MTB marathon Eersel 98.8 km, 4 uur 44 min

The day after...... toch wakker geworden met een kater! uiteraard niet van de drank maar na het stelen van mijn Trek waar ik zeer zuinig op was. maar goed "Life goes on" komt uiteindelijk wel weer goed maar het vertrouwen in de medemens heeft toch weer een behoorlijke deuk opgelopen.

Zondagmorgen om half 6 opgestaan en rond kwart voor zeven zijn we (Imre, Daniel en ik) vertrokken richting Eersel. Vlot ingeschreven want het was nog niet erg druk en nog voor half negen van start gegaan. Prachtig weer vandaag en na enkele kilometers konden we de mouwstukjes al laten zakken. Niet gek want we vlogen er gelijk behoorlijk in. Mijn hartslagmeter weigerde al vanaf de eerste meter maar eigenlijk was ik daar wel blij mee. Het parcour kan ik absoluut niet in detail beschrijven maar alle ingredienten voor een echte mountainbike rit waren aanwezig. Veld, modder, plassen, waanzinnige singletracks, zware zandwegen, grindpaden, en vooral oneindig veel bos. De opeenvolgende bulten waren ook te gek om te doen was net motorcrossen echt kicken !!

Een eerste bevoorrading na 28 km. Ik vrees dat ik dit tempo geen 100 km ga volhouden mannen. Ik ook niet zei Imre, we zullen iets rustiger rijden dan zei Daniel. Ik voelde me overigens wel goed tot nu toe ging alles nog erg soepel ook technisch ging het meer dan behoorlijk. De techniek van Daniel is overigens feilloos erg mooi om te zien hoe makkelijk hij allerlei obstakels neemt en op zijn achterwiel door de plassen rijdt. Dat rustig rijden kwam er natuurlijk niet van. Daniel bepaalde voornamelijk het tempo maar ik kon goed blijven volgen en af en toe kon ik ook wat op kop rijden. Imre had het even wat lastiger dus af en toe heel even wat rustiger gereden tot Imre terug aansloot maar lang duurde dit zeker niet. Na 54 km de tweede bevoorrading. Het tempo kwam weer even ter sprake en ook ik voelde dat de resterende 45 km zeker niet vanzelf meer zouden gaan op deze manier. Weer verder en zelf nog steeds vrij fit en een goed gevoel in de benen. Na zo`n 62 km een oneindig lange veld modder strook langs het water met wel hele zware modder. Daniel verdween langzaam uit het zicht wat reed die makkelijk door de zware modder zeg. Op sommige stukken stond ik zelfs bijna stil maar kon ik gelukkig nog wel op de fiets blijven zitten. Er werd ook vrij veel gelopen op deze zware strook door wat medestrijders. Imre kwam me ook als een soort tank voorbij gereden. Het kostte me heel wat moeite om terug naar zijn wiel te rijden en aan het einde van de strook was ik zowat helemaal leeg gereden. Niets voor een vlieggewicht als mij die zware modder. Ik vrees dat ik hier nooit goed in zal worden en ik moet zeggen het is ook niet echt mijn ding. Singletracks of mooie klimmetjes zijn meer mijn ding op de MTB. De laatste 100 meter kwam er volgens mij niemand meer fietsend door de bagger dus was het voor iedereen lopen. Zelfs Daniel had hier even moeten lopen en dat zegt genoeg.

De resterende kilometers naar bevoorrading 3 (na 75 km) waren zware kilometers. De modderstrook had me echt gesloopt en ik herstelde er niet meer van. Daniel was weer aan de horizon verdwenen over zware zandwegen door de bossen en zelf hing ik aan het elastiek bij Imre. Af en toe knapte het elastiek en verloor ik wat meer terrein maar hij bleef gelukkig in het zicht rijden. De tank is behoorlijk leeg op het moment mannen, bij mij ook zei Imre. Mooie tocht zei Daniel, mooie tocht zonder enig teken van vermoeidheid. Flink wat gedronken, gelletje en een red bull energy shot naar binnen gewerkt voor de laaste 25 km. De vrijwilligers bij de bevoorrading vertelde ons dat er nog maar 15 man was gepasseeerd voor de 100 km. Al de rest was afgeslagen voor de 75 km. Er waren in totaal 925 betalende deelnemers voor alle afstanden. De eerste kilometers na de bevoorrading een beetje hetzelfde verhaal. Ik was blij dat ik Imre kon volgen Daniel verdween weer al snel uit het zicht. Die bleef maar doormalen op datzelfde tempo. Na 80 km voelde ik me plots een stuk beter. Ik en Imre reden wel aan een wat rustiger tempo maar na 85 km kreeg ik een flinke opleving. Ongemerkt was ik weg gereden bij Imre ik draaide me om en wilde iets tegen hem zeggen en plots was hij verdwenen.

De laatste 15 kilometer weer aan een mooi constant en redelijk stevig tempo kunnen rijden. Wel moederziel alleen door de bossen, gelukkig geen fouten gemaakt en alle pijlen kunnen volgen. Na aankomst de fiets afgegeven bij de bewaakte fietsstalling en op zoek gegaan naar Daniel in de kantine. Geen Daniel te zien. Terug naar buiten en de mannen stonden intussen bij de afspuitplaats. Daarna een heerlijke en welverdiende douche gepakt en nog wat gedronken in de kantine. Mannen bedankt voor de mooie dag !! dit was een geweldige ervaring en een meer dan fantastische rit. De domper op de feestvreugde is intussen al meerdere keren verteld. Mijn MTB is vanaf de auto gestolen die op de parking stond bij de kantine. Niet te geloven dat er zulke mensen rondlopen. ik mag hopen dat die persoon hem tegen de eerste beste boom parkeert mocht hij of zij er ooit op gaan rijden. Een zure en vooral dure les, het zal me niet nog eens gebeuren !!