Interval, 40 km, 1 uur 17 min, 31 km/u

Het weer was niet best toen ik wakker werd dus maar even afgewacht of hier nog verandering in zou komen. Zodra het ophield met regenen in de fietskleding gesprongen en vertrokken voor wat rondjes op mijn vaste korte rondje in de polder. Gelijk na vertrek weer al miezer regen maar de temperatuur was dik in orde. Was van plan om 10 a 14 rondjes te rijden wat neerkomt op max 140 km. Eenmaal op het rondje werd al snel duidelijk dat dit niet voor vandaag zou zijn. Snoeiharde wind dus hier dankbaar gebruik van gemaakt voor een intervaltraining. Drie dagen rust hebben duidelijk gezorgd voor een super compensatie. Voelde me echt super vandaag op de fiets, zeer veel kracht in de benen en conditioneel ook erg sterk. De cijfers laten dit misschien niet direct zien achteraf na dit ritje maar het rijden in D3 tegen de harde wind ging zo ontzettend makkelijk dat ik er behoorlijk vrolijk van werd. Overigens alleen tegen de wind in doorgereden voor de rest rustig gereden. Na het ingaan van de derde ronde begon het echt stormachtig te waaien en knetterhard te regenen. Ging steeds meer genieten van deze training, ik hou echt van het rijden in de regen echt kicken man !!! Ook nog aan een vierde rondje begonnen maar ik was intussen nat tot op het bot en voelde wel dat ik intussen flink was afgekoeld. Rondje afgebroken en maar naar huis gereden. Sta al redelijk scherp nu dus heb geen zin om ziek te worden. Met een big smile thuis gekomen. Denk dat het verstandig is om tijdens de marmotte week alleen maandag en dinsdag te fietsen en vanaf woensdag volledige rust te pakken. Super compensatie werkt echt na een paar goede rustdagen.

Ook zeer tevreden over mijn nieuwe Giro Atmos helm. Zit echt perfect en past een stuk beter dan mijn Bell helm die achteraf gezien eigenlijk net een maatje te groot was. Maat S is een stuk beter nu, Bell helm ga ik gebruiken voor de MTB. Aankomende zaterdag Limburgs Mooiste (250) km daar heb ik erg veel zin in. Lekker ontspannen rijden en gedoseerd klimmen. Ze zoeken wel altijd zo veel mogelijk steile hellingen op de laatste jaren dat is op zich wel jammer en in mijn ogen niet nodig. Je ziet echt veel te veel mensen lopen naar boven en dat kan toch niet de bedoeling zijn van een fietstochtje. Maar goed ook dit zullen we wel weer overleven. Ik verkeer in een uitstekende conditie en voorlopig ziet alles er erg goed uit.

Tacx Alp d' huez, 13.8 km, 49 min 51 sec (D2)

Vandaag een slechte dag op de tacx. Was van plan om de snelste tijd (46:58) eens aan te vallen dus had mezelf als opponent (tegenstander) geselecteerd om de strijd aan te gaan met mezelf. Voelde eigenlijk gelijk al dat dit niet voor vandaag zou zijn. De eerste 5 kilometer gingen nog wel en zonder al te veel moeite lag ik een paar 100 meter voor. Plots zag ik de voorsprong in een razend tempo slinken. Hartslag zat nog maar op 170 dus 16 slagen onder omslagpunt. Tandje bij schakelen maar hartslag was niet omhoog te krijgen vandaag. In no time ingelopen door mezelf en maar besloten om de poging te staken en in D2 verder te rijden. Ging echt moeizaam dus het lichaam zal toch wat vermoeid zijn na een intensieve trainingsperiode. Paar dagen goed uitrusten dus om de batterij weer wat op te laden. Was op 800 meter gereden zo`n 2 kilometer voor de top dus toch nog even een beetje aangezet om het verlies wat te beperken naar 650 meter. Gemiddelde hartslag van 170 is wel erg laag voor mijn doen. Mindere dagen horen er nu eenmaal ook bij het is niet anders. De benen daar lag het in ieder geval niet aan vandaag.

D1 Breskens, 67.7 km, 2 uur 8 min, 31.7 km/u

Rustig ritje gereden naar Breskens en terug in hartslagzone D1. Kwam bij Sluiskil mijn schoonvader ook nog tegen zijn ritje naar Breskens zat er weer al bijna op. Mijn bedoeling was lekker rustig en ontspannen naar cadzand rijden maar eenmaal aangekomen in Breskens vond ik 35 km tegenwind wel meer dan genoeg voor vandaag al ging het bijna vanzelf want wederom zeer krachtige en frisse benen. Wel heel erg snel hersteld na Rekem en gisteren niet eens een herstelritje kunnen rijden voor de benen. Het gaat echt beter dan ooit en ik voel me 10x beter/fitter dan vorig seizoen. Fluitend 31.7 km/u gemiddeld gereden in D1 (gem HF 151) en er stond echt een zeer strak windje langs de zeedijk. Voorheen moest ik me daar toch echt het snot voor de ogen rijden voor dergelijke snelheden maar nu gaat het met groots gemak.

Zit nu ook al op mijn streefgewicht van 61 kilo dus weeg nu 3 a 4 kilo lichter dan vorig jaar tijdens de marmotte. Ik heb het bergop overigens al ondervonden het gaat een stuk vlotter nu reed de ruim vier kilometer lange Cote de transenster ruim boven de 20 per uur gemiddeld naar boven onder omslagpunt na analyse van de gegevens en had nog heel veel power over op deze klim. Planning is wel wat aangepast ik ga er een weekje tussenuit wat het klimmen betreft dus geen Bilzen classic voor mij aankomende zaterdag. Het gaat te hard met de vorm ik heb er niets aan om te vroeg in topvorm te zijn. Pieken naar de marmotte het blijft erg moeilijk maar mijn gevoel zegt nu ff een weekje geen klimtocht rijden. De week daarop wil ik fit zijn voor Limburgs Mooiste 250 km. Deze rijdt ik ook puur voor de kilometers en de hoogtemeters in de benen te krijgen, snelheid doet er niet toe dus gewoon gedoseerd rijden/klimmen en op sommige hellingen wat extra gas geven.

Rekem - Francorchamps - Rekem 194.7 km, 7u 5 min, 27.6 km/u

Gisteren om half zeven vertrokken met gezin, mario en mijn schoonouders richting Rekem. Om 10 over half negen van start gegaan samen met mijn schoonvader die de 135 km fietste en Mario die samen met mij de 185 km fietste. De eerste 60 km van beide routes waren gelijk na de eerste bevoorrading volgde er een splisting van de routes. Vanaf de eerste helling voelde ik al dat ik super benen had vandaag waardoor ik echt een strak en goed klimtempo kon aanhouden. Tweede helling was prachtig met haarspeldbochten en een heerlijk stijgingspercentage, echt een klein colletje. De hellingen met voornamelijk stijgingspercentages tussen de 5% en 9% waren echt op mijn lijf geschreven, ik voelde me dus als een vis in het water vandaag. Boven aan de klimmetjes netjes gewacht op Mario en mijn schoonvader. Helling 6 Cote de Trasenster 4 kilometer een mooie test of ik het klimtempo langdurig kon aanhouden. Weer een heerlijk tempo aan kunnen houden en langzaam aan het tempo nog wat opgevoerd. Bordje bevoorrading wel gezien maar dacht dat het een afslag verder was. Verder geklommen en boven terug gedraaid om alsnog de goede weg in te slaan. Mario stond intussen al bij de bevoorrading. Wat gegeten en gedronken en op mijn schoonvader gewacht.

Na de bevoorrading de splitsing voor de 135 en de 185 km. We wensen elkaar succes en mijn schoonvader slaat af voor de 135 km route. Mario en ik gaan alleen verder en zo zou het een hele rit blijven. Weinig tot geen fietsers op de lange afstand gezien. Er volgen nog veel mooie klimmetjes waaronder de Cote de Creppe, iets steiler tot 13 % maar ook deze liep als een zonnetje. Na deze klim een domme fout gemaakt en een lange afdaling gereden richting Spa beneden kwamen we tot de conclusie dat we een pijl hadden gemist. De weg terug was dus een heel erg lange klim, goed voor de motivatie zullen we maar zeggen. Eenmaal boven linksaf want er hing inderdaad een pijl. Na een zeer lang doorlopende klim de tweede bevoorrading. Cola gedronken en wat gegeten en weer verder. Vanaf Thimister weer de fout ingegaan en wederom voor niets een heel stuk geklommen tot in Aubel. Weer terug en uiteindelijk de afslag naar Val-Dieu gevonden. Maar goed dat ik een routekaartje bij me had. Vanaf hier gelijk terug op de route en aan de abdij in Val-Dieu de laatste bevoorrading om nog eens bij te tanken. Op de weg hier naar toe had ik Mario een tijdje uit de wind gehouden ook op de stukken heuvelop omdat hij aangaf dat hij zware benen had. Na de bevoorrading en dus de resterende 45 kilometer ging het plots een stuk beter met de benen.

