maandag 31 januari 2011

Interval

Sinds lange tijd ging de wekker weer eens om 4:45 piep piep piep piep .... lekker vroeg maar opstaan koste niet al te veel moeite. Mijn eerste halve werkdag verliep naar wens maar zitten heb ik dan ook niet gedaan. Terug thuis eerst even in de bank geploft om bij te komen en daarna loopkleding aangetrokken voor een rondje intervallen. In totaal 6 tempo versnellingen gelopen van 1 minuut al de rest rustig gelopen. Intervallen 1 a 2 tandjes hoger en dat was verrassend goed en makkelijk vol te houden. Erg lekker gelopen 5.5 km in 25'04, 4:33 min/km, 13.2 km/u.

Dinsdag en woensdag nog een half dagje werken en als dat ook goed verloopt dan hoop ik weer full time aan de slag te gaan. Donderdag ben ik roostervrij en vrijdagochtend moet ik terug naar de chirurg. Zitten blijft een beetje hetzelfde verhaal het voelt nog steeds niet prettig aan ik ben benieuwd wat de chirurg hierover te melden heeft maar ik kan het antwoord wel al een beetje raden. Tijd, tijd en nog eens tijd, grrrr.

vrijdag 28 januari 2011

Eerste duurloopje 8 km

Fietsen kan nog niet wegens mijn zitvlak laat staan een duurtraining op de fiets dus dan maar een duurloopje om toch een beetje aan het duurvermogen te werken. Het was fris (gemeen windje) maar heel zonnig en goed aangekleed begonnen aan het rondje van 8 km. Rustig tempo aangehouden en al snel kwam ik in een lekker ritme. Wel een zware sport dat hardlopen ondanks het lage tempo ging het na een kilometer of 6 zeker niet meer vanzelf. Een thermoshirt teveel aan want ik had het bloedheet onderweg. Wel erg mooi vlak gelopen, elke kilometer afgelegd rond de 4:50 min/km. Ook goed op techniek gelopen voor mij betekent dit de hakken niet te hoog optrekken en mooi afrollen. Ondanks de toch nog matige conditie erg tevreden met dit rondje lopen. Met slechts 11 kilometer in de benen de afgelopen 2 maanden en alle miserie met het zitvlak zit de basissnelheid toch nog boven de 12 per uur. 8 kilometer in 39'03, 12.3 km/u, 4:52 min/km.

Maandag weer voor halve dagen aan de slag op het werk. Ik ben erg blij dat ik mijn normale leven weer terug op kan pakken de ellende vergeet je gelukkig altijd vrij snel. Zitvlak is zeker nog niet in orde maar met de tijd hoop ik dat het allemaal goed komt zodat ik weer lekker kan trainen op de fiets. Op het moment blijft zitten nog steeds pijnlijk. Vrijdag 4 februari terug naar de chirurg.

dinsdag 25 januari 2011

De laatste loodjes

De laatste dagen wat onrustig geslapen ik kom vrij moeilijk in slaap. Woelen, piekeren, nog eens omdraaien, nog een blik richting de wekker op het nachtkastje en de volgende ochtend alles behalve fit ontwaken. Het heeft alles te maken met de laatste loodjes betreft mijn zitvlak. Ik heb het nu echt helemaal gehad. Mentaal en fysiek ben ik er helemaal klaar voor om terug die mooie wijde wereld in te stappen. 'Alhoewel' fysiek niet helemaal natuurlijk dat is nu net het frustrerende aan heel dit verhaal. Het zitten gaat best goed maar ik ben nu eenmaal graag grensverleggend bezig. De grens opzoeken en het liefst erover maar mijn zitvlak is "leidend" of beter gezegd "lijdend" met de lange "ij" in deze situatie en alles bepalend. Wat IK wil is niet relevant voor mijn zitvlak eenmaal over de grens wordt ik genadeloos terug gefloten en van het veld gestuurd met hangende schouders en het koppie stevig naar beneden gedrukt op mijn kippenborst "Rode kaart" grrrr !! met hangende pootjes, een protest heeft geen enkele zin. De wil is er maar waar is de weg?

Bijna 8 weken verder .... het einde is in zicht. Het lijkt erop dat ik vanaf volgende week mijn dagelijkse leven weer kan gaan oppakken althans voor een groot deel. Ik word wel eens voor gek verklaard vooral door niet sporters maar ik ben ervan overtuigd dat mijn sporters mentaliteit het beste in me naar boven brengt in deze situatie. Ergens naar toe werken (doelen stellen) en vechtlust tonen om zo snel mogelijk terug te keren op het punt waar je eigenlijk wilt staan en "beyond" In het dagelijkse leven komt het allemaal wel goed. Volgende week maandag hoop ik weer aan de slag te gaan op het werk al is het voorlopig misschien even voor halve dagen. Ik maak me meer zorgen over mijn terugkeer op de fiets of beter gezegd de terugkeer op het smalle fietszadel. Het zitten in de bank gaat goed, het zitten op een stoel gaat nu ook best aardig al blijft het kwetsbaar en pijnlijk, maar zitten op een fietszadel daar moet ik nog niet eens aan denken (AUW) en als ik eraan denk dan denk ik OEPS, als dat ook maar goed komt? Ik kan helaas niet in de toekomst kijken. De tijd zal uitwijzen wanneer ik weer in staat zal zijn om de Cervélo of de Isaac te berijden. Ik zal er zeker nog heel wat nachtjes over kunnen dromen "Dromen Durven Dromen"

vrijdag 21 januari 2011

Conditie

Naast het langzaam aan proberen "zitten" ben ik vanaf afgelopen zaterdag 15 januari ook begonnen om weer wat aan de conditie te werken. Zoals verwacht even onder aan de ladder wat de conditie betreft maar nu we een week verder zijn gaat het al een stuk beter. Ochtendpols heeft in ieder geval een sterk dalende lijn ingezet. Dagelijks op de crosstrainer gestaan en verschillende programma`s afgewerkt van minimaal 30 minuten en maximaal 50 minuten. Conditie zal vrij snel terug op orde zijn maar er zal hard gewerkt moeten worden om weer wat power in de benen te krijgen. Vandaag 4x1 minuut 370 watt, 1x1 minuut (laatste blokje) 380 watt. Ik had geen hartslagmeter om maar het was duidelijk dat ik dik in de rode cijfers terecht kwam tijdens de blokjes. Wel voor de eerste keer het gevoel dat ik weer wat kracht had in de benen dus dat geeft de burger moed. Echt heerlijk om weer wat te kunnen bewegen en te werken aan de conditie en de kracht.

De eerste dagen was eigenlijk een drama wat het zitten betreft. Echt een zeer pijnlijke bedoeling en de moed zakte echt even in mijn schoenen want dit voelde echt niet goed aan. Gisteren en vandaag voelt het gelukkig al een stuk beter aan al blijft het pijnlijk. Op een zachte bank hou ik het wel een tijdje vol en op een stoel met een dun kussen maar heel even. Langzaam aan neemt de zwelling af maar dit gaat echt "tergend" langzaam. De chirurg zal er niet ver naast zitten met zijn uitspraken betreft het herstel. Normaal op een stoel zitten zal nog ruim een week duren denk ik maar het is lastig om hier concrete uitspraken over te doen. Ik bekijk het nu van dag tot dag en hoop zo spoedig mogelijk terug aan de slag te gaan op het werk. 4 februari moet ik terug naar de chirurg maar als het goed gaat dan kan ik wellicht eerder starten met halve dagen op het werk. Als ik weer kan autorijden dat ben ik niet meer te stoppen !!

vrijdag 14 januari 2011

Werken aan herstel

Vandaag is de wond aan mijn zitvlak voor de laatste keer verzorgd door de thuiszorg. De afgelopen twee dagen is het van binnenuit zo hard dichtgegroeid dat de wond bijna niet meer open te houden is zonder te forceren. De wond kan nu dus volledig dicht gaan groeien en naar verwachting zal dit maar enkele dagen in beslag gaan nemen. Mijn achterstand die ik had opgelopen betreft mijn herstel (1 week) dus weer wat terug ingelopen. Er zit nog wel een flinke harde schijf (vooral aan de binnenzijde) van de wond die je goed kunt zien en voelen maar langzaam aan wordt dit door het lichaam opgenomen dus binnen enkele weken zal dit in orde moeten zijn. Over enkele dagen wellicht geen pleisters/verband meer nodig dat zal een hele opluchting zijn. Ik kan nu dus eindelijk echt gaan werken aan mijn herstel. Het licht aan het einde van de tunnel komt langzaam in zicht. Als de wond volledig dicht is kan ik gaan beginnen met zitten. Langzaam opbouwen, beetje bij beetje. Ik ben erg benieuwd hoe dit aan gaat voelen. Hier draait het tenslotte allemaal om "terug normaal kunnen gaan zitten"

Ik zal langzaam aan ook wat aan mijn conditie gaan werken op de crosstrainer om weer wat fitter te worden. Zeven weken "echt" helemaal niets doen hakt er behoorlijk in. Nooit gedacht maar na al die weken ben ik echt enorm lui geworden (wel gedwongen uiteraard) maar het voelt absoluut niet lekker om als een luie donder door het leven te gaan. Niet werken en niet sporten is echt helemaal niets voor mij. Ondanks dat ik zoveel rust heb gehad voel ik mezelf alles behalve fit eerder sloom en niet vooruit te branden. Ik ben er wel van overtuigd dat deze gedwongen rust goed geweest is voor mijn lichaam al slurpt het herstel na een operatie ook behoorlijk wat energie op. Van de week was ik al begonnen om wat series push-ups af te werken verspreid over de dag. Als ze nog wat hechtingen waren vergeten tijdens het verwijderen dan zijn deze nu genadeloos aan hun einde gekomen tegen de muur of ergens tegen het plafond (stond flink wat spanning op de billen zullen we maar zeggen) maar last had ik niet van mijn zitvlak. Ik hoop dat ik binnen twee a drie weken weer zonder problemen kan gaan zitten. Dan kan ik ook weer aan de slag op het werk want zitten is toch een must dat heb ik intussen wel ondervonden. In de stabiele zijligging autorijden op de xbox lukt nog wel maar in de werkelijkheid zou dit wel heel spannend worden vrees ik. Voornaamste doelstelling is dus terug normaal kunnen zitten op een stoel en in de bank. Na het behalen van deze doelstelling ben ik weer "Back in Bussines"

