Omdat ik in ploegendienst werk schuift mijn week wel eens 1 a 2 dagen op zo liep ik in week 2 net geen 59 kilometer inclusief twee rustdagen maar toch liep ik de afgelopen zes dagen ruim 84 kilometer. De helft van deze kilometers liep ik onverhard op de finse piste en dat is me erg goed bevallen. Als de mogelijkheden er zijn probeer ik dit zo veel mogelijk te doen. Het rondje is slechts 1700 meter maar rondjes lopen heb ik altijd al graag gedaan ook op de fiets reed ik regelmatig ontelbaar vaak hetzelfde rondje. De meeste mensen vinden dit saai, ik vind het alles behalve saai. Het is een super goede training vooral mentaal. Tijdens rondjes lopen vind ik juist altijd een manier of motivatie om door te gaan. Het is vertrouwd, je kent de weg door en door en juist die punten van herkenning zijn voor mij een motivatie om door te gaan #positivethinking. Ik loop of fietste voorheen ook vaak rondjes vanuit en dus langs huis. Het is dus erg makkelijk en soms best verleidelijk om linksaf te slaan en die verfrissende douche of dat warme bad te gaan pakken maar ik ben zo iemand die er in de meeste gevallen zelfs een rondje aan vast plakt in plaats van een rondje of een paar rondjes minder. Tijdens rondjes lijkt alles minder ver. één grote ronde van 100 kilometer lopen klinkt heeeel erg ver en dat is ook heel erg ver natuurlijk met de benenwagen maar 10 rondjes van 10 kilometer klinkt al veel minder ver en het is hetzelfde kolere eind lopen. Een heel groot deel van het halen of bereiken van je doel zit dus in het mentale vlak zeker als je lichamelijk gewoon goed getraind bent. Laten we eerlijk zijn op 3/4 of in de laatste kilometers van wat voor afstand dan ook krijg je het zogenaamd altijd lastig. Ik fietste 100 km, 150 km, 200 km en eens ruim 264 km (met heen en weer rijden naar camping bijgerekend) In de laatste kilometers denk je soms echt dat je niet meer kunt, je gaat helemaal kapot en denkt zowat dat je dood gaat en eenmaal in die laatste kilometer krijg je tegelijkertijd een opleving van jewelste omdat de finish in zicht is, je ruikt als het ware de stal en er blijkt zelfs nog een eindsprint in te zitten. Je hebt je op 3/4 van de wedstrijd dus gewoon vet zitten aanstellen want eenmaal over die finish weet je in principe dat die streep ook nog wel wat verder had kunnen liggen. Bij het lopen is het niet anders. Bij een hele snelle 10 km denk je bij km 8 of 9 dat je niet meer kunt of dat je de hoge snelheid niet meer kunt vasthouden bij een marathon krijgen de meeste het zwaar na het 35 kilometer punt en als je dan eens 50 kilometer gaat lopen dan ligt dit punt plots 10 kilometer verder. Het trainen van rondjes kan je mentaal dus sterker maken (in mijn geval dan) dat extra rondje dat je meepakt ondanks dat je het eigenlijk helemaal hebt gehad dat is de BONUS en die neem je mee in je volgende gevecht tegen de kilometers.
Waarom loop je eigenlijk? Waarom loop je eigenlijk zoveel? deze vragen worden me regelmatig gesteld. Het heeft ongetwijfeld te maken met levenslust. Dagelijks bankhangen is niet aan mij besteed ik wil voelen dat ik leef, ik wil leven en beleven. Ik moet doelen stellen, uitdagingen aangaan, grenzen verleggen en van de natuur genieten dat was zo op de fiets en tijdens het lopen is het niet anders. Vandaar dat ik mijn eigen tegeltje heb gemaakt #tegeltjeswijsheid Er zijn genoeg mensen die denken dat je niets anders doet dan lopen maar wat is nu 1 a 2 uur rennen op 24 uur. Daarbij zijn er mensen die denken dat je moe wordt van rennen. Negen van de tien keer kom ik fitter thuis dan ik vertrok en heb dan nog voldoende energie om nog honderdduizend andere dingen te doen in die 24 uur inclusief minimaal 8 uur slapen want ik ben wel iemand die zijn 8 uur slaap nodig heeft. Ieder zijn hobby zeg ik altijd en zo is het ook je moet gewoon doen wat je graag doet en wat anderen daar van denken Duh !!!!!
1 opmerking:
Ach, er zijn altijd mensen die zich afvragen waarom iemand iets doet, zonder zich af te vragen wat ze zelf zouden kunnen doen.
Een reactie posten