vrijdag 5 september 2008

Souplesse training, 46.3 km, 1 uur en 31 minuten, 30.4 km/u


Omstreeks half twee op het werk loop ik even naar buiten om te kijken wat voor weer het is. Het regent maar gelukkig nog niet echt hard. Na thuiskomst kijk ik even op de buienradar en dat ziet er allemaal niet best uit. Het zal blijven regenen en zo te zien gaat het zelfs nog wat harder regenen later op de middag. Vandaag staat er een souplesse training op de planning. Regen of niet ik hijs me in mijn fietsbroek, zet een petje op tegen de regen (onder mijn helm) en trek een waterbestendig windjackje aan (niet waterdicht) Normaal gesproken blijf ik bij lichte regen altijd lekker droog met dit jasje. Ook trek ik mijn slecht weer schoenen aan en een setje overschoenen die zeker niet waterdicht zijn. Vertrekken met regen doe ik normaal niet graag maar het is zeker niet koud vandaag dus het maakt me deze keer niet echt veel uit. De polder ga ik maar vermijden vandaag die zal wel besmeurd liggen met slik en modder. Dan maar over de reguliere fietspaden waar je eigenlijk alleen maar last hebt van extreem veel opspattend water, de modder zal hier wel meevallen. Na de eerste meters over het mooie strakke fietspad langs de fabrieken voel ik het water al gelijk tegen mijn achterwerk spatten. Het zeempje zal na thuiskomst wel even uitgewrongen moeten worden. Ik heb geen hekel aan fietsen in de regen "sterker nog" ik kan er gewoon enorm van genieten. De extra zuurstof die merkbaar in de lucht hangt voor en tijdens de buien snuif ik met alle plezier op. Hoe harder het regent hoe beter ik ga fietsen, is altijd al zo geweest ook vroeger tijdens het hardlopen ging ik dan altijd als de brandweer. Hard fietsen is overigens niet de bedoeling vandaag want het doel is lekker op souplesse rijden in D1 en D2. Via de Zandstraat fiets ik richting Philippine waar ik weer over het intussen wel bekende lange, smalle fietspad fiets richting ijzendijke. De handjes op het stuur, de snelheid tussen de 32 en 33 per uur, de hartslag in D1 en de wind voelbaar in de rug. Het gaat lekker zo en langzaam aan begint het weer iets harder te regenen. Droog zal ik deze keer niet blijven in mijn windjack maar het is niet anders. Bij de stoplichten bij ijzendijke terug richting philipinne begint het nu echt flink door te regenen, ook de wind die ik nu tegen heb komt flink opzetten. Geen probleem de benen voelen goed en de hartslag laat ik stijgen naar de D2 zone. Ik ben intussen al drijfnat geworden als er een dame op een scooter voorbij komt. Ik klamp even aan maar kan mezelf niet echt uit de wind zetten en de spray die opspat van de scooter zorgen ervoor dat ik bijna niets meer zie door mijn bril. Dat wordt niets, de hartslag was ook al even opgelopen tot 190 slagen wat ik overigens totaal niet heb gemerkt en het scootertje haalde met moeite 39 per uur tegen de wind. Tandje terug maar weer en ik hou de snelheid nu tussen de 28 en 30 per uur. Het is echt een behoorlijk kloteweertje nu en de schoolgaande kids die op weg naar huis zijn, zitten onherkenbaar op hun fiets verscholen in hun regenjasjes met muts. Ze moeten goed hun best doen om er wat gang in te houden tegen de wind. Ik vind het prachtig hoe slechter de omstandigheden hoe meer ik geniet. Het laatste stuk weer over het mooie fietspad langs het kanaal en de fabrieken en de training zit er weer op. Volledig doorweekt maar voldaan kom ik thuis. Fred, weer een gemiste kans !! zo wordt je natuurlijk nooit een fervent wielertoerist (haha) De nazorg van dit ritje is weer iets minder natuurlijk. Mijn fietsje moet nodig afgespoeld worden, de tuinslang erop, goed droog maken, even poetsen, de ketting en de cassette even inspuiten en hij is weer zo goed als nieuw. Na de douche voel ik me weer als herboren, heerlijk gefietst.

1 opmerking:

Ton zei

Lekker Hollands weertje toch? Typisch hè dat het in de regen zo goed gaat. Heb ik dit seizoen ook een keer gehad, een ongelofelijke stortbui, compleet doorweekt, maar ik ging als een speer!