dinsdag 11 januari 2011

Nog een week thuiszorg

Vanmorgen samen met Inge en enigszins gespannen terug naar chirurg geweest in het ziekenhuis te Terneuzen om mijn zitvlak weer eens te laten bestuderen. Operatie zitvlak (klinkt bijna als een militaire operatie) is nu ruim 5 weken geleden dus ik was erg benieuwd wat ik te horen zou krijgen. Chirurg was erg tevreden het ziet er al veel beter uit dan twee weken geleden. De zwelling is in ieder geval behoorlijk afgenomen maar er zit nog een flinke harde schijf aan de rechterkant (binnenzijde) van de wond. Hij keek even bedenkelijk (dat kunnen dokters goed) en zei: We gaan de wond toch nog een week open moeten houden maar juist aan de oppervlakte (chirurg is een belg) enkel een puntje van een compresje in de wond is voldoende zodat het toch nog een beetje kan draineren. Op zich had ik dit wel verwacht ik heb een week achterstand op gelopen door verkeerde wondverzorging (teveel gaas in wond gepropt) maar leuk is anders. Vanaf volgende week mag de wond dus terug dicht groeien dus dat is gewoon erg goed nieuws.

Ik heb er gisteren eens op proberen zitten in een zachte bank maar ik kan de druk absoluut nog niet verdragen? Dat is normaal hoor het gaat zeker nog twee a drie weken duren voor u weer op een normale stoel kan gaan zitten. U voelt zelf aan hoe ver u kunt gaan met zitten maar reken dus op twee a drie weken, over vier weken wil ik u terug zien. De assistente heeft de wond verzorgd en heeft een brief geschreven voor de thuiszorg ivm de aangepaste wondverzorging. Ook nog een recept meegekregen voor verband en een nieuwe afspraak gemaakt voor vrijdag 4 februari. Veel proberen zitten moet ik nog niet doen nu de wond nog een week open wordt gehouden maar het gaat zeker goed komen. Toch tevreden na dit ziekenhuis bezoek. Het is nu eenmaal een langzaam proces (geduld, geduld, en nog eens geduld)het blijft gewoon een erg vervelende plek. Ik ga er alles aan doen om mijn dagelijkse leven weer zo snel mogelijk op te pakken maar uiteraard wel op een verantwoorde manier. Klinkt stom maar wat zou het te gek zijn om weer normaal met mijn gezin aan tafel te kunnen eten, niet meer in die stomme trainingsbroek te moeten rondlopen, gewoon de dagelijkse dingen doen zonder er bij na te moeten denken. We zullen zien hoe het de komende weken gaat verlopen maar ik heb in ieder geval goede moed dat er binnen enkele weken een blogje wordt gepubliceerd met de titel "Back in Business"

donderdag 6 januari 2011

Wondverzorging

Op advies van de thuiszorg een week eerder terug gegaan naar het ziekenhuis omdat er vrijwel niets gebeurde met de zwelling (geen afname) Mijn eigen chirurg was een weekje op vakantie dus mocht ik bij een collega chirurg langskomen om de wond/zwelling even te bestuderen. Het was pas de tweede werkdag voor deze chirurg (in dienst 01-01-2011) maar hij heeft me prima en kundig geholpen. Conclusie: wondverzorging op de verkeerde manier uitgevoerd door de thuiszorg. De thuiszorg kan hier overigens weinig tot niets aan doen. Ziekenhuis heeft enkel een recept uitgeschreven met allerlei verband, ontsmettingsmiddel en noem maar op maar heeft geen overdracht gedaan betreft de wijze van wondverzorging. Ziekenhuis heeft nu een brief geschreven voor de thuiszorg met de nieuwe werkwijze en sindsdien wordt dit perfect opgevolgd. Eigenlijk een verloren week betreft mijn herstel dus blij dat ik niet nog een week heb gewacht tot mijn reguliere afspraak met mijn chirurg.

Het gezwel/bobbel dat weg is gesneden was ook onderzocht door de patholoog en ik kreeg definitief te horen dat alles in orde was dus dat is ook geruststellend. Je weet het nooit tegenwoordig met al die ziektes. De wond is niet ontstoken en ziet er verder goed uit. De zwelling zal deels naar buiten komen en deels door het lichaam worden opgenomen. Dit proces kan nog wel enkele weken duren maar ik ben blij dat ik niet opnieuw onder het mes moet. Tot en met volgende week dinsdag (11 januari) wordt ik nog dagelijks verzorgd door de thuiszorg om de wond open te houden. Dinsdag terug naar het ziekenhuis en dan hoor ik weer hoe het herstel er verder uit gaat zien. Best goed nieuws wat mij betreft, het lijkt dus de goede kant op te gaan.