik naar mijn werk ging en ook als ik terug naar huis ging van mijn werk toch weer erg lekker gefietst. Lekker weer en de wind in ieder geval minder dan gisteren en de dagen daarvoor.

dinsdag 20 mei 2008

Duurtraining D1/D2, 52 km, 1 uur 38 minuten, 31.8 km/u


Vandaag een training met 2 blokken van 20 minuten in D2 (157 - 175 slagen) tijdens toertochten fiets ik de meeste tijd in D2 dus zo`n 10 slagen onder mij omslagpunt. Wind , wind en nog eens wind, het enige verschil met gisteren is dat de wind een stuk minder koud aanvoelt dan gisteren. De temperatuur is dus prima vandaag om te fietsen, toch heb ik mijn shirt met lange mouwen maar aangetrokken want ik heb geen zin om een koudje te vatten. Iets voor half vier klik ik in de pedalen op weg naar de brug, ik zie dat ik moet wachten voor de brug dus draai om en fiets een klein rondje via de vrijstraat langs Nedalco (alcoholfabriek) en langs Cerestar (zetmeel/glucose fabriek) om zo weer snel richting de brug te fietsen die ik nu gelukkig wel overkan. Over de brug gelijk links naar beneden en langs het kanaal op weg naar de stoplichten bij Westdorpe om de tractaatweg over te steken. Eenmaal overgestoken duik ik rechts de polder in allemaal nog in D1 om op te warmen. Na ongeveer een half uur het eerste blok van 20 minuten in D2, het eerste stukje de wind redelijk in mijn voordeel om daarna weer met zijwind en later met tegenwind te fietsen richting Overslag. Iets voorbij overslag zit het eerste blok er al weer op en laat ik de hartslag zakken tot zo`n 154 slagen terug naar D1 dus. Nu even richting koewacht maar al snel duik ik weer een ander stukje polder in. Uiteindelijk fiets ik door Zuiddorpe en fiets daarna weer even een stukje richting Hulst. Nog even en het tweede blok D2 komt eraan, ruim voor Axel duik ik weer de polder in en fiets in principe weer richting Sas van Gent. Ik heb geen zin om dezelfde weg terug te rijden dus volg een ander stukje polder om uiteindelijk vlak bij Zelzate de weg over te steken richting de vissers verkorting. Dit alles in D2 aan een snelheid tussen de 37 en 43 per uur. Eenmaal op de vissers verkorting (zo noemen ze dat toch geloof ik) staat de wind vol op kop dus zakt de snelheid terug tot zo`n 31 a 32 km/u. Een paar honder meter voor de rotonde in Westdorpe richting de brug zit het blok in D2 erop. Over de brug terug het zelfde rondje als in het begin om uit te fietsen. Dus Cerestar, Nedalco, de vrijstraat en we zijn weer thuis. Lekker gefietst ondanks de toch weer stevige wind. Morgen weer een welverdiende rustdag.


maandag 19 mei 2008

Hersteltraining, 39.8 km, 1 uur 21 minuten, 29.4 km/u

Ik ben eigenlijk al volledig hersteld van Limburgs Mooiste, zelfs geen klein beetje spierpijn in de benen maar besluit toch "zoals het hoort" om een rustige korte training te rijden vandaag. Ik breng de kids met de fiets naar mijn moeder die al weer bereid was om op te passen (bedankt ma) zodat ik kon gaan trainen. Nog even over Limburgs Mooiste (over de vele lekke banden eigenlijk), ik heb dan wel geen lekke banden gereden tijdens deze tocht maar na controle van de bandjes heb ik er toch flink wat steentjes uit moeten halen waarvan drie vrij grote. Echt top zijn de bandjes hierdoor niet meer maar voor te trainen kunnen ze zeker nog wel een tijdje mee. De continental gp 4000 S hebben zich wat mij betreft wel al bewezen, ik ben echt super tevreden over deze banden vooral over de grip die echt merkbaar beter is dan de michelin pro 2 race die ik hiervoor altijd gebruikte. Ook de vele scheurtjes waren kenmerkend voor de michelin bandjes, de gp 4000 S zien er na ongeveer 2500 km gewoon nog veel beter uit en ze rollen ook perfect. Tot nu toe nog geen enkele keer lek gereden op deze bandjes.
Maar goed we dwalen af, na wat vreemde hartslagwaardes in het begin van de training besluit ik al snel even te stoppen om de borstband wat natter te maken. Het probleem is gelijk verholpen en de waardes zien er weer ok uit. Vandaag een redelijk koud en stevig rotwindje, ik begin de wind hier in de polders nu wel een beetje zat te geraken maar aan de andere kant leer je wel goed om tegen de wind in te fietsen.
Voor een hersteltraining zou een beetje minder wind in ieder geval geen kwaad kunnen maar het is niet anders. Over de vrijstraat en door een stukje polder fiets ik door Philippine richting ijzendijke. Een saai, smal en lang fietspad maar korte rondjes rijden in de polder heb ik vandaag geen zin in. De wind komt voornamelijk van de zijkant en de beentjes doen weer prima hun werk. Ongeloofelijk hoe slecht ik me begin vorige week voelde echt enorm vermoeid, ik zei het al eerder, die paar dagen rust hebben waarschijnlijk geleid tot een "Super compensatie" althans zo voelt het in ieder geval wel. Ook vandaag gaat het allemaal vanzelf en de benen voel ik niet eens. Aan het einde van het lange fietspad sla ik linksaf richting Watervliet en heb op dit stuk de wind even vol in de rug. Eenmaal aangekomen in Watervliet wordt de koude wind op mijn volle blaas me wat te veel "even de bloemetjes water geven dus, of in dit geval een boom" Opgelucht stap ik terug op mijn fiets en fiets ik verder richting Boekhoute, later linksaf langs de parel "een restaurant" om zo via de polder weer richting Philippine te fietsen. Vlak voor Philippine rechtsaf de betonplaten op en zo terug richting de vrijstraat. Mijn hartslag hou ik netjes onder controle, niet volledig in de herstelzone maar vaak laag in de D1 zone wat ook prima is. Onderweg rijdt er nog heel even een blauwe Volvo station wagen naast me en de dame maakt het bekende elleboog gebaar van "kom op gas geven" de auto rijdt verder en al snel besef ik dat het een bekende uit Sas van Gent was. Terug op de vrijstraat kan ik het deze keer toch niet laten en ga ik voor een keer buiten mijn boekje betreft de training, ik ben een pietje precies en hou me altijd netjes aan mijn schema maar deze keer wil ik mijn goede gevoel toch nog even bevestigd zien. 200 meter gas geven kan vast geen kwaad, met het bruggetje in zicht (waar ik linksaf moet) verhoog ik het tempo wat en eenmaal op de 40 per uur ga ik op de pedalen staan voor een korte sprint. Oeps het bruggetje voorbij, ik laat me even uitbollen en zie de 55 km/u nog even op de teller staan na aankomst bij mijn moeder even op de polar gekeken en toch nog 56.2 km/u gehaald op dat korte stukje. Hartslag even 189 slagen per minuut. Een stuk beter dan begin vorige week toen ik er echt alles uit moest persen om amper de 52 te halen. Nu dus met gemak naar de 56 met zijwind. De beentjes toch nog even kunnen voelen dus op het einde van de training !!

