Duurtraining op bergverzetje

Rond één uur ingeklikt in de pedalen voor een rustige duurtraining. Erg veel wind vandaag en de eerste 40 km wind op kop gehad. Bergverzetje geschakeld en hartslag toch mooi laag kunnen houden dus het kan wel ondanks windkracht 5 a 6. Lage snelheid tegen de wind in maar het ging wel erg makkelijk. Met zo`n 24 per uur haalde ik een fietser in die zich helemaal het leplazerus aan het trappen was al vechtend tegen de harde wind. Een blik op de polar hartslag gewoon in D1, erg goede benen dus en goed voor de motivatie. Vanaf Aardenburg naar Oostburg gereden en vanaf hier de wind in het voordeel dus dag met het bergverzetje en op de grote plaat. Je zou dan ook 40 km meewind verwachten maar zoals altijd was de wind natuurlijk weer wat gedraaid maar toch zo`n 30 km rugwind gehad. De laatste 15 km de hartslag iets op laten lopen midden D2 het liep erg lekker vandaag. Laatste kilometers wind weer schuin van voren. Goede en heerlijke rustige training !! Na thuiskomst een pannenkoek met een cola en nog even naar de laatste kilometers van de koers gekeken op Sporza. Polarritgegevens: 80.4 km, 2:48:15, 28.7 km/u, 91 rpm, HF 157. Endomondo ritgegevens

Ontwaken in de modder

Na mijn laatste nachtdienst om 12:00 uit mijn bed gesprongen en uiteindelijk rond half twee nog half slaapdronken op de mountainbike gestapt. Altijd vervelend om te vertrekken in de regen maar eenmaal in de regen voel ik me altijd erg goed "I Love It" Over de brug van Sas het off road weggetje langs de molenkreek ingedoken en gelijk zat de modder tot achter mijn oren. In Wachtebeke het bos in en er weer uit en zo naar het domein Puyenbroeck gereden. De hartslag laag dus heerlijk rustig gereden. Groene lus op het domein gereden deze lag er wel heel erg modderig/vettig bij. Ik stuurde de Isaac rustig en behendig door de bagger en in notime bedekte een dikke laag modder het prachtige carbon frame. Ik zou bijna medelijden krijgen maar ook de Isaac genoot net als zijn berijder met volle teugen van de modder en de regen. Laatste stuk in het veld was bijna niet door te komen echt een ploeterwerkje.

Geax Barro mountain banden presteren ook in de modder prima. Achterwiel heeft nu meer grip dan met een Schwalbe racing ralph maar dit is ook niet echt een modderband. Modder blijft ook niet aan de banden plakken de modder wordt gelijk gelost. Voorwiel had iets minder grip maar dat kan ook aan de vettige toestand hebben gelegen want het is uiteraard dezelfde band als de achterband. Een tweede rondje leek me geen goed plan dus terug richting het kloosterbos in Wachtebeke gereden en daar nog een lusje meegepakt. Daarna richting huis via Zelzate. Wind kwam plots flink opzetten maar wel rustig kunnen blijven rijden. Mooi man om even de flandrien uit te hangen. Lekker gefietst en klaarwakker en topfit thuis gekomen. Poetsen van de Isaac was nog een flinke klus daarna het laatste halfuur van de omloop gekeken. Rabobank gaat goed op het moment, erg mooie overwinning van Langeveld. Polarritgegevens: 50.3 km, 2:18:44, 21.8 km/u, HF 157. Endomondo ritgegevens

Feels like flying !!

Vandaag mijn eerste ritje gereden op de Isaac Impact door de bossen van wachtebeke. Eerste indruk is ongelooflijk goed "feels like flying" althans de Isaac ik was niet in beste doen vandaag maar dat kon de pret absoluut niet drukken. De eerste indruk van de Geax Barro mountain banden is ook erg goed. Rollen zeker net zo licht over de weg als de schwalbe`s en in het bos gewoon erg veel grip en snelheid. Wangen voelen ook wat steviger aan dan bij de schwalbe`s en met 2 bar in de banden voelde zo ook wat harder aan dan de schwalbe`s op gelijke druk dus wellicht zijn ze wel iets stugger. De isaac stuurt, schakelt, accelereert, veert en remt als een bezetene. De Isaac voelde zich duidelijk als een vis in het water in de bossen hetgeen van mij niet gezegd kon worden vandaag. Niet veel puf en weinig power in de benen maar wel enorm genoten van de vuurdoop door de bossen. Blijft toch heerlijk zo midden in de natuur fietsen en absoluut geen last van de kou gehad.

