dinsdag 17 augustus 2010

Herstelritje MTB, 28.1 km, 1 uur 6 min, 25.5 km/u

Wakker geworden met flinke stijve kuiten na de looptraining van gisteren en nog wat andere spieren waar ik de naam niet eens van weet. Ik had erger verwacht dus op zich viel het allemaal wel mee. Ondanks de regen toch op de MTB gesprongen voor een herstelritje op hetzelfde rondje als het rondje dat ik gisteren heb gelopen. Even meten wat de exacte afstand nu eigenlijk was. Met zijn 5.6 km (5.660 meter om precies te zijn) was het rondje langer dan ik had verwacht. 2 min wandelen gevolgd door 2 min rustig hardlopen is dan niet eens zo slecht voor een eerste keer in 35 min (9.7 km/u) wat betekent dat de basissnelheid van het hardlopen een stuk hoger ligt dan dit gemiddelde. Maar goed voor de snelheid doen we het voorlopig niet maar ik ben nu eenmaal gek op cijfertjes. In totaal 5 rondjes gefietst op een zeer rustig tempo op een licht verzetje en onderweg wat ijkpunten vastgelegd in mijn hoofd voor een volgende looptraining. Echt weer enorm genoten van het fietsen in de regen. Het was niet koud en een mountainbike mag vies worden dus zonder schuldgevoel lekker door de plassen gebaggerd. Drijfnat en nog stijver dan vanmorgen van de mtb afgestapt maar wel weer met een erg lekker gevoel. Spieren los rijden op de fiets na het lopen dat zal ongetwijfeld niet werken maar ik doe het lekker toch.

Na de marmotte is er duidelijk weer een knop omgegaan. Ik heb er nog een tijdje tegen proberen te vechten maar het heeft geen enkele zin gehad. Moraal is echt weg om nog iets te willen presteren op de racefiets. De zin om te fietsen is zeker niet weg, ik heb er juist erg veel zin in maar een drive om mezelf weer eens lekker pijn te doen heb ik voorlopig niet meer op de racer. Tijdens het ritje van afgelopen zaterdag in Oudenaarde met Wout en Peter werd dit nog eens pijnlijk duidelijk. Mijn sterkste punt laat me dus even in de steek op de racefiets en dan blijft er van mijn fietsniveau niet veel meer over. Gek hoeveel verschil er tussen goed en slecht zit bij mij. Ik probeerde het op een mindere conditie te steken maar het is duidelijk een gevalletje "tussen de oren" heb er overigens geen last van hoor. Ik doe vanaf nu gewoon lekker waar ik zin in heb en niets moet op het moment en dat is juist een heerlijk gevoel. Lekker relaxed fietsen zonder zelf opgelegde druk betreft een doel is een verademing. Fun gehalte is nu dus dik in orde en straks met de mtb ritjes en daarnaast het lopen wordt het alleen maar leuker. Een uitdaging dat komt ook wel weer, zeker op de mtb zie ik dat wel zitten. Misschien wel een duatlon of cross duatlon als het lopen lekker begint te gaan. Morgen een rustdag en donderdag ga ik weer een rondje wandelen/hardlopen. Vanaf vandaag de rest van de week overwerken op het werk 10 uur diensten van 16:00 - 2:00 vannacht. Een goed begin dus na de vakantie.

1 opmerking:

van den Abeele zei

Toch werkt dat losrijden van de spieren op de fiets bij mij altijd wel goed. Voelt altijd beter dan vóórdat ik op de fiets stap. Maar inderdaad: gewoon LOSrijden; en niet jakkeren...
Veel succes met het lopen. En dat ideetje van je om op termijn een duathlon te doen, speelt bij mij ook al een tijdje door het hoofd...