zondag 18 mei 2008

Limburgs Mooiste, 203.5 kilometer, 7 uur 40 minuten, 26.7 km/u



Mijn eerste 200 km tocht zit er op, zoals ik me had voorgenomen ben ik rustig van start gegaan en begonnen aan de eerste lus van ruim 100 km. Om 8:35 precies ga ik van start om de eerste 10 km de rest te volgen tot ik op de blauwe lus wordt geleid en mijn eigen tempo kan gaan rijden. De eerste kilometers zijn altijd vrij druk en wat rommelig maar eenmaal op de blauwe lus wordt het al snel erg rustig. Na een kilometer of 15 begint het al te regenen eerst zachtjes, maar daarna flinke regen. Net voor de regen begint staat er een fotograaf op een klimmetje die ook het bonnetje in mijn handen duwt met het nummer erop. Ik besluit het maar snel in mijn zak te proppen, zodat ik de foto aan de finish kan ophalen. De foto hier links is een foto van een foto vandaar de wat mindere kwaliteit. Wat direct opvalt aan het begin is de enorme hoeveelheid lekke banden, nog nooit heb ik zoveel mensen pompend in de berm zien staan. Dit gaat zelfs door tot het einde van de rit, elke kilometer kom ik wel mensen tegen met lekke banden. Dat is mij gelukkig gespaard gebleven, de paar dagen rust die ik genomen had voor Limburgs Mooiste hebben me echt erg goed gedaan. Ik voel me erg goed vandaag en ook de benen zijn echt super. De eerste 100 km zijn niet echt zwaar, er zitten een paar klimmetjes in en wat stukken vals plat en ook de wind die sterker lijkt dan de voorspellingen zit een heel stuk op kop maar het gaat gewoon erg lekker. Ik haal alleen maar mensen in en wordt de eerste 100 km niet een keer ingehaald. Erg goed voor de moraal in ieder geval. De hartslag zit voornamelijk in de D2 zone (157-175 slagen) Na een kilometer of 65 bij een bevoorrading moeten we de maas oversteken met een veerpondje (beetje vreemd maar op zich wel grappig) Zou dit pondje ons naar de finish brengen zeg ik tegen een andere fietser, zou mooi zijn, zo te zien moet jij nog een eindje wijzend op mijn groene stuurlabel (kleur van de 200 km route) voor ons is het nog maar een kilometer of 40. Al snel zijn we aan de overkant met het pondje. Op het buitenblad de helling op en al snel fiets ik weer in mijn eigen tempo, even wordt ik gevolgd door een aantal fietsers die op het vlakke goed kunnen volgen maar zodra de weg wat stijgt haken ze snel af om in hun eigen tempo verder te rijden. Ik heb zowat de hele tijd alleen gereden op de eerste lus. Vlak bij de finish komen we op een klimmetje wat ik herken van vorig jaar (Imstenrade) is toch een gemeen ding vooral tijdens het einde van een rit zie je hier de mensen vaak bijna kruipend naar boven fietsen. Na mijn volgende 100 km moet ik deze klim nog eens nemen. Nu met nog redelijk verse benen loopt hij gewoon nog lekker. Of het na 200 km nog zo gaat dat zien we later wel weer. Na de klim moeten we even de bordjes wisselpunt volgen en daarna de geel/zwarte pijlen volgen voor de volgende 100 km waar wel een stuk meer beklimmingen in zitten dan de eerste lus en dus een stuk zwaarder parcour. Ik heb nog even gebeld naar mijn vrouw om te zeggen waar ik precies zit en we spreken af elkaar te treffen in Gulpen na zo`n 123 km. Ook op de tweede lus fiets ik veel alleen, ook nu haal ik nog steeds veel mensen in dus het gaat gewoon nog steeds erg goed. Ik fiets nog steeds een beetje op reserve en ook op de klimmetjes ga ik nergens volluit. De 200 km schrikt me nog steeds een beetje af, ik ken de laatste 20 km van het parcour en heb geen zin om dit zowat kruipend te moeten doen. Zo`n 20 km voor de keutenberg begint het schakelen te haperen, op de klimmetjes schiet de ketting steeds een paar kransjes zwaarder als ik flink aanzet. Zwaar klote zeg op deze manier zeker met de keutenberg in het vooruitzicht. Ik probeer me er niet meer aan te storen en fiets gewoon verder. Ik kom een fietser tegen met een broek van de dolomieten marathon en besluit maar even met deze man mee te fietsen. Op een klimmetje in Ransdaal "koulenberg" worden we ingehaald door twee fietser in de teamkleding van "saunier duval" Ze vliegen bijna voorbij, maar dit blijkt van korte duur te zijn. Boven aan de klim zitten we weer al bijna in het wiel. De dolomieten man rijdt voor me en geeft netjes aanwijzingen over het parcour dat volgt. Ik was hier vanmorgen ook al zei hij (fietste 240 km), straks een heel scherp bochtje naar links. We rijden samen naar de Keutenberg en de sanier duval mannen zitten nog een stukje voor ons. Al voor de voet van de keutenberg heb ik het lichtste verzet geschakeld (39-29) want op de 26 springt mijn ketting steeds over. Op hoop van zegen dat het nu wel goed gaat want een hapering op de keut kan ik niet gebruiken. Samen beginnen we aan de beklimming, het steile stuk op de pedalen en waar het wat afvlakt terug in het zadel. Vanaf dit punt rijden we zij aan zij naar boven, de sanier duval mannen hebben we aan de top bijgehaald en op het vals plat daarna verdwijnen ze snel uit het zicht. Ook op de keutenberg zeker niet volluit gereden (hartslag max 187) dus nog flink onder mijn max van 200 en hij ging gewoon erg makkelijk. Nu op weg naar Gulpen waar mijn vrouw, dochter en schoonouders op me wachten. Ik kom aan in Gulpen en van ver zie ik ze al staan. Mijn stuurlabel wordt geknipt door de controle post en ik ontvang een krentebol en een peperkoek. Mijn vrouw heeft een verse bidon met "born" bij dus die stop ik direct in de bidonhouder. Ik sla een blikje cola achterover en besluit toch even langs de gaan bij het punt voor de fietsenreparatie. Het schakel probleem wordt verholpen en de man wijst op de remblokjes achter. Moet je nog ver vraagt hij, zo`n 80 kilometer. Dat wordt blokjes vervangen, iets langer wachten dus maar wel verstandig. Hij monteert BBB blokjes en ik vervolg mijn weg. Mijn vrouw rekent wel af, ik neem afscheid van mijn familie en vervolg snel mijn weg. Al snel na gulpen begint het weer te regenen. De cauberg volgt snel en deze loopt ook gewoon erg makkleijk en lekker, even fiets ik achter een lange meid met flinke dijen die een redelijk tempo draait maar instort op het wat steilere stuk. Ontwijkend passeer ik haar omdat ze begint te zwalken, ze snakt echt naar adem, voor haar worden het nog een paar vervelende meters maar het is gelukkig niet ver meer. Na de Cauberg volgen er nog een paar voor mij onbekende klimmetjes, de eerstvolgende bekende is de Loorberg, een van mijn favorieten een echt mooi lopende klim. Nog nooit nam ik deze klim na ruim 160 km maar ook de Loorberg liep erg goed en makkelijk, ook op het wat steilere stuk na de bocht geen enkel probleem. Wel iets trager naar boven gereden als anders. normaal tussen de 21 en de 23 per uur, nu steeds zo`n 15 a 16 per uur maar de hartslag stijgt maar tot max 175 slagen dus nog ruim onder mijn omslagpunt. Ik weet nu dat ik de 200 km makkelijk ga uitrijden want het gevoel is nog steeds net zo goed als in het begin. Toch blijf ik rustig verder rijden en forceer ik nergens meer. De laatse 25 km waren best vervelend met nog redelijk veel klimwerk maar dit stukje parcour kende ik al. Hier wordt het ook een stuk drukker omdat er diverse routes samen komen. Ik zie nu eigenlijk alleen maar mensen van de 150 km en de 240 km rijden. De meeste mensen van de 240 km hebben het zo te zien wel gehad maar dat is ook niet vreemd als je eerst al de pittige rode lus hebt gereden. Zoals voorspeld op de laatste klimmetjes naar de finish voor sommigen bijna kruipend. De laatste kilometers gewoon met de rest meegereden en in een lang lint naar de finish. Het laatste klimmetje rustig aan gedaan maar het ging zeker nog net zo goed als de eerste keer dat ik deze klim fietste. Ongeloofelijk maar waar, zelfs twee kilometer voor de finish nog lekke banden. Wat een pech voor sommigen, ik fiets het terrein op van megaland en zie in de verte mijn schoonvader al staan hangend over de hekken op zoek naar een glimp van mij. Ik roep en ze zien me aankomen, 203.5 kilometer op de teller en ik voel me nog gewoon prima. Nergens volluit gegaan en dus best nog flink wat over op de finish maar toch een erg goed gevoel overgehouden aan deze tocht. Door het slechte weer, gevaarlijke smalle wegen en het dus zeer trage afdalen (max maar 49km/h maar meestal maar rond de 40 of trager) geen spectaculair gemiddelde gereden maar dat was bij iedereen zo te horen. Niet heel veel steile klimmetjes vandaar wat weinig hoogtemeters en de eerste 100 km waren zoals bekend meer glooiend. Ik kan de afstand van 200 kilometer dus goed en makkelijk aan en daar ben ik zeer tevreden over. Mijn fiets heeft er nog nooit zo beroerd uitgezien, dus dat wordt flink schrobben. Oeps ik zou het bijna vergeten te vermelden, met het zitvlak ging het eigenlijk gewoon prima niet echt veel last van gehad onderweg en ook nu een dag later gelukkig geen zwelling te zien. Goed nieuws dus !!!




vrijdag 16 mei 2008

Weerbericht

Nog een dag rust genomen, dus ook het losfietsen laat ik vandaag maar voor wat het is. Net uitvoerig de weersverwachtingen voor morgen zitten bekijken in Zuid-Limburg en dat ziet er niet best uit. "Er zijn de hele dag buien of lange perioden met regen te verwachten. Het waait matig (3) uit een richting tussen N en NO. Tijdens droge perioden en af en toe zon wordt het 's middags maximaal 17 graden. Tijdens regenval is het slechts 13 à 14 graden" Dit wordt mijn derde keer Limburgs Mooiste en regen kan ik me van de vorige edities in ieder geval niet herinneren. De eerste keer was het zelfs zomers met temperaturen boven de 25 graden. Dat wordt dus een behoorlijk natte en misschien zelfs frisse 200 km. Ondanks deze wat mindere berichten heb ik "zeker na een paar dagen rust" weer erg veel zin om op de fiets te stappen. Ik heb me voorgenomen om het rustig aan te doen, zeker de eerste 100 km die vooral glooiend verloopt. In de laatste 100 km zit eigenlijk pas al het klimwerk. We vertrekken vandaag nog naar limburg en overnachten weer op camping schoonbron bij mijn schoonouders, mijn schoonvader rijdt overigens de 150 km.

donderdag 15 mei 2008

Ziekenhuisbezoek

Vanmorgen naar het ziekenhuis geweest om eindelijk een echografie te laten maken van mijn linkerbil.
Er zit toch nog echt een vrij grote bobbel op het zitbeen, arts denkt dat ik daar een flinke bloeding heb gehad.
Voorlopig niet echt verontrustend maar zeer goed in de gaten blijven houden. Ik moet nog eens langs bij de huisarts om de uitslag te bespreken en over een paar weken waarschijnlijk nog eens een echo laten maken. Fietsen mag ik gelukkig gewoon van de arts omdat het niet echt heel erg pijnlijk is. Wel kans dat er opnieuw een bloeding ontstaat omdat er bloedvaatjes over de bobbel lopen.
Ik hoop natuurlijk van niet, we zullen wel zien hoe het verder gaat na 200 km Limburgs Mooiste.

woensdag 14 mei 2008

Rustdag en fiets af laten stellen

Na de off-day van gisteren toch maar een rustdag genomen in plaats van een herstel training. Een mooie gelegenheid om nog even langs te gaan bij Serpenti in Hulst (mijn fietsenmaker) om mijn fiets nog even te laten checken. Balhoofd en wat andere boutjes nog even nagetrokken en ook het schakelen wat overigens niet slecht ging toch nog ff laten fine tunen. Fiets is dus weer helemaal tip top in orde. Ook nog een oplossing gevraagd voor het niet kunnen meenemen van 750 ml bidons in mijn Cervélo. Mijn frame is namelijk zo klein (Maat 51) dat er wel een 750 ml bidon in gaat maar eruit gaat bijna niet, geen ruimte genoeg voor. Hij had bidonhouders liggen waar je de bidons er langs de zijkant in en uit kunt halen. Ze zien er niet echt uit die dingen maar beter dit dan niets, ik ga ze enkel gebruiken voor de marmotte want daar kan te weinig drinken op een drama uitlopen en twee keer 500 ml is net te weinig. Verder nog een lading nieuwe gelletjes ingeslagen voor aankomend weekend. Morgen naar het ziekenhuis voor een echografie van mijn zitvlak wat overigens veel verbeterd is maar zeker nog niet genezen. Morgen dus nog een rustdag en vrijdag wat losfietsen.

dinsdag 13 mei 2008

D1/Weerstandtraining, 40.5 km, 1 uur 19 minuten, 30.8 km/u (Complete off-day)

Na de verdiende rustdag van gisteren voel ik me totaal niet uitgerust vandaag. Geen goed teken want vandaag staat er een korte training op het programma met 5 blokken van 1 minuut (weerstand training) dus in het rood rijden, dus in principe zo hard mogelijk.
Omdat ik deze training vorige week ook al heb overgeslagen besluit ik de training vandaag gewoon wel te doen. Voor de rest van de week doe ik het toch rustig aan in verband met de 200 km (limburgs Mooiste) van aankomende zaterdag. Ik zoek mijn vaste trainingsrondje op in de polder (korste versie) van zo`n kilometer of 8 en fiets iets meer dan een half uur warm in D1. Het weer is geweldig daar ligt het niet aan maar het lichaam voelt gewoon erg vermoeid. De seconden tikken weg en met lood in mijn schoenen begin ik aan het eerste blok van 1 minuut volle bak rijden. Ik schakel flink wat tandjes bij maar zeker niet het zwaarste verzet ivm de toch weer aanwezige wind en trek mezelf op gang. 50 per uur haal ik niet eens en zoals verwacht gaat het gewoon voor geen meter, ook de hartslag is amper in het rood te krijgen.
Het blok zit er op en de hartslag zakt wel vrij snel terug naar de D1 zone (toch nog iets positiefs) de volgende 4 blokken hetzelfde verhaal het gaat vandaag gewoon totaal niet. De hartslag is zelfs helemaal niet meer in het rood te krijgen en als ik me in het laatste blok nog even flink kwaad maak tikt de teller nog wel even 52.8 km/u aan maar zakt de snelheid aan het einde van het blok zelfs terug tot amper 40 per uur.
Conclusie: een complete off-day vandaag, snel vergeten en even goed uit rusten. Morgen misschien een lichte hersteltraining, trainingsschema of niet, luisteren naar het lichaam is minstens net zo belangrijk, ik zeg zelfs veel belangrijker.
Zo`n dag op de marmotte en ik kom de eerste col (glandon) nog niet eens op, maar daar gaan we maar niet van uit.
De benen voelen echter wel goed, maar dat is een van mijn pluspunten ik heb eigenlijk altijd maar dan ook altijd goede benen.




zondag 11 mei 2008

Duurtraining D1, 93.5 km, 3 uur 6 minuten, 30.2 km/u

Vandaag een over het algemeen rustige duurtraining in D1 (138-156 bpm) gereden samen met mijn collega Fred waar ik zeker vorig jaar zowat elke zondag een toertje mee ging maken. We rijden elkaar zoals gewoonlijk tegemoet richting de brug van Sluiskil. Met de brug in zicht komt Fred aangefietst en ik draai me om omdat we de richting uit moeten waar ik vandaan kom. Na de rotonde van sluiskil het spoor over en direct rechtsaf om via de polder weer naar Philippine te rijden en al weer over de braakmanweg richting de braakman. Ik probeer in D1 te gaan rijden maar dat blijkt al snel iets te hard te zijn. Even een stapje terug dus in het begin en even in de herstelzone (110 - 138 slagen) rijden en af en toe tegen de grens naar D1. Het is echt schitterend fietsweer, we vervolgen onze weg en al snel passeren we de braakman om daarna rechtsaf te slaan richting de zeedijk. Eenmaal op de zeedijk praten we wat over hartslagzones en over snelheid en komen tot de conclusie dat het verschil in zones wel vrij groot is. Het trainingsschema voor de marmotte begint nu echt zijn vruchten af te werpen. Voor Fred wordt het dus een redelijk intensieve training maar hij heeft daar gelukkig geen problemen mee. Ik fiets graag alleen en kan ook erg goed alleen trainen maar samen fietsen is toch ook altijd erg leuk. Een beetje slap ouwehoeren onderweg is nooit weg. We fietsen lekker door langs de zeedijk en ook met Fred gaat het ondanks de wat hogere hartslagzone prima. We naderen Hoofdplaat om even later links, rechts af te slaan op het fietspad richting "nummer een" iets voor ons rijdt een voor mij bekende wat oudere fietser die hier elke zondag te vinden is en meestal aanpikt bij diverse fietsers of groepen om daarna uit te leggen waar je naar toe moet fietsen. Het is nog al een overheersend type en ik hoop dat hij niet aanpikt als we hem passeren. Zowel dan moeten we even flink op de pedalen om de beste man af te schudden. Gelukkig slaat hij rechtsaf en fietsen we met een gerust hart verder (haha) we naderen Breskens en ik zeg tegen Fred dat we tot nu toe boven de 30 gemiddeld zitten en hij had tot nu toe niet echt in de gaten dat we steeds behoorlijk boven de 30 reden. Zijn polar staat namelijk op het schermpje van hartslag, trapfrequentie en stopwatch. We rijden wat straatjes door om Breskens door te komen en op een kleine parkeerplaats staan er 3 of 4 wielrenners die ons om de weg vragen naar Cadzand. Hier rechtdoor, de weg volgen en onder het viaduct rechtsaf en de dijk volgen antwoord ik, of je kan ons volgen want wij rijden ook naar Cadzand. Misschien geschrokken van onze uitrusting antwoord de man dat dit waarschijnlijk niet gaat lukken. We vervolgen onze weg en de mannen besluiten toch in hun eigen tempo te fietsen naar Cadzand. Wij fietsen gestaag door en letten extra op, op het fietspad langs de dijk om geen overstekende strandgangers omver te rijden. De drukte valt op zich best mee en al snel fietsen we via een stukje duinen naar Cadzand-bad. Vlak voor cadzand bad fietst Fred me voorbij (met zijn Kuota Kebel) en gaat even op kop rijden (hij heeft de smaak te pakken nu) en met een gangetje van ongeveer 36 km/u komen we aan in Cadzand-bad. Even een korte steile helling omhoog en dan even een kijkje nemen op het strand. Ik neem snel een foto drink wat en we klikken weer in de pedalen om onze weg te vervolgen. Ik heb mijn vrouw beloofd om 12 uur thuis te zijn ivm met moederdag en dat moet gezien de tijd wel ongeveer gaan lukken. We fietsen uiteindelijk door Oostburg terug en duiken weer de polder in om later op het fietspad terecht te komen naar ijzendijke. De wind is niet echt heel sterk vandaag maar wind zit er altijd en dus ook nu hebben we te maken met wat tegenwind. Ik rij de hele weg op kop zodat ik in D1 kan rijden en Fred zijn hartslag niet onnodig hoog moet laten stijgen. Bij de stoplichten in ijzendijke wachten we voor het rode licht en er stoppen nog twee fietsers achter ons. Het licht springt op groen en ik fiets gewoon weer verder zonder om te kijken. Na een flink stuk op kop komt Fred voorbij en merk ik dat de twee fietsers achter ons zijn blijven hangen. Ze besluiten ook om over te nemen en zo rijden we van ijzendijke naar de braakman. De fietsers zijn twee wat oudere heren met een outfit van een fietsclub uit wachtebeke. Het kleine mannetje moet flink zijn best doen op de kop in de wind aan 33 per uur en zijn lange fietsmaat heeft er zo te zien iets minder moeite mee. Fred neemt ook steeds netjes over en zo bereiken we al vrij snel de braakman. Toch een groot verschil zo met een paar man kop over kop rijden. En lekker om even uit de wind zitten wat ik door het vele alleen rijden eigenlijk helemaal niet gewend ben. Bij de braakman roep ik naar Fred dat ik rechts afbuig richting Philippine en hij besluit nog even mee te rijden. De twee fietsen rechtdoor en schakelen zo te zien direct een tandje terug. Fred roept ook een aantal keren rustig aan, rustig aan even mijn hartslag laten zakken. We rijden rustig verder naar Philippine en net voor Philippine slaat Fred linksaf. Ik moedig hem nog even aan en zeg dat als hij het laatste stuk even goed door fietst er waarschijnlijk een gemiddelde van 30 op de teller komt te staan. Bij thuiskomst bekijk ik de gegevens van de polar en zie een gemiddelde van 30.2 km/u staan. Dat zal krap worden dan, Fred belt me en zegt 29.6 km/u, voor mij een vrij rustige training, voor Fred een stuk intensiever maar toch een erg nuttige en leuke training. Ook Fred is flink voorruit gegaan buiten vorig jaar, 29,6 km/u over bijna 100 kilometer (en naar de kust) waar de wind altijd een rol speelt is zeker niet slecht. Jammer dat ik Tilff niet kon rijden vandaag, de vorm was er zeker maar voor het zitvlak waren deze 3 uurtjes meer dan voldoende.




zaterdag 10 mei 2008

Herstel training, 73.9 km, 2 uur 35 minuten, 28.5 km/u

Ondanks dat de training van gisteren niet super zwaar was toch maar een herstel training vandaag.
Lekker rustig fietsen dus en een beetje genieten van de omgeving. De polders hier in de buurt kan ik wel dromen dus ik besluit vandaag direct Belgie in te duiken om daar wat te gaan toeren. Een kilometer of 60 moet voldoende zijn voor vandaag, via Assenede fiets ik richting bassevelde, de wind lijkt iets minder stevig dan gisteren en is voorlopig in mijn voordeel. Via bassevelde volg ik de bordjes richting Kaprijke. Eenmaal aangekomen in Kaprijke sla ik uiteindelijk links af en bevind me volgens het bordje in Bentille (nooit van gehoord) "Google" laat zien dan Bentille geen gemeente is en zelfs geen postnummer heeft en ligt op het kruispunt van 4 gemeenten: Sint-Jan-in-Eremo, Kaprijke, Bassevelde en Watervliet. Het is een nederzetting die in de loop der jaren is uitgegroeid tot een dorp. Dat weten we dan ook weer. Ik volg later de bordjes Eeklo en fiets even later door Sint-Laureins. Aangekomen in de polder ben ik de orientatie (want die heb ik totaal niet) wel even kwijt. Ik fiets over voor mij onbekende rustige polder weggetjes en moet af en toe aan de kant voor een boer op zijn tractor, die overigens allemaal met stront aan het smijten zijn op hun land. De luchtwegen zijn nu in ieder geval flink geopend "wat een lucht" Ik geniet overigens wel van de omgeving en ook van de huizen die je af en toe ziet staan. Prachtig contrast altijd in Belgie een villa en 20 meter verder een krot van een woning. In de verte zie ik een toerclub rijden in felle gele kleding, ik volg de weg naar rechts en ga iets harder fietsen om wat dichter bij de groep te komen. Het blijkt de fietsclub te zijn uit Bassevelde en ze toeren ook op hun gemakje door de polders. Een toeterende auto maakt de weg vrij en ik grijp nog voor de auto mijn kans en passeer de groep. Het is een fietser roepen ze "zou knap zijn hé zo`n toeter op mijn Cervélo" ik was even vergeten dat ik in Belgie was (haha) Ik kom bordjes Nederland tegen (Aardenburg en Sluis) en herken deze weg langs een lange vaart, ze schaatsen hier altijd (toen er nog winters waren) Sluis - Brugge - Sluis als ik het goed heb tenminste. Via een lange polderweg kom ik uiteindelijk in Eede terecht en dat herken ik wel want dat ligt in Nederland. Via Eede kom ik uiteindelijk weer in Sint-Laureins terecht wat overigens nog wel een stukje fietsen was, Bassevelde ben ik ook nog tegen gekomen maar ik weet niet meer precies wanneer. Ik fiets nu richting Oost-Eeklo. In Oost-Eeklo aangekomen fiets ik naar de snelweg en sla linksaf op een ventweg langs de snelweg richting Zelzate. De wind is intussen toch weer flink toegenomen dus de snelheid zakt soms zelf naar de 24 a 25 per uur. Na een paar kilometer fietsen kom ik weer een bordje Assenede tegen en sla daarom weer linksaf. Er zijn intussen al meer dan 65 km verstreken dus eigenlijk al iets meer dan gepland maar goed het is niet anders. Met het zitvlak gaat het eigenlijk niet eens zo slecht vandaag, ik voel het wel maar het is niet erg pijnlijk of zo. Overigens de banaan die ik bij had als enig rantsoen blijkt wel erg aan de magere kant. Ondanks de lage inspanning van vandaag zit ik tegen een hongerklop aan. Ik weet waarom, tussen de middag net voor ik vertrok heb ik eigenlijk amper gegeten. Ontbijt was dus eigenlijk de laatste normale voeding en dat is dus veel te weinig. Het is gelukkig niet ver meer dus een probleem zal het zeker niet worden. Ik nader Assenede sla linksaf en wordt flink door elkaar geschud door een strook kasseien. Langs de kerk rechtsaf word de weg gelukkig beter, nog een keer naar rechts en over de staak terug richting Sas van Gent. Ondanks de bijna hongerklop lekker rustig gefietst en genoten van deze route. Thuis gekomen, twee muesli bolletjes gegeten en weer helemaal het mannetje en vanavond weer aan de barbeque.

vrijdag 9 mei 2008

Duurtraining D1 / D3, 63.5 km, 2 uur en 1 minuut, 31.4 km/u

Vandaag stond er een training op het programma van 2 uur waarvan 3 blokken in D3 van 4 minuten met tussenpozen van 8 minuten (3x4x8) Ik breng eerst de kinderen ff naar mijn moeder en omstreeks 14:30 klik ik in de pedalen. Nog even wat anders, het fietsseizoen begon erg slecht wat het weer betreft maar het weer van de afgelopen dagen is echt meer dan fantastisch (zomerse temperaturen) echt ideaal weer om te trainen. Door de polder weer richting Philippine en over de braakmanweg richting de braakman. Er staat wederom veel wind vandaag maar op de heenweg is de wind over het algemeen in mijn voordeel. Na een warming-up van een half uur in D1 (en dat met deze temperaturen) begin ik aan mijn eerste blok in D3. Langs de zeedijk richting Breskens schakel ik een paar tandjes bij en jaag mijn hartslag snel richting de 180 slagen per minuut om in D3 terecht te komen. Snelheid ligt rond de 44 km/u en dit hou ik 4 minuten aan, het eerste blok zit er al weer op. 8 minuten terug in D1 en dan het volgende blok in D3. Ik draai naar links en terug naar rechts het fietspad op en de 8 minuten rust zijn net weer verstreken. Komt perfect uit, dus opnieuw een blok in D3 en weer ligt de snelheid rond de 44 km/u. De hartslag stijgt vrij makkelijk tot maximaal 184 maar het gaat op zich gewoon erg lekker. Ik fiets nu weer in D1 door een plaatsje dat luistert naar de naam "Nummer een" ben hier al vaak voorbij gereden maar heb hier eigenlijk nooit op gelet. Maar goed eenmaal aangekomen in Breskens (echt heerlijk die zeelucht) haast ik me wat om via een kleine omweg (door werkzaamheden) op het fietspad uit te komen richting schoondijke. Het laatste blok D3 op dit fietspad is vol in de wind en de snelheid is nu beduidend lager dan de eerste twee blokken (35 a 37 km/u) maar toch nog behoorlijk. Het intensieve gedeelte van de training zit er op, er is 1 uur en 1 minuut verstreken en er staan ongeveer 35 km op de teller.
Ik laat mijn hartslag terug zakken naar D1 passeer schoondijke om verder bij de stoplichten af te slaan naar Watervliet. Via watervliet fiets ik door de polder terug, handjes onder in de beugels lekker relaxed en wat genieten van het mooie weer. De wind die vrij sterk is maakt me eigenlijk weinig uit, het enige wat nog steeds erg vervelend is, is de zwelling op het zitvlak. Tillf Bastogne Tillf ga ik definitief niet rijden aankomend weekend, dat zou niet verstandig zijn. Het laatste stuk polderweg richting het huis van mijn vader en moeder en de training zit er op. Erg lekker gefietst, met de vorm zit het zeker ook goed. De duurtrainingen zitten nu vaak boven de 30 km/u gemiddeld dus alle trainingsarbeid gedurende de winter is zeker niet voor niets geweest. Nu nog afkomen van de problemen met het zitvlak, voor de rest voel ik me echt topfit.


woensdag 7 mei 2008

Intensieve duurtraining D2, 43.8 km, 1 uur 20 minuten, 32.8 km/u

Nachtdienst gehad en ongeveer om 13:00 wakker geworden, niet echt lang geslapen dus.
De deurbel gaat en er wordt een pakje afgeleverd van futurumshop, het is mijn nieuwe setje van CSC dat ik onlangs besteld had.
Het is echt nodig want de zeem van mijn vorige broek was helemaal op, misschien daarom wel de problemen met mijn zitvlak.
Ik bel nog ff naar de huisarts en hoor dat ik inderdaad pas volgende week donderdag terecht kan in het ziekenhuis voor een echografie.
Ik laat Tilff bastogne Tilff aankomend weekend dus maar schieten want hele lange ritten kan ik beter even vermijden volgens de huisarts. Die week daarop staat Limburgs Mooiste op het programma (200 km) dus flink wat uurtjes in het zadel. De zwelling is nu in ieder geval wel al een stuk minder dus wat dat betreft mag ik niet klagen. Vandaag staat er een training op het programma met 5 x 30 seconden maximaal rijden (sprinten eigenlijk) met tussenpozen van drie minuten. Ik besluit om deze training vandaag niet te doen, na een nachtdienst gaat dat meestal niet zo lekker. Ik besluit om een wat intensievere duurtraining te rijden. Rond 15:45 klik ik in de pedalen en rij richting de brug van Sas van Gent. Mijn hartslagmeter weigert even en ik moet even stoppen. Het is zo warm dat ik mijn borst en hartslagmeter even opnieuw nat moet maken.
Nu werkt ie weer perfect, ik fiets naar beneden en volg mijn weg langs het kanaal richting Outokumpu (mijn werk) ik sla rechtsaf richting de tractaatweg. Bij de stoplichten steek ik de tractaatweg over en volg ik mijn weg over de eversdam richting Zuiddorpe. Dit alles rustig in D1 om op te warmen. In Zuiddorpe aangekomen hoor ik een vreemd getik achter me, ik kijk even naar mijn derailleur en zie dat ik te maken heb met een wieltjeszuiger. Heb ik eigenlijk totaal geen zin in maar ik blijf gewoon mijn zelfde tempo rijden en versnel een klein beetje richting de rotonde van axel. De wieltjeszuiger gaat gelukkig rechtdoor en ik sla rechtsaf langs de autoweg richting Hulst.
Direct duikt er een andere fietser in mijn wiel, tjonge jonge weer al een wieltjeszuiger wat is dat toch vandaag. Er staat een behoorlijk stevig windje op de kop richting Hulst en ik verhoog mijn tempo en dus ook mijn hartslag om een wat intensiever blok te rijden. Ik rij tussen de 31 en 33 km/u tegen de wind en de fietser blijft lekker achter me hangen, van overnemen is geen sprake. Ik hoor hem af en toe wat rochelen en kuchen maar kijk niet achterom. Even denk ik wat op te schakelen en te versnellen want ik baal gewoon van wieltjeszuigers maar dat zou mijn training verpesten.
Hij blijft in mijn wiel hangen tot absdale en daar sla ik rechtsaf richting heikant. In tegenstelling tot de andere zuiger bedankt deze persoon me netjes en vervolgd zijn weg richting Hulst. Via Heikant fiets ik weer naar Koewacht waar ik per ongeluk twee keer op het verkeerde knopje druk van de polar zodat de training opnieuw gestart wordt. dom dom maar dan maar twee files het is niet anders.
Via koewacht terug naar Zuiddorpe, de snelheid zit er nu behoorlijk in (tussen de 37 en de 40 per uur) en ik blijf netjes in D2 rijden.
Ik rij via axel weer naar de tractaat weg en steek deze weg weer over. Duik het zelfde stukje polder in als de heenweg (om de slechte graafjansdijk) te vermijden en vervolg mijn weg langs het kanaal terug naar Sas van Gent. Ik zet aan voor een kort sprintje en merk dat het een goed plan was om de sprinttraining over te slaan vandaag. De teller tikt even de 56.1 km/u aan maar echt veel snee zit er niet op vandaag. De Polar Cs 400 wat verder een prachtig apparaat is overigens heeft wel een nadeel vind ik. Hij registreert de gegevens om de 5 seconden, vandaar dat ik soms de pieksnelheden niet terug zie in de software. Je kan hem wel elke seconde laten registreren maar dan kun je maar maximaal ongeveer 4 uur opslaan en dan geeft hij full memory aan. Toch jammer maar het is niet anders. Als hij om de 5 seconden registreert, zoals nu kan hij 22 uur training opslaan dus dat is geen enkel probleem gelukkig. Ik laat de hartslag wat zakken en zie dat ik zo voor de brug sta. Ik sta nog even op de pedalen als ik de korte helling neem vanaf de zijkant en komt tot stilstand voor de slagboom van de brug. Ik sluit de training maar af en wacht geduldig af tot de brug weer open gaat. Eerste file 30.4 km/u, tweede file 35.9 km/u maakt samen een gemiddelde van 32.82 km/u.
Lekker douchen en dan de barbeque aanslingeren (want ik moet goed eten van mijn vader) Toch pa?? hahaha.

dinsdag 6 mei 2008

Rustige korte training in D1, 30.5 km, 59 minuten, 30.7 km/u

Maandagochtend wakker geworden met een enorme zwelling op mijn linker zitbeen.
Het is zeker zo groot als een ei dus dat ziet er niet echt best uit. Maandag verder dus maar lekker een rustdag genomen in plaats van een herstel training. Ik ben verder echt super goed hersteld van de grensland klassieker, totaal geen last van de benen en ik voel me verder topfit. Vandaag dus toch maar even naar de huisarts gegaan omdat de zwelling nog steeds erg groot is op het zitbeen.
De huisarts en zijn vrouwelijke jonge co assistente hebben even naar mijn billen gekeken (haha) en konden eigenlijk geen duidelijke diagnose stellen. Wel zagen ze dat het inderdaad om een flinke zwelling gaat, erg pijnlijk is het echter niet. Ik voel het uiteraard wel maar ik zak niet door de grond van de pijn of zo. Ik moet naar het ziekenhuis voor een echografie om duidelijkheid te krijgen betreft de zwelling.
De eerste vraag die ik stelde was uiteraard !! wanneer mag ik weer gaan fietsen? Lachend zei de huisarts dat sportmensen erg moeilijke mensen zijn. Ik dacht al dat je deze vraag als eerst ging stellen zei hij. Je mag wat mij betreft gewoon verder trainen mits de pijn en de zwelling niet nog eens toeneemt. We wachten de uitslag van de echo af en dan praten we weer verder. Ik bedank de huisarts en zijn assistente en loop toch enigzins opgelucht naar huis. Snel de fietskleren aan voor een korte training van ongeveer een uurtje.
Ik fiets over de vrijstraat richting mijn vaste trainingsrondje in de polder en ik vermijd de wat slechtere stukken weg om mijn achterwerk wat te sparen. Ik voel wel pijn nu ik op mijn fiets zadeltje zit maar het is verder gewoon goed vol te houden in het zadel. Er staat een redelijk windje vandaag wat overigens echt heerlijk is bij een graad of 24. Ik fiets rustig in D1 richting philippine steek de weg over en duik daar de polder in om een ronde te rijden. Het gaat echt lekker de benen zijn echt top en ook de conditie is nog altijd dik in orde. Ik voel mijn benen eigenlijk niet eens tijdens de training, zelfs niet tegen de wind in. De ronde zit er op, ik steek de weg terug over en fiets wederom via de polder terug naar de vrijstraat. Ik steek het bruggetje over waar ik twee of drie weken geleden gevallen ben en ga even langs bij mijn vader en moeder. De training zit er op, erg kort maar wel lekker gefietst. Gemiddelde 30.7 km/u, daar moest ik vorig jaar nog flink voor rijden om dat te halen en nu fiets ik dit met een enorm gemak in hartslagzone D1. Met de conditie zit het dus wel goed, nu hopen dat de zwelling aan mijn zitbeen snel weg is. Eerst even de echo afwachten dan weten we hopelijk meer.

zondag 4 mei 2008

Grenslandklassieker 2008, 164.7 kilometer, 6 uur, 27.5 km/u

Zaterdagavond gelukkig geen files gehad richting Limburg dus dat was een meevaller. Lekker geslapen op de camping en om 7:00 uur ging de wekker.
Naar Geleen gereden samen met mijn vrouw en uiteindelijk om 9:35 van start gegaan.
Heb in de aanloop van de rit heel even met een klein groepje mee gereden maar dat ging in mijn ogen veel te langzaam. In de eerste 25 a 30 km heb ik nog wat groepjes en enkelingen ingehaald en in Banholt ging het helaas mis. In ieder geval ik had daar blijkbaar een pijl gemist. Tijdens een lange afdaling merkte ik dat de pijlen (gele bordjes) verdwenen waren en er alleen nog maar rode pijlen hingen van de Fietschallenge die op de zelfde dag plaats vond. Helemaal beneden aangekomen ben ik omgekeerd om dat hele stuk dus weer naar boven te fietsen. Terug in Banholt aangekomen heb ik de pijl gelukkig gevonden. De pijl stond naar rechts richting een heel smal straatje met een behoorlijk slecht wegdek. Ik kan verder een lekker tempo aanhouden en de benen voelen ook erg goed vandaag. Na 60 km zit ik nog dik boven de 29 km/u gemiddeld zie ik op de Polar. In de buurt van Teuven (dacht ik) volgt achteraf gezien aan de gegevens van de polar een gemeen steil klimmetje met stukken van 22%, lang is de klim niet maar ik moet vol op de pedalen gaan staan om mezelf naar boven te zwoegen, ook de hartslag stijgt op deze klim naar 193 slagen. Intussen zijn er al 80 km verstreken en nog geen bevoorrading te zien. Tijdens een mooie lange klim haal ik een jongen in en blijf even naast hem rijden om te vragen of hij al een bevoorrading heeft gezien. hij zegt me dat bovenaan de klim bij het meer de 1ste controle post (bevoorrading) is. We wensen elkaar succes en ik rij verder naar de top van de klim om later inderdaad aan te komen bij de 1ste controle in Eupen (Belgie) Ik vul mijn bidons op en eet nog wat en de jongen die ik zojuist op de klim zag komt nog even een praatje maken. Hij komt uit Maastricht en is van plan om later van de route af te buigen omdat hij hem niet helemaal gaat uitrijden. De jongen vertrekt en zegt, ik zie je straks wel weer voorbij komen. We zullen wel zien antwoord ik. Ik bel nog even naar mijn vrouw om door te geven waar ik precies ben en stap weer op de fiets. Na de bevoorrading volg ik de gele pijlen die me naar links sturen. Een hele tijd later merk ik dat ook dit een enorme vergissing van me was. Ik begin gelijk aan een klim die maar niet lijkt te eindigen, en die jongen van zojuist heb ik nog niet terug gezien. Aan de plaatsnamen zie ik dat ik nu in Duitsland zit. Er volgen nog vele lange mooie klimmen met prachtig uitzicht, zelfs een klim van zo`n 8 a 10 km (volgens de polar) met veel haarspeldbochten en prachtige afdalingen. Ik besef wel dat ik nu op de 200 km route zit die voornamelijk door het eifelgebergte gaat in Duitsland maar terug rijden is nu geen optie meer. Op sommige lange klimmen zie ik best behoorlijk af, waarschijnlijk mede door de warmte en moet zelfs een aantal keren de 29 schakelen achter om zo wat lichter naar boven te rijden. Er is verder ook helemaal geen fietser te zien ik rij dus dat hele stuk moederziel alleen. De benen voelen echter nog steeds prima en krampen zoals ik had tijdens de Amstel gold race heb ik nu absoluut niet. Het hoogste punt wat ik bereik is 614 meter, toch weer al gauw zo`n 300 meter hoger dan het hoogste punt in Nederland op het drielandenpunt. Na een kilometer of 140 kom ik gelukkig weer eens een bevoorrading tegen om mijn bidons te vullen en daar wordt bevestigd dat ik op de 200 km route zit. Ze zeggen me daar ook dat het zeker nog 100 km is naar de finish in Geleen. Dat zou betekenen dat ik dan 240 km of meer zou moeten rijden. Dat wordt me toch wat te veel van het goede en ik vraag hoe ik het snelste terug kan naar Valkenburg. Dat blijkt toch ook nog zo`n 70 a 80 km te zijn maar ik ga verder en volg de aanwijzingen die de organisatie me heeft gegeven. Een stukje afsnijden en ik kom inderdaad weer uit op de route. Rott, Roetgen en Raeren zoals werd gezegd kom ik gelukkig allemaal tegen. Nu zou ik richting Vaals moeten maar dit blijkt toch ook nog een heel eind te zijn. Ik zie een bordje staan met (Eupen 6 km) en besluit daar maar terug naar toe te rijden en dan mijn vrouw te bellen om me daar op te halen. Er staan 165 km op de teller, 2065 hoogtemeters, gemiddelde snelheid 27.5 km/u is zeker niet slecht aangezien ik de hele rit alleen heb gereden en ook veel met tegenwind heb moeten rijden. Ondanks het knullige misrijden heb ik toch lekker gefietst. Ik ga in de zon zitten bij de MacDonalds in Eupen en wacht tot mijn schoonvader en mijn vrouw me komen ophalen. Geen finish in Geleen dus maar wel meer kilometers gereden dan de geplande 135 en zeker veel meer geklommen. Echt lang moet ik gelukkig niet wachten, de seat draait het parkeer terrein op van de Mac, fiets in de auto en we zijn weer onderweg naar de camping. We praten uiteraard wat na over de grensland klassieker en arriveren terug op de camping. Lekker douchen, eten en weer terug naar Sas van Gent. Moe maar voldaan kom ik thuis. Ik ga heerlijk slapen dat weet ik zeker.














zaterdag 3 mei 2008

Camping schoonbron

Vanavond vertrekken we naar schin op geul waar mijn schoonouders staan op camping Schoonbron.
We blijven daar een nachtje slapen, morgen fiets ik de grenslandklassieker die start vanuit Geleen.
Het weer ziet er in ieder geval goed uit voor het weekend. Nu spullen verzamelen en auto inladen en hopen dat er niet weer zo`n lange file staat bij Antwerpen als de vorige keer. Toen hebben we er maar liefst 4 uur over gedaan om in Limburg te geraken maar dat was wel op een vrijdag middag. We zien wel ik heb er in ieder geval weer erg veel zin in.

vrijdag 2 mei 2008

Vrijdag 2 mei, Duurtraining D1/D3 40 km

Te laat naar bed gegaan gisteren en helaas ging om 4:45 al weer de wekker (Duty calls). Te weinig geslapen dus maar dat komt wel vaker voor in de vroege dienst, gelukkig zijn het er altijd maar drie achter elkaar.
Na mijn werk ga ik snel met de auto naar het gemeentehuis, mijn vrouw en kinderen gaan met de fiets. Mijn paspoort is binnenkort namelijk verlopen en de kids staan bijgeschreven in mijn paspoort. Helaas sta ik voor een gesloten deur en ook mijn vrouw is nog steeds niet te zien. Ik bel haar ff en ze zegt me dat je tegenwoordig bij de Rabobank moet zijn voor deze zaken van de gemeente en ze staat daar al op me te wachten. Snel daar naar toe hangt er een briefje op de deur dat de balie voor gemeentezaken gesloten is. Ik had het kunnen weten is natuurlijk een brugdag ivm afgelopen feestdagen. Onverichte zaken naar huis en dan snel de fietskleren aan. mijn vrouw en kids gaan wat rondstruinen op de 1 mei markt (op 2 mei) die overspoeld is door onze zuiderburen die ook vrij zijn vandaag.
Op de planning staat en korte training in D1 en een blok van 20 minuten in D3, ik klik in de pedalen en fiets richting de brug van Sas van Gent die deze keer eens niet open staat. Via Westdorpe over de graafjansdijk (slechte weg) over het kruispunt richting Hulst.
Het weer lijkt ok vandaag wel wat wolken maar echt dreigend ziet het er niet uit. Ik draai 100 omwentelingen en fiets rustig tegen zo`n 30 km/u. Ik fiets voorbij aan axel en zet mijn weg voort in hetzelfde tempo richting Hulst. Vlak voor hulst ligt de weg plots helemaal nat, het heeft hier blijkbaar toch flink geregend maar voorlopig is het nog steeds droog. Ik rij Hulst binnen en wip even snel binnen bij mijn fietsenmaker (Serpenti Cycling) voor een nieuwe lading gelletjes voor aankomend weekend. Ook laat ik mijn achterderailleur nog even afstellen, het schakelen ging iets minder soepel dan anders. Ik word snel geholpen en ben dan ook weer snel onderweg.
Hij schakelt weer als een zonnetje, maar over de zon gesproken, bij de stoplichten van Hulst begint het te regenen. Ik had hier eigenlijk niet op gerekend en heb ook geen regenjack bij. Het is niet anders ik fiets door om zo aan een blok van 20 min in D3 te beginnen.
Door de regenbui is het ook weer iets harder gaan waaien en ik heb nu toch te maken met wat tegenwind. De hartslag stijgt naar de 180 en de snelheid iets boven de 40 km/u. In gelijke richting aan de overkant van de weg zie ik een fietser rijden die aan zijn houding te zien aan het tijdrijden is of althans het trainen daarvan. Enige tijd blijft hij op wat afstand voor me rijden dus ook hij rijdt tegen de 38 km/u.
Na wat bosjes te zijn gepasseerd rij ik nu ongeveer op gelijke hoogte als de renner aan de overkant. Ik zie nu zijn prachtige punthelm en zo te zien een Kuota Kaliber (toch een echte tijdrijder) althans zo oogt hij. Ik fiets nu ongeveer 35 km/u en soms wat minder en fiets nu langzaam van hem weg. Verder heb ik geen oog meer voor de renner en kijk weer vooruit om wat bochten te nemen. Ik ben intussen axel al weer gepasseerd en nader de stoplichten van Westdorpe. Ik kijk op de stopwatch en het blok in D3 is op 20 seconden na voorbij, komt perfect uit zo.
De hartslag terug naar D1 en rustig fiets ik terug de graafjansdijk over in Westdorpe. Nog even over de brug en ik ben weer thuis.
Weer helemaal nat en mijn fiets weer onder de modder. Dat is al drie trainingen op rij dat wordt weer schoonmaken.
Tijdens het schoonmaken schijnt de zon volop, hoe is het mogelijk aan de andere kant wel lekker zo in het zonnetje wat aan de fiets poetsen.Na afloop uiteraard weer een heerlijke verdiende douche. Hieronder de gegevens van de Polar.