Testdag MTB wachtebeke, 42.7 km

Gisteren mijn mountainbike afgehaald bij Serpenti. Anderhalf tot twee uur in de winkel gestaan om alles in orde te maken. Stuur was veel te breed dus aan beide kanten 2.5 cm in laten korten. Ook de stuurbuis gelijk af laten zagen (alle spacers er vanonder laten halen) de bar-ends die erop zaten waren hoorns waar een koe (een stier in dit geval) jaloers op zou zijn maar die heb ik er maar op laten zitten. De voorste schijfrem liep flink aan en na wat sleutelen en een kort testritje door de straten van Hulst leek dit opgelost te zijn. Gert-Jan heeft me weer erg goed geholpen om me goed op de fiets te zetten. Op zich zou ik nog wat dieper mogen zitten en dat zou kunnen door de stuurpen om te draaien. Voorlopig eerst maar ff zo proberen, het beste is waarschijnlijk een volledig recht stuur en een stuurpen van 7 graden ipv 17. Na thuiskomst een stukje gefietst en de voorste schijfrem liep wederom flink aan. Ik had normaal gesproken naar Moerbeke willen gaan met Michael voor een tocht van 70 km maar had maar besloten om dit niet te doen en eerst de rem in orde te laten maken.

Gisterenavond had ik op het forum van mountainbike.be gelezen hoe je dit probleem op kon lossen. Vanmorgen de twee boutjes op de adapter van de vork los gedraaid, paar keer in de rem geknepen, rem vasthouden en boutjes weer vast draaien. Probleem was opgelost, zo centreer je dus de rem, je moet het maar weten. De voorrem jankte nu wel als een schreeuwend varken maar aanlopen deed hij niet meer. Ik had per ongeluk een beetje olie op de schijf laten druppelen vandaar dat enorme piepen. Schijf schoongemaakt maar ze bleven piepen. Ik was van plan om naar de Rabobank te rijden om te kijken of er clubleden stonden die het verkenningstochtje zouden gaan rijden op de MTB in het veld maar het was intussen al 10:30 door al dat gepruts.

Omgekleed en op de MTB gestapt. Wout kwam ook nog even een praatje maken en mijn plannen werden mede door toedoen van Wout gewijzigd. Niet naar de Braakman maar naar Wachtebeke om daar wat in de bossen te fietsen. Veel wind vandaag en via Zelzate naar Wachtebeke gefietst. Op de brug van Zelzate kwam ik Patrick, Wijnand en Ronnie tegen (van de club) op de racefietst in tegengestelde richting maar zij wilde me blijkbaar niet meer kennen (haha) na aankomst in de bossen van Wachtebeke eerst een foto gemaakt van mijn fiets (nu hij nog schoon was) en daar kwam ik Imre (ook van de club) tegen. Even een praatje gemaakt met Imre die wel het verkenningsrondje had gereden en daarna weer verder voor de eerste meters door het bos.

Veel MTB-ers vandaag, de tocht vanuit Moerbeke kwam namelijk ook door deze bossen vandaar de drukte. Pijlen ook maar gevolgd en achter wat andere MTB-ers aangefietst. Na een stukje fietsen voelde ik me al wat zekerder en toen even aangezet om wat fietsers voorbij te steken. Nu maar hopen dat ik op de fiets blijf zitten op het stukje door het mulle zand na het passeren van het groepje. Door het volgen van de pijlen werd ik op den duur uit het bos gestuurd dus maar terug gekeerd en wat rondjes blijven rijden in het bos. Omdat ik al wat meer vertrouwen had ging ik steeds harder ook door de bochten en dat eindigde in een eerste valpartij in het mulle zand in een linkse bocht. Fiets terug opgepakt en weer verder toch maar iets rustiger door de bochten gereden. "Singletracks" ik weet nu pas waar dat vandaan komt leuke smalle paadjes daar in de bossen van Wachtebeke met een behoorlijk technisch stukje op en afgaand. Voor de eerste keer zitten de Bar-ends (koehoorns) me in de weg op de zeer smalle stukken. Het MTB-en bevalt me enorm het is echt iets heel anders dan fietsen op de racefiets. Je zit echt midden in de natuur, de geur van de bossen is echt heerlijk, er staat geen zuchtje wind en ook de miezer regen dringt amper door de bossen heen. Gisteren slecht nieuws te horen gekregen betreft een familielid waar ik verder niet over wil uitwijden. Ik ben op een boomstronk gaan zitten midden in het bos om alles even te laten bezinken. Intussen was er geen fietser meer te bekennen in het bos en de stilte was dan ook oorverdovend. Terug op de fiets en toch nog kunnen genieten van het heerlijke vrije gevoel door de bossen. Na zo`n 25 kilometer ploeteren door de bossen vond ik het wel genoeg geweest en ben ik terug naar huis gereden. De voorrem piepte nog steeds enorm maar wellicht dat het na een goede schoonmaak beurt verholpen is. Eenmaal terug in Sas nog even langs mijn vader en moeder gereden en daarna naar huis om de fiest een flinke poetsbeurt te geven. De snelheden liggen beduidend lager dan op de racefiets nog geen 23 gemiddeld zie ik op de polar maar daar doe ik het zeker niet voor. Ik heb me vrij rustig gehouden en vrijwel constant in D2 gereden. De Trek blinkt weer als een spiegeltje (ook even in de was gezet) en het piepen is na het ontvetten van de remschijf zo goed als over. De koehoorns heb ik eraf gehaald dat fietst voor geen meter. Of er komen kleinere bar-ends op of ik laat het zo. Morgen om 9:30 op de foto met de club in de nieuwe kleding. Daarna ga ik terug naar Wachtebeke, deze keer met mijn schoonvader die sinds kort op een Trek 6500 fietst.