Na 12 km best al een zwaar gevoel in de benen maar ik bevond me in een soort trance en alles leek vanzelf te gaan. Wel het gevoel dat plots stoppen haast onmogelijk zou zijn door zware benen die maar door maalde. Als een zware trein met een eindeloze remweg die uiteindelijk tergend langzaam tot stilstand komt. Maar goed stoppen was nog niet nodig nog 3 km te gaan. Het kostte verder geen enkele moeite en er zat nog heel veel meer in het vat. Laatste 500 meter nog wat versneld en ik kon nog makkelijk 14, 15 en bijna 16 per uur lopen en nog voelde ik dat ik nog zeker twee versnellingen over had. Mijn omslagpunt ligt merkbaar hoger dan op de fiets (186) zelfs aan 189 slagen voelde het niet aan als in het rood lopen. Mijn eerste 15 km afgesloten met een super goed gevoel. Tijdens het uitwandelen (2 km) voelde mijn benen aan alsof ze volgestort waren met een paar kuub beton maar overheersend was het super goede gevoel. YES !! echt kicken en werkelijk geen pijntje, dipje of wat dan ook gehad onderweg. De marathon leek ooit zo ver weg een haast onbereikbaar doel. Als het zo blijft gaan dan loop ik volgend jaar wellicht mijn eerste marathon op mijn veertigste levensjaar in de kracht van mijn leven, Let`s hope so !! 15 km, 1:14:58, 12 km/u, 4:59 min/km, HF 173 Garmin Details
donderdag 23 juni 2011
Yes !! Eerste 15 km gelopen
De meeste dromen zijn ............. inderdaad bedrog !! mijn droom komt wel steeds dichter en dichterbij. Ik liep al heel wat marathons in mijn wildste dromen door blessureleed is er in de praktijk helaas nooit iets van terecht gekomen. Vandaag een wisselvallig weertype. Harde wind, regen en zonneschijn. Een streep door fietsen/skeeleren en de loopschoenen aangetrokken. On the fly mijn route bepaald aan de hand van hoe ik me voelde. Het lopen ging echt super lekker voor ik het wist had ik al 8 km gelopen. Hartslag nog steeds aan hoge kant maar gevoelsmatig ging het allemaal erg makkelijk. Hartslag was ook niet naar beneden te krijgen of ik nu 11, 12 of 13 per uur ging lopen het bleef nagenoeg hetzelfde. Verder niet meer op de hartslag gelet en gewoon hetzelfde rustige vlakke tempo aangehouden. Wel een lang stuk harde tegenwind dat merk je toch ook goed tijdens het lopen. Grotendeels gelopen op het rondje in de polder waar ik al vele kilometers heb gefietst. Af en toe wat korte kleine bultjes en het beenritme ging automatisch omhoog net als vroeger.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
hey Angelo, gefeliciteerd met waar je nu al staat met het hardlopen.Ziet er veelbelovend uit en ik word er zelf enthousiast van als ik het lees. Ik hoop nog eens een rondje met je op te kunnen lopen of zelfs de marathon, wie weet! Blijf heel en geniet....!!!!!
groetjes Angelo
Zomaar een ideetje waar je de zomer mee door kunt komen: het eerste weekend van oktober wordt altijd de Singelloop in Breda gelopen. Deze halve marathon wordt druk bezocht, het parcours is afwisselend en er heerst altijd een erg gezellige sfeer (bandjes, terrasjes etc.). Je zou er deze zomervakantie naar toe kunnen werken....!
@AngeloObrie Dank je !! Laten we hopen dat je het lopen binnenkort ook weer kunt oppakken na wat behandelingen van Marco (osteopaat)Zou te gek zijn om ooit eens samen te lopen. Begin nu zelf echt een endorfine junk te worden door het lopen (heerlijk gevoel) vooralsnog geen problemen ook nu the day after (15 km) enkel wat spierpijn in de bovenbenen maar veel minder dan verwacht. Vroeger ook altijd rugklachten. Doe al maandenlang dagelijks een serie (30 - 50x) push-ups en concentreer me voornamelijk op mijn rug en buikspieren tijdens de push ups (helpt echt goed)
@Aschwin Singelloop goede tip maar moet dan helaas een heel weekend werken. Ik zal eens op zoek gaan naar een andere halve marathon in de buurt na de zomer. Voorlopig afstand uitbouwen/opbouwen en langzaam aan wat aan de snelheid gaan werken.
Groeten Angelo.
Een reactie posten