30 november zat ik voor het laatst op de fiets. Operatie zitvlak (3 december) is nu ruim 10 weken geleden. Vanmorgen heb ik het SQ Lab 611 zadel gemonteerd op de cervélo en dit zag er zo comfortabel uit dat ik in een opwelling besloot om de daad bij het woord te voegen en in no time stond ik plots in mijn fietskleding. Rob de Jong van cyclobenelux schreef onlangs in een berichtje aan mij op facebook dat hij al 2 jaar fietst met 3 broeken over elkaar. Wellicht een grapje maar een geweldig idee waar ik gek genoeg zelf nog niet aan had gedacht. Zoals de titel van dit blogje al zegt "wie niet waagt, wie niet wint" we zien wel waar het schip strand. Zadel matched overigens ook nog eens geweldig bij de R3 sl, blijft toch een schitterend race monster.
De dames waren naar de supermarkt en hadden geen idee welke scenarios er allemaal door mijn hoofd gingen. Ik was echt knetter nerveus voor ik op de fiets stapte. Ik heb netjes een briefje achtergelaten 'ben zo terug, ff stukje proberen fietsen' voor ik het wist zat ik in het zadel en fietste ik mezelf naar de ultieme bevrijding. Wat een heerlijk gevoel om weer terug op de fiets te zitten. En hoe voelde het nu? uhmmm alsof mijn kont in brand stond zo kan ik het gevoel het beste omschrijven "burns like hell" in de categorie 'pijn' schaal 1 op 10 een dikke 9 maar het fun gehalte was er niet minder om. Regelmatig uit het zadel en toen ik wat klinkers en een stoeptegelpad onder de wielen kreeg kon ik niet in het zadel blijven zitten maar op de reguliere fietspaden kon ik goed op het zadel blijven zitten. SQ Lab zadel voelt super goed aan mijn rechterbil mankeert niets en werd heerlijk vertroetelt door deze op het eerste gezicht geweldige nieuwe aanwinst. Stom dat ik niet eerder op zoek ben gegaan naar een beter zadel. Gisteren zat ik nog ff op het SLR zadel (met twee broeken) om te testen en ik hield het nog geen 2 minuten uit.
Uiteraard mis ik nog kracht en is de conditie nog lang niet optimaal maar achteraf was ik aangenaam verrast door de cijfers die uit de polar rolden. Tijdens het fietsen alleen de stopwatch gezien en af en toe de snelheid maar geen idee wat de hartslag was onderweg. Er stond een flink windje op de open stukken in de polder waardoor het een D2-tje is geworden wat de hartslag betreft. Totaal onbelangrijk op het moment het gevoel was gewoon erg goed. Ik had gedacht dat ik onderaan de ladder zou kunnen beginnen maar de cijfers laten zien dat de schade best nog wel mee valt na zo`n lange tijd uit de roulatie. Duurvermogen heeft waarschijnlijk de meeste schade opgelopen en laat dit nu net een onderdeel zijn wat voorlopig lastig zal zijn om aan te werken. Net geen 40 km op de teller vandaag en dat waren er zo`n 5 km teveel. Ook de applicatie endomodo eens uitgeprobeerd op de HTC en het heeft perfect gewerkt. Enige verschil tov de polar is dat de tijd doorliep als ik moest stoppen onderweg maar dit kun je instellen. Polar gegevens: 39.8 km, 1 uur 20 minuten 18 sec, 29.7 km/u, HF 170 endomondo gegevens
Ondanks de pijn aan de bips super tevreden en nooit verwacht dat ik nu al bijna anderhalf uur zou kunnen fietsen. Komende tijd uitbouwen als de nasleep na deze rit blijkt mee te vallen. O ja je had de gezichten van de dames eens moeten zien toen ik terug thuis kwam, geweldig !! ja ik ben zo gek als een deur ik weet het maar zo ben ik nu eenmaal en dat weten zij als geen ander.
3 opmerkingen:
Hoi Angelo,
Welcome back.
Er Stond inderdaad en fel zuiden windje van ochtend.
Ik ok vandaag weer voor het eerst op de racefiets dit jaar na MTB en spinning deze winter.
Nu zeker een uurtje in het ijs zitten?
Groeten,
Danny
Hoi Danny,
Bedankt voor je reactie.
Is wel flink aan het nagloeien maar in het ijs heb ik nog niet gezeten. Lekker languit op de bank moet voldoende zijn hoop ik.
Groeten,
Angelo.
Proficiat! Ik kan me voorstellen dat dit, ondanks de pijn, toch voelt als een persoonlijke overwinning.
Een reactie posten