Herstelzone, 102.6 km, 3 u 42 min, 27.8 km/u, HF 137

Op tijd opgestaan vanmorgen want had plannen voor een lange rustige duurtraining van 6 uurtjes maar het bleef vanmorgen maar regenen. Dan maar gewacht tot het ophield met regenen en ruim twee uur later (na de middag dus) vertrokken voor een ritje voornamelijk in de herstelzone. Langs de westerschelde richting Kloosterzande gereden en via Lamswaarde naar Hulst, Koewacht, Zuiddorpe, Moerbeke, Overslag, Zelzate en zo terug naar Sas van Gent. Hier nog een toertje door de polder gereden en kwam daar mijn schoonvader ook nog tegen. Vandaag dus enkel de pedalen gestreeld ook tegen het westenwindje met kracht 4. 70 % in herstel gereden en door de wind 30 % laag in D1. Mooie afsluiter van de maand april die in het teken stond van het uithoudingsvermogen. Vanaf nu staan er intensievere trainingen op het programma. In de maand mei dus vrij veel intervallen en hopelijk veel klimwerk als het weer een beetje meewerkt. Zondag weer een training bij slecht weer op de MTB of zelfs op de tacx.

D1-D2 Watervliet, 50.2 km, 1 u 31 min, 33 km/u

Na nachtdienst rond kwart voor drie op de fiets gestapt voor een rondje Watervliet. Prachtig weer dus dat was echt genieten. Rustig naar Watervliet gereden in D1 en vanaf daar het tempo wat omhoog en een blok midden D2 gereden. Vanaf Terneuzen een blokje hoog in D2 gereden tegen een stevig windje. Blokje tegen de wind ging niet echt best maar verder heerlijk gereden met een gemiddelde hartslag van 165 (midden D2) snelheid al behoorlijk goed (33 gemiddeld) terwijl ik in mei pas begin met specifiek werken aan kracht, snelheid en klimsnelheid. Werkt dus goed om de verschillende onderdelen apart in blokken af te werken. Voorheen propte ik alles in één week. De maand april dus voornamelijk rustig gereden en aan de uithouding gewerkt. Vanaf mei dus wat intensievere trainingen met blokken in D3 om te werken aan snelheid en kracht. Trainen op uithouding blijft uiteraard een belangrijk onderdeel tot aan de marmotte. Ondanks een prima training vandaag wel definitief een streep door de fietschallenge. Geen fietschallenge dus voor mij aankomende zondag. Vrijdag is het nog goed weer dus nog een mooie dag voor een lange rustige duurtraining van zo`n 6 uurtjes. Het weekend ziet er niet al te fraai uit wat het weer betreft. Zaterdag iets leuks doen met het gezin, zondag misschien een herstel ritje als het weer het toelaat. Heb nu sinds een tijdje kleding van Castelli. In één woord SUPER !! een wereld van verschil tov andere kleding. Super goede pasvorm zo hoort fietskleding te zitten, goed afgewerkt en het ziet er ook nog eens erg mooi uit. De broek met de progetto X2 zeem is een topper.

Rustig ritje, 57.6 km, 1 u 56 min, 29.7 km/u

Tot half tien geslapen vanmorgen want moet vanavond weer in de nacht. Gelukkig maar drie deze week dus dat valt erg mee. Zeer rustig ritje gereden eerst naar Terneuzen en daarna via Terneuzen naar Hulst laten waaien met een windje in de rug. Vanaf Hulst was het gedaan met de pret want vanaf daar 21 kilometer de wind pal op de neus. Stevig westen windje maar hartslag zonder enige moeite in D1 kunnen houden en snelheid nog steeds zo`n 26 a 27 km/u. Zeer sterke benen vandaag en een heerlijk gevoel dat je de hartslag zo makkelijk onder controle kunt houden tegen een strakke wind in. Gemiddelde hartslag vandaag 145 (laag-midden D1) Nog even de brug over van Sas en de training zat er weer op. Lekker gereden conditie gaat nu met sprongen vooruit. Amstel gold en het 200 km ritje van afgelopen zaterdag hebben me zichtbaar goed gedaan. Nu even lekker uitrusten misschien woensdag weer een training. Ben er overigens nog niet zeker van of ik de fietschallenge wel ga rijden. Het is nog wat vroeg om er iets van te zeggen maar de weersvoorspellingen voor komend weekend zien er voorlopig niet best uit. Ga geen 180 km in de auto rijden om vervolgens 100 km door de regen te fietsen. Eerst nog maar even afwachten dus wat het gaat worden.

Duurtraining Oudenaarde, 200 km, 6 u 51 min, 29.2 km/u

Gisteren omstreeks 10 uur op de fiets gestapt voor een lange duurtraining richting de vlaamse ardennen. Vertrokken in korte broek met windjackje en mouwstukken en rustig naar Oudenaarde gereden. Wat een prachtig mooi weer !! eenmaal aangekomen in Oudenaarde windjack en mouwstukken opgeborgen en verder in shirt met korte mouwen voor de eerste keer dit jaar. Vanaf Oudenaarde richting de kluisberg gereden. Moest linksaf om de heuvelzone in te rijden was de hele straat afgezet voor een rommelmarkt. Toch maar besloten om me stapvoets door de mensen massa te bewegen. Had geen haast en het was tenslotte een rustige duurtraining.

Was echt genieten in de heuvelzone echt geweldig om hier te fietsen. Geen klimcassette aan boord maar gewoon een 11-25 cassette. Niet echt stoer natuurlijk want ik rij wel met een compact 50-34 maar zo dwing ik mezelf in ieder geval om zwaarder naar boven te rijden als normaal wat het verzet betreft. Was niet van plan om veel te gaan klimmen maar de kluisberg en de cote de trieu (knokteberg) stonden zeker op het programma. Als eerste de kluisberg nog nooit ben ik hier zo lekker naar boven gereden vanaf de eerste meter staand op de pedalen tot boven en de 23 geschakeld op het steilste gedeelte dus nog een tandje over en drie andere zwoegers voorbij gereden alsof ze stil stonden. 4 km/u harder als de laatste paar keer naar boven gereden. Wauw !! kan het dus nog steeds staand klimmen en de benen liepen niet eens vol maar hartslag wel dik in het rood. Een paar meter voor de top paar tanden bijgeschakeld en gelijk door en op weg naar de cote de trieu. Doodstil op de trieu, geen zuchtje wind en al aardig warm. Dat is nu het mooie aan klimmen daar kan ik echt van genieten. Ook hier niet lichter geschakeld dan de 23 en deze klim afgewisseld tussen zittend en staand klimmen. Laatste steile gedeelte alleen maar staand op de pedalen. Ging ook goed zeg maar het blijft wel een gemeen klimmetje. Terug naar Oudenaarde en daarna de edelare en voor mij wat onbekende lopertjes gereden in brakel. Kwam onderweg ook veel deelnemers tegen van de ename classic (voorheen de reuzen van vlaanderen) sterker nog had er uiteindelijk op de terugweg naar Oudenaarde een paar in mijn wiel hangen. Ik weet het niet echt eerlijk want die mannen hadden waarschijnlijk heel wat meer klimmetjes in de benen maar heb daar zo aan de boom geschud op een glooiend stuk dat er niemand meer over bleef en de hartslag nog laag in D3.

Uiteindelijk weer terug in Oudenaarde en ongeveer 145 km op de teller. Drank en voedsel ingeslagen bij een benzine station voor de terugweg ff naar huis gebeld en richting de schelde gereden om via het fietspad langs het water rustig terug naar huis te rijden. Toch een mentale kraker zo`n ritje want hoe mooi het ook is om zo langs het water te rijden de weg is eindeloos lang en alleen maar rechtdoor tot aan Gent. De laatste maanden kampte ik diep van binnen toch nog steeds met een motivatie dipje. Mijn eigen pijn doen was altijd één van mijn sterkste punten maar ik kon me er de laatste tijd gewoon niet toe zetten om lang door de pijngrens heen te gaan. Ook nog flink last van mijn nek en tussen mijn schouders maar ook dit kunnen uitschakelen. Vrijwel altijd op safe gereden de laatste tijd maar daar kom je er niet mee tijdens een marmotte. Je zult de grens langdurig moeten opzoeken om een goed resultaat neer te kunnen zetten. De amstel gaf de motivatie ook al een boost maar dit ritje was er één die ik echt nodig had. Volledig op mezelf aangewezen en het beest in mij was weder gekeerd. Heb altijd van extremen gehouden maar denk dat mijn overtraining van vorig jaar er zo hard heeft ingehakt dat het lichaam en de geest hier geen zin meer in hadden. Zeg niet dat het nu 100 % terug is maar de "spirit is back" en het plezier des te meer. In Gent nog een energy boost genomen van Red bull en nog steeds zat de snelheid dik boven de 30 per uur en gaven de benen geen krimp. Geen klachten over de wind deze keer, was er uiteraard wel maar wel minder krachtig als de afgelopen periode. Vanaf zelzate voelde ik de kick al het blijft toch een hele afstand zo in je eentje en ik heb het hem toch mooi geflikt dus echt trots op mezelf. In sas nog even het vuistje gebald Yes, Yes !! kwam 300 meter te kort dus de straat nog op en neer gereden zodat er 200.1 km op de teller verscheen en de polar afgedrukt. Enig minpuntje na uitlezen grafiek 199.9 km (grrrrr) door 5 seconden registratie van de polar. Maar goed SUPER tevreden over deze mooie rit onder prachtige weersomstandigheden.

Rondje Breskens D2, 68.1 km, 2 uur 8 min, 31.9 km/u

Na het werk eerst mijn dochter opgehaald in Terneuzen en daarna op de fiets voor een rondje Breskens in D2. In het beging de hartslag meter op hol (hf 219) ff gestopt borstband nog eens nat gemaakt en toen was het weer in orde. Kwam de voorzitter van de club Henk Peters nog tegen onderweg. Hij was lekker rustig aan het toeren en pas net terug begonnen op de fiets. Even een babbeltje gemaakt en weer verder want de hartslag moest naar de D2 zone. Zoals altijd wilde ik langs de braakman naar de zeedijk rijden maar de weg was afgezet met een hek dus terug gekeerd en een afslag verder afgeslagen en via wat polderwegen naar de zeedijk gefietst. Windkracht 2 volgens de berichten, no way ....... vergeet het maar weer een stevig en fris windje. Wind stond ook een beetje vreemd op het rondje veel zijwind gehad. Hartslag netjes midden D2 gehouden. Tijdens de Amstel wat last van mijn nek gehad maar dat heb ik wel vaker tijdens lange ritten meestal is het na de rit gelijk weer verdwenen. In het dagelijks leven nergens last van maar dinsdag op de fiets na een uurtje weer last van mijn nek en vooral tussen mijn schouders. Ook vandaag een stekende pijn die niet meer weg ging, waarschijnlijk opgelopen door een kou op de spieren of iets dergelijks in combinatie met de lange zit van de AGR. Zo een warm badje nemen en een massage programma instellen. Best lekker getraind op een lastig rondje maar een super goed gevoel had ik vandaag zeker niet. Zaterdag rij ik een lange rustige duurtraining in mijn eentje van 6 a 7 uurtjes om nog wat te werken aan het duurvermogen en ik probeer wellicht nog wat hellingen mee te pakken in Oudenaarde.

Na de AGR (D1), 54.1 km, 1 uur 47 min, 30.2 km/u

Eerste ritje na de Amstel Gold Race. Super goed hersteld in ieder geval en enkel zondag de benen wat gevoeld. Dacht vandaag een rustig ontspannen ritje te rijden, heb ik ook wel gedaan maar die verrekte klote wind hier ben ik nu weer al meer dan zat. Verlang dus weer al terug naar Limburg echt prachtig daar in de heuvels en vooral de afwisseling van het klimmen, dalen draaien en keren maakt het gewoon super leuk. Maar goed we zullen het met de zeeuwse polders moeten blijven doen als thuisbasis om te trainen. Eerste twee rondjes op mijn vaste rondje in de polder wat gevloekt op de wind maar daarna toch mijn draai gevonden en het positieve er van ingezien. Mijn collega Fred ook nog twee keer tegen gekomen die reed het rondje in tegengestelde richting (belg zeker haha) geintje hé Fred. Hoog in D1 gereden en met die harde wind toch nog een strak gemiddelde voor een rustig ritje. Ging dus gewoon weer lekker vandaag en mijn verkoudheid is nu echt zo goed als verdwenen.

Heb mijn inschrijving voor de fietschallenge laten wijzigen. Geen 150 km race cyclo voor mij om diverse redenen. Komt te vroeg voor mij, concept van race cyclo eerst maar eens afwachten en geen zin om mezelf in puin te rijden tussen de wannebe profs daarbij verblijven we dat weekend ook niet in Limburg. Wordt dus gewoon de 100 km classic toer, trainen op snelheid dus 100 km knallen is daar ideaal voor en dus snel terug in Vaals wat ook wat leuker is voor het gezin als ze meegaan.

Amstel Gold Race 250 km, 27.6 km/u

Ik zag het somber in de vrijdag voor de Amstel Gold Race. Tot 11:00 in bed gelegen en nog steeds een ziek gevoel en nog flink verkouden. Vol goede moed toch alles ingepakt en hopen op een wonder. Na het avondeten naar Limburg gereden met het gezin en rond 20:15 aangekomen op camping schoonbron. Fiets in orde gemaakt,van een bak koffie met limburgse vlaai genoten met gezin, schoonouders, schoonbroer en zijn vriendin en uiteindelijk naar bed voor een toch wat onrustige nacht.


Planning was om 6:30 van start gaan voor de 250 km maar toen ik wakker werd en in de voortent stond om me om te kleden was het echt flink schrikken. Vorst op de auto`s het was echt enorm koud op dit vroege tijdstip. Mezelf al bibberend omgekleed, de beentjes ingesmeerd en toch maar de kniestukken aangedaan. Naar de start gereden in Valkenburg met de fiets en net iets voor 7:00 van start gegaan. Niet extreem druk bij de start en na het passeren van wat grotere groepen en na het bedwingen van de eerste klim van de dag beland in een mooi groepje van een man of tien. Ik zou het bijna vergeten nog nooit heb ik het zo koud gehad aan mijn handen iedereen had er last van en ik was blij dat ik nog in mijn remmen kon knijpen. Zeer ontspannen en rustig gereden en de klimmetjes gingen erg soepel. Groepje werd wel wat uitgedund na wat klimmetjes. Na de eerste bevoorrading alleen verder gereden en van groepje naar groepje gereden, een goede groep ben ik niet meer tegen gekomen op de eerste lus. Na 100 km exact 30 gemiddeld op de polar zonder enige moeite en de temperatuur was intussen ook erg aangenaam dus vol goede moed aan de volgende veel zwaardere lus van 150 km begonnen.


Was wel behoorlijk druk aan het begin van deze lus. Velen gingen nog maar net van start maar na de geulhemmerberg was het weer goed te doen wat de drukte betreft. Tot de bemelerberg weer wat van groepje naar groepje gereden en in de verte zag ik een mooie groep rijden. Er kwam een vriendelijke Limburgse mijnheer langs zonder helm op een brommertje op het laatste stuk van de bemelerberg en hij knikte toen hij langs reed en riep "kom maar" gelijk in zijn wiel gedoken en dit was het enige stuk van de dag dat ik heel even in het rood heb gereden. Boven de 36 per uur op de uitloop van de bemelerberg ideaal zo`n cancellara-tje als gangmaker. De mijnheer vriendelijk bedankt toen ik bij de groep kwam maar toen besloot de groep ook gelijk om in het zog van de brommer te duiken, ja doei !!!! dat is niet de bedoeling van vandaag maar gelukkig staakte de meesten hun poging vrijwel direct en op het wat lange rustigere gedeelte wat het parcour betreft richting de loorberg met de groep meegereden. Kwam Mario toevallig tegen op de bevoorrading na ruim 140 km hij was rond 6:30 gestart. Even een praatje gemaakt en vrij lang in de rij gestaan om een bidon met water te vullen. Mario ging er weer vandoor en zei nog ik zie je straks wel weer voorbij rijden. Denk het niet hoor ik doe het rustig aan op de klimmetjes.


Vanaf de loorberg begon het echte werk de ene na de andere klim. Loorberg, schweiberg, camerig, en drielandenpunt op een erg licht verzetje naar boven gereden en zelfs veel in D2 geklommen wat de hartslagzone betreft. Je merkt het wel als je verkouden bent en niet echt fit maar het klimmen ging toch boven verwachting. Erg goed voor mezelf gezorgd wat eten en drinken betreft, zelfs zo goed dat ik na het drielandenpunt zonder drinken kwam te zitten. Volgende bevoorrading lag verder weg dan ik dacht, ook nog het vijlenerbos beklommen als ik het goed heb die terug op de camerig uitkomt en zo naar de bevoorrading gereden die niet ver voor de kruisberg lag. hehe eindelijk weer wat drinken. Mario wilde net vertrekken en zag me net aan komen fietsen. Intussen zo`n 200 kilometer op de teller en het gaat nog steeds prima. De laatste 45 kilometer samen met Mario gereden, Kruisberg, eyserbosweg en de huls ook goed overleefd. Op de huls moesten veel mensen hun eerdere inspanningen bekopen en op de bergseweg was het tempo er helemaal uit. Het waren vooral deelnemers van de 150 km dus met ruim 220 km op de teller reden Mario en ik nog erg veel mensen voorbij, erg goed voor de moraal dus. Fromberg ging ook nog vrij soepel maar de keutenberg voelde ik wel moet ik zeggen. Mario schakelde nog vrolijk twee tandjes bij op de Keut (goed bezig man) ik bleef lekker zitten op een licht verzetje. De cauberg ook bedwongen met de meute en nog even aangemoedigd door Inge en de kinderen en samen met Mario zeer tevreden over de finish gereden. 250 km (was wel wat minder) zonder problemen uitgereden. Dat had ik afgelopen vrijdag niet eens durven hopen. Had meer aan een slijtageslag gedacht maar door het verstandige rijden en relatief rustig klimmen met een super goed gevoel over de finish. Mario klasse gereden jongen !! Samen nog wat gedronken en terug naar de camping gereden. Mijn schoonvader (150 km) schoonmoeder en schoonbroer (100 km) waren uiteraard al over de finish, allemaal gefeliciteerd met het volbrengen van deze mooie tocht. Erg geslaagd weekend met prachtig (fiets) weer. Filmpjes van mij zijn hier te zien. Eerst in een wit jasje daarna in het zwart op een zeer licht verzetje. Mijn tijden inclusief bevoorradingen en polar grafiek. 15% herstel, 31% D1, 45% D2, 9% D3, 0% rood (1 min en 20 sec)

Uurtje getraind, 29.9 km, op naar de Amstel Gold.

Ochtendpols nog zo`n 5 slagen hoger als normaal dus het gaat zeker de goede kant op. Vandaag de enige mogelijkheid om nog een stukje te fietsen. Vanmorgen rond half 11 vertrokken voor een uurtje rustig fietsen. Hartslag begon wat aan de hoge kant aan een vrij lage snelheid maar na een minuut of 10 zakte de hartslag netjes naar acceptabele waarden. Wat korte versnellingen tegen de wind gereden en dat voelde niet echt super aan natuurlijk maar ik mag zeker niet klagen. Best lekker gereden eigenlijk. Ook nog een "Squeezy gelletje" geprobeerd smaakt erg goed en valt prima op de maag. Nu raak ik mijn fiets niet meer aan tot zaterdag. Lekker uitrusten en flink wat koolhydraten stapelen voor de Amstel. Doel was toch al rustig rijden en kilometers (250) en hoogtemeters vreten. We zien wel waar het schip strand maar ga er maar van uit dat dit op de Cauberg is (de finish dus) Mocht het echt niet gaan dan houdt het op natuurlijk ga zeker geen gekke dingen doen. Het weer ziet er op zich prima uit de wind draait zaterdag zelfs naar ZZW dus dat betekent weer wat warmere lucht ipv die koude noordenwind.

Rustig ritje D1, 47.1 km, 1 uur 27 min, 32.3 km/u

Opgestaan met wat keelpijn en wat druk op mijn neus maar na controle van de rustpols lijkt er voorlopig nog niets aan de hand. Om half vier vertrokken voor een zeer rustig ritje in D1 mocht het niet gaan dan hou ik het snel voor gezien. Vanaf de eerste meter een "No Chain" gevoel en daarmee bedoel ik dus het gevoel dat alles vanzelf gaat zonder er maar enige moeite voor te moeten doen. Rondje Watervliet gereden in lekker zacht weer en wat minder wind als de afgelopen dagen. De cijfers achteraf zijn indrukwekkend. Ik denk niet dat ik al eens eerder een ritje heb gereden in D1 met een gemiddelde van boven de 32 per uur. Ik voelde al een tijdje dat er plots een flinke stap gemaakt zou gaan worden. Het luisteren naar het lichaam als leidraad lijkt vooralsnog goed uit te pakken. De maand april heb ik omgedoopt tot "maand van het duurvermogen" in de ronde van vlaanderen ben ik daar in principe onbedoeld mee begonnen. Specifiek trainen op uithouding dus voornamelijk lange rustige ritjes. In de maand mei en juni komen de onderdelen snelheid, kracht en klimsnelheid specifiek aan bod. Klinkt misschien allemaal een beetje vreemd voor mensen die niet zo met cijfertjes en specifiek trainen bezig zijn maar het is een soort van puzzel die langzaam in elkaar moet vallen. Als de puzzelstukjes eenmaal op zijn plaats zijn gevallen dan ben ik zeer waarschijnlijk beter dan ooit. Vandaag ook de bijpassende free aero race castelli broek besteld voor bij het Aero shirt. Eindelijk een webwinkel gevonden waar hij op voorraad was in mijn maat.

D1-D2-D1, 44.6 km, 1 uur 27 min, 30.7 km/u

Om 13:00 vertrokken voor een half uurtje D1, half uurtje D2 en weer een half uurtje D1. Herstel rijden na de ronde van vlaanderen was absoluut niet nodig. Nog nooit zo fris aangekomen na een rit van meer dan 150 km met 14 hellingen erin. Heb natuurlijk zeer rustig gereden maar de hellingen van de ronde waren toch niet de minste. Conditie wordt echt met de week beter en ook de benen voelen steeds beter aan. De wind stond niet echt gunstig vandaag op het vaste rondje van de club (3/4 tegen) maar dat kwam op zich goed uit voor het D2 blokje. Rustig begonnen in D1 en na een half uurtje de D2 zone opgezocht vol tegen de wind in. Benen lekker op spanning kunnen brengen het leek wel een beklimming van een half uurtje door de mooie constante wind. Daarna terug naar D1 en ritje rustig uitgereden. Om half drie afgesproken bij mijn vader en moeder voor de paaseieren voor de kids en op mijn paasbest (wieleroutfit) was ik in ieder geval precies op tijd. Inge en de kids kwamen ook net aanrijden.

Vanmorgen heb ik mijn fiets schoongemaakt de Campagnolo Eurus wielen eruit en de bontragers Aeolus er terug in. Wat een fantastische wielen zijn dit toch ze rijden echt 10x beter dan de Eurus wielen. Ook nog een stukje kasseien meegepakt en dat is ook een wereld van verschil met deze wielen. Gisteren stonden we met het gezin en mijn schoonouders op de molenberg om de profs aan te moedigen. Lance Armstrong hadden we nog nooit in levende lijve gezien dus extra alert op Lance dus. Ik zag hem de binnenbocht doordraaien op de molenberg Inge heeft hem mooi vastgelegd op de foto. Lance reed overigens ook gewoon met de Bontrager Aeolus wielen die zijn gewoon beresterk en ook nog eens erg comfortabel. Het gaat echt de goede kant op wat het fietsen betreft, ik voel me echt prima en het herstel na de ritten met klimwerk gaat gewoon veel sneller dan vorig jaar. Toen was ik duidelijk langdurig oververmoeid en dan herstel je ook niet goed. Elke week wordt ik weer wat beter maar het mag niet te snel gaan anders ben ik weer te vroeg in topvorm.

Ronde van Vlaanderen, 152.8 km

Om half zeven vertrokken samen met mijn schoonvader richting Ninove voor onze eerste ronde van vlaanderen. Een kilometer of 6 voor de start langs de snelweg geparkeerd en uiteindelijk om vijf voor acht van start gegaan. Het was echt heel erg druk dus het werd al snel duidelijk dat het een zeer rustig ritje ging worden. het begon droog maar al vrij snel begon het hard te regenen. De eerste 45 kilometer waren zo goed als vlak meer wel met een aantal kasseistroken met onder andere de lippenhovenstraat en de paddenstraat daarna begon de heuvelzone. Net daarvoor de eerste bevoorrading dus bidons bijgevuld en wat gegeten. Er stond zeker een centimeter water in mijn schoenen en ik had het intussen steenkoud gekregen. We hebben zeer rustig gereden in een peloton richting de eerste echte klim van de dag. Kluisberg ging vlot deze keer en boven uiteraard netjes gewacht op mijn schoonvader. Knokteberg ging ook soepeltjes en daarna richting mijn favoriete klim de oude kwaremont (niet dus) Flandrien gevoel werd door de regen flink versterkt.

Op de oude kwaremont maar liefst drie tandjes zwaarder als vorige week gereden tijdens de E3 prijs en dat ging echt heel veel beter. Ging zelfs erg veel mensen voorbij hier terwijl ik normaal gesproken toch echt amper vooruit kom op deze klim. Zwaarder trappen op de kasseien helpt dus echt om wat meer snelheid te maken. Patersberg was spekglad door regen en modder op de kasseien maar door wat zigzaggen tussen mensen door die te voet gingen of omver vielen toch naar boven kunnen fietsen en het laatste stuk zelfs een tandje bijgeschakeld en flink versneld. Koppenberg was een drama, enorm druk en halverwege zag ik ze al allemaal te voet naar boven lopen. Het klimmen ging soepel maar op het steilste stuk vielen ze één voor één omver vlak voor mijn wielen dus moest ik van de fiets en heb ik hier tegen mijn zin een stuk moeten lopen. Lopen ging bijna niet door die spekgladde kasseien dus zo snel mogelijk terug op de fiets gesprongen en toch weer op gang gekomen. Mijn schoonvader had op de patersberg en de koppenberg ook moeten lopen net als vele anderen. Steenbeekdries lag er ook niet best bij gevolgd door de afdaling van de stationsberg, wat een gestuiter zeg hier op de kasseien. Taaienberg, Eikenberg en Molenberg gingen weer prima ook bij mijn schoonvader maar echt snelheid kon ik niet maken door al die drukte. Tot nu toe overal onder omslagpunt naar boven gereden, de molenberg viel me overigens erg mee ik vond deze totaal niet lastig eigenlijk. Intussen hadden we al zo`n drie a vier flinke regenbuien gehad onderweg maar na de molenberg werd het iets beter. Er volgden ook nog een aantal vervelende lange kasseistroken en op sommige stroken lagen de kasseien behoorlijk slecht. Haaghoek is ook altijd een rotstuk.

Leberg samen met een Engelsman naar boven gereden nadat hij me vroeg hoeveel klimmetjes er nog zouden volgen. Even flink op de pedalen gestaan en hier lekker naar boven gereden. Op de Berendries uiters links gaan rijden en vanaf de eerste meter alles en iedereen voorbij gereden. Ook hier erg druk dus af en toe door het smalle gootje aan de linkerkant om te kunnen passeren. Op het steile stuk op de pedalen en dat ging wel heel erg lekker, de benen voelen nog steeds superfris aan. Komt mede door het rustige tempo tussendoor natuurlijk maar bij de meeste is de puf er wel een beetje uit zo te zien. Tenbosse stelt niet echt veel voor en daarna op naar de muur. Vooraf aan de muur een steil stuk omhoog en daarna rechtsaf de muur van geraardsbergen op. De muur was voor mij en ook voor mijn schoonvader het hoogtepunt van de dag. De Redbull van de eerdere bevoorrading had mijn schoonvader in ieder geval vleugels gegeven op de muur en met een grote glimlach kwam hij boven. Echt een prachtige klim en veel smaller dan ik dacht, echt een legendarisch klimmetje. Boven scheen het zonnetje ook even volop wat wil een mens nog meer. De laatste klim van de dag was de bosberg, hier ook weer uiterst links gereden en lekker door kunnen rijden met nog veel kracht in de benen. Mijn schoonvader had de laatste klim ook overwonnen dus het klimmen zat erop voor vandaag. De resterende 12 kilometer naar de finish voornamelijk met een windje in de rug, wel erg druk dus in een lang lint naar de finish gereden. Mijn schoonvader was ik even kwijtgeraakt maar na de finish heb ik hem opgewacht en de hand geschud voor het uitrijden van de Ronde van Vlaanderen, knap gedaan vanaf nu mogen we onszelf toch een beetje een flandrien noemen. Voor mij was het een rustige duurtraining vandaag maar liefst 45% in herstel gereden en 0% in het rood dus overal onder omslagpunt naar boven gereden. Gemiddelde is behoorlijk laag maar daar deden we het niet voor vandaag. Had erg goede benen maar echt kunnen testen heb ik ze niet. Na de finish terug naar de auto gereden en net op tijd om kunnen kleden want er volgde een flinke hagelbui. Even in de auto blijven zitten en na de zware bui pas de fietsen ingeladen. Het was in ieder geval een leuke belevenis vandaag !!!

Kort MTB ritje, 31.8 km, 1 uur 6 min, 28.5 km/u

Na de laatste vroegedienst rond kwart voor vier op de MTB gestapt voor een kort ritje. Bedoeling was D1 en één of twee blokjes met een versnelling in D2. Met een harde tegenwind vertrokken maar hartslag netjes in D1 kunnen houden. Na 40 minuten D1 een versnelling ingezet in de D2 zone met een windje in de rug voornamelijk boven de 40 per uur. Erg goede benen vandaag, conditie is ok. Laatste stukje naar Sas weer de wind op kop en weer een stukje in D2 gereden. Ziet er allemaal goed uit. Na thuiskomst een douche gepakt gegeten en mijn racefiets omgetoverd tot flandrien bike. De carbonnen Bontragers eruit en de Campa Eurus erin en uiteraard andere remblokjes gestoken. Fiets is nu dus kassei proof nu ik nog (haha)

Zaterdag dus de ronde van vlaanderen. Ik ga er uiteraard een mooie training van proberen te maken maar ik doe voornamelijk mee om de sfeer van de ronde eens te proeven. Ga zeker niet te gek doen gewoon lekker rijden voor de rest zien we wel wat de mogelijkheden zijn. Zal wel enorm druk zijn vrees ik op de steile hellingen dus ik hoop dat we overal gewoon naar boven kunnen fietsen in plaats van te voet naar boven door opstoppingen. Mijn schoonvader rijdt de ronde ook dus morgen even bellen om wat dingen af te spreken.