Interval training, 48.4 km, 1 uur 41 minuten, 28.6 km/u

Ik weet het, het is mijn eigen schuld maar de laatste dagen lag ik steeds pas rond 2 uur s'nachts in mijn bed. Ik zit in de middagdienst en ben dus ongeveer tussen 22:15 a 22:30 thuis, nog wat drinken en dan nog ff achter de computer (ff is al snel een paar uurtjes). Ik zit weer helemaal into Flash (webdesign) en steek daar de nodige uurtjes in om het weer onder de knie te krijgen. Gevolg is natuurlijk dat ik totaal niet uitgerust ben, toch stond er voor vandaag een interval training gepland. Fred gaat ook mee vandaag en we spreken af dat we elkaar tegemoet rijden. Alles behalve fit stap ik om 8:30 uit mijn bed, wat eten, drinken en omkleden. Kwart over negen vertrekken gaat niet meer lukken, ik haast me wat en om 9:25 stap ik op de fiets en rij ik richting Terneuzen. Ik ben nog maar net vertrokken en Fred komt me al tegemoet gereden. Samen rijden we rustig richting de Zandstraat om daarna in Philipinne linksaf te slaan. Ook vandaag fietsen we naar Watervliet omdat je daar redelijk vrijuit kan sprinten op de lange stukken. Er staat vandaag weer een redelijk windje, we slaan rechtsaf en ik zeg tegen Fred dat we op deze weg gaan sprinten, althans 1 minuut zo hard mogelijk fietsen. De sprints zien er weer hetzelfde uit als mijn vorige interval training. 2 series van 3x1 minuut, na elke sprint 3 minuten rustig uitrijden en tussen de 2 series een kwartier rustig fietsen. Ik tel af en zet aan om te gaan sprinten, de eerste sprint gaat redelijk goed ik haal echter net geen 50 per uur (zij tegenwind) de hartslag stijgt sinds lange tijd weer eens naar zo goed als maximaal 199 slagen per minuut. Fred is achter gebleven en ik fiets rustig uit, net voor hij weer kan aanpikken moeten we weer aan de bak voor de volgende minuut. We zijn intussen afgeslagen en de wind zit nu nog ongunstiger. Ik zet aan en voel eigenlijk gelijk dat dit helemaal niks gaat worden vandaag. Zo slap als een vaatdoekje echt totaal geen puf en kracht. 40 per uur haal ik net niet en de hartslag stijgt nu maar tot 187 slagen. Ik wacht op Fred en we komen allebei tot de conclusie dat dit intervallen geen succes is zo net voor we gaan werken. Ik zeg dat ik deze trainingen de volgende keer plan op een vrije dag dit is echt niks. De laatste van de eerste series sprints dient zich aan dus daar gaan we weer .......... het gevoel is echt heel slecht nu ik ben eigenlijk al bijna helemaal leeg en dat na twee sprintjes trekken. Het gaat iets beter ik haal weer 44 per uur en een hartslag van 189 slagen maar het gaat allemaal erg moeizaam. Eindelijk een kwartiertje rustig fietsen, veel zin hebben we niet in een tweede serie sprints maar we gaan het toch maar doen. Bij de laatste serie sprints zit de wind redelijk mee dus dat zal iets beter moeten gaan. De eerste van de drie gaat niet best, de tweede gaat weer redelijk en de snelheid loopt op tot 52.3 km/u maar bij de derde sprint is de puf er echt helemaal uit. Fred kan bij de laatste sprint ook gewoon mijn wiel houden "das makkelijk zegt hij" ik had het niet eens in de gaten dat hij nog achter me zat. Een echte sprint kan je het eigenlijk niet meer noemen ik versnel wel maar echt aanzetten lukt niet meer. 50 per uur wordt niet eens gehaald en op het einde van de minuut is de snelheid zelfs gezakt naar 46 km/u pffffff. Geen goede dag dus maar hopelijk heeft de training toch nog wat nut gehad. We fietsen rustig uit richting huis. Donkere wolken pakken zich samen boven ons dus maar hopen dat het droog blijft. Via Philipinne fiets ik terug naar huis. Ik ben uiteindelijk blij dat ik thuis ben en gelukkig geen regen gehad. ff bijkomen, douchen, eten en gaan werken.