ff snel voor de volgers, ik had mijn training net afgerond op de sportschool en stond nog even met iemand te praten. Plots voelde ik me onwel worden, ben nog naar de bar gelopen maar daar ben ik inéén gezakt en even flink de weg kwijt geweest. Bloeddruk was op dat moment erg laag 80/55 dus direct naar de huisarts gebracht.
Volgens de huisarts was er een afwijking te zien op de ECG dus gelijk doorgestuurd naar de cardioloog bij de spoedeisende hulp. De bloeddruk is intussen weer ok, en na uitgebreid onderzoek blijkt er gelukkig niet echt veel aan de hand te zijn. De waarde van de witte bloedlichaampjes was te hoog wat kan duiden op een infectie volgens de arts. De afwijking in het hartfilmpje schijnt normaal te zijn bij mij, eerder gemaakte hartfilmpjes tonen de zelfde afwijking en dit komt veel voor bij sporters en kan absoluut geen kwaad. Moest eigenlijk een nacht blijven ter observatie maar als ik er zelf gerust op was mocht ik naar huis van de arts. Nu zit ik dus weer terug thuis en mag een paar dagen helemaal niets doen. Sporten mag al helemaal niet van de week. Waarschijnlijk toch iets te veel getraind de laatste twee weken. Te hard heb ik zeker niet getraind, ik heb alles rustig aan gedaan maar genoeg is genoeg. Het lichaam wilt nu waarschijnlijk alleen maar rust, rust en nog eens rust. Ik moet zeggen dat ik ook compleet gesloopt ben, echt enorm moe. Maar dat schijnt normaal te zijn na zo`n inzinking. Verder voel ik me gelukkig weer al een stuk beter. Nu terug op de bank, als het weer wat beter gaat dan laat ik dat uiteraard weer even weten.
5 opmerkingen:
pfff dat moet even schrikken geweest zijn...gelukkig blijkt er niet al te veel aan de hand te zijn maar ik kan me indenken dat de schrik er even in zit.
Ik hoop dat je er snel weer bovenop komt, beterschap!
Hi Angelo,
Lees dat je tegen de vlakte bent gegaan, dat is wel even schrikken man!
Nu luisteren naar je lijf, niet naar wat het koppie zegt.
Hoe stond het op dat moment met je suiker?
Nou ik kan je ook zeggen dat het wat beter gaat met mijn hand, alleen de wond gaat tergend langzaam dicht.
A.s. maandag weer naar de chirurg, ze heeft afgelopen maandag wat vlees weg geknipt rond de wond.
Kan zeggen dat ik beter een verdoving had genomen, ( wat een watje) maar dan weet je wel genoeg denk ik zo.
Allee het beste en hou je rustig.
Erik
Gaat gelukig weer al een stuk beter. Suiker en dergelijke was allemaal ok. Had overigens ook erg goed gegeten voor ik ging trainen. Waarde witte bloedlichaampjes was te hoog wat duidt op en infectie. Dat is de enige verklaring die ze in het ziekenhuis hebben gevonden. Er broeit dus iets in het lichaam kan een griepje zijn of iets anders dat weten ze niet precies. Ik voel me overigens niet ziek. Zelf denk ik dat ik gewoon te veel heb getraind in combinatie met het werken in ploegen. Het lichaam had blijkbaar rust nodig "tot hier en niet verder" flinke waarschuwing dus waar ik toch behoorlijk van ben geschrokken. Na een gesprek met de arts heb ik nu een paar dagen volledige platte rust genomen om het lichaam te laten herstellen van die opdonder. Maandag hoop ik de draad weer op te pakken.
Hoi Angelo, wel even schrikken inderdaad, ik hoop dat het al een stuk beter gaat met je.Ik lees regelmatig je weblog en ik vind deze inspirerend, je sportbeleving werkt aanstekelijk.In het verleden heb ik veel aan hardlopen gedaan en trainde iedere dag in combinatie met ploegendiensten, dit is niet echt de ideale combinatie , zeker niet als je net als ik maar een paar uur slaapt in de nachtdienst, 8 uur slapen is meer een unicum.Ik heb sinds dit jaar het fietsen opgepakt en probeer nu 3 maal per week te fietsen en heb als doel de Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold race.In de meivakantie ga ik met de Obrie-clan (vader/moeder, broer met gezin en mijn gezinnetje) naar de Ventoux dus ik heb doelen genoeg om ook met slecht weer gewoon te gaan trainen.Want als je iets doet kun je het net zo goed goed doen , toch?
Ik zou graag ook de Marmotte rijden (een bereprestatie van je trouwens) maar vrij nemen in die periode is moeilijk, maar wie weet in de toekomst.
Ik wens je in ieder geval snel beterschap toe en wie weet komen we elkaar eens tegen in de polder, want Sas van Gent ligt regelmatig op mijn ronde (oude liefde roest niet).
Sportieve groetjes van Angelo Obrie
Hoi Angelo.
Bedankt voor je berichtje op mijn weblog en leuk om te horen dat het zelfs inspirerend werkt. Je hardloop verleden ken ik uiteraard ook, je was een zeer goede loper. Volgens mij staan er nog steeds records op jou naam. Ik zie dat je het fietsen sinds dit jaar hebt opgepakt. Net zoals ik tegen je broer zei, dat gaat zeker goed komen. Zorg dat je een goed duurvermogen opbouwt en dan ben je al een heel eind. 1 of 2 uur hard fietsen kan in principe iedereen. Een lange cyclo met veel klimwerk is toch al weer een heel ander verhaal. Zag wel dat je ook de Boogie extreme gereden hebt. Dit kun je zeker vergelijken met de Amstel Gold Race en Limburgs mooiste en dergelijke. Ik heb vroeger ook altijd graag hard gelopen maar nooit competitie. Na een avond zwaar stappen aan de kust dacht ik ook eens een rustig duurloopje te gaan doen om te ontnuchteren. Een man vroeg of hij een stukje mee mocht lopen. Hij ging als een speer en ik wilde mijn eigen natuurlijk niet laten kennen. De laatste kilometer kon ik echt niet meer volgen, het bleek Piet Vonk te zijn. Ik bedankte hem achteraf voor de les en was nuchterder dan ooit (pfff) Wie weet treffen we elkaar nog eens in de polder op 1 van mijn vaste rondjes in Sas. Succes verder in ieder geval, wielrennen is een geweldige sport. Cyclo`s zoals de marmotte zijn helemaal geweldig als je van klimmen houdt tenminste. Groeten, Angelo.
Een reactie posten