donderdag 9 april 2009
De mythe van perfectionisme
Vandaag de onderzoeken besproken met de huisarts en hoe nu verder. Uitslagen zijn allemaal goed en het advies van de huisarts is uiteraard een paar flinke stappen terug doen. Mijn vrouw heeft me een mooi confronterend en vooral herkenbaar boekje kado gedaan "de mythe van perfectionisme" over nut en nadeel van perfectionistisch gedrag. Dat ik een perfectionist ben is voor mij en mijn naasten geen nieuws natuurlijk, dat gaat heel ver terug maar het boekje geeft aan wat de eventuele valkuilen zijn, hoe je ermee om moet gaan en hoe je het aan kunt pakken. In veel mensen schuilt er een perfectionist en in vele gevallen kan dit een voordeel zijn. Je kan echter ook doorslaan in perfectionisme en dwangmatig gaan handelen en de lat onbereikbaar hoog leggen voor jezelf. Het is nooit goed en het kan dus altijd beter. Daar is het bij mij ook fout gegaan wat het fietsen betreft. Niet dat mijn voorgenomen doelstelling (marmotte in 7:30) nu onbereikbaarbaar en zo onrealistisch was maar de eisen die ik stelde aan mezelf om dit te bereiken waren veel te hoog. Ook in het boekje staat dat men veel hogere eisen aan zichzelf kan stellen dan nodig om het gewenste resultaat te bereiken. Voor iedereen die last heeft (niet iedereen ervaart het als een last) van perfectionistisch gedrag kan dit dus een nuttig boekje zijn. Het zal mij in ieder geval helpen om de lat steeds onnodig hoog te leggen voor mezelf en een juiste balans te vinden in alles wat ik doe. Mijn vrouw kent me in ieder geval door en door, bedankt daarvoor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hoi Angelo, ik schrok toch wel even van de status waarin je verkeerde.Ik hoop dat je snel weer opknapt en deze mooie sport weer met passie mag bedrijven.Ik herken me wel een beetje in je laatste verhaal, ook ik heb altijd de neiging in het zgn doorslaan in hetgeen ik aan het doen ben, ik denk er steeds aan, wil alles erover lezen/weten/zien, kortom het gaat je leven ahw beheersen.Als iemand anders daarover een opmerking maakt (bv mijn vrouw) dan zeg ik altijd dat het wel meevalt en dat ik toch ook andere dingen doe.Deze andere dingen doe ik dan vaak na bv minimale slaap in de nacht/middagdienst om zo toch trainingsmogelijkheden te creeren.Ik heb gelukkig wel de balans gevonden (mijn vrouw nog niet altijd geheel mee eens), ik train gewoon 3 maal per week waarvan 1 lange duurtraining die ik plan zodat het gezin er niet onder lijdt.Ook ik heb snel het idee dat ik te weinig train, altijd dat gevoel gehad, maar afgelopen Ronde van Vlaanderen bewijst dat het goed is: 29km/h gemiddeld over 260km stemt me zeer tevreden en ik was niet eens echt kapot.In ieder geval hoop ik je snel eens tegen te komen op de zeeuws vlaamse wegen, lekker ontspannen, handjes bovenop het stuur en genieten van de sport en omgeving.Groetjes Angelo Obrie
Hoi,
Drie keer trainen per week is perfect en zeker nog goed te doen. Bij mij was het vaak 5 en soms zelfs 6 keer en dat is gewoon niet te doen in alle opzichten. Mooie prestatie heb je overigens neergezet tijdens de ronde van vlaanderen. zo zie je maar dat je met 3 keer trainen al een heel eind komt en misschien nog wel beter presteert dan wanneer je 5 of 6 keer zou gaan trainen in combinatie met ploegendienst. Het gaat echt al een heel stuk beter met me dus het is goed mogelijk dat je me binnenkort eens tegenkomt ergens in de polder. Nog een paar dagen rust en dan pak ik de draad weer op. Ook ik zal nu 3 keer per week gaan trainen waarvan 1 lange duurtraining.
Groeten,
Angelo.
Een reactie posten