Is er dan helemaal niets aan te merken op de Isaac. Een klein minpuntje wat ik vooraf al had gelezen betreft de manitou R7. Demping is prima maar je hoort de demper erg goed als hij in werking treedt (een soort van klikgeluid) Ik heb destijds al eens gelezen dat het te verhelpen is met een kleine aanpassing aan de demper. Sommige vervangen de demper voor de absolute+ demper dan is het gelijk opgelost. Voorlopig stoor ik me er nog niet aan dus lekker laten zitten. Praktisch minpuntje: Het achterwiel gaat heel erg moeizaam uit het frame. Mijn fm had hier ook al de grootste moeite mee en ik heb het zelf ook al ondervonden. Hoek van derailleur is erg scherp waardoor het achterwiel er erg moeilijk uit gaat. Misschien een klein ontwerpfoutje van de framebouwers. Verder absoluut een "Dream Bike" Voorlopig is de Isaac me duidelijk de baas. Ik hoop dat ik de teugels straks weer zelf in handen heb, eerst nog maar wat trainen vrees ik. Wat het zitvlak betreft prettig is anders naar het is me op zich erg goed meegevallen dat stuiteren door de bossen. Op de MTB kom je veel vaker uit het zadel, je zit minder statisch op de fiets dan op de racer en de trapfrequentie is ook veel wisselvalliger. Endomondo ritgegevens

Eindresultaat Isaac Impact MTB

Vanmorgen om een setje Shimano XT wielen gereden in Aalter. Laten we hopen dat ik van dit setje iets langer mag genieten dan van het vorige XT setje. Zoals bekend werd mijn MTB vanaf de auto gestolen na een MTB marathon in Eersel (oktober 2010) inclusief een hagelnieuw setje wielen.

De Isaac Impact is eindelijk compleet en het is wel een heel erg fraaie bike geworden. Ik zal de Isaac geen seconde meer uit het oog verliezen want dit wil ik niet nog eens meemaken. Overigens wel een probleempje met de voorste remschijf (Hope floating disc) XT wielen = Centerlock op zich geen probleem want ik had uiteraard ook adapters gekocht vanmorgen in Aalter. Achterwiel 160 mm disc geen enkel probleem maar de ster van de voorste schijf is wat dikker zodat ik de ring niet kan borgen. Even op internet gezocht en inderdaad ik was niet de enige met dit probleem het past gewoon niet. Voorlopig de Avid disc gemonteerd die ik nog had liggen dat werkt ook gewoon maar ik wil uiteraard een oplossing voor dit probleem zodat ik de Hope disc weer kan gebruiken. Oplossing zou kunnen zijn: vooraan ook een 160 mm floating disc of een gewone disc van Hope 183 mm. Van de week maar even naar mijn FM bellen betreft dit probleem. Ik ben ook overgestapt van Schwalbe naar Geax Barro Mountain 2.1 banden. Ik had overigens niets aan te merken op de Schwalbe`s maar ik was zo enthousiast geraakt door het lezen over Geax banden op internet dat ik ze zeker eens uitvoerig wil testen. Een echte allrounder en zeer goede recensies gelezen over deze banden. Te monteren in twee richtingen Traction of Speed zelf gekozen voor Traction het is tenslotte voor in het terrein en daar wil je voornamelijk zo veel mogelijk grip hebben. Ik zal mijn bevindingen na verloop van tijd wel kenbaar maken. Morgen misschien een eerste testritje in de bossen van wachtebeke afhankelijk van het weer.

Alles mag, Niets moet

Mijn motto voor 2011 "alles mag, niets moet" Geen marmotte dit jaar, geen verplichtingen, geen zelf opgelegde druk en dat is ook wel eens lekker toch. Betekent overigens niet dat ik geen prestatie drang heb dit jaar. Uiteraard heb ik een aantal doelen gesteld maar wel met een iets andere insteek als voorgaande jaren. Twee hoogtepunten/uitdagingen waar ik echt naar uit kijk zijn de La pinarello cycling marathon tijdens onze vakantie in Treviso in juli en de Houffalize mountainbike marathon XXL eind augustus. Hier nog wat beelden van de La Pinarello lijkt overigens wel een commercial voor de Audi A1 maar als Audi freak stoor ik mezelf er absoluut niet aan, mooi karretje die A1. We wachten met smart op de nieuwe A2 (2012) A3 sportback is overigens onze droomauto. Parcour van de La Pinarello ziet er in ieder geval ook geweldig uit dus dat beloofd wat. Laat de zomer maar komen !!

Vandaag nog een vrije dag een mooie dag om er nog eens op uit te trekken zou je denken maar een koude stevige oostenwind was nu niet echt het weertype wat ik in gedachte had voor een lange rustige duurtraining. Dan maar een kort iets intensiever rondje in D2. Na 3 rondjes stoempen tegen een snijdende wind op mijn vaste korte rondje in de polder had ik het eigenlijk wel gezien. Fietsen gaat zeker niet slecht heb best al aardig wat kracht in de benen geen idee waar dit vandaan komt na zo weinig trainingsarbeid. Zal ongetwijfeld wel een combinatie zijn van veel rust wat trainingen op de crosstrainer en de 120 push-ups die ik dagelijks afwerkte tijdens mijn herstel periode van mijn zitvlak. Push-ups zijn er intussen zo`n 40 tot 60 per dag is ook een vorm van core stability ik voel dat ik wat sterker ben geworden in mijn onderrug en heb iets sterkere buikspieren gekregen. Nog steeds geen six-pack eerder een two-pack maar dat boeit me ook niet echt. Voor de cijferfreaks en de oplettende lezers mijn trapfrequentie ligt vele malen lager als andere jaren. Oorzaak is uiteraard mijn zitvlak hoe hoger de cadans hoe meer last ik krijg van mijn zitvlak. Dansen op het zadel zit er voorlopig nog steeds niet in. Ik ervaar de lagere cadans wel als zeer prettig, bijzonder aangenaam zelfs. Kort rondje vandaag maar toch lekker gefietst. Zo lekker nog wat relaxen vanaf morgen vier dagen de nachtdienst in dus weinig tot geen mogelijkheden om te fietsen maar ik vermaak me wel wat op de crosstrainer. Polar ritgegevens: 35.9 km, 1:10:58, 30.4 km/u, HF 168, 92 rpm. Endomondo ritgegevens

Eerste duurtraining D1

Waterkoud en sombergrijs dat was het weertype vandaag heel wat anders dan de felle zon van gisteren dus iets warmer aangekleed en omstreeks 10:15 in de pedalen geklikt voor mijn eerste rustige duurtraining van het jaar. Via Assenede, Bassevelde en Kaprijke naar Watervliet gereden heerlijk relaxed met de handjes los op het stuur. In Watervliet werd het plots spannend vanuit het niets bevond ik me plots op de filmset van een slechte hollywoodfilm. Twee grote politiewagens en 1 politiebus scheurden voorbij met loeiende sirene en voor ik het wist hadden ze me klem gereden en was de weg voor me versperd. De politie auto`s hadden een spectaculaire 180 slip gemaakt en ik stond oog in oog met de bestuurder van de linker politiewagen. De bijrijders sprongen als een gek uit de auto en rende naar de overkant, handen op het holster en ze stelde zich verdekt op tegen de muur van de ING Bank. Toen viel mijn franc of beter gezegd mijn Euro pas, een bankoverval? De politieman bleef me strak aankijken ik zag een gaatje en maakte dat ik weg kwam via de stoep. Geen zin om overhoop te worden geschoten door de Belgische wannebees van Bonnie & Clyde. Als ze in het vredige Watervliet al banken gaan overvallen dan wordt het inderdaad de hoogste tijd dat er een regering komt in België. Ik hoorde gisteren ergens waaien dat er plannen zijn om België te verdelen in vier staten. Moet niet gekker worden kunnen we straks gaan fietsen in The Unites States of Belgium aan de andere kant het klinkt wel lekker internationaal.

Maar goed we dwalen af van de schrik bekomen vervolgde ik mijn weg de hartslag terug in D1 en via Aardenburg naar Sluis gereden. 50 km op de teller en het ging allemaal nog heel erg soepel. De grens voor mijn zitvlak was overigens wel al bereikt en ik kreeg nog zo`n 45 km tegenwind voor de wielen. Ondanks de pijn aan mijn linkerzitbot wat zeker nog 6 weken kan duren ben ik ervan overtuigd dat het Sq Lab 611 zadel het perfecte zadel is voor mij. Je voelt geen drukpunten en vooral in de beugels is het verschil tov de SLR wel heel groot, echt heerlijk. Op de tanden bijten en niet zeuren en voor degene die nog twijfelden ik ben echt geen mietje hoor.

Vanaf Breskens één lange weg rechtdoor naar Philippine tegen de wind in. Leuk is anders en na 80 km gingen de kilometers tegen de wind ondanks het lage tempo toch flink in de benen zitten. Ik had nog de illusie om een 100+ ritje te rijden maar eenmaal voorbij Philippine een shortcut genomen richting huis. laatste kilometers gingen zeker niet meer vanzelf dus duurvermogen heeft toch behoorlijk wat schade opgelopen. Wel super tevreden thuis gekomen toch maar even 3 en een half uur in het zadel gezeten dat had ik een paar weken geleden nog niet eens durven dromen. Ok !! mijn zitvlak doet nog ontzettend veel pijn karakter tonen en door de pijngrens gaan is ook een vorm van training. Een mens kan altijd veel meer dan hij denkt. Na thuiskomst gegeten en in de whirlpool gedoken en een meer dan verdiend massage programma ondergaan. Polar ritgegevens: 97.1 km, 3:29:50, 27.8 km/u, 87 rpm, HF gem 151 (D1) endomondo ritgegevens

Testritje Isaac Impact

Vanmorgen mijn eerste ritje op de Isaac Impact. Het was al liefde op het eerste gezicht wat Isaac betreft maar na de kennismaking met de Impact vanmorgen ben ik tot over mijn oren ...... Kort rondje gereden in een heerlijk zonnetje en zoals bij alle testritjes diverse dingen uit geprobeerd. Supersnelle bike zelfs met een setje veel te zware wielen (worden nog vervangen) is het een fiets die echt vooruit wil. Hope tech X2 remmen meer dan fantastisch, bijten erg goed maar toch goed te doseren echt 10 klassen beter dan de Avid remmen die op de Trek 6300 zaten (steeds lucht in leidingen en aanlopende remmen) Heel de bike is overigens een verademing tov de Trek 6300. Comfort is erg goed, schakelt als een zonnetje, accelereert super en stuurt ook nog eens geweldig. Uiteraard zal ik de isaac nog eens in het terrein aan de tand moeten voelen want vandaag reed ik op de weg maar daar ben ik op het moment nog niet klaar voor betreft mijn zitvlak. Enig minpuntje was het Sq Lab 612 nano zadel in de uitvoering 13 cm. Dit is een stuk smaller dan de 611 (13 cm) die momenteel dienst doet op mijn racefiets. De 612 nano voelde echt niet lekker aan. Zaterdag ga ik het omruilen voor een 612 nano 14 cm of eventueel een 611 (13 cm) want de 611 zit gewoon erg goed. Nu naar bed want morgen staat er een lange duurtraining op het programma. Zitvlees kweken dus zwaar pijn lijden :-) endomondo ritgegevens

Zitvlees, 44 km

Rond de klok van 10:00 in de pedalen geklikt voor een rondje Watervliet. De eerste minuten waren heel erg pijnlijk wat het zitvlak betreft. Dacht even dat ik direct rechtsomkeer kon maken maar na verloop van tijd was het wel weer te doen en kon ik de pijn met momenten even uitschakelen tijdens het dagdromen op de fiets. Vrij rustig gereden met de handjes los op het stuur en een goed gevoel in de benen. De wind leek mee te vallen vandaag maar eenmaal in ijzendijke moest ik mijn gevoel bijstellen. Weer een stevig smerig windje op deze lange weg terug richting Philippine. Wel netjes gecontroleerd tegen de wind in kunnen rijden wat de hartslag betreft dus dat geeft de burger moed. Het gaat prima op het moment zelfs veel beter dan verwacht. Zitvlak blijft enorm kwetsbaar ik zal uren moeten maken in het zadel om opnieuw wat zitvlees te kweken. Zowat dagelijks laat ik mijn bips even checken door Inge vooralsnog geen zwellingen of andere rare dingen te zien. So far so good ...... Morgen rustdag. Hoe jammer ik het ook vind het lopen is voorlopig nog steeds einde verhaal. Geen zin om mijn knie kapot te lopen. Ik voel mijn linkerknie nog steeds een beetje ook na mijn eerste twee fietsritjes.

No Guts, No Glory (eerste fietsritje)

30 november zat ik voor het laatst op de fiets. Operatie zitvlak (3 december) is nu ruim 10 weken geleden. Vanmorgen heb ik het SQ Lab 611 zadel gemonteerd op de cervélo en dit zag er zo comfortabel uit dat ik in een opwelling besloot om de daad bij het woord te voegen en in no time stond ik plots in mijn fietskleding. Rob de Jong van cyclobenelux schreef onlangs in een berichtje aan mij op facebook dat hij al 2 jaar fietst met 3 broeken over elkaar. Wellicht een grapje maar een geweldig idee waar ik gek genoeg zelf nog niet aan had gedacht. Zoals de titel van dit blogje al zegt "wie niet waagt, wie niet wint" we zien wel waar het schip strand. Zadel matched overigens ook nog eens geweldig bij de R3 sl, blijft toch een schitterend race monster.

De dames waren naar de supermarkt en hadden geen idee welke scenarios er allemaal door mijn hoofd gingen. Ik was echt knetter nerveus voor ik op de fiets stapte. Ik heb netjes een briefje achtergelaten 'ben zo terug, ff stukje proberen fietsen' voor ik het wist zat ik in het zadel en fietste ik mezelf naar de ultieme bevrijding. Wat een heerlijk gevoel om weer terug op de fiets te zitten. En hoe voelde het nu? uhmmm alsof mijn kont in brand stond zo kan ik het gevoel het beste omschrijven "burns like hell" in de categorie 'pijn' schaal 1 op 10 een dikke 9 maar het fun gehalte was er niet minder om. Regelmatig uit het zadel en toen ik wat klinkers en een stoeptegelpad onder de wielen kreeg kon ik niet in het zadel blijven zitten maar op de reguliere fietspaden kon ik goed op het zadel blijven zitten. SQ Lab zadel voelt super goed aan mijn rechterbil mankeert niets en werd heerlijk vertroetelt door deze op het eerste gezicht geweldige nieuwe aanwinst. Stom dat ik niet eerder op zoek ben gegaan naar een beter zadel. Gisteren zat ik nog ff op het SLR zadel (met twee broeken) om te testen en ik hield het nog geen 2 minuten uit.

Uiteraard mis ik nog kracht en is de conditie nog lang niet optimaal maar achteraf was ik aangenaam verrast door de cijfers die uit de polar rolden. Tijdens het fietsen alleen de stopwatch gezien en af en toe de snelheid maar geen idee wat de hartslag was onderweg. Er stond een flink windje op de open stukken in de polder waardoor het een D2-tje is geworden wat de hartslag betreft. Totaal onbelangrijk op het moment het gevoel was gewoon erg goed. Ik had gedacht dat ik onderaan de ladder zou kunnen beginnen maar de cijfers laten zien dat de schade best nog wel mee valt na zo`n lange tijd uit de roulatie. Duurvermogen heeft waarschijnlijk de meeste schade opgelopen en laat dit nu net een onderdeel zijn wat voorlopig lastig zal zijn om aan te werken. Net geen 40 km op de teller vandaag en dat waren er zo`n 5 km teveel. Ook de applicatie endomodo eens uitgeprobeerd op de HTC en het heeft perfect gewerkt. Enige verschil tov de polar is dat de tijd doorliep als ik moest stoppen onderweg maar dit kun je instellen. Polar gegevens: 39.8 km, 1 uur 20 minuten 18 sec, 29.7 km/u, HF 170 endomondo gegevens

Ondanks de pijn aan de bips super tevreden en nooit verwacht dat ik nu al bijna anderhalf uur zou kunnen fietsen. Komende tijd uitbouwen als de nasleep na deze rit blijkt mee te vallen. O ja je had de gezichten van de dames eens moeten zien toen ik terug thuis kwam, geweldig !! ja ik ben zo gek als een deur ik weet het maar zo ben ik nu eenmaal en dat weten zij als geen ander.

Zadelmeting / SQ Lab zadel

Vanmorgen zoals gepland eerst een rondje van 4.9 km hardgelopen. Tempo wat hoger als normaal en vooral in het begin ging het toch wat moeizaam. Na een km of drie kreeg ik last van mijn linkerheup dus tempo wat moeten laten zakken. Op het moment probeer ik wat applicaties uit op de HTC om met gps te lopen. Vandaag cardio trainer, erg mooie app en lijkt prima te werken. Ik ga Endomondo ook nog eens uit proberen. Na 4.9 km afgeklokt en tijdens het uitlopen ook nog eens flinke pijnscheuten in de linkerknie. Leuke sport dat lopen maar de geschiedenis lijkt zich te herhalen ivm blessures. Tot op heden ging het allemaal vrij goed al voelde ik mijn heup en knie na het 10 km loopje ook al aardig. Het wat hogere tempo is conditioneel goed vol te houden maar wordt duidelijk niet gewaardeerd door de gewrichten. Ik vrees dat ik voorlopig gewoon het beste rond de 12 km/u kan blijven lopen als ik kan blijven lopen tenminste. Jammer dat ik het tempo wat moest laten zakken anders had ik zeker boven de 14 km/u gelopen hetgeen voor een amper getrainde loper best al aardig is. Maar goed voorlopig maar niet meer doen en wat rustiger lopen. 4.89 km in 21'13, 13.84 km/u, 4:20 min/km, max speed 16.46 km/u, min speed 11.84 km/u.

Na een heerlijke douche en de lunch samen met mijn jongste dochter naar Oostburg gereden voor een zadelmeting. Goed geholpen door een vriendelijke wat oudere man zelf ook fervent fietser althans op de muur hingen foto`s waar de beste man al fietsend op stond op de toppen van Galibier, Alpe d' huez en de pyreneeën. Zoals altijd had ik mijn huiswerk weer iets te goed gedaan waardoor ik alles eigenlijk al wist. Eerst op het hardhouten krukje met een stukje golfkarton. Ik had er al een tijdje angstvallig naar staan kijken met het zweet tussen mijn bilnaad. Moet je daar op gaan zitten papa? vroeg mijn dochter. Ik vrees van wel liefje, oei !! ja inderdaad oei. Probeer het maar zei de man waaraan ik al had uitgelegd dat ik herstellende was van een operatie aan mijn zitvlak. Een korte maar hevige pijn leverde een prachtige afdruk van mijn zitbotjes af. Ook dat was geen verrassing meer voor me 11 cm center/center. Verschillende gegevens werden ingevoerd in de computer en al snel rolde er een advies uit. SQ Lab 611 13 cm was het eerste zadel wat werd geadviseerd en dat had ik zelf van te voren al klaargelegd op tafel. de 611 active (zijwaartse beweging) was ook een optie maar met zijn lengte van 302 mm leek dit meer op een surfplank.

De looks van de 611 vallen me overigens alles behalve tegen het ziet er zelfs zeer fraai afgewerkt uit en de vorm is alles behalve afwijkend tov een normaal fietszadel. Gewicht voor een 13 cm is 256 gram. Het gaat ons puur om de tevredenheid van de klant zei de man als het niet goed is dan kom je terug en dan kunnen we alsnog voor de 611 active gaan. De prijs viel ook nog ontzettend mee € 89,90 als daar mijn problemen mee opgelost zijn dan koop ik er nog één bij voor op de mtb. Eerst maar even afwachten hoe het zadel bevalt. Voorlopig zit fietsen er nog steeds niet in maar ik ben bang dat dat ik iets ga verzinnen om voorzichtig aan te beginnen met fietsen als het echt nog lang gaat duren. Desnoods doe ik twee broeken aan, nu gaat het nog niet dat is duidelijk en forceren heeft geen zin maar het kriebelen is intussen haast ondragelijk geworden. Toen ik hulpeloos in de bank lag had ik er absoluut vrede mee dat ik niet kon fietsen maar nu ik weer terug op de been ben kan ik er niet meer mee lachen. Ook vandaag kwam ik weer veel fietsers tegen ik gun ze het van harte laat daar geen misverstand over bestaan maar ik zou ze het liefst van hun fiets afrukken (haha) ik wil ook ........ maar goed de harde werkelijkheid is anders. Eerst maar zorgen dat ik in het dagelijkse leven weer gewoon kan zitten want ook dat gaat nog steeds niet zonder pijn.

14 Jaar

Op sportief gebied wordt er op het moment bitter weinig gepresteerd de oorzaak hiervan is nu intussen wel bekend. Op een ander vlak valt er vandaag wel degelijk iets te vieren. Intussen al 14 jaar samen met Inge en still going strong. Tegenwoordig wordt dit toch ook een beetje gezien als een uitzonderlijke prestatie. Een bosje bloemen dat zit er niet in ik ben zelf allergisch voor bloemen het snot loopt spontaan uit mijn neus, ik krijg waterige ogen en ook nog eens jeuk aan mijn gehemelte en dat alles door zo`n mooi, kleurrijk, liefdevol en schuin afgesneden bosje bloemen. Dit is ook de enige echte reden waarom ik niet aan echte wedstrijden kan deelnemen op de fiets. Wat moet ik in godsnaam met al die bloemen die ik glorieus in de wacht zal slepen (haha)

7 februari is onze eigen valentijnsdag, we doen niet mee aan de massale liefdesverklaringen op 14 februari, f*ck de commercie. Ik heb uiteraard wel iets voor Inge gekocht dat heeft ze meer dan verdiend en ik ben tenslotte een echte romanticus :-) op naar de volgende 14 jaar.

Domper

Domper synoniem voor anticlimax, tegenvaller, teleurstelling. Met dit gevoel keerde ik huiswaarts na een bezoek aan de chirurg in ziekenhuis te Terneuzen. Eerst een leuk gesprek gehad met de assistente van de chirurg die mijn situatie als geen ander begreep. Zeer fanatiek hardloopster (oa marathons) heeft ook veel gefietst maar kon zich op de fiets niet bedwingen en het was nooit genoeg. Gewicht op den duur 47 kilo en toen de noodklok moeten luiden. Ook net weer aan de gang na een medische ingreep en intussen weer goed op dreef met hardlopen. Altijd prettig om mensen te spreken met dezelfde drijfveer en erg grappig is de herkenning in de verhalen.

Maar goed een goed gesprek daar kwamen we niet voor het zweet stond intussen weer in mijn handen. Ik weet niet wat het is ik heb het gewoon niet zo op ziekenhuizen en mannen in lange witte jassen. Na een twintigtal minuten wachten in de behandelkamer kwam de chirurg met een big smile binnen. Hoe is het "ik zit" ja dat zie ik ok laat me eens kijken. Ik nam plaats op het bed en mijn zitvlak werd aandachtig bekeken. Met zijn duim gaf hij me een soort van thaise massage waardoor het maar weer eens duidelijk werd hoe gevoelig het nog was. Littekenweefsel voelt hard en wat dik aan maar het ziet er wel prima uit. Heeft u al eens op u fietszadel proberen zitten? Ik en proberen (haha) "uiteraard" maar dat gaat echt niet. Zitten op een zachte ondergrond gaat best goed maar bv de stoelen hier in de wachtkamer dat gaat ook nog niet. Voor ik mijn priemende vraag wilde stellen floepte hij het eruit. Mijn verwachting is dat het toch nog wel een tijd gaat duren. Het heeft nu echt zijn tijd nodig. Ik denk zo`n twee maanden eer u weer normaal op een fietszadel/harde ondergrond zou kunnen gaan zitten maar ook dat kan ik u niet met zekerheid zeggen.

U zou ook eens moeten kijken naar u fietszadel. Wellicht dat dit aangepast moet worden om de plek wat te ontlasten. Het littekenweefsel zal terug soepel moeten worden en dat heeft echt zijn tijd nodig. Ik moet het dus nog even de tijd geven en wie ben ik om dit advies in de wind te slaan. Ik wil dat het weer 100% in orde komt dus ik zal moeten luisteren naar de chirurg en naar mijn lichaam 0f beter gezegd mijn kont. Mijn zitvlak geeft aan hoever ik kan gaan dus het is eigenlijk vrij simpel, nog even rustig aan dus. Ik gebruik ook zalf "Alhydran" is dat ok? Hij dook gelijk op internet om het even uit te zoeken hmm een hydraterende créme dat is prima dat mag u zeker blijven gebruiken. Over 6 weken wil ik u terug zien tenzij het zoveel verbeterd is dat u het niet nodig acht. Er gebeuren ergere dingen in de wereld maar twee maanden dat had ik toch echt niet verwacht. Ook deze domper zullen we wel weer overwinnen en de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ik werk weer, ik sport weer, ben gezond en voel me verder prima dus eigenlijk heb ik weinig reden tot klagen.

Rustige duurloop 10.42 km

Slechts de vijfde keer dat ik een rondje ging hardlopen na mij operatie aan mijn zitvlak en toch durfde ik het al aan om een rondje van 10 km te gaan lopen. Wellicht wat over enthousiast maar conditioneel zou dit geen probleem moeten zijn. Vooraf een mooi rondje uitgestippeld via Map it (nike+connect website) wat voor een groot gedeelte overeenkwam met de rondjes die ik regelmatig op de fiets draai in de polder. Een grensoverschrijdend rondje want het loopt zeker voor 3/4 door België. Vertrokken aan een rustig tempo en hier niet meer vanaf geweken. Halverwege het rondje ben ik omgedraaid omdat ik luid werd toegejuicht door twee pezige herdershonden met vlijmscherpe tanden en ik kon zo snel niet zien of ze nu voor of achter een hekwerk stonden. Geen zin in een hap uit mijn zichtbaar getrainde kuiten dus 400 meter terug gelopen en een andere weggetje ingeslagen wat verrassend mooi was om te lopen.

Prachtig weer vandaag het leek wel lente althans zo voelde het want ik had het intussen aardig warm gekregen. Tempo laag, ademhaling goed onder controle maar ondanks dat blijft lopen een zware sport. Amper getraind is een rondje lopen van 10 km best een eind. Respect voor mensen die een hele marathon lopen pfff 42 km lopen dat moet een ware hel zijn. Ooit was de marathon uitlopen een doel voor mij maar mijn gestel (veel blessures) bleek niet geschikt te zijn voor dergelijke afstanden. Ik moet wel zeggen dat het nu verrassend goed gaat maar ik moet niet te vroeg juichen natuurlijk. De Nike zoom structure + zijn de beste schoenen die ik ooit heb gehad ze lopen echt fantastisch en voorlopig heb ik nergens last van. Eenmaal aangekomen in Assenede op de staakstraat was het einde van het rondje in zicht, dacht ik. Wat een eindeloos lang stuk, op de fiets schuiven de betonplaten nietsvermoedend onder de wielen door maar met de benenwagen blijft het maar duren. De 10 km al ruim gepasseerd zag ik op de nike+sportband dus vanaf de kruising vrijstraat rustig uitgewandeld naar huis.

Tijdens het lopen geen last van de benen maar eenmaal in de gewone wandelpas voelde mijn bovenbenen aan als twee blokken beton en voelde het aan alsof ik tegen de kramp aan zat. Ook de kuiten stonden flink op spanning maar het meest overheersende was het geweldige lekkere gevoel na dit rondje lopen. Weer een grens verlegd en toch mooi 10.42 km gelopen in 50'45, 12.3 km/u, 4:52 min/km op een rustig tempo. Ik liep de 10 km in vervlogen tijden (vroeger) als snelste tijd in 34'56 maar liefst 17.2 km/u gemiddeld dus er is nog een hoop werk aan de winkel (haha) Na thuiskomst mijn rechterschoen en sok onder het bloed. Teennagel had een sneetje veroorzaakt in mijn teen dus een goede les voor de volgende keer (nageltjes kort houden) Geweldig daar doen we het voor BLOED, ZWEET EN TRANEN.