http://www.safetyjoggerclassic.be/Onze geplande rit in Oudenaarde kreeg na aankomst een verrassende wending. Iets over acht uur waren we vertrokken richting Oudenaarde en het viel ons al op dat er redelijk wat auto`s die richting op reden met fietsen op de auto, vooral veel MTB fietsen. Niet veel later ziet Fred een bord staan waar uit blijkt dat er inderdaad iets te doen is in Oudenaarde op 21 september. Wat kunnen we nog niet precies zien, maar als we oudenaarde binnenrijden dan weten we zeker dat er vandaag een georganiseerde toertocht zal plaatsvinden. De parking bij evenementenhal "de Qubus" die ik van te voren had uitgezocht blijkt ook de parking te zijn voor deze toertocht. Hebben wij weer, we laden de fietsen uit op de parking en als we om ons heen kijken zien we eigenlijk alleen maar mountainbikes. Ik vraag aan een persoon naast ons om wat voor tocht het precies gaat. Een MTB tocht antwoordt hij en steekt doodleuk een peukje op (ff de longen opwarmen zeker) Het is vrij fris zo op de vroege morgen en ik probeer het nog even bij een verkeersregelaar. Weet u misschien waar we het beste kunnen starten voor een deel uit de "van petegem" en ik laat hem de route zien. Ik kom niet van hier, wij komen van Aalst, en die andere Qubus daar een eindje verder. Die komt ook niet van hier, de humor van de Qubus gaat er op de vroege morgen nog niet in bij deze jongeman. Hij kijkt me alleen wat verdwaasd aan, we komen er wel uit zeg ik. We besluiten maar naar de inschrijving van de tocht te gaan misschien dat ze ons daar op de route kunnen helpen. Eenmaal aangekomen bij de inschrijving blijkt het niet alleen om een MTB tocht te gaan. Er zijn ook 4 routes voor de racefiets 30, 60, 90 en 110 kilometer. Wat gaan we doen Fred zullen we maar gewoon inschrijven dan doen we hier gewoon aan mee. We gaan naar binnen en vragen bij de inschrijftafel of er ook beklimmingen zitten in de 110 kilometer route. Ja, zegt de beste man een stuk of vier maar welke weet hij ons niet precies te zeggen. Er zit wel een broertje in van de koppenberg zegt hij. We besluiten toch maar in te schrijven. 5 euro en drie bevoorradingen onderweg, ik weet dat de tochten in Belgie altijd erg goed verzorgd zijn dus bij deze tocht zal het ook wel in orde zijn.
Iets voor 10 klikken we in de pedalen, binnen in de hal. Ja, de inschrijving en de start waren gewoon binnen in de hal. We gaan op weg voor 110 onbekende kilometers. We zijn nog maar net onderweg en we krijgen al een kasseistrook voor onze kiezen. Oeps, dit zal zo heel de weg toch niet gaan want kasseien dat is gewoon niet mijn ding. Het is gelukkig maar een kort stukje, de route is goed te volgen met duidelijke oranje pijlen. Het parcour loopt vooral glooiend, veel vals plat dus in het begin. Echt veel fietsers zijn er niet op de route, lekker rustig dus. De hartslagmeter doet van het begin al raar, springt heel vaak naar 220 slagen en dergelijke. De batterij van de hartslagband zal wel zo goed als leeg zijn. Er zijn bijna 30 kilometer verstreken en we belanden weer op een kasseistrook. Een behoorlijke lange strook en het gestuiter kan weer beginnen. Fred verkiest het strookje asfalt aan de rechterkant net als alle anderen. Ik blijf op de kasseien rijden, de hartslag stijgt zelfs even boven de 190 slagen maar ik vertik het om op het asfalt te gaan rijden.
In de verte zien we de eerste bevoorrading, het gestuiter is voorbij, de kasseien lagen er zeker niet best bij. De bevoorrading is zoals verwacht dik in orde er is echt van alles te krijgen. We vullen de bidons, plegen nog snel even een plasje en zijn weer onderweg. We komen al snel de eerste officiele klimmetjes tegen. We rijden een tijdje achter een groepje aan op zo`n 20 meter afstand, er volgt nu een wat steviger klimmetje. Ik blijf op het buitenblad rijden en voor ik weet fiets ik helemaal van voren. Hoe lang de klim is weten we niet, ik besluit maar om flink door te rijden. Ik kijk even achterom en er fietst nog 1 fietser achter me. Nog een tandje bij dan maar, de klim loopt veel langer door dan we in eerste instantie dachten en de hartslag loopt zelfs even op tot 196 slagen. De laatste volger gaat er ook af. Boven wacht ik op Fred die op zijn eigen tempo naar boven is gefietst. Er volgen nog wat klimmetjes maar vraag me niet welke. Er is 1 klim bij die flink steil is vooral op het eind, later op de polar zag ik dat dit een stukje 20 procent was. Dat verklaard waarom sommigen moesten afstappen om te voet verder te gaan. Ik sta klaar met het fototoestel in de aanslag en zie Fred ook lopen in de verte. Kramp gekregen aan de binnenkant van zijn bovenbenen. 
Voor het einde van de klim springt hij weer op zijn fiets, gewoon rustig blijven door fietsen Fred en even goed drinken zeg ik. Het groepje waar we eerder even achter reden komen we onderweg steeds opnieuw tegen. Na 80 kilometer heeft Fred het wel een beetje gehad met het klimmen. We hebben al meer dan 5 borden zien staan met "helling" dus het klimmen zal nu wel ongeveer gedaan zijn zeg ik. Het is te hopen zegt Fred anders gooi ik mijn fiets nog weg straks. 
Zonde voor je fiets Fred, die fiets kan er verder ook niets aan doen. We hebben eerder weer al een bevoorrading meegepakt en de volgende die we tegen komen slaan we over. We kunnen beter door rijden anders wordt het al snel laat. De groep die nu achter ons aan fietste stoppen wel bij de bevoorrading. In de verte zien we de weg weer flink stijgen. 
Oeps toch nog een klimmetje, en nog een vrij lange klim ook. Fred moedigd zichzelf aan en komt goed boven, ik stond weer klaar met het fototoestel (gsm) in de aanslag. Ik waag me niet meer aan voorspellingen van het aantal beklimmingen, we zien wel wat er nog komt. Weer kasseien maar deze keer een klim, het blijkt de eikenberg te zijn een kasseiklim van zo`n 1200 meter. In het begin valt de stijging goed mee iets verder zit het rond de 10 procent. Fred komt ook nu goed boven, goed gedaan Fredje. De kasseien lopen nog wel een stuk door als we eenmaal boven zijn. Nu is het klimmen echt voorbij, de laatste kilometers lopen zelfs wat naar beneden en zijn verder over het algemeen vlak. De finish is in zicht, gelukkig zegt Fred ik heb het helemaal gehad nu. We fietsen nog een stuk door oudenaarde en na ruim 4 uur fietsen passeren we de finish. Het was Fred zijn eerste toertocht (met klimwerk) in ieder geval. Goed gedaan Fred, zeker voor een eerste keer. Over de tocht zelf, echt zeer goed uitgepijld, goed verzorgd, perfect georganiseerd. De wegen lagen er over de gehele rit wel vrij slecht bij maar toch kunnen genieten van deze tocht door de zwalmstreek. 
Iets voor 10 klikken we in de pedalen, binnen in de hal. Ja, de inschrijving en de start waren gewoon binnen in de hal. We gaan op weg voor 110 onbekende kilometers. We zijn nog maar net onderweg en we krijgen al een kasseistrook voor onze kiezen. Oeps, dit zal zo heel de weg toch niet gaan want kasseien dat is gewoon niet mijn ding. Het is gelukkig maar een kort stukje, de route is goed te volgen met duidelijke oranje pijlen. Het parcour loopt vooral glooiend, veel vals plat dus in het begin. Echt veel fietsers zijn er niet op de route, lekker rustig dus. De hartslagmeter doet van het begin al raar, springt heel vaak naar 220 slagen en dergelijke. De batterij van de hartslagband zal wel zo goed als leeg zijn. Er zijn bijna 30 kilometer verstreken en we belanden weer op een kasseistrook. Een behoorlijke lange strook en het gestuiter kan weer beginnen. Fred verkiest het strookje asfalt aan de rechterkant net als alle anderen. Ik blijf op de kasseien rijden, de hartslag stijgt zelfs even boven de 190 slagen maar ik vertik het om op het asfalt te gaan rijden.
In de verte zien we de eerste bevoorrading, het gestuiter is voorbij, de kasseien lagen er zeker niet best bij. De bevoorrading is zoals verwacht dik in orde er is echt van alles te krijgen. We vullen de bidons, plegen nog snel even een plasje en zijn weer onderweg. We komen al snel de eerste officiele klimmetjes tegen. We rijden een tijdje achter een groepje aan op zo`n 20 meter afstand, er volgt nu een wat steviger klimmetje. Ik blijf op het buitenblad rijden en voor ik weet fiets ik helemaal van voren. Hoe lang de klim is weten we niet, ik besluit maar om flink door te rijden. Ik kijk even achterom en er fietst nog 1 fietser achter me. Nog een tandje bij dan maar, de klim loopt veel langer door dan we in eerste instantie dachten en de hartslag loopt zelfs even op tot 196 slagen. De laatste volger gaat er ook af. Boven wacht ik op Fred die op zijn eigen tempo naar boven is gefietst. Er volgen nog wat klimmetjes maar vraag me niet welke. Er is 1 klim bij die flink steil is vooral op het eind, later op de polar zag ik dat dit een stukje 20 procent was. Dat verklaard waarom sommigen moesten afstappen om te voet verder te gaan. Ik sta klaar met het fototoestel in de aanslag en zie Fred ook lopen in de verte. Kramp gekregen aan de binnenkant van zijn bovenbenen. 
Voor het einde van de klim springt hij weer op zijn fiets, gewoon rustig blijven door fietsen Fred en even goed drinken zeg ik. Het groepje waar we eerder even achter reden komen we onderweg steeds opnieuw tegen. Na 80 kilometer heeft Fred het wel een beetje gehad met het klimmen. We hebben al meer dan 5 borden zien staan met "helling" dus het klimmen zal nu wel ongeveer gedaan zijn zeg ik. Het is te hopen zegt Fred anders gooi ik mijn fiets nog weg straks. 
Zonde voor je fiets Fred, die fiets kan er verder ook niets aan doen. We hebben eerder weer al een bevoorrading meegepakt en de volgende die we tegen komen slaan we over. We kunnen beter door rijden anders wordt het al snel laat. De groep die nu achter ons aan fietste stoppen wel bij de bevoorrading. In de verte zien we de weg weer flink stijgen. 
Oeps toch nog een klimmetje, en nog een vrij lange klim ook. Fred moedigd zichzelf aan en komt goed boven, ik stond weer klaar met het fototoestel (gsm) in de aanslag. Ik waag me niet meer aan voorspellingen van het aantal beklimmingen, we zien wel wat er nog komt. Weer kasseien maar deze keer een klim, het blijkt de eikenberg te zijn een kasseiklim van zo`n 1200 meter. In het begin valt de stijging goed mee iets verder zit het rond de 10 procent. Fred komt ook nu goed boven, goed gedaan Fredje. De kasseien lopen nog wel een stuk door als we eenmaal boven zijn. Nu is het klimmen echt voorbij, de laatste kilometers lopen zelfs wat naar beneden en zijn verder over het algemeen vlak. De finish is in zicht, gelukkig zegt Fred ik heb het helemaal gehad nu. We fietsen nog een stuk door oudenaarde en na ruim 4 uur fietsen passeren we de finish. Het was Fred zijn eerste toertocht (met klimwerk) in ieder geval. Goed gedaan Fred, zeker voor een eerste keer. Over de tocht zelf, echt zeer goed uitgepijld, goed verzorgd, perfect georganiseerd. De wegen lagen er over de gehele rit wel vrij slecht bij maar toch kunnen genieten van deze tocht door de zwalmstreek. 
2 opmerkingen:
Weer een mooi verslag en toch leuk zo'n onverwachte georganiseerde tocht!!
Je zou bijna denken dat je voor Fred verzwegen hebt gehouden dat jullie aan die georganiseerde tocht gingen meedoen... ;-)
Mooi verslag! En toch weer bijna 1000 hoogtemeters gemaakt!
Een reactie posten