Ik zal langzaam aan ook wat aan mijn conditie gaan werken op de crosstrainer om weer wat fitter te worden. Zeven weken "echt" helemaal niets doen hakt er behoorlijk in. Nooit gedacht maar na al die weken ben ik echt enorm lui geworden (wel gedwongen uiteraard) maar het voelt absoluut niet lekker om als een luie donder door het leven te gaan. Niet werken en niet sporten is echt helemaal niets voor mij. Ondanks dat ik zoveel rust heb gehad voel ik mezelf alles behalve fit eerder sloom en niet vooruit te branden. Ik ben er wel van overtuigd dat deze gedwongen rust goed geweest is voor mijn lichaam al slurpt het herstel na een operatie ook behoorlijk wat energie op. Van de week was ik al begonnen om wat series push-ups af te werken verspreid over de dag. Als ze nog wat hechtingen waren vergeten tijdens het verwijderen dan zijn deze nu genadeloos aan hun einde gekomen tegen de muur of ergens tegen het plafond (stond flink wat spanning op de billen zullen we maar zeggen) maar last had ik niet van mijn zitvlak. Ik hoop dat ik binnen twee a drie weken weer zonder problemen kan gaan zitten. Dan kan ik ook weer aan de slag op het werk want zitten is toch een must dat heb ik intussen wel ondervonden. In de stabiele zijligging autorijden op de xbox lukt nog wel maar in de werkelijkheid zou dit wel heel spannend worden vrees ik. Voornaamste doelstelling is dus terug normaal kunnen zitten op een stoel en in de bank. Na het behalen van deze doelstelling ben ik weer "Back in Bussines"
vrijdag 14 januari 2011
Werken aan herstel
Vandaag is de wond aan mijn zitvlak voor de laatste keer verzorgd door de thuiszorg. De afgelopen twee dagen is het van binnenuit zo hard dichtgegroeid dat de wond bijna niet meer open te houden is zonder te forceren. De wond kan nu dus volledig dicht gaan groeien en naar verwachting zal dit maar enkele dagen in beslag gaan nemen. Mijn achterstand die ik had opgelopen betreft mijn herstel (1 week) dus weer wat terug ingelopen. Er zit nog wel een flinke harde schijf (vooral aan de binnenzijde) van de wond die je goed kunt zien en voelen maar langzaam aan wordt dit door het lichaam opgenomen dus binnen enkele weken zal dit in orde moeten zijn. Over enkele dagen wellicht geen pleisters/verband meer nodig dat zal een hele opluchting zijn. Ik kan nu dus eindelijk echt gaan werken aan mijn herstel. Het licht aan het einde van de tunnel komt langzaam in zicht. Als de wond volledig dicht is kan ik gaan beginnen met zitten. Langzaam opbouwen, beetje bij beetje. Ik ben erg benieuwd hoe dit aan gaat voelen. Hier draait het tenslotte allemaal om "terug normaal kunnen gaan zitten"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten