23 juli tour de france (alpe d’ huez)
Gisterenavond al een bijzonder leuke avond gehad aan de voet van de alp d’ huez. Ongelooflijk wat een feest en enkel en alleen maar omdat er auto`s, campers, motors en fietsers naar boven rijden. Ook “de duivel” bekend van tv tijdens zowat alle etappes staat toevallig voor onze neus met zijn busje, en hij ligt in een houten kistje vlak voor het begin van de klim. Iedereen herkent de duivel en hij gaat maar al te graag met iedereen op de foto. Het is een enorm lawaai van muziek, toeterende auto`s en een schreeuwende menigte. Na een aantal uren genieten van dit bijzondere tafereel gaan we terug naar de camping. We kijken nog even naar de avond etappe van Mart Smeets en gaan daarna naar bed. Het was nog lang onrustig op de Alp, zowat de hele nacht werd er gefeest en getoeterd. Om acht uur de wekker gezet, douchen, ontbijten en om negen uur met zijn allen met stoelen en de benodigde voeding en drank de Alp d’ huez op richting bocht 20. Veel verder heeft niet veel zin zeker niet met de kinderen. Vanaf de eerste meter de we lopen op de Alp is het enorm druk. Alles loopt en fietst naar boven en er rijden ook nog steeds ontelbaar veel auto`s naar boven. Mijn oudste dochter houd er een moordend tempo op na naar boven, een prachtig gezicht zo klein meisje die zowat iedereen voorbij loopt. Ik kan haar maar net bij houden met al de bagage op mijn rug. Mijn schoonvader volgt en de rest is gelost (haha) eenmaal aangekomen in bocht 20 vinden we gelijk een mooi plekje en we zetten onze stoelen neer en ploffen de zware bagage eindelijk op de grond. De uren die volgen zijn ook geweldig, we hebben ons geen minuut verveeld. Constant rijden er fietsers zwoegend naar boven op de alp . Michael Boogerd merken we jammer genoeg net iets te laat op, hij is net voorbij en al we boven ons kijken naar de weg na bocht 20 vangen we nog net een glimp van hem op. Ook de gek verklede hollanders (als oranje sinterklazen bijvoorbeeld) zijn natuurlijk weer aanwezig op deze Hollandse berg maar ook de kangaroes op de rug van een aantal fietsers was een prachtig gezicht. Dan de tour caravaan, ook weer een groot feest en mijn schoonvader, schoonmoeder en de kinderen vangen van allerlei dingen (sleutelhangers, petjes, zelfs wielershirts enzovoort) die weg worden gegooid vanuit de tour caravaan. De spanning stijgt op een tv aan de overkant van de fanclub van Gerolsteiner zien we dat de renners er aan zitten te komen. Voor we het weten is er nog maar iets meer dan een anderhalve meter over voor Carlos Sastre die ons als eerst passeert i n een enorm tempo. Daarna de achtervolgers met oa. Cadel Evens, de gele trui frank Schleck en iets later Dennis menchov die al een gat heeft laten vallen op deze groep. Degene die daarna volgen rijden al beduidend minder hard naar boven. Een iets groter peleton gaat nog redelijk maar de renners daarna kruipen ook zowat naar boven. Je ziet ze lijden en ze zweten echt enorm. Het is voorbij, wat een prachtige belevenis echt een onvergetelijke dag voor iedereen.
We verzamelen onze spullen en we lopen terug naar beneden. Net voor bocht 21 komt de bezemwagen naar boven met daarvoor nog een renner, moederziel alleen. Hij moet nog wel heel ver, zijn lijdensweg moet enorm zijn. Eenmaal beneden aangekomen snel onder een heerlijke douche en daarna aan de spaghetti. Superdag die we niet snel zullen vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten