Vanmorgen alleen vertrokken met de auto richting Ossendrecht rond tien voor acht. Na het inschrijven uiteindelijk om vijf over negen van start gegaan. Vanaf het begin gelijk treintje rijden over de singletrack op het terrein van de luchtballon. Zelfs een stukje indoor MTB-en omdat we door een gebouw moesten fietsen, erg grappig.
De eerste 3 km bijna stapvoets afgelegd door het treintje rijden. Daarna kwam er gelukkig ruimte om mijn eigen tempo te gaan rijden. na een kilometer of tien kwam er een wat zwaarder stuk met steeds opvolgende korte steile klimmetjes. Twee keer een voet aan de grond moeten zetten en één keer een stukje te voet moeten gaan omdat ik vast kwam te zitten achter gestrande fietsers op de helling. Ik had me al eens afgevraagd waarom dat kleine binnenbladje nu eigenlijk op een MTB zit maar na het schakelen van dit kleine bladje kwam ik wel fietsend boven en kon ik mooi om de lopers heen fietsen. Toch handig zo`n licht verzetje op klimmetjes met obstakels en mul zand.
Parcour was echt prachtig dit is pas echt mountainbiken, mooie technische stukken af en toe wat langere zware stroken met modder en flinke diepe grote plassen en vooral erg veel singletracks. Na het stuk met de klimmetjes heb ik lekker doorgereden maar zeker niet te gek gedaan. Ik wist niet wat er allemaal nog aan zat te komen dus heb ik op hartslag gereden en ben ik verder overal netjes onder mijn omslagpunt gebleven. Voor de bevoorrading een lange
zware strook met enorm veel grote plassen. Na iets meer dan 28 km was daar de bevoorrading, Mario ook nog gezien en gesproken en daarna weer verder voor de resterende kilometers. Het was opvallend om te zien bij hoeveel mensen het tempo was ingekakt na de bevoorrading. Waarschijnlijk te enthousiast van start gegaan. Bij mij ging het nog prima ik voelde me nog superfit en vooral mijn benen voelde erg goed aan. Na de bevoorrading ben ik alleen nog maar mensen voorbij gereden. Er volgde nog een aantal zware stroken door mul zand en flink wat modder en daarna was het weer bijna allemaal singletrack door de bossen. Af en toe ook door een slootje met flink wat water en gek genoeg gingen er hier veel van de fiets. Was juist kicken man door zo`n slootje rijden. Ik had al veel plassen gezien maar vlak voor het einde lag wel een heel erg grote plas. Zou dit de bikewash al zijn (haha) tot aan de naven in het water en fietsen maar. Mijn waterdichte sokken die tot zo ver prima hun werk hadden gedaan overleefde dit waterballet ook niet meer. Water liep gewoon langs boven in mijn sokken. Toch nog natte voeten grrrr..... maar niet zo nat als onderstaande deelnemers.
De laatste kilometers in het wiel van twee cyclocrossers gereden die lekker door reden. Op het laatst toch nog achter een verkeerde pijl aan gereden want ik bleef maar lusjes rijden door het bos naast het terrein van de luchtballon.
Kwam weer terug van de andere kant en zag wederom die grote plas liggen. Terug gekeerd en uiteindelijk toch de finish gevonden waar Imre, Daniel en Kurt van TC sas ook stonden te wachten voor het afspuiten van de fiets. Met stip de mooiste tocht die ik tot nu toe heb gereden met een wel "heel hoog" fun gehalte zeker 95% off road, organisatie was ook prima. Techniek is echt dik in orde werkelijk nergens een stuurfoutje gemaakt. Gemiddelde van 19.6 km/u is wel het laagste gemiddelde dat ik ooit gereden heb maar het parcour lag er dan ook zwaar bij. Een lekkere warme kop soep gegeten en terug richting de auto gefietst die wat verder stond in een weiland. Super goed naar mijn zin gehad en nog genoeg energie over aan het einde van de rit. Wat een enorme hoeveelheid bossen hebben ze daar zeg in Brabant je zou spontaan gaan verhuizen (haha)
Vanmorgen alleen vertrokken met de auto richting Ossendrecht rond tien voor acht. Na het inschrijven uiteindelijk om vijf over negen van start gegaan. Vanaf het begin gelijk treintje rijden over de singletrack op het terrein van de luchtballon. Zelfs een stukje indoor MTB-en omdat we door een gebouw moesten fietsen, erg grappig. 
De eerste 3 km bijna stapvoets afgelegd door het treintje rijden. Daarna kwam er gelukkig ruimte om mijn eigen tempo te gaan rijden. na een kilometer of tien kwam er een wat zwaarder stuk met steeds opvolgende korte steile klimmetjes. Twee keer een voet aan de grond moeten zetten en één keer een stukje te voet moeten gaan omdat ik vast kwam te zitten achter gestrande fietsers op de helling. Ik had me al eens afgevraagd waarom dat kleine binnenbladje nu eigenlijk op een MTB zit maar na het schakelen van dit kleine bladje kwam ik wel fietsend boven en kon ik mooi om de lopers heen fietsen. Toch handig zo`n licht verzetje op klimmetjes met obstakels en mul zand.
Parcour was echt prachtig dit is pas echt mountainbiken, mooie technische stukken af en toe wat langere zware stroken met modder en flinke diepe grote plassen en vooral erg veel singletracks. Na het stuk met de klimmetjes heb ik lekker doorgereden maar zeker niet te gek gedaan. Ik wist niet wat er allemaal nog aan zat te komen dus heb ik op hartslag gereden en ben ik verder overal netjes onder mijn omslagpunt gebleven. Voor de bevoorrading een lange
zware strook met enorm veel grote plassen. Na iets meer dan 28 km was daar de bevoorrading, Mario ook nog gezien en gesproken en daarna weer verder voor de resterende kilometers. Het was opvallend om te zien bij hoeveel mensen het tempo was ingekakt na de bevoorrading. Waarschijnlijk te enthousiast van start gegaan. Bij mij ging het nog prima ik voelde me nog superfit en vooral mijn benen voelde erg goed aan. Na de bevoorrading ben ik alleen nog maar mensen voorbij gereden. Er volgde nog een aantal zware stroken door mul zand en flink wat modder en daarna was het weer bijna allemaal singletrack door de bossen. Af en toe ook door een slootje met flink wat water en gek genoeg gingen er hier veel van de fiets. Was juist kicken man door zo`n slootje rijden. Ik had al veel plassen gezien maar vlak voor het einde lag wel een heel erg grote plas. Zou dit de bikewash al zijn (haha) tot aan de naven in het water en fietsen maar. Mijn waterdichte sokken die tot zo ver prima hun werk hadden gedaan overleefde dit waterballet ook niet meer. Water liep gewoon langs boven in mijn sokken. Toch nog natte voeten grrrr..... maar niet zo nat als onderstaande deelnemers.
De laatste kilometers in het wiel van twee cyclocrossers gereden die lekker door reden. Op het laatst toch nog achter een verkeerde pijl aan gereden want ik bleef maar lusjes rijden door het bos naast het terrein van de luchtballon. 
Kwam weer terug van de andere kant en zag wederom die grote plas liggen. Terug gekeerd en uiteindelijk toch de finish gevonden waar Imre, Daniel en Kurt van TC sas ook stonden te wachten voor het afspuiten van de fiets. Met stip de mooiste tocht die ik tot nu toe heb gereden met een wel "heel hoog" fun gehalte zeker 95% off road, organisatie was ook prima. Techniek is echt dik in orde werkelijk nergens een stuurfoutje gemaakt. Gemiddelde van 19.6 km/u is wel het laagste gemiddelde dat ik ooit gereden heb maar het parcour lag er dan ook zwaar bij. Een lekkere warme kop soep gegeten en terug richting de auto gefietst die wat verder stond in een weiland. Super goed naar mijn zin gehad en nog genoeg energie over aan het einde van de rit. Wat een enorme hoeveelheid bossen hebben ze daar zeg in Brabant je zou spontaan gaan verhuizen (haha) 
1 opmerking:
Met al dat water wat de afgelopen dagen is gevallen is vind ik het nog een mooi gemiddelde hoor!
Een reactie posten