Het is zeker zo groot als een ei dus dat ziet er niet echt best uit. Maandag verder dus maar lekker een rustdag genomen in plaats van een herstel training. Ik ben verder echt super goed hersteld van de grensland klassieker, totaal geen last van de benen en ik voel me verder topfit. Vandaag dus toch maar even naar de huisarts gegaan omdat de zwelling nog steeds erg groot is op het zitbeen.
De huisarts en zijn vrouwelijke jonge co assistente hebben even naar mijn billen gekeken (haha) en konden eigenlijk geen duidelijke diagnose stellen. Wel zagen ze dat het inderdaad om een flinke zwelling gaat, erg pijnlijk is het echter niet. Ik voel het uiteraard wel maar ik zak niet door de grond van de pijn of zo. Ik moet naar het ziekenhuis voor een echografie om duidelijkheid te krijgen betreft de zwelling.
De eerste vraag die ik stelde was uiteraard !! wanneer mag ik weer gaan fietsen? Lachend zei de huisarts dat sportmensen erg moeilijke mensen zijn. Ik dacht al dat je deze vraag als eerst ging stellen zei hij. Je mag wat mij betreft gewoon verder trainen mits de pijn en de zwelling niet nog eens toeneemt. We wachten de uitslag van de echo af en dan praten we weer verder. Ik bedank de huisarts en zijn assistente en loop toch enigzins opgelucht naar huis. Snel de fietskleren aan voor een korte training van ongeveer een uurtje.
Ik fiets over de vrijstraat richting mijn vaste trainingsrondje in de polder en ik vermijd de wat slechtere stukken weg om mijn achterwerk wat te sparen. Ik voel wel pijn nu ik op mijn fiets zadeltje zit maar het is verder gewoon goed vol te houden in het zadel. Er staat een redelijk windje vandaag wat overigens echt heerlijk is bij een graad of 24. Ik fiets rustig in D1 richting philippine steek de weg over en duik daar de polder in om een ronde te rijden. Het gaat echt lekker de benen zijn echt top en ook de conditie is nog altijd dik in orde. Ik voel mijn benen eigenlijk niet eens tijdens de training, zelfs niet tegen de wind in. De ronde zit er op, ik steek de weg terug over en fiets wederom via de polder terug naar de vrijstraat. Ik steek het bruggetje over waar ik twee of drie weken geleden gevallen ben en ga even langs bij mijn vader en moeder. De training zit er op, erg kort maar wel lekker gefietst. Gemiddelde 30.7 km/u, daar moest ik vorig jaar nog flink voor rijden om dat te halen en nu fiets ik dit met een enorm gemak in hartslagzone D1. Met de conditie zit het dus wel goed, nu hopen dat de zwelling aan mijn zitbeen snel weg is. Eerst even de echo afwachten dan weten we hopelijk meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten