Beklimming Les 2 Alpes
Gisteren begon de dag met prachtig weer,in de namiddag begon het helaas te regenen. Het regenen stopte pas tegen een uur of tien in de avond. De temperatuur daalde daardoor flink. Vandaag staat de beklimming van Les 2 Alpes op de planning, mijn schoonvader heeft deze klim vorige week al gedaan dus fiets ik hem vandaag alleen. Met een maag die wat van streek is vertrek om iets over elf in de ochtend. De eerste 4 kilometers zijn vlak, na de afslag naar links begint het gelijk flink te stijgen en is het klimmen dus begonnen. Het stijgingspercentage op de polar geeft tussen de 8 en 9 procent aan en de snelheid is met zo`n 14 a 15 per uur behoorlijk. Zoals altijd blijf ik rond mijn omslagpunt fietsen. De maagpijn verdwijnt gelukkig snel maar gevoelsmatig heb ik vandaag geen topdag. Als het iets minder steil wordt zo`n 5 procent, stijgt de snelheid boven de 20 per uur. Er volgt een stukje afdaling en ik kom nog door een tunnel alvorens ik aan de officiële klim van les 2 alpes kan beginnen die ik na 13.3 kilometer fietsen bereik.
Het bordje geeft 9 km aan tot de top en ik fiets in hetzelfde tempo en aan de zelfde hartslag verder. Het is iets steiler als de aanloop naar deze klim zo rond de 9 a 10 procent. Verder heb ik niet meer naar het stijgingspercentage gekeken maar het is zeker niet overal 10 procent. Hij loopt eigenlijk gewoon erg lekker dus ik schat dat er veel stukken in zitten van rond de 6 a 7 procent. Het is een mooi brede weg en het is vrij rustig op de klim. In de aanloop heb ik wel al wat mensen gepasseerd en op les 2 alpes passeer ik ook al snel wat fietsers. De bochten tellen af van 10 naar 1, een soort mini alp d’ huez. De snelheid zakt nergens onder de 12 en op de meeste stukken fiets ik tussen de 13 a 14 per uur. In de verte zie ik drie fietsers rijden, Ik rij er gewoon in hetzelfde tempo naar toe. Net voor een bocht (weet niet meer welke) fiets ik ze voorbij en merk dat er iemand aanpikt. Ik kijk verder niet achterom en fiets nu stevig door. Een bocht verder kan ik naar beneden kijken en zie daar de drie fietser rijden maar nu niet meer bij elkaar. Het aftellen van de bochten is begonnen bocht 4, 3, 2 en op weg naar bocht 1. Het stijgingspercentage lijkt de laatste bochten een beetje hetzelfde. Naar bocht 1 nog even een tandje bij en de hartslag stijgt even naar de 190 slagen per minuut. Bocht 1 is voorbij en ik verwacht nu snel aan de top te komen. Dit laatste stuk blijkt langer dan ik had verwacht het blijft maar stijgen. Het einde is in zicht, de weg is weer vlak en voor het office de tourisme stap ik af en ga ik even op een bankje zitten. Een minuut of 5 later komt de eerste van de drie fietsers boven, en weer wat minuten later de volgende twee. Het blijken belgen te zijn, ze zijn erg blij dat ze de top hebben bereikt en feliciteren elkaar. Daarna zegt de grootste van de drie dat hij even in het wiel was gaan hangen van diene rappe die naar boven reed “wijzend naar mij” toch altijd leuk haha maar dat mijn tempo toch echt te rap was. Ik maak even een praatje met die jongens die op een camping blijken te staan vlak bij de col de lautaret. Ik vraag of ze de galibier al hebben beklommen, nee nog niet we staan hier nog maar van gisteren. Dat is pas echt afzien zeg ik vanaf valloire, verschrikt kijken ze me aan want les 2 alpes was voor hun blijkbaar al een bittere pil. Moet je zeker eens doen zeg ik, zeker omdat het voor jullie niet ver is vanaf de lautaret. Ik wens ze succes en trek mijn windstopper aan voor de afdaling. Mooie weg om af te dalen maar ik doe het rustig aan, nog een stukje klimmen en de laatste 4 kilometer vlak rij ik nog wel even flink door. Mooie klim en weer een ervaring rijker. 25 km/u gemiddeld zie ik op de polar als ik op de camping aankom. Lekker gefietst en op naar de volgende klim……..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten