Ultrarunning

Met slechts één 45 kilometer run op mijn naam mag ik me zeker nog geen ultra runner noemen maar na het lezen van diverse verslagen van ultrarunners is het me wel duidelijk geworden dat ik enorm veel raak vlakken heb met deze sportlieden. Ik denk, drink, eet, slaap, loop en droom als een ultrarunner dus het begin is er :-) Ondanks mijn wat zwakkere gestel heb ik mijn zinnen toch gezet op het lange/langzame werk. Grenzen verleggend bezig zijn trekt me op één of andere manier enorm ondanks de pijn die je regelmatig moet doorstaan. Zal wel fout gegaan zijn met mij tijdens mijn tijd bij het korps mariniers. Regelmatig werd ik van te voren te zwak bevonden vanwege mijn iele postuur. Het was regelmatig met hangen en wurgen maar de glimlach verdween nooit van mijn gezicht en opgeven was gewoon geen optie voor mij. Tijdens de eindmars richting de Kazerne in Rotterdam schreeuwde de korporaal zowat een halve nacht in mijn oor dat ik er mee op moest houden en in de bezemwagen moest stappen. No way mother f*cker !! mij krijg je er niet onder nie plooien noemen ze dat hier :-) Ultralopen heeft op dat gebied ook veel raak vlakken het gaat voor een groot deel zo niet het grootste deel om mentale weerbaarheid. Uiteraard is het lichamelijk ook een enorme belasting en daarbij is eten en drinken en het verdragen daarvan ook een belangrijk onderdeel bij deze tak van sport. Vrijdag gaat de spartathlon editie 2012 van start maar liefst 246 kilometer rennen van Athene naar Sparta op en af door de brandende hitte en na 160 kilometer moet er nog een bergpas (sangaspas) met 1000 hoogtemeters overwonnen worden midden in de nacht. Dit is de ultieme wedstrijd op loopgebied en dat is bijna voor niemand weggelegd. Voor mij absoluut niet realistisch zeker de komende jaren niet maar zeg nooit nooit en bij mij weet je het nooit. Eerst de 60 van Texel maar eens volbrengen en ik denk ook al aan een eerste 100 km wedstrijd in 2013. Lekker ambitieus maar een mens moet kunnen, blijven en durven dromen althans ik wel. Vaak zijn mijn dromen al uitgekomen dus wie weet wat er nog allemaal op mijn pad komt. What is the point of being alive if you don't at least try to do something remarkable en zo is het maar net.

Vandaag een rustig blokje om gelopen en dat was weer op en top genieten. Veel mensen begrijpen niet veel van dat langzame rennen maar dat hoeft ook niet als ik het maar begrijp :-) 10.2 km, 54:26, 5:20 min/km, 11.2 km/u Garmin Details