Mijn benen voelde nog steeds krachtig en fris aan en toch al ruim 150 km op de teller. De resterende klimmetjes met Mario naar boven gereden. Op de Cote de Mont St.Pierre op zich niet eens zo`n lastige klim begon ik de benen voor het eerst echt te voelen. Daarna een stuk flinke tegenwind langs de Maas en over de brug richting de laatste klim van de dag de Muizenberg max 9%. Ook deze met Mario naar boven gereden het beste was er wel vanaf hier zullen we maar zeggen. Als toetje nog ruim 20 kilometer tegen een harde wind in gereden. Kop over kop was het nog te doen, bordje 10 kilometer viel wat tegen. Nog 10 kilometer, pffff bij het bordje 5 kilometer de rem erop en rustig uitgebold naar de finish. Door het misrijden uiteindelijk 194.7 kilometer op de teller dus weer een zeer mooie nuttige training. Mijn schoonvader was uiteraard al lang binnen ook hij heeft lekker en goed gereden en vond het ook een mooie rit.

Inderdaad een mooie rit en al bij al met 13 hellingen en nog zeker 13 onbenoemde hellingen een pittig ritje. Ook een prachtige omgeving en vooral super goed weer en een prima verzorging onderweg. Goed gereden Mario mooi om te zien hoe iemand zich zo kan herpakken en zijn tanden erin zet op de laatste zware kilometers, klasse dus !! Achteraf nog wat gedronken en nagepraat en voldaan naar huis met het gezin die een mooie winkeldag in maastricht achter de rug hadden.

D2 training, 45.5 km, 1 uur 19 min, 34.5 km/u

"NO CHAIN" dit was een training om in te lijsten, rondje Watervliet. Wat een power in de benen echt ongekend lekker dat je het gevoel hebt de baas te zijn over alle omstandigheden. Kwam overigens ook nog een groepje van de club tegen die waarschijnlijk een sterrit hadden gereden. Veel wind boeide me niet, in welke versnelling ook het liep als een trein. Hartslag perfect onder controle (midden D2) en plots was daar ook de snelheid die een lange tijd ver te zoeken was. Voelde het gisteren al op de vrijstraat met de club reed plots over de 51 km/u al zittend op het zadel een volle sprint had zeker de 60 per uur tevoorschijn getoverd op de polar. Je zou bijna denken dat ik aan de snoeppot heb gezeten (haha) maar niets is minder waar. Maanden van toewijding, opofferingen, de juiste dingen op het juiste moment en vooral luisteren naar het lichaam beginnen zich dik uit te betalen. Vormpeil schiet nu wel erg hard de hoogte in dus even gas terug nemen nu en wat rusten.

Donderdag en vrijdag dus rust en ook de fiets is toe aan een onderhoudsbeurt. Donderdag breng ik hem weg en vrijdag haal ik hem weer op bij Serpenti. Nieuwe ketting en klimcassette zijn de voornaamste dingen die vervangen worden. Hopelijk zijn de zwarte i links (kabels) er nu wel na ruim 3 maanden wachten. Aankomende zaterdag Rekem - Franchorchamps - Rekem 185 km dus dan weer lekker trainen op het klimwerk.

Clubtraining, 51.2 km, 1 u 34 min, 32.7 km/u

Eerste keer met de club mee voor mij dit seizoen. Met een man of zeven gereden 3 beurten op kop samen met Wout. Lekker gereden en op de vrijstraat al zittend versneld en niet eens begonnen met sprinten. Erg veel power in de benen dat geeft de burger moed. Mooie training en leuk om weer eens met de club mee te rijden. Mannen bedankt !!

Uitwaaien, 22.5 km, 42 min, 31.6 km/u

Na nachtdienst even op de fiets gesprongen om uit te waaien en even een kort herstel voor de benen. Voelde de benen nog steeds na de training van afgelopen zaterdag. Uitwaaien was weer geen probleem wind in overvloed. Rustig gereden op souplesse en na 42 minuten time's up !! want moest de kinderen van school halen. Benen lekker los gereden.

Duurtraining Oudenaarde, 166 km, 5 u 34 min, 29.9 km/u

Omstreeks kwart over 10 vanmorgen in de pedalen geklikt voor een ritje naar Oudenaarde. De opdracht was trainen op kracht vandaag. Rustig naar Oudenaarde gepeddeld even naar het thuisfront gebeld dat ik veilig was aangekomen en toen de heuvelzone ingegaan. Als eerste helling zoals zo vaak achterberg (of Edelare) op het buitenblad en zo veel mogelijk staand op de pedalen. Ging erg lekker aardige snelheid zelfs met zo`n 25 km/u naar boven. Valt me ook op dat mijn hartslag een stuk lager blijft als ik zwaarder naar boven rij, cadans rond de 80 gehouden normaal zeker 95 omwentelingen per minuut of zelfs hoger. Kapelleberg korte wat steilere helling ging ook makkelijk op het buitenblad. Op weg naar de Varentberg toch altijd een gemeen kreng. Begonnen op het buitenblad maar met stukken van 13% werd het heel snel binnenblad. Op het steilste stuk staand naar boven en de hartslag even in het rood. Volgende helling foreest overgeslagen niet linksaf dus maar rechtdoor. Bedoeling was namelijk zo snel mogelijk naar La houppe rijden. Kon me herinneren dat een paar kilometer verder een bordje staat met Vloesberg (Flobecq) linksaf en dit was inderdaad het geval. Wel even een klein stukje kasseien maar daarna wordt je getracteerd met prachtig klimwerk richting vloesberg.

Via een prachtig smal kronkelend polder weggetje (op goed geluk afgeslagen) kwam ik aan de voet van La Houppe uit en recht voor me zag ik de steile weg van de Hurdumont die ook in de grinta Challenge zat. Deze keer geen Hurdumont maar linksaf La Houppe op. Ook hier enkel buitenblad gereden en erg veel gestaan op de pedalen eenmaal boven verder naar links waar de klim nog wat doorloopt. Met een harde klik schakelde ik nog wat tanden bij en reed 3 andere fietsers voorbij alsof ze stil stonden, 30 per uur hartslag even naar de 183 slagen. Via Brakel terug naar Oudenaarde gereden waar het steeds op en neer gaat en ook hier de benen flink pijn gedaan op een zwaar verzet. In Oudenaarde wat drank en voedsel ingeslagen bij een tankstation weer even met het thuisfront gebeld dat ik weer richting huis kwam en weer verder richting het fietspad langs de schelde.

Deze laatste 60 kilometer waren enorm geestdodend wat een enorme lange weg rechtdoor zeg daar wordt je echt niet vrolijk van in je eentje. Ook nog eens 60 kilometer tegenwind tot thuis en de wind werd steeds krachtiger eenmaal in Gent begon het nog eens harder te waaien heb daar toch een paar keer flink gevloekt. Liever nog een helling of tien dan zo`n geestdodend stuk tegen de wind rijden maar het is helaas niet anders. Wel weer een goede mentale training en de benen die ik toch al flink pijn had gedaan in de heuvels begon ik nu toch ook aardig te voelen. Via de denderdreve en de vrijstraat terug naar huis ik was echt blij dat ik thuis was en ik zal niet onder stoelen of banken steken dat ik gewoon kapot was toen ik thuis kwam. Weer een beetje tegen een hongerklop aan had inderdaad wat te weinig gegeten onderweg want kwam nog met vol beladen zakken voedsel naar huis. Even in de bank geploft wat zoetigheid naar binnen gewerkt en een cola en kijkend naar de beelden van de Giro was ik vrijwel direct hersteld. Wat een beestenwerk in dergelijke omstandigheden dan heb ik het vandaag toch erg goed gehad achteraf gezien dus niet klagen. Respect voor Cadel Evans wat is die goed bezig zeg na het behalen van de regenboogtrui. Echt een totaal andere coureur geworden denk dat ze zich bij Lotto nog wel eens achter de oren krabben.

Het is een mooie trainingsweek geweest morgen lekker ontspannen en met de kids naar Puyenbroeck. Morgenavond helaas weer in de nacht dus komende week doe ik het ook rustig aan. Als sporter ben je toch altijd op zoek naar een bevestiging de Steven Rooks was voor mij de bevestiging dat deze nieuwe aanpak van trainen uiteindelijk toch zijn vruchten gaat afwerpen. De puzzelstukjes vallen langzaam in elkaar al is er nog steeds heel wat werk te doen. Conditie is echt al behoorlijk goed moet ik zeggen ik werk momenteel vooral aan de kracht dat moet echt nog stukken beter worden. Heb overigens ook weer gemerkt tijdens de SRC dat ik gewoon erg goed kan afdalen. Voor mijn doen deed ik het zelfs rustig aan maar liep toch steeds in of weg bij anderen ook echt kicken om te doen trouwens. Ga nu lekker genieten van mijn welverdiende rust !!!

Steven Rooks Classic, 113.5 km, 3 uur 43 min, 30.5 km/u (3e plaats)

Uitslag via http://www.wingsforwheels.nl/src.xls of website Steven Rooks.
Met mijn gezin naar Maastricht gereden en uiteindelijk om 9:21 over de startmatten gereden. Dacht in het begin even het is inderdaad echt een toertocht nu want kon niet overal lekker door rijden naar mijn zin maar toen de eerste klim zich aandiende was er alle ruimte om lekker je eigen tempo te kunnen rijden. Had een zwaar gevoel in de benen na de eerste klim maar hij liep wel erg lekker. Leek wel of ik de verdubbelaar al had ingezet want ik ging twee keer zo hard als de rest naar boven. Als dat zo blijft dan ben ik meer dan tevreden. Wat een schitterend parcour prachtige mooie wat langere lopers en mooie afdalingen met wel redelijk wat stuiterwerk door een vrij slecht wegdek. Weer erg veel alleen gereden maar voelde me gelukkig alles behalve alleen vandaag want ik kwam veel fietsers tegen onderweg.

Richting de Bois d' Olne even in een groepje gereden met een man of twintig waarvan er 3 man het werk deden op de kop ik en twee andere mannen de rest liet lopen. Zag een bordje Olne staan dus de klim met tijdmeting komt eraan. Het klimmen begon als een mooie loper maar nog geen tijdmeting te bespeuren. Ik keek achter me en iedereen lag er al af. Of ze sparen zich allemaal voor straks of ik ging gewoon erg lekker. Jammer dat ze het matje niet gelijk aan het begin van de klim leggen van de Bois d' Olne dat is in totaal dan zo`n 3 kilometer klimmen dat is pas een mooie meting. Matje lag aan het begin van het steile gedeelte de laatste 1100 meter van deze prachtige drietrapsklim. Tegen verwachting erg lekker naar boven kunnen rijden en op het steilste gedeelte net tegen omslagpunt dus niet volle bak omhoog geknald omdat ik niet wist hoe de klim precies liep.

Op een paar klimmetjes voor de tweede bevoorrading met twee clubmannen meegereden beiden goede klimmers maar één daarvan klom echt extreem sterk. Na de tweede bevoorrading weer met deze twee mannen meegereden en op de klimmetjes nog een paar keer kunnen aanklampen terwijl zijn fietsmaat eraf moest maar daarna was het tempo toch een tikkeltje te hoog dus moest ik toch wat meters prijs geven. In de afdaling weer terug gekomen en niet veel later sloot zijn fietsmaat ook weer aan. Even een kort gesprekje met de sterke klimmer over afdalen want hij voelde zich hier wat onzeker over. Klimmen gaat anders zeer goed zei ik hem, daar win ik inderdaad wel tijd mee antwoorde hij. Langs het water richting Maastricht was het deze zelfde renner die ook op het vlakke het tempo bepaalde. Zijn fietsmaat riep plots "leef jullie uit" en gaf er de brui aan. Ik bleef in zijn wiel hangen overnemen zat er echt niet meer in. Weer een klimmetje maar nu moest ik echt passen dit gaat echt iets te hard dus heb ik het moeten laten lopen. Heb hem nog wel lang in het vizier gehad maar bij de laatste klim moest ik toch even de prijs betalen voor het eerdere aanklampen en zag ik hem langzaam verdwijnen. Alleen verder dus en nog een kilometer of 8 te gaan. Ging een renner voorbij die in mijn wiel dook en daar bleef zitten tot in Maastricht. Het ging nog een stukje omhoog daar op een fietspad en toen moest hij passen. Vlak voor de finish kwamen de twee routes samen en was het de laatste meters behoorlijk druk richting finish. Langs de kant stond de sterke klimmer, goed gereden zei ik hem. Waar is mijn maat vroeg hij, weet ik niet hij zal zo wel komen denk ik. Mijn vrouw en kinderen stonden ook aan de finish ik was blij om ze weer te zien.

Ik zei het al eerder wat een super mooi parcour en een prima georganiseerde tocht die Steven Rooks Classic. Ik heb het echt super goed naar mijn zin gehad en vandaag toch het beste gevoel op de fiets van dit jaar. Het gaat dus de goede kant op en dat werkt natuurlijk extra motiverend. Ik heb mezef langdurig pijn kunnen doen op de klimmetjes en dat is waar het om draait om de marmotte goed te doorstaan. Zou het bijna vergeten onderweg ook wat lichte regen gehad en vooral in het begin een nat wegdek met wat modder op de weg ook was het vrij koud maar zelfs dat kon de pret niet drukken.

Tacx Col du Galibier, 16.3 km, 51 min 35 sec

Hehe!! eindelijk weer eens een goed gevoel tijdens de klimtraining op de tacx vandaag, de power begint te komen. De Col du Galibier gereden vanaf valloire. Hartslag heel de klim in D2 gehouden zelfs 20 slagen onder omslagpunt. Gemiddeld wattage 248, gemiddelde hartslag 167 slagen per minuut. Heb slecht 1 keer eerder de galibier gereden op de tacx in januari 2008. Toen in 1 uur en 4 minuten dus nu ruim 13 minuten sneller. Kan makkelijk nog een aantal minuten winst boeken want had nog veel over. Prima training dus !! Er stond één foto van mij op de website van de Grinta dus ook toegevoegd aan mijn verslagje van de Grinta.

Donderdag dus de Steven Rooks classic het weer ziet er voorlopig redelijk uit dus ik zal zeer waarschijnlijk gewoon deelnemen. Zoals de meeste wel zullen weten is ook de Steven Rooks gedegradeerd van cyclo tot doodgewone toertocht. Toch jammer maar het is niet anders blijkt toch onmogelijk om een "echte" Cyclo te organiseren in Nederland door diverse problemen zo is ook wel gebleken tijdens de afgelopen Fietschallenge. Er is wel een tijdmeting van start tot finish maar er wordt geen klassement opgemaakt. Wel is er een tijdmeting en klassement op de Bois d’Olne een klim met een slotstuk van 22%. Ik ga me niet met dit klassement bezig houden. De meeste sparen zichzelf heel de rit om één keer volle bak naar boven te knallen voor een goede notering in het klimklassement. Ik ga het prachtige parcour uiteraard gebruiken om lekker te trainen op de diverse hellingen dus ga me zeker niet sparen om één van de laatste hellingen fris en volle bak op te kunnen rijden. Morgen de definitieve beslissing betreft de Steven Rooks.

Kort souplesse ritje, 32.2 km, 1 u 4 min, 30.1 km/u

Vandaag een kort souplesse ritje gereden als herstel training. De bedoeling was uiteraard om wat langer te rijden maar ik was iets te enthousiast zomers aangekleed. Na het werk scheen het zonnetje en gaf de auto 14 graden aan maar de werkelijkheid was helaas anders. Het was gewoon koud vooral die koude rotwind was weer erg onaangenaam. Zo is er weinig aan en veel nut zal het ook niet hebben om zo door te rijden. Hartslagmeter weigerde ook dienst alleen maar waardes van 200 slagen per minuut, borstband niet nat genoeg maar had geen water bij dus maar uit gedaan onderweg. Rustig op souplesse gereden om de beentjes wat los te rijden.

Morgen weer aan de bak op de tacx, krachtintervallen of een virtuele klim (real life video Galibier of de Alp) ligt er een beetje aan hoe ik me voel na de vroegedienst. Normaal gesproken donderdag de Steven Rooks classic (korte versie 117 km) als het weer een beetje te doen is. Zaterdag is het de WAALSE PIJL staat overigens niet op mijn planning maar wil deze al een tijdje rijden maar het komt er steeds niet van. Parcour is eigenlijk helemaal niets voor mij alleen maar steile pattaters en dat ligt me op het moment echt helemaal niet. Volgens velen de zwaarste tocht in de benelux dus dat is op zich wel een uitdaging en het zou natuurlijk een bizar goede training zijn voor de benen en niet te vergeten voor de mentale gesteldheid. 130 km (2296 hm) 166 km (2991 hm) of 220 km met maar liefst 3835 hoogtemeters. 220 km dat gaat hem zeker niet worden de 166 zou een optie kunnen zijn. Trainen in Oudenaarde is ook nog een optie ff kijken hoe ik me voel en vooral afwachten hoe de weersvoorspellingen eruit zien. Voorlopig vrij slecht weer in Spa dit weekend, bij ons in de buurt gaat het wel zo te zien.

Grinta! challenge, 150.4 km, 5 u 27 min, 27.7 km/u

Later dan gepland vertrokken kon niet op tijd uit mijn bed komen want was vrij laat geworden gisteren. Uiteindelijk om 10:00 pas gestart. De eerste 30 km redelijk doorgereden tot de eerste bevoorrading. Daarna begon de heuvelzone met de echte hellingen. Kon mijn hartslag niet goed in de hoogte krijgen vandaag weet ook niet waarom want voelde me verder eigenlijk prima. Een behoorlijk aantal pittige klimmen met wat steilere stukken maar kreeg de hartslag nergens in het rood. Het steile werk alhoewel het meestal maar korte stukjes waren liepen voor geen meter vandaag. De lopers daarentegen liepen als een zonnetje en de meeste op buitenblad kunnen rijden.

Na de Hurdumont (aan de voet La Houppe naar rechts) volgde La Houppe van een andere kant. Minder mooi als de kant die ik gewend ben. Hier ook buitenblad kunnen rijden en een groepje dat achter me was gaan hangen uit het wiel gereden zonder dat ik het wist. Links de afdaling van de mooie kant van La Houppe. 132 kilometer solo gereden vandaag dus heb het mezelf niet echt makkelijk gemaakt maar dat was ook niet de bedoeling. De benen flink op de pijnbank gelegd vooral op de lopers. Wind was intussen ook toegenomen en laatste 35 km best een straf tegenwindje. Na 132 kilometer dus eindelijk naar een groep gereden die tenminste wat doorreden. In totaal een man of vijftien met 5 a 6 man van een club die al het werk deden.

Eigenlijk schandalig dat er verder niemand meewerkte maar ik had zeker geen zin om mezelf op te offeren na zo lang solo te rijden. toch wel eens lekker even uit de wind zitten en wat een enorm verschil als je met een groepje mee kan rijden. Zelf moeiteloos meegereden maar er zaten er wel een aantal flink te harken. Op de laatste klim bleek al snel waarom niemand anders wilde meewerken. Er reden drie man weg van de clubmannen en ik ging makkelijk mee want het was op zich een mooi lopende klim al de rest lag er gelijk af. Na een flinke brul (beentjes liepen vol) gingen er weer twee vanaf die waren duidelijk opgerookt door het stoempen tegen de wind. 1 man demarreerde nog eens en ik moest 20 meter prijs geven maar het gat bleef hetzelfde. In de afdaling kwamen de twee anderen terug al de rest was gezien.

Laatste 8 kilometer met deze mannen mee gereden. Al bij al een zeer mooie rit die vooral super goed georganiseerd was. Zelden zo`n goede uitpijling gezien. Bij elke klim een groot bord met lengte en stijgingspercentage en op de top van de klim een bord met het aantal kilometers tot aan de volgende klim Chapeau !! Ook de seingevers op gevaarlijke kruispunten waren top nergens moeten stoppen want de seingevers lieten de auto`s stoppen in plaats van de fietsers. Bevoorradingen ook dik in orde en een gezellige finish plaats. Na de finish een heerlijk broodje hamburger gegeten zoals je ze alleen in Belgie kan eten. (mmmm)

Best tevreden want het was een zeer goede training maar er is nog steeds erg veel werk te doen. Zeer positief tov andere deelnemers (die ik gezien heb) is dat ik nul herstel nodig heb na een klim. Kan gelijk verder op de grote plaat en kan voor de top van de klimmen ook al wat tandjes opschakelen. Zoals ik al zei verliep het steilere werk ronduit teleurstellend. Het tempo tussen de klimmen is prima. Verder was het parcour geen meter vlak volgens mij naast de heuvelzone verliep alles glooiend gelijk vanaf de start. Geen regen maar best weer een fris windje. Er zijn ook foto`s gemaakt onderweg foto`s volgen dus nog. Van mij mag de zon weer gaan schijnen dan ziet de wereld er toch een stuk beter uit in mijn ogen.

D2 Watervliet, 46.6 km, 1 uur 28 min, 31.5 km/u

Stevige D2 training gereden. Rondje Watervliet lag slecht op de harde noordenwind. Vooral een zeer moeizaam begin. Geen beste beurt vandaag wat de snelheid betreft wel een goede training voor de benen. Vanaf de zandstraat eindelijk een welverdiend rugwindje. Dit is zeker niet mijn weer rij liever in korte broek/shirt. Koud heb ik het overigens niet gehad want ik was goed aangekleed. Morgen of vrijdag krachtintervallen op de tacx.

Taxc krachtintervallen 5x3x2, 53 min

Zoals aangekondigd wordt de maand mei een intensieve maand wat het trainen betreft. Periodisering noemen ze dat met een deftig woord. Betekent niets meer en niets minder dan trainen in blokken van 4 weken op een specifiek onderdeel. Dat kan sprinten, kracht, uithouding, tijdrijden en klimmen zijn. Ik ga me deze maand voornamelijk bezig houden met kracht en klimtrainingen. Naast het beklimmen van heuvels/bergen is de tacx een zeer geschikt middel om specifiek te trainen op kracht. Vandaag 5 blokken van 3 minuten tegen 280 a 290 watt gereden en daartussen 2 minuten herstel. Zoals ik al wist kom ik nu zo`n 20 a 30 watt te kort tov de maand januari. Toen had ik dus iets meer kracht door een periode intensief mountainbiken. Conditie is nu wel veel beter vooral terug te zien in het herstel na een krachtblok. Hartslag zakt overal netjes en vrij snel terug naar midden D1. Bij een vergelijkbare training in januari was dit zeker niet het geval. Ook heb ik nu de laatste 20 seconden wat tandjes opgeschakeld en doorgetrokken tot zo`n 400 watt en de hartslag tikte maar net even in het rood en het herstel na deze korte inspanning was wederom erg goed te noemen. Kortom het gaat nu volgens het boekje de conditie en dus uithouding is prima. Nu de kracht en eventueel de snelheid op orde brengen en dan moet het goed komen. We zullen zien !!!

Tacx Alp d' huez, 13.9 km, 48 min 21 sec

Te laat wakker geworden vanochtend voor een training zonder regen. Net toen ik me wilde gaan aankleden begon het flink te regenen. Even gedacht aan de MTB maar toch maar gekozen voor een klimtraining op de tacx. Doel was heel de klim iets onder en tegen omslagpunt fietsen. Na een stevige warming-up van 20 minuten begonnen aan de klim. Hartslag in no time over de 180 door een stevig begin en daarna mooi constant en hoog in D3 gehouden. Voelde goed en ademhaling prima onder controle alleen wattage viel toch nog wat tegen. De laatste 2 kilometer versneld tot grens omslagpunt (186) en iets erover en wattage steeds op kunnen laten lopen tot aan de finish. Dankzij een goede uithouding want dat voelde ik echt had ik de klim waarschijnlijk ook volledig in het rood kunnen rijden maar dat was niet de bedoeling van deze training. Conditie is dus goed ik kom alleen nog vermogen te kort. Hier ga ik in mei en juni keihard aan werken precies volgens planning overigens. Desondanks toch de op één na snelste tijd gereden (snelste was 46 min 59 sec) in december 2009 na een intensieve MTB periode. Uit ervaring weet ik dat je in de werkelijkheid zo`n 5 minuten langer doet over de Alp dus er moeten nog een aantal minuten vanaf. Ik weeg nu ook bijna 3 kilo lichter dan in 2009 mijn gewicht schommelt nu tussen de 61 en 62 kilo. Na de training nog een cooling down gereden van 10 minuten dus in totaal 1 uur en 18 minuten gefietst.