Mijn snelste tijd ooit 48 minuten en 48 seconden ruim 8 minuten sneller dan in december. Het meest opvallende is het verschil in de trapfrequentie die nu 94 gemiddeld was en in december 80. De krachttraining en het fietsen op souplesse hebben me dus een hoop winst opgeleverd. De klimsnelheid moest omhoog dat was mijn doelstelling en zo te zien ben ik daar behoorlijk in geslaagd. In de werkelijkheid op de Alp mag je er zeker een paar minuten bijtellen maar dan nog zou het een erg mooie tijd zijn. Er zat zelfs nog veel meer in vandaag maar ik ben bewust rond het omslagpunt blijven rijden en ben dus pas op het laatst wat gaan versnellen. Mijn pr op de tacx was ooit 49 min en 31 sec, gemiddelde trapfrequentie was toen ook maar 80 omwentelingen per minuut. Daar zit mijn grootste winst, nu ben ik met nog relatief frisse benen bovengekomen terwijl ze toen op ontploffen stonden. Zeer tevreden dus met deze progressie en erg goed voor het vertrouwen. Klaar voor de Marmotte !!!! grafiek van december en vandaag naast elkaar gezet.
woensdag 10 juni 2009
Tacx Alp d' Huez, 13.8 km, 48 min 48 sec, 17 km/u
Vanmorgen regende het weer dus de geplande intervaltraining kon niet door gaan. Dan maar besloten om de Alp d' Huez te beklimmen op de tacx wat sinds december geleden was. Ik was op zich al erg benieuwd naar mijn progressie en dit zou een mooie vergelijking zijn. Zelfde fiets, zelfde afstellingen, zelfde mannetje maar totaal andere benen en conditie dan in december. Eerst een warming-up gefietst en daarna rustig begonnen aan de Alp en na bocht 16 het omslagpunt opgezocht. Het viel me gelijk op dat ik een veel hogere trapfrequentie draaide dan anders en dat het wattage ook hoger lag. Ademhaling was ondanks dat ik rond het omslagpunt fietste erg rustig en alles leek op zijn plaats te vallen. Wattage zo constant mogelijk gehouden tussen de 250 en 280 watt en vooral de benen konden dit erg makkelijk aan. De bochten telde in een rap tempo af en het zweet gutste uit mijn lijf (wat normaal zeker niet het geval is) erg warm op de zolder. Na bocht 2 het tempo nog wat opgevoerd en een tandje bijgeschakeld, bocht 1 nog een tandje bij en nog een versnelling in de benen die nog steeds super aanvoelde. Werkelijk geen krimp gegeven en uiteindelijk mijn maximale hartslag nog even gehaald op het einde (201 slagen per minuut)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten