Update zitvlak

Vanmorgen terug naar het ziekenhuis geweest en zowel goed als slecht nieuws te horen gekregen. Ik had me wel enigszins voorbereid op slecht nieuws want ik voel en zie zelf ook wel dat het nog niet goed gaat met mijn zitvlak maar toch was ik enorm teleurgesteld na de uitspraken van de chirurg. Maar eerst het goede nieuws: Geen ontsteking en het bloeden is zo goed als over nu en de hechtingen zijn gelukkig verwijderd. Het slechte nieuws: Zitvlak is enorm opgezwollen en volgens de chirurg is de zwelling op het moment zeker zo groot als een halve tennisbal. Ik zal veel moeten gaan koelen met ijs en het voornaamste is dus om de zwelling weg te nemen. Over twee weken moet ik terug voor controle is de zwelling niet weg dan gaan ze een echo maken om daarna via een gaatje het bloed te verwijderen. Wanneer kan ik weer fatsoenlijk lopen, zitten , werken kortom wanneer kan ik mijn dagelijkse leven weer oppakken? De chirurg keek bedenkelijk maar zei dit gaat zeker nog drie weken duren. Ik mag (en kan) tot die tijd zeker nog niet zitten mag alleen liggen, veel rusten, koelen en ik moet vooral geduld hebben volgens de chirurg. Nog 3 weken helemaal niets doen dat valt me natuurlijk enorm veel tegen en dat is nog zachtjes uitgedrukt maar ik zal dit proces moeten ondergaan om mijn zitvlak goed te laten herstellen.

Het is echt een vervelende periode en als ik van te voren had geweten wat voor een pijnlijke bedoeling dit ging worden dan was ik er waarschijnlijk niet eens aan begonnen. Maar goed dat was ook geen oplossing geweest want ik had gewoon erg veel last van de bobbel op mijn zitvlak ook in het gewone dagelijkse leven. Het woord fietsen heb ik maar niet in de mond durven nemen en dat is nu zeker niet mijn grootste zorg. Wat de pijn betreft er is altijd een overtreffende trap dat bleek wel bij het verwijderen van de hechtingen. Toen de chirurg zei de hechtingen mogen eruit zei Inge nog doe maar niet hoor maar voor ik het wist kwam de schaar en het pincet tevoorschijn. De assistente had zelfs medelijden met me ik schoot zowat volledig in de kramp op het bed tijdens het verwijderen van de hechtingen maar heb me verder wel kranig gedragen. Eenmaal buiten stond ik te trillen op mijn benen van genot, wat een miserie. 27 december dus terug ik ga er nu alles aan doen om de zwelling weg te nemen want een gaatje prikken in mijn zitvlak zie ik niet echt zitten. Heb ik toch nog een doel al zal 3 weken op de bank een hele opgave worden.