zaterdag 11 september 2010

MTB Kluisbergen, 37.2 km, 2 uur 2 min, 710 hm

Eerst een beetje uitgeslapen na een hele week vroegedienst en daarna in de auto gestapt richting kluisbergen wat zo`n 65 km rijden is voor mij. Camping Panorama aan de kluisberg makkelijk gevonden en uiteindelijk om iets over 12 in de pedalen geklikt. Eerst het bord met de bloso routes even bestudeerd en daarna begonnen met het volgen van de groene pijltjes. Het begin van de route is gelijk de kluisberg beklimmen zonder ook maar een meter opwarming. De hartslag gaat gelijk de hoogte in en voor ik het weet kom ik boven en in het bos volgt er een eerste technische afdaling. Eerst maar voorzichtig afgedaald en de afdaling goed in mijn hoofd geprent voor een volgende keer. Ik merk wel dat mijn voorrem amper werkt ik knijp hem vol in maar er gebeurt weinig tot niets. De achterrem werkt gelukkig wel naar behoren anders werd het wel heel spannend om mezelf zo naar beneden te laten vallen. Vandaag is het duidelijk een verkenningstocht want voor je het weet zie je een bordje over het hoofd. Ik en routes rijden of pijlen volgen gaat bijna niet samen maar tot nu toe gaat het allemaal goed als je maar rustig rijdt. Leuke stukken in het eerste gedeelte van de groene lus en pittig klimwerk. Parcour was zeker niet droog vooral in het kluisbos toch nog veel plassen en modder. Na een tijdje kun je van groen overgaan naar blauw na een snelle afdaling moet ik naar links en kom ik uit bij de snelweg. Een tweede blauwe pijl is echt niet te vinden. Ook twee andere bikers staan vast op dit punt en kunnen de pijl ook nergens vinden. Ik ken de snelweg wel zo rij je richting de oude kwaremont en laten we daar nu net naar toe moeten. Ik steek de weg over en sla linksaf de afdaling op de weg gaat als een speer en als ik een scooter voorbij fiets moet ik vol in de remmen omdat ik gelukkig een blauw pijltje zie staan (rechtsaf) goed gegokt dus. Een stuk off road door het veld en wat modder, in de verte zie ik al fietsers tegen het begin van de oude kwaremont opstoempen. Aan het einde rechts en ik zit op de kasseien van de oude kwaremont. Gaat best lekker met de MTB over de kasseien ik blijf mooi in het wiel hangen van een wielrenner.

In het dorp kwaremont linksaf en de route gaat nu over op rode pijlen. Het gaat nu richting de paterberg ik kan de pijlen nog steeds goed volgen. De paterberg is een echte kuitenbijter kort maar hevig het steilste stuk heeft een stijgingspercentage van 20%. Er is een record poging gaande zo lees ik als ik bovenkom op de paterberg (1000x solo paterberg recordpoging) Patrick de Cridts een diabeet is van plan geschiedenis te schrijven. Van 11 tot en met 18 september zal hij proberen om 1000x de paterberg te beklimmen. De paterberg ging prima op de mtb maar 1000x daar moet ik toch niet aan denken (respect voor de persoon in kwestie) Vanaf de paterberg gaat het weer off road verder langs een maisveld. Daarna een snelle afdaling over keien dus ook hier een beetje oppassen maar het gaat lekker. Na twee draaihekken waar ik door moet lopen volgt er echt een bizar stuk afdaling diepe geulen vol plassen en vettige zware modder. Met één voet uitgeklikt blijf ik wonder boven wonder op mijn fiets zitten het is hier echt bijna niet te doen. Eenmaal beneden door een beekje en een vettige singletrack door het bos. Het parcour is overigens echt geen meter vlak. Tussendoor betonbaantjes die allemaal omhoog lopen met de harde wind vol op mijn snuit. Wielrennen is voor mietjes "echt waar" ik ben misschien niet veel gewend wat het mtb-en betreft maar dit is pas echt stoempen geblazen met de mtb over zo`n parcour. Uiteindelijk daal ik de oude kwaremont terug af en mis daar toch een rood pijltje. Nog even terug gereden maar nergens een pijl gevonden. Rood gaat nu terug over in groen en ik ben intussen beland op dezelfde snelweg als in het begin dus ik fiets zonder problemen terug om de groene lus verder op te pakken terug richting het kluisbos. Eenmaal in het kluisbos begin ik nogmaals aan de groene lus de technische afdaling gaat nu al een stuk vlotter en het fun gehalte is met geen pen te beschrijven, echt kicken zeg !!

Het lusje weer gereden en weer terug in het kluisbos. Helemaal terug rijden naar de start van de groene route blijkt niet zo simpel plots lijken er weer wat groene pijlen te ontbreken maar via wat andere lusjes kom ik zonder problemen terug beneden bij de kluisberg om zo terug richting de auto te rijden die op camping panorama staat geparkeerd. Ik kijk eens op de polar 37.2 km gereden echt ongelofelijk het lijkt bijna niets maar het voelt ongeveer hetzelfde aan als ruim 100 km op de racefiets door de heuvels. 2 uur en 2 minuten gefietst en 710 hoogtemeters overwonnen. Een gemiddelde snelheid van schrik niet 18.5 km/u. Ik heb welliswaar geen marmotte benen meer maar ik heb toch lekker kunnen klimmen. De modder zat tot achter mijn oren en de Trek zag er niet uit. Zeer voldaan in de auto gestapt na dit meer dan fantastisch mooie ritje. Een geweldige ervaring moet ik zeggen. Na thuiskomst maar gelijk mijn fiets schoongemaakt. Weer veel speling op het achterwiel en zelfs op de cassette. Lager/naaf achterwiel is versleten mijn fm had me dit al gezegd. Volgende week dus terug naar Serpenti om de voorrem nogmaals na te laten kijken en het probleem met het achterwiel te verhelpen want dit moest besteld worden.

4 opmerkingen:

van den Abeele zei

Heerlijk zeg! Ik zou er bijna ook een mtb-fiets van gaan bestellen...

Angelo Roelandt zei

Hoi Aschwin,

Gewoon doen die mtb bestellen. Geweldig mooi en leuk om te doen.

Groeten,

Angelo.

Anoniem zei

Wie noem jij een mietje?
Leuk om te lezen dat het mtb-en je zo goed afgaat, hopelijk herstelt je heup snel, want dan kun je pas een echte sport gaan beleven, nl hardlopen. Alle gekkigheid op een stokje, het blijft gewoon heerlijk om te sporten em alles is ook leuk om te doen, maar ja er moeten keuzes gemaakt worden.Geen last van je zitvalk op de mtb? Ik ga binnenkort mischien eens een wedstrijdje rijden, aanklampen is het eerste doel en natuurlijk de ervaring. Je hoort er wel van.
Groetjes Angelo en nog heel veel sportplezier van "een mietje"

Angelo Roelandt zei

Hey Angelo,

Tegen het zere been geloof ik hé (haha) marmotte rijders zijn geen mietjes hoor !! een rondje marmotte blijft ook een bizar ritje. Mountainbiken is weer iets heel anders en ook erg zwaar op zijn eigen manier. Komt ook nog eens techniek en dergelijke bij kijken en vooral heel veel kracht. Hoop ook weer snel te starten met lopen maar voorlopig is mijn heupblessure helaas nog niet ok. Heb een stuk minder last van mijn zitvlak op de mtb. Op de racer (veel harder zadel) heb ik er elke rit last van maar ik ben dit gewoon gewend geraakt en pijn is fijn hé. Ben benieuwd hoe het wedstrijd rijden je zal vergaan. Wel een beetje oppassen hé tussen al dat losgeslagen wild. Succes in ieder geval.

Groeten,

Angelo.