"Aan beterende hand"

Gisteren nog wat onderzoeken gehad in het ziekenhuis en alles blijkt gelukkig toch in orde te zijn. Het zwaarste heb ik nu wel achter de rug wat de extreme vermoeidheid betreft. Afgelopen weekend en maandag zag ik het echt somber in omdat ik echt bijna niets meer kon. Vermoeidheid is er blijkbaar allemaal tegelijk uitgekomen en dat was toch een beetje teveel van het goede. Ik voel me nu gelukkig al een stuk beter maar voel me nog steeds wel vermoeid. Ook van de cardioloog mag ik een hele week nog niets doen, alleen maar rusten dus. Morgen heb ik nog een afspraak staan met de huisarts om de onderzoeken te bespreken. Normaal gesproken kan ik volgende week dus gewoon weer aan het werk en dat is natuurlijk het belangrijkste. Trainen daar denk ik nu nog helemaal niet aan maar het is duidelijk dat het roer per direct volledig omgaat. Ik zal het een stuk rustiger aan gaan doen want dit wil ik niet nog eens ondergaan. Aantal trainingen per week zal dus flink afnemen maar daar heb ik absoluut vrede mee. Het zal uiteindelijk ook voor een betere balans zorgen tussen thuis situatie, werk en sport en het neemt ook flink wat druk weg bij mezelf (zelf opgelegde druk) Het plezier staat voorop in het fietsen en dat was ik toch echt even vergeten.