Tacx souplesse training, 34.5 km, 56 minuten, 115.7 rpm

Iets langer geslapen vandaag om wat slaap tekort in te halen na vier nachtdiensten. Eerst wat gegeten en dan richting zolder voor een training op de tacx. Op de Bilzen classic na, waar ik een punaise in mijn band reed (kon gewoon doorrijden overigens) geen enkele lekke band gehad dit seizoen. Kom ik boven en wat schetst mijn verbazing, een lekke band op de tacx. Het moet niet gekker worden, met frisse tegenzin vervang ik het bandje en dan kan de training eindelijk beginnen. Zoals aangekondigd een souplesse training. Binnenblad en flink toeren maken, de rook komt nog net niet van het bandje. In het begin weer een kleine storing met de hartslagmeter maar daarna gelukking geen afwijkingen meer. De hartslag laat ik uiteindelijk stijgen tot in de D2 zone, na 20 minuten de bekende zweetdruppeltjes maar het gaat lekker. Ik hou de trapfrequentie boven de 115 omwentelingen en dat is behoorlijk te noemen. Ik dans flink op het zadel en mijn b*llen worden flink heen en weer geschud, ik vrees dat het een milkshake wordt voor het vrouwtje vanavond (haha) na 56 minuten zit de training erop en ligt de gemiddelde trapfrequentie boven de 115 omwentelingen. Het nieuwe album van Marillion "Happiness is the road" brengt me al helemaal in hogere sferen. Wat een intens prachtig mooi album is het weer geworden zeg. Voor degene die het nog niet weten ik ben een echte Marillion fan, sta ook deze keer weer met mijn naam vermeld in het boekje van het album net als mijn oom die mij destijds heeft aangestoken met het Marillion virus. Het leuke van een album van Marillion is dat je het ontelbaar keer kan en moet afspelen, elke keer wordt de muziek beter en beter en ondek je weer nieuwe dingen in de muziek. Maar genoeg over mijn andere passie, straks heerlijk grieks eten, mijn vrouw gaat ons weer eens flink verwennen als ik dit zo hoor van de kinderen. Morgen een rustige duurtraining op de tacx.