Beklimming Alp D’ huez
Gisteren met zijn allen de marmotte per auto gereden, wel de afdaling van de croix de fer in plaats van de glandon. Na lang zoeken eindelijk ook eens twee marmotten in het echt gezien op de galibier.Vandaag moest het er toch maar weer eens van komen, de alp d’ huez beklimmen.
Met frisse tegenzin en knikkende knieën deze keer want de alp zit nog in mijn geheugen gegrift als “ verschrikkelijk klote ding” uiteraard was dit tijdens de marmotte na 160 km maar ik ben het nog steeds niet vergeten hoeveel pijn de alp mij toen heeft gedaan (haha) Rond half elf vertrek ik samen met mijn schoonvader en fietsen we 6 km warm alvorens we aan de alp beginnen. Een van de wat oudere fietsende heren van onze camping die met zijn vijven op vakantie zijn duikt gelijk van de camping de alp op. Ik zeg tegen mijn schoonvader dat ik die nog wel inhaal ergens op de alp. Na twaalf en een halve minuut arriveren we aan de voet van de alp en kunnen we eraan beginnen. Tot straks en succes zeg ik nog tegen mijn schoonvader. Het is mooi weer vandaag zo`n 25 graden dus zeker niet te warm. Ik laat de hartslag de eerste meters gelijk tot het omslagpunt stijgen. De bedoeling is om de alp normaal op te fietsen en als ik me goed voel flink door te rijden om de 57 minuten tot het fonteintje van de vorige keer te verbeteren. Toen fietste ik lang niet volluit, nu fiets ik gevoelsmatig harder maar later blijkt dit echter niet zo te zijn. Ik merk al snel dat het niet super gaat vandaag en dat ik tijdens de marmotte echt heb gepiekt met mijn vorm en conditie. De vakantiestemming en het goede leven hier in Frankrijk zorgen toch voor een iets mindere conditie. Ondanks het mindere gevoel besluit ik toch gewoon behoorlijk door te rijden. Hartslag zelfs bijna overal over mijn omslagpunt en na 5 km zelfs even 193 slagen per minuut, in bocht 11 passeer ik de wat oudere heer van de camping al en dat met 6 km infietsen vooraf. Ik fiets erg veel mensen voorbij en wordt zelf heel de klim nergens ingehaald. In de bochten schakel ik steeds 2 tandjes bij, wat ik de vorige keer niet deed en gebruik de bochten deze keer ook niet om te herstellen. Het lijkt een veel snellere tijd te worden als ik de bochten in een vrij snel tempo zie aftellen. Na bocht 1 zie ik toch al 54 of 55 minuten op de stopwatch. Vreemd, eigenlijk nergens een dipje gehad en in de bochten overal harder gereden als de vorige keer en toch als ik boven kom bij het fonteintje weer 57 minuten. Deze keer fiets ik door tot de officiële aankomst van de tour de france wat precies 2 kilometer verder is. Tunneltje door en weer verder klimmen, net voor ik de bocht naar rechts neem wordt ik voorbij gereden door mijn vrouw in de auto samen met mijn kinderen en mijn schoonmoeder.
Nog een stuk klimmen nu boven de 20 per uur, mijn vrouw die gestopt is maakt nog even een foto, eerste rotonde over daarna over de 40 per uur een stukje naar beneden waar ik flink voor moet trappen en bij de volgende rotonde linksaf op naar de officiële finish die weer bergop is. Even nog op het buitenblad maar toch maar snel terug naar het binnenblad. Na 1 uur 2 minuten en 34 seconden passeer ik de finish. Niet tevreden over mijn tijd maar wel een voldaan gevoel omdat ik nergens ben ingehaald. Zo slecht zal het dan toch wel niet zijn, en de meeste houden het voor gezien bij het fonteintje op alp D’ huez wat dus 2 kilometer korter is. Toch rijden er gelukkig ook nog mensen door tot de officiële finish en mijn vrouw is intussen ook aangekomen bij de eindstreep. We herkende je deze keer gelijk zei mijn vrouw, er was niemand die zo debiel hard reed op dat laatste stuk naar boven. Ik dacht dat je het deze keer rustig aan zou doen zei ze, was inderdaad de bedoeling maar je weet dat ik dat niet kan. We wachten op mijn schoonvader die ze voorbij waren gereden met de auto in bocht 7. Na ongeveer 21 minuten zien we in de verte op de rotonde iets blauws aankomen. Staand op de pedalen met nog een eindsprint in de benen. Is dat Johan, ik zeg volgens mij niet die staat toch nooit op de pedalen. De fietser nadert en inderdaad het is mijn schoonvader die er nog een eindsprintje uitperst. Na 1:24 passeert hij de officiële tour de france finish. Goed gedaan, even uitpuffen en terug naar beneden. Eerst even naar foto Breton waar mijn vrouw de foto`s afhaalt die ik besteld had van afgelopen marmotte. De foto`s zijn prachtig geworden echt superscherp. We rijden terug naar het fonteintje en ploffen neer op een terrasje voor een coca cola. Toch beiden weer voldaan na het fietsen van de alp. Daarna rustig naar beneden terug naar de camping, om te dalen is de alp zeker geen mooie afdaling, veel te veel auto`s onderweg die je haast niet voorbij komt en veel te veel bochten dus te veel remmen. Na 17 minuten sta ik terug beneden en fiets ik de camping op. Mijn tijd verbeteren zal waarschijnlijk voor volgend jaar zijn. Er is nog genoeg te verbeteren, mijn duurvermogen is dik in orde maar de kracht kan nog stukken beter. De klimsnelheid moet nog omhoog vind ik daar zit gewoon de meeste winst in, het afdalen gaat erg goed. Dus volgend seizoen nog veel meer krachttraining dan kan ik nog een stap voorwaarts maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten