Duurtraining D1/D2, 109.4 km, 3 uur en 41 minuten, 29.6 km/u

Gisteren de wekker gezet om acht uur en vol goede zin naar beneden om wat te gaan eten. Een blik uit het raam verpest eigenlijk gelijk mijn goede humeur. Wind en regen en een blik op de buienradar maakt me duidelijk dat het zo heel de ochtend wel zal blijven. Een lange duurtraining in de regen zie ik niet zitten dus besluit ik maar al is het met flinke tegenzin om eens niet te gaan fietsen op zondag. Is al een hele lange tijd geleden dat ik op zondag niet gefietst heb, na een toertocht verreden op zaterdag nam ik wel eens een rustdag op zondag maar voor de rest ging ik elke zondag trainen. Tegen de middag zou het iets beter weer worden maar dan gaan we naar de kermis met de kinderen. Een spannend slot van de formule 1, de kermis en het heerlijke etentje (konijn) bij mijn schoonouders maakt mijn dag gelukkig toch nog goed. Vanmorgen om iets over half tien op de fiets gestapt voor een duurtraining. De bedoeling is ongeveer 100 kilometer maar dat gaat niet lukken voor 12 uur. Om 12 uur moet ik de kinderen ophalen. Als ik ze terug naar school breng ga ik gewoon verder met de training zodat ik minstens aan de 100 kilometer kom. Wederom een klein rondje in de polder van 7.8 kilometer. In de ochtend draai ik 9 rondjes die op zich lekker gaan maar er staat wel een stevig windje. Tegen de wind de hartslag hoog in D2 en na 9 rondjes ben ik de wind best wel al zat eigenlijk. De tijd zit erop en ik ga de kinderen van school halen. Na een roereitje en wat roerbak groenten, een boetrham met jam en een stevig glas drinken breng ik de kinderen weer naar school en vervolg mijn training op hetzelfde rondje in de polder. Net als ik begin zie ik in de verte steeds een andere fietser omkijken, hij keert om en fiets me tegenmoet. Als ik passeer draait hij snel om en probeert in mijn wiel te gaan hangen. Heb ik dat nu goed gezien, het is volgens mij dat vervelende mannetje die altijd op zoek is naar groepjes of enkelingen om dan heel de tijd in je wiel te gaan hangen en dan op zeer irritante wijze steeds commentaar en aanwijzingen gaat geven. Dat gaat mij niet gebeuren vandaag die mafkees zal echt niet in mijn wiel gaan hangen vandaag. De wind is gedraaid op het rondje en zit nu schuin op kop. Ik zet even aan en fiets even 35 per uur en verhoog de snelheid nog even tot 39 per uur. Na een tijdje kijk ik achterom en gelukkig is de beste man niet meer te zien. Toen ik eens met mijn vader naar de kust (Breskens) fietste zat dit mannetje ook in mijn wiel. Het was de bedoeling om mijn vader uit de wind te zetten maar daar dacht deze mijnheer anders over. Het kwam er op neer dat mijn vader in de wind fietste en hij lekker uit de wind. Onderweg zou hij dan ook nog wel even bepalen welke richting we uit moesten fietsen. Volgens mij is er echt iets mis gegaan tijdens de geboorte bij deze man (misschien de navelstreng iets te lang rond zijn keeltje of zo) Normaal doe ik echt niet zo lelijk maar als ik deze man tegen kom dan gaan mijn haren echt recht overeind staan. Gelukkig kan ik het me nu veroorloven om eens wat extra gas te geven, de conditie en de kracht zijn zoveel beter als andere jaren. Bij 30 per uur tegen de wind gaat deze man al flink scheel kijken dus daar heb ik geen last meer van. Maar goed we dwalen af. De hartslag steeg wel even tot het omslagpunt maar dat had ik er zeker voor over. Verder draai ik gewoon weer mijn rondjes. De wind ligt nu wel slechter op het rondje dan vanmorgen. In kracht is hij niet toegenomen maar hij is wel gedraaid. Ik heb nu tegenwind op het lange stuk terwijl dit vanmorgen nog op het korte stukje was. In de verte zie ik een grote groep fietsers rijden die heel de weg in beslag nemen. Als ik ze nader klinkt er een fluitsignaal van achter uit de groep en iedereen gaat netjes aan de kant. Het is een groep uit Boekhoute wat in Belgie ligt. Ik bedank de man met het fluitje als ik passeer en vervolg mijn weg. Na 4 rondjes hou ik het voor gezien en fiets weer richting huis. Vanmiddag ga ik nog even naar de kermis met mijn moeder en de kinderen dus ik moet nu maken dat ik in de douche geraak anders ben ik te laat.

Update: Aanstormend talent. Nee ik ben niet zo`n vader die zijn kind een bepaalde richting op duwt (haha) vanmiddag op de draaimolen sprong mijn jongste dochter volledig uit eigen beweging gelijk op de racefiets. Grappig om te zien vooral het meetrappen en de handjes in de